پاورپوینت کامل قلب مفاهیم و تکوین قراردادهای زبانی ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قلب مفاهیم و تکوین قراردادهای زبانی ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قلب مفاهیم و تکوین قراردادهای زبانی ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قلب مفاهیم و تکوین قراردادهای زبانی ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

آنچه در پی می آید مقاله ای است با عنوان “قلب مفاهیم، درباره ی دو مفهوم حرکت جوهری و اضافه ی اشراقیه ” ، به قلم محمد منصور هاشمی که در کتاب “ارج نامه ی استاد دکتر غلامرضا اعوانی” به ایشان تقدیم شده است.

آنچه در پی می آید مقاله ای است با عنوان ‘قلب مفاهیم، درباره ی دو مفهوم حرکت جوهری و اضافه ی اشراقیه ‘ ، به قلم محمد منصور هاشمی که در کتاب ‘ارج نامه ی استاد دکتر غلامرضا اعوانی’ به ایشان تقدیم شده است.

کاربرد الفاظ برای مصادیق امری است قراردادی. اما زبان چیزی نیست جز همین قراردادها. با رعایت قاعده مند این قراردادها امکان دریافتن و ارزیابی و به طور کلی خلاصه اندیشیدن فراهم می شود. قراردادهای زبانی و در حقیقت فکری علی الاصول مبتنی بر ملاحظاتی عملی است در درک و دریافت هایی از واقعیت. به عبارت دیگر توجه به تکوین و تکون این قراردادها در ظرف تاریخی آنها می تواند علاوه بر روشنگری های زبانی ، در جلوگیری از ابهامات فکری مؤثر باشد. هرچه در جامعه ای این توجه ها کمتر باشد گستر ه ی شناخت محدودتر و رهزنی های زبان آوری بیشتر است. در این مقاله ی کوتاه می کوشم نشان دهم پیدایی و رواج دو مفهوم از وفاهیم رایج در فلسفه ی اسلامی متأخر حاصل بی توجهی به نکات مذکور است و مشکلی که در کاربرد و قلب مفاهیم دنیای جدید در زبان سیاسی و اجتماعی و روشنفکری مان می بینیم مسبوق به سابقه ای نسبتاً طولانی است.

الف ) حرکت جوهری

چنان که همه می دانیم سابقه ی استفاده از مفهوم جوهر به یونان باستان می رسد. اندیشمندان یونانی دریافته بودند که اگر صیرورت محسوس عالم را اصل قرار دهند (آن گونه که هراکلیتوس بیان کرد) جایی برای معرفت معقول بشر باقی نمی ماند و اگر بخواهند معرفت معقول را اصل قرار دهند (آن گونه که پارمیندس بیان می کرد) نقض غرض است و شناخت ما ناظر به عالم واقع ِ متغیر نخواهد بود. افلاطون برای حل این مشکل از سلسله مراتب های متناظر هستی و شناخت سخن گفت و مُثُل را در رأس این هر دو سلسله نشاند. اما مشکل اینجا بود که نحوه ی ارتباط مُثُل با عالم مادون معلوم نبود. ارسطو برای حل این مشکل مُثُل را به عنوان جواهری ازلی و خارج از موجودات مادی رد کرد و آن ها را از آسمان به زمین آورد و در خود اشیا جا داد.

جوهر (

ousia

) امری بود که به رغم صیرورت (

genesis

) و حرکتی ( از قوه به فعل در آمدن) که بر شی ء عارض می شد ثابت می ماند و تنها به واسطه ی کون و فساد و استحاله تغییر می یافت (رجوع شود به کتاب صیرورت در فلسفه ی ملاصدرا و هگل، محمد منصور هاشمی). فیلسوفان بعدی و از جمله فلاسفه ی اسلامی متقدم به رغم اختلاف در تعاریف همین نقش را برای جوهر پذیرفتند و از دیرباز تا کنون همواره یکی از دلالت های جوهر ایفای همین نقش در ماجرای ثبات و تغییر بوده است : ‘ جوهر امری است که در طول تغییر و تحولات یک شی ء ثابت می ماند’ .

باز همه می دانیم که ملاصدرا با نظریه ی مشهور و بحث انگیز خود – حرکت جوهری – در این مفهوم تجدید نظر کرد. روش او این بود که دلایل مخالفان در نفی حرکت در جوهر را که عمده ترین دلایل ابن سینا در شفا بود رد کند. صرف نظر از این که ملاصدرا چگونه این کار را می کند ( بر مبنای اثبات اصالت وجود و تشکیکی بودن آن ) و صرف نظر از این که آیا تصویری که او از عالم به دست می دهد با واقع مطابقت بیشتری دارد یا تصویر مخالفان ، می توان دریافت که سخن گفتن از حرکت در جوهر طبق تعریفی که در طول تاریخ فلسفه برای این لفظ تکوین یافته بود ناموجه است. در حقیقت بی جهت نبوده است که مثلاً ابن سینا و به تبع او خواجه نصیر پیشاپیش سخن گفتن از این امر و نظریه های همزاد آن را نامعقول و خیال پردازانه خوانده بودند. می توان قوام و دوام اشیاء را به چیزی جز جوهر دانست، اما اگر آن چیز ثبات هویت شی ء در تغییرات باشد، عبارت اُخری جوهر است ولو به نام دیگری خوانده شود و اگر ضامن آن ثبات نباشد دیگر جوهری در کار نیست. می توان به جوهر اعتقاد نداشت چنان که به عنوان نمونه بودائیان چنین اعتقادی ندارند. ولی در هر حال نمی توان در گفتمان فلسفه بدون استفاده ی مبهم و ناموجه از مفاهیم از حرکت جوهری سخن گفت.

ب ) اضافه ی اشراقیه

اضافه (

relation

) اصطلاحی