پاورپوینت کامل قرآن و ترجمه ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرآن و ترجمه ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرآن و ترجمه ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرآن و ترجمه ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

ترجمه قرآن همواره موضوعی دشوار و موجد اختلاف نظر میان مسلمانان بوده است. دلیل متفاوتی برای این اختلاف نظر وجود دارد؛ اما اولین دلیل قبل از همه دیگر دلائل، آنکه از نظر مسلمانان قرآن عین کلام خداست که به واسطه جبرئیل بر پیامبر(ص) نازل گشته است. پذیرش یا عدم پذیرش این فرض، موضوع ترجیح دینی است؛ اما این حقیقت همچنان باقی می‌ماند که قرآن متنی خودارجاع است که در آن خداوند آیاتش را معجزه‌ زبانی شگفت‌آوری می‌‌خواند که به زبان عربی روشن «لسان عربی مبین»(۱۶ :۱۰۳) نازل شده است. چگونه انسان احتمالا می‌تواند یک معجزه زبانی مرکب از چینشی از کلمات و اصوات الهی را ترجمه کند که نه تنهاپوست بدنشان از آن به لرزه می‌افتد«ودلشان به یاد خدا نرم می‌گردد»(۳۹ :۲۳)، که نیززمین بدان قطعه قطعه می‌گردد»(۱۳ :۳۱) وکوه‌ها بدان روان می‌شود»(۵۹ :۲۱)؟ آیا چنین ترجمه‌ای مستلزم تحریف کلمات خدا، و شاید حتی انکار خود معجزه نیست؟

ترجمه قرآن همواره موضوعی دشوار و موجد اختلاف نظر میان مسلمانان بوده است. دلیل متفاوتی برای این اختلاف نظر وجود دارد؛ اما اولین دلیل قبل از همه دیگر دلائل، آنکه از نظر مسلمانان قرآن عین کلام خداست که به واسطه جبرئیل بر پیامبر(ص) نازل گشته است. پذیرش یا عدم پذیرش این فرض، موضوع ترجیح دینی است؛ اما این حقیقت همچنان باقی می‌ماند که قرآن متنی خودارجاع است که در آن خداوند آیاتش را معجزه‌ زبانی شگفت‌آوری می‌‌خواند که به زبان عربی روشن «لسان عربی مبین»(۱۶ :۱۰۳) نازل شده است. چگونه انسان احتمالا می‌تواند یک معجزه زبانی مرکب از چینشی از کلمات و اصوات الهی را ترجمه کند که نه تنهاپوست بدنشان از آن به لرزه می‌افتد«ودلشان به یاد خدا نرم می‌گردد»(۳۹ :۲۳)، که نیززمین بدان قطعه قطعه می‌گردد»(۱۳ :۳۱) وکوه‌ها بدان روان می‌شود»(۵۹ :۲۱)؟ آیا چنین ترجمه‌ای مستلزم تحریف کلمات خدا، و شاید حتی انکار خود معجزه نیست؟

علمای مسلمان نیز استدلال خود را بر عقیده‌ تقلیدناپذیری قرآن استوار می‌سازند. چون خداوند مشرکان مکه را به «تحدّی» (هماوردطلبی) فراخواند که سوره‌ای همانند سوره‌های قرآن معجزه‌آسا تولید کنند، نتیجه گرفته می‌شود که زیبایی قرآن به هیچ شکل و نحوی قابل بازتولید یا تقلید نیست. این حقیقت به همان اندازه مهم است که تلاوت قرآن به عربی خود نوعی عبادت است؛ زیرا هر صوتی که تولید می‌شود، تسبیح و ستایش خدا محسوب می‌گردد؛ بنابراین قرائت قرآن به یک زبان دیگر، عبادتی مناسب تلقی نمی‌گردد. به ‌نظر اکثر علما، نمازهای واجب باید تنها به عربی اقامه گردد. بنابراین چون نخستین متکلمان مسلمان از تأیید ترجمه قرآن امتناع کردند، کل این اقدام از جمله بالاترین تجاوزات به مقدسات شمرده می‌شود. ‏

اگرچه قاعدتاً این دیدگاه مسلمانان در قبال قرآن غربیان را گیج می‌کند، اما نباید آن را چیزی بی‌نظیر یا خاص مسلمانان دانست. همان‌طور که کریستال(

Crystal

) در تحلیل خود از زبان دین، خاطرنشان می‌سازد، همه ادیان، به ‌دلیل تقدس خود زبان، طرفدار ترجمه کتاب مقدسشان نیستند. احتمالاً این پیش‌فرض به ‌خصوص در مورد قرآن صادق است؛ زیرا زبان آن با عنوان «اعجاز القرآن»، یعنی معجزه‌ای تقلیدناپذیر مورد احترام است. این اعتراضات نسبت به ترجمه قرآن، از جنبه‌‌های بسیار مشابه اعتراضات اولیه مقامات کلیسا به برنامه‌ جروم۱ برای ترجمه مستقیم عهد عتیق از عبری بر این مبنا بود که‌این کار، ترجمه یونانی کتاب مقدس را کنار زده، و در نتیجه اصل عقیده و ثبات کلیسا را مختل می‌سازد.

آگوستین ـ اسقف هیپوـ ۲ در نامه‌ای به جروم که در سال ۴۰۳م نوشت، دلائل نگرانی خود را توضیح داد: «اگر خواندن منظم ترجمه شما در بسیاری از کلیساها آغاز گردد، مسائل بسیاری پیش خواهد آمد؛ زیرا کلیساهای لاتین از کلیساهای یونانی عقب خواهند افتاد.» آگوستین در ادامه توضیح می‌دهد که: «یک کلمه از یونس نبی، در ترجمه جروم، به شکلی بسیار متفاوت از ترجمه‌ای که با آن آشنا هستند و در حافظه آنها جای گرفته است برگردانده شده و موجب هیاهوی بسیار در میان

اهل کلیسا گردیده که متن را مورد انتقاد قرار داده وآن را اشتباه دانسته و سخت تقبیح نموده‌اند.»اساساً همین ترسها باعث شد که علمای پیشین اسلام همه ترجمه‌های کتاب خدا را سخت مردود بشمارند؛ زیرا اعتقاد داشتند که

وظیفه آنها حفظ قرآن به زبان عربی ناب و تحریف ناشده است. ‏

اگرچه‌امروزه مسلمانان به اهمیت و ضرورت ترجمه قرآن اذعان دارند؛ اما همه انواع ترجمه قابل قبول نیست. ترجمه‌ای تحت‌اللفظی که بدون توجه به معنی، دقیقاً از الگوهای نحوی متن اصلی پیگیری می‌کند، به اتفاق آرا مردود است. این تنها بدان دلیل نیست که متن را تحریف می‌کند، بلکه بدان دلیل است که ممکن است بازتولید تحت‌اللفظی نیز به قدر متن عربی اصلی دقیق و الهی تلقی شود. اگر در نظر بگیریم که مثلا چگونه ترجمه یونانی عهد عتیق که توسط یهودیان هلنی در قرن سوم‌ قبل از میلاد تهیه شد، متن عبری اصلی را کنار زده و خود مرجع همه ترجمه‌های لاتین مورد استفاده کلیساهای مسیحی قرار گرفت، این هراس قابل درک می‌گردد.

تنها نوع قابل قبول ترجمه، نوع تفسیری است که در آن نه تنها عین کلمات، که تفسیر و بازنویسی متن نیز ارائه می‌گردد؛ بنابراین انسان «معانی» قرآن، و نه خود قرآن را ترجمه می‌کند. در حقیقت اغلب ترجمه‌های اسلامی ‌دارای عنوان «ترجمه معنای قرآن» هستند و هرگز به تنهایی ارائه نمی‌شوند، بلکه در کنار متن عربی چاپ می‌شوند. آنچه در این ترجمه‌های دوزبانه ارائه می‌گردد، معانی ضمنی مختلف یا به اصطلاح معانی ثانویه کلمات نیست، بلکه معانی اولیه یا هسته‌ای آنهاست. منظور آنکه انسان نمی‌تواند همه معانی ضمنی ممکن را از کلمات قرآن دریابد؛ زیرا این خود بخشی از اعجاز قرآن است.

یک آیه خاص در قرآن، در مورد این سؤال که چرا قرآن به عربی و نه به زبان دیگری نازل شد، غیرمستقیم می‌تواند مسأله جواز ترجمه را کاملا حل کند: «اگر [این کتاب] را قرآنی غیرعربی گردانیده بودیم، قطعاً می‌گفتند: چرا آیه‌های آن روشن بیان نشده؟ کتابی غیرعربی و [مخاطب آن] عرب زبان؟ بگو: این کتاب برای کسانی که‌ایمان آورده‌اند، رهنمود و درمانی است. و کسانی که‌ایمان نمی‌آورند، در گوششان سنگینی است و قرآن برایشان نامفهوم است، و[گویی] آنان را از جایی دور ندا می‌دهند.»(۴۱: ۴۴) از این آیه می‌توان استنباط کرد که اگرچه ‌این معنای قرآن است که اهمیت کامل دارد، اما این معنی را جز با علم به زبان عربی نمی‌توان ادراک یا ایضاح نمود. مشکل اغلب ترجمه‌های غربی قرآن آن است که به دست مبلغان مسیحی و خاورشناسانی انجام گرفته که به‌‌ندرت شناختی عملی از زبان عربی داشته‌اند. ‏

ترجمه و اخلاق

به ‌دلیل اعتراضات کلامی‌فوق و جایگاه احترام‌آمیز قرآن در دین اسلام، علمای مسلمان تا دهه ۱۹۳۰ عدم ورود به حوزه ترجمه قرآن یا حتی عدم‌ ابراز تردید درباره کفایت ترجمه‌های اولیه غربی را بی‌خطرتر می‌دیدند. بدین‌ترتیب، قرنها این علم در دست مبلغان کین‌توز مسیحی و برخی از علمای مغرض غربی باقی ماند. از آنجا که علی‌الاصول ترجمه تأثیرات اجتماعی گسترده‌ای دارد، نه تنها ارزیابی صحت زبان‌شناختی این ترجمه‌های غربی، که تحقیق پیرامون انطباق آنها با اصول اخلاق نیز مهم است.

بنا بر نظری که پیکتال(

Pickthall

)در مقدمه ترجمه خود اظهار می‌دارد، هیچ کتاب مقدسی را نمی‌توان به وسیله کسی که خود به وحی و پیام آن ایمان ندارد، منصفانه ترجمه کرد. یک نمونه افراطی از این‌گونه آزادیها در قبال متن قرآن، درترجمه قرآن ریچارد بل (

Richard Bell

)با عنوان فرعی «همراه با بازچینی انتقادی سوره‌ها»مشاهده می‌شود. در واقع بل مترجم نیست، بلکه مؤلف است! او نه تنها ترتیب سوره‌ها را بازچینی، که در واقع تغییراتی ساختاری در ترتیب آیات ایجاد می‌کند، و سپس آنها را مطابق چیزی که به نظر او ترتیب صحیح مبتنی بر مضمون قرآن است

ـ و نه مطابق ترتیب فعلی چینش سوره‌ها ترجمه می‌کند! بل برای ایضاح آنچه مطابق درک او،«آشفتگی مطالب» است، این فرضیه را مطرح می‌سازد که: بسیاری از این آیات،مطالب دور انداخته بود که کاتبان بر پشت اوراق نوشته بودند! او پیامبر(ص) را این‌گونه تصویر می‌کند که در هر فرصتی که پیش می‌آمد، به تنظیم پیام خود به صورت مطالب مکتوب کوتاه می‌پرداخت و سپس گهگاه با نوشتن در میان سطرها یا در حاشیه و یا بر پشت اوراق، به تجدیدنظر و تصحیح آنها می‌پرداخت!۳ بدین‌ترتیب، بل با پشتکار در متن، به جستجوی گسستگی‌های احتمالی و تعیین بخشهایی ازتکه پاره‌هایی پرداخت که به ادعای او، به اشتباه وارد قرآن شده است! بل در موارد بسیار، توضیحاتی بی‌اندازه خصمانه در حاشیه ترجمه خود ارائه می‌نماید؛ مثلا در کنار ترجمه خود از سوگند آغازین سوره فجر (سوگند به سپیده دم)، این مطالب را می‌نویسد: «یک سوگند مضحک مکی»!

متأسفانه حتی امروز هم غربیان بل را ـ به ‌رغم ذهنیت‌گرایی و بلهوسی روش‌شناختی‌اش ـ به ‌عنوان «طلایه‌دار» این زمینه می‌ستایند و هنوز ترجمه او مورد نقل و پیروی است. تعجب‌آور آنکه اگرچه ‌امروز حتی اغلب علمای غربی اطمینان یافته‌اند که متن آیات عموماً به همان شکلی که از پیامبر(ص) بر جا مانده، دقیقاً نقل شده، اما تمایل عمومی‌علما به بی‌اعتبار ساختن کار بل نبوده و دلیل تلاش خصمانه و غیرعلمی