پاورپوینت کامل نظریه ناصرخسرو درباره قرآن ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نظریه ناصرخسرو درباره قرآن ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نظریه ناصرخسرو درباره قرآن ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نظریه ناصرخسرو درباره قرآن ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

یکسال پس از انتشار مقال قرائت نبوی از جهان در فصلنامه مدرسه (۱۳۸۶ش، شماره ۶) در کتاب «زادالمسافرین» ناصر خسرو به نظریه‌ای دربار قرآن برخوردم که بخش هایی از آن شباهت زیادی با نظریه قرائت نبوی از جهان دارد که صاحب این قلم پیش از آن با تأملات خود بدان رسیده بود و در سلسله مقالات قرائت نبوی از جهان به تقریر آن پرداخته است. در درسگفتار ۵۸ یا ۵۹ از سلسل درس‌های خدا راز جهان (که در همین سایت منتشر شده است) نظریه ناصر خسرو را توضیح داده‌ام. مدتی در این فکر بودم که بخش‌های اصلی سخن ناصر خسرو را در این وبسایت نیز بیاورم تا خوانندگان آن سلسله مقالات از آن نظریه نیز آگاه شوند. اینک خوانندگان گرامی می‌توانند سخن ناصر خسرو را که از کتاب زاد المسافرین (ناشر کتابفروشی محمودی ،تهران، بی تا) انتخاب شده در زیر از نظر بگذرانند:

یکسال پس از انتشار مقال قرائت نبوی از جهان در فصلنامه مدرسه (۱۳۸۶ش، شماره ۶) در کتاب «زادالمسافرین» ناصر خسرو به نظریه‌ای دربار قرآن برخوردم که بخش هایی از آن شباهت زیادی با نظریه قرائت نبوی از جهان دارد که صاحب این قلم پیش از آن با تأملات خود بدان رسیده بود و در سلسله مقالات قرائت نبوی از جهان به تقریر آن پرداخته است. در درسگفتار ۵۸ یا ۵۹ از سلسل درس‌های خدا راز جهان (که در همین سایت منتشر شده است) نظریه ناصر خسرو را توضیح داده‌ام. مدتی در این فکر بودم که بخش‌های اصلی سخن ناصر خسرو را در این وبسایت نیز بیاورم تا خوانندگان آن سلسله مقالات از آن نظریه نیز آگاه شوند. اینک خوانندگان گرامی می‌توانند سخن ناصر خسرو را که از کتاب زاد المسافرین (ناشر کتابفروشی محمودی ،تهران، بی تا) انتخاب شده در زیر از نظر بگذرانند:

اندر بیان قول و کتاب حق سبحانه وتعالی

پس گوئیم که جاهلان امت گویند جبرئیل بآواز و حروف با رسول خدا سخن گفت وگویند هر کس را بروز قیامت نامه بدهند از پوست پیراسته که مر آن را رق گویند و اندر آن کرداهای او نوشته باشد و گویند که آیه الکرسی بر گرد عرش خدا نوشته است و عرش هزار بار بیش از چندین جهانست و جز مر جسم را چیزی دیگر همی نشناسند و جوهر معنی کتاب خدایرا از خزینه داران علم حقیقت نشنوند و منابع دیوان گشتند و بر ظاهر قول بایستادند از علم حق دور ماندند و هر که روی سوی فصل و رحمت خدای کند سلطان شیطان از او معزول شود (زاد المسافرین، ص۱۹۸)

و چون بر هر مردمی واجبست که سخن خدای بشنود واجب آید که نوشت خدایتعالی همیشه اندر عالم حاضر باشد لاجرم این نوشته که سخن خدایست پیش از آمدن مردم اندر این عالم حاصل و حاضر بوده است اندرین عالم … (زاد المسافرین، ص۲۰۴-۲۰۵)

و گوئیم چون لازم کردیم بحکم عقل سخن گفتن آفریدگار با مردم از راه کتابت و معلوم گردانیدیم مر خردمند را که مردم را فایده شنودن این سخن و کار کردن بر آن سپس از گذشتن زمان فانی او حاصل آید که واجبست کز نوع جانور سخن گوی یکتن باشد که او بخواندن کتاب خدایتعالی مخصوص باشد تا مر نوشته او را بر اُمیّان خلق خواند، و قول آن یکتن قول خدای باشد از بهر آنکه خواننده نوشته، کسی را از آن نویسنده گوید آنچه گوید تا اُمیّان مر آن گفته را بشنوند و مر نوشته را ببینند (زاد المسافرین، ص۲۰۶)

اما برهان بر آنکه نوشته خدای تعالی آفرینش عالم [است] اینست که نوشته از نویسنده، اثری باشد بصنعت بیرون آورده بر خاک یا بر چیزهای خاکی و اثر از آفریدگار عالم، صورتهاست که بر اجسام عالمی پدید است و دیگر چیزی نیست جز ازین و ازین گفت خدایتعالی «وَفِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِلْمُوقِنِینَ وَفِی أَنْفُسِکُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ» و اگر قول خدای آیتهاست پس همیگوید که آیتها اندر زمین است و اندر نفسهای شماست وهمی نیز نبینند. و چون نوشته خدای سبحانه را که بدان با خلق سخن گوید واجب آوردیم و سخن از نویسنده به اشکال باشد بر خاک چه شک مانده خردمند را اندر آنکه نوشته خدای که بدان همی با مردم سخن گوید اینست که همی بینیم از آفرینش اندر این جسم کلی و موالید او با آنکه جملگی مردم متفقند بر آنکه دلیل بر درستی صانع حکیم مرید، این صنع پر حکمت است و پر آثار مرید است و چنان است که این مصنوع عظیم نوشته خدایست سوی خلق بقولی کلی که من حکیم و مریدم (زاد المسافرین، ص ۲۰۷-۲۰۸).

و علم بمردم یا بقول رسد یا بکتابت و قول و آواز و حروف از خدایتعالی ممتنع و محالست و کتابت (از کتابت) اثری باشد نگاشته بر خاک و نگاشته خدای بر خاکست و آن این عالم محسوس است، پس لازم شد بر هر کسی که مر این نوشته الهی را برخواند (زاد المسافرین، ص۲۱۱)

خدای تعالی همیگوید «وَکَذَلِکَ أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ رُوحًا مِنْ أَمْرِنَا مَا کُنْتَ تَدْرِی مَا الْکِتَابُ وَلَا الْإِیمَانُ وَلَکِنْ جَعَلْنَاهُ نُورًا نَهْدِی بِهِ مَنْ نَشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا وَإِنَّکَ لَتَهْدِی إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ صِرَاطِ اللَّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ أَلَا إِلَى اللَّهِ تَصِیرُ الْأُمُورُ» صراط راه باشد و راه خدای که اشارت اندرین آیه بدان است و رسول را همیگوید تو خلق را آن راه همی نمای، این است که چیزها اندر آفرینش بر آن رونده اند از طاعت فرودینان مر برینان را (زاد المسافرین، ص۲۱۳-۲۱۴).

و اندر این آیه پیداست که وحی سوی رسول صلعم روحی بود نه جسمی و آواز از جسم آید نه از روح پس ظاهر است بحکم این آیه که وحی اشارتی بود نه آوازی و چون این گفتار بآواز نبود باشارتی بود سوی این نوشت الهی که عالم است از بهر آنکه مر رسانیدن علم را بمردم جز این دو، طریق سومی نیست و نمودن آفریدگار مر آن یکتن را نوشته خویش، بروشن کردن بود مر بصیرت او را بر وحی که بدو فرستاد از امر خویش تا اندیشه کرد اندر آفرینش برشگفتی عالم، و بیدار شد بر آنچه دیگران از آن غافل و خفته بودند و بدید آنچه دیگران همی ندیدند چنانکه مانند آن بکسی رسد از واقف شدن بر چیزی که آن بیش از آن بر او پوشیده باشد باندیشه روشن که پدید آید مر کسی را بیرون از دیگران، چنانکه خدایتعالی همیگوید «خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَهٌ» و چون مر جاهلان را همی نیکوهد بدانچه بر دلها و گوشهای ایشان مهریست و بر چشمهای ایشان پرده است. این قول دلیل است بر آنکه بر دل و گوش رسول مهر نیست و بر چشم او پرده نیست و همی بیند (چیزهائی که آنها بر چشمهای ایشان پرده است همی مر آن را نبینند و فضل رسول بر خلق به علم بود پس واجب آید که بدین که بر چشم رسول پرده نبود مر او را علمی حاصل ش