پاورپوینت کامل مشق کرامت از سکوت افشار ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشق کرامت از سکوت افشار ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشق کرامت از سکوت افشار ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشق کرامت از سکوت افشار ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

او ‌زاده مهر بود و شاید به همین سبب هم بود که نسبت به فرهنگ ایران، مهری بیکران داشت. ایران برایش دغدغه بود و می‌کوشید تا هر دم، نمی‌بر این خاک بیفزاید و سیرابش سازد. «ایرج افشار» اما ناغافل پرکشید؛ نه آنکه جوان باشد که هنگام مرگ، ۸۵ سال داشت اما فعالیت هایش در عرصه پژوهش چنان بود که کم از یک جوان نداشت. کمتر کسی را می‌توان یافت که چیزی در حدود ۳۰۰ جلد کتاب – اعم از تألیف و تصحیح – و ۲ هزار مقاله در طول عمرش به رشته تحریر درآورده باشد. افشار از ایران شناسان برجسته بود و در گردهمایی‌ها و کنگره‌های خارج از کشور در صدر ایران شناسی حاضر می‌نشست و سخنش و قلمش، اگر بر اثر کسی مقدمه یا تحشیه می‌نوشت، اعتباری داشت که به اعتلای اثر می‌انجامید.

در اندوه چهارمین سال فقدان ایرج افشار

زاده مهر و مهر بیکران به فرهنگ ایران

او ‌زاده مهر بود و شاید به همین سبب هم بود که نسبت به فرهنگ ایران، مهری بیکران داشت. ایران برایش دغدغه بود و می‌کوشید تا هر دم، نمی‌بر این خاک بیفزاید و سیرابش سازد. «ایرج افشار» اما ناغافل پرکشید؛ نه آنکه جوان باشد که هنگام مرگ، ۸۵ سال داشت اما فعالیت هایش در عرصه پژوهش چنان بود که کم از یک جوان نداشت. کمتر کسی را می‌توان یافت که چیزی در حدود ۳۰۰ جلد کتاب – اعم از تألیف و تصحیح – و ۲ هزار مقاله در طول عمرش به رشته تحریر درآورده باشد. افشار از ایران شناسان برجسته بود و در گردهمایی‌ها و کنگره‌های خارج از کشور در صدر ایران شناسی حاضر می‌نشست و سخنش و قلمش، اگر بر اثر کسی مقدمه یا تحشیه می‌نوشت، اعتباری داشت که به اعتلای اثر می‌انجامید. اما این مرد، که به قول سید فرید قاسمی «کتابدار، کتابشناس، تصحیح‌گر، نسخه‌شناس متن‌پژوه، سندپرداز مرجع‌نویس، گنجور مجموعه‌ساز، فهرستنگار دانش‌شناس، تاریخ‌نگار، نادره‌یار، نامه‌نگار، شناساننده کمیاب و نایاب، مُعرف کمنام و گمنام، منبع خاورشناسان، همنشین دانشوران، معاصر مشاهیر، وارسته ناوابسته، دلسوخته ژرف‌اندیش، جهانگرد ایران نورد و گذشته‌پژوه آینده‌نگر» بود اما در نهایت فروتنی بود و کمتر حاضر به تجلیل و تکریم می‌شد زیرا در سرِ شناساندنِ ناشناخته‌های فرهنگ این سرزمین بود تا نامی نیک برایش باز بماند که به از سرای زرنگار بود. با این حال ریاست کتابخانه ملی ایران و کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران از مهم‌ترین مناصب اداری افشار به شمار می‌آمد. حالا اما در آستانه چهارمین سال وفات او، همچنان غمی جانکاه بر پهنه عرصه ایران شناسی- از فقدان جبران ناپذیرش- سایه افکنده و به سوگش، آب نیز سیه پوش است. اما باید برایش ادای دِین کرد که دینی سنگین بر گردن ایرانیان دارد…

مدتی است در پی فرصتی بودم تا نکته‌ای را یادآور شوم، با نزدیک شدن به سالگرد درگذشت استاد مرحوم ایرج افشار یعنی روز ۸۱ اسفند، دم غنیمت شمرده تا به یکی از خصال نیکوی وی اشاره کنم. همیشه این سؤال برای ما پیش می‌آید که چرا فلان شخص با این همه تحصیلات عالیه و محصولات راقیه، مثل ترجمه قرآن و تألیف کتب فلسفه متعالیه و…. چندان که باید، مقید به رعایت اصول اخلاقی و انضباط رفتاری نیست، به آسانی بدگویی اقران و اخوان می‌کند، اما بسختی از محاسن او، ذکری به میان می‌آورد. بین گفتار و رفتارش فاصله‌هاست. نه کلامش به دل می‌نشیند و نه در کردارش رنگی از معنویت آشکار است.

پس انصاف این است که ملاک تشخص و انسانیت، رفتار آدم‌هاست نه سخن و سخندانی آنها. در این سال‌ها که در خدمت میراث مکتوب بوده‌ام، با بزرگانی از اهل فرهنگ و ادب و دانش و فرزانگی آشنا شدم.

رفتار هریک برایم آموزنده بود. چه آنان که وسط یک جلسه علمی فریاد زده و محیط را متشنج کردند و چه آنان که با تبسم و ادب، روی ترش نکرده، بی احترامی فرد معترض را نادیده گرفته و به بحث خود ادامه دادند. چه آنان که از غیبت و بهتان طرفی نبسته و مخالف خود را به بی سوادی مطلق متهم می‌کردند و چه آنان که هم او را فرد