پاورپوینت کامل نامی جاودان در تاریخ ایران ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نامی جاودان در تاریخ ایران ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نامی جاودان در تاریخ ایران ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نامی جاودان در تاریخ ایران ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

«چاکر آستان ملائک پاسبان، فدوی خاص دولت ابدمدت، حاج علی‌خان پیشخدمت خاصه، فراشباشی دربار سپهر اقتدار، مأمور است که به فین کاشان رفته، میرزا تقی خان فراهانی را راحت نماید و در انجام این مأموریت بین‌الاقرآن مفتخره به مراحم خسروانی مستظهر بوده باشد.»

به احترام یکصد و شصت و سومین سالگشت شهادت «امیرکبیر»

«چاکر آستان ملائک پاسبان، فدوی خاص دولت ابدمدت، حاج علی‌خان پیشخدمت خاصه، فراشباشی دربار سپهر اقتدار، مأمور است که به فین کاشان رفته، میرزا تقی خان فراهانی را راحت نماید و در انجام این مأموریت بین‌الاقرآن مفتخره به مراحم خسروانی مستظهر بوده باشد.»

متن فرمان فوق را میرزا نصرالله خان نوری، ملقب به میرزا آقاخان نوری از ناصرالدین شاه دریافت کرد و در اختیار حاج علی خان فراشباشی گذارد تا حاجب‌الدوله دربار ناصری، تومار زندگی پرافتخار میرزاتقی‌خان امیرنظام فراهانی را که ملقب به امیرکبیر شده بود و بر اریکه صدارت عظما تکیه زده و در اندک مدتی توانسته بود بسیاری از امور مملکتی را سر و سامان دهد، درهم پیچید و ملتی را برای همیشه از فرزندی خدوم محروم سازد و بدین‌گونه بود که خون پاک امیر در حمام فین کاشان به زمین ریخته شد و از آن روز، یکصد و شصت و سه سال می‌گذرد. بیستم دی‌ماه سال ۱۲۳۰ شمسی، متن فرمان قتل را «میرزا سعید خان عشلقی» تحریر کرد. او که هنگام سفر امیر به همراه ناصرالدین شاه برای به تخت نشستن بعد درگذشت محمدشاه در شهر زنجان، عریضه‌ای را برای امیر نگاشته بود، به خاطر خط خوشش مورد توجه امیر قرار گرفت و با او به تهران آمد و این فرمان را نگاشت تا بعدها به عنوان وزیر امور خارجه ایران، میرزا سعیدخان انصاری، مؤتمن الملک لقب گیرد و هنگام مرگش، صدها پاکت سفرا و دول خارجی بدون آنکه هرگز گشوده شده باشند، به حضور ناصرالدین شاه بروند، تا عیار خدمت و خیانت نوکران درباری برای شاه قاجار بیش از پیش عیان گردد.

گفته می‌شود گروه خیانت‌پیشه‌ای که شامل مهدعلیا مادر روسیاه شاه، شیرخان عین‌الملک قاجار رئیس ایل قاجار، امام جمعه منصوب شاه، سفیران روس و انگلیس، میرزا آقاخان نوری، حاج‌علی‌خان حاجب‌الدوله و تنی چند دیگر می‌شدند، توانسته بودند حین مستی با دغل‌بازی‌های جیران، سوگلی حرمسرای شاه جوان و عیاش قاجار، این فرمان را دریافت داشته و شاه قاجار به سختی روز بعد که مستی از سرش پریده بود، پشیمان شده بود و ندامت او دیگر فایده‌ای نداشت و هفت سال به صدراعظم تبعه انگلیس‌اش میرزا آقاخان نوری فرصت داد تا هر آنچه امیر رشته بود، پنبه نماید و پس از هفت سال خیانت، در سایه امان‌نامه‌ای که در روز اول صدارتش از شاه دریافت کرده، بقیه عمر را به نکبت و بدبختی پس از عزل از صدارت، بگذراند.شاه قاجار در سنه ۱۳۰۰ قمری، یعنی ۳۲ سال پس از شهادت امیر در نامه‌ای به عضدالملک سفارشی در‌مورد بازماندگان امیرکبیر بدو کردکه تا آن روزگار این‌گونه نامه‌نگاری با کلماتی از این دست بی‌سابقه بود: «عضدالملک، شنیدم اولاد امیرنظام مرحوم خالی از تزلزلی نیستند. از بعضی حالات در باب منصب‌شان یا حساب‌های کهنه و نو امیرنظام یا خودشان، لازم شد این دستخط را به شما بنویسم.

اولاً بعد از فوت مرحوم امیر مکرر گفتم و نوشتم که بر من واجب است حفظ و نگاهداری اولاد او که در سر خدمت جان داده است و هرگز راضی نمی‌شوم ذره‌ای بی‌احترامی نسبت به آنها بشود یا کسی بخواهد کج‌حسابی به آنها بکند، یا کسی بخواهد خیال تصرف به منصب‌های آنها را داشته باشد. از این جهت‌ها و خیالات، حالا هم می‌نویسم: آسوده و مطمئن خاطر باشند. این دستخط را به همه اولاد او نشان بده و به خصوصه کارهای آنها را به شما سپرده بودم، حالا هم می‌سپارم در دفترخانه یا جای دیگر، هر‌کس حسابی و کاری با آنها دارد، اول باید به شما اطلاع بدهد و شما به عرض برسانید تا حکم آن موافق عدل و قاعده بشود. همین‌طور هم به همه اعلام بکن و به اطلاع جناب آقا برسان. سنه ۱۳۰۰.»(۱)

ناصرالدین شاه که به عنف، بعد از شهادت امیر، خواهر خود ملک‌زاده خانم را به میرزا کاظم‌خان نظام‌الملک پسر میرزا آقاخان نوری شوهر داده بود، دو دختر امیر از ملک‌زاده خانم، تاج‌الملوک (ام الخاقان بعدی) را به مظفرالدین میرزای ولیعهد و همدم‌الملوک را به مسعود میرزا که بعدها به ظل‌السلطان ملقب گشت، داد تا بعدها ام‌الخاقان چنان کند که مظفرالدین میرزا او را از تبریز بیرون کند و پاسخ ام‌الخاقان – که مادر محمدعلی شاه بود – این بود: حکومت قاجار، پدرم را به ناجوانمردی به شهادت رساندند و من چنین کردم تا آبرویی برای این نظام بی‌آبرو باقی نماند.(۲)

شاه قاجار در این نامه عبارتی را به کار می‌برد که اگر نگوییم در مکاتبات درباری آن موقع بی‌سابقه بود، به جرأت تمام می‌توان گفت کم‌سابقه بوده است. «… در سر خدمت جان داده است.»

میرزا تقی‌خان امیرکبیر، خود را رعیت و نوکر شاه می‌دانست و شاه نیز از نوکر و رعیت فقط اطاعت و خدمت می‌خواست، پس جان دادن بر سر نوکری، در آن روزگار امری عادی بود، اما جنس امیر همانند ناکسان روزگار خودش نبود. او در نامه‌ای به شاه قاجار تأکید می‌کند: «یقین بدانید که من در عالم رعیتی خودم مَردَم و تا به این دقیقه ابداً خیانت و نامردی نکرده… خواستم مختصری از قلب و اعتقاد خود [را به] خاکپای همایون عرض نمایم