پاورپوینت کامل درباره ژاله آموزگار؛ موشکاف و باریک بین ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درباره ژاله آموزگار؛ موشکاف و باریک بین ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درباره ژاله آموزگار؛ موشکاف و باریک بین ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درباره ژاله آموزگار؛ موشکاف و باریک بین ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

دکتر آموزگار زنى است فرزانه و دانشور؛ انسانى متواضع و فروتن؛ سخن سنج و سخندان؛ مهربان وصمیمى. در انتقال آموخته هاى خود به جوانان شوریده دل، مشتاق و سخى است… عشق به تاریخ کهن سرزمین ایران را در گفتار و نوشته هایش به آسانى مى توان یافت.استاد پرتلاشى که پس از عمری تحقیق و تدریس همچنان پرتلاش و پرتکاپوست و با این حال اصلاً دلش نمى خواهد از کنج تحقیق و پژوهش بیرون بیاید و کسى چیزى درباره او بنویسد…

دکتر آموزگار زنى است فرزانه و دانشور؛ انسانى متواضع و فروتن؛ سخن سنج و سخندان؛ مهربان وصمیمى. در انتقال آموخته هاى خود به جوانان شوریده دل، مشتاق و سخى است… عشق به تاریخ کهن سرزمین ایران را در گفتار و نوشته هایش به آسانى مى توان یافت.استاد پرتلاشى که پس از عمری تحقیق و تدریس همچنان پرتلاش و پرتکاپوست و با این حال اصلاً دلش نمى خواهد از کنج تحقیق و پژوهش بیرون بیاید و کسى چیزى درباره او بنویسد…

دکتر ژاله آموزگار متولد: ۱۲ آذر ۱۳۱۸ خوى

‎

اخذ دیپلم از دبیرستان ایراندخت تبریز

‎

۱۳۳۵

اخذ مدرک لیسانس با رتبه اول، دانشکده ادبیات تبریز۱۳۳۸

‎

دبیر آموزش و پرورش، تهران، کاشمر و نیشابور ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۲

دانشجوى دولتى در کشور فرانسه با استفاده از بورس دانشجویان رتبه اول ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۶

اخذ مدرک دکترا از دانشگاه سوربن پاریس در رشته فرهنگ و زبان هاى باستانى۱۳۴۶

پژوهشگر بنیاد فرهنگ ایران۱۳۴۷ تا ۱۳۴۹

استادیار دانشکده ادبیات دانشگاه تهران ۱۳۴۹ تا ۱۳۶۲

دانشیار دانشکده ادبیات دانشگاه تهران۱۳۶۲ تا ۱۳۷۳

به عنوان استاد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران از ۱۳۷۳

تسلط به زبان‌های انگلیسی، فرانسه، ترکی، پهلوی و اوستایی

برخى از مهمترین کتاب هاى او عبارتند از :

اسطوره زندگی زردشت، با همکاری احمد تفضلی، نشر چشمه، چاپ اول، ۱۳۷۰

زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن، با همکاری احمد تفضلی، نشر معین، چاپ اول، ۱۳۷۲

تاریخ اساطیری ایران، انتشارات سمت، چاپ اول، ۱۳۷۴

ایران باستان نوشته ماریان موله، (ترجمه)،

نمونه هاى نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه اى ایرانیان نوشته آرتورکریستن سن (ترجمه و تحقیق در دو جلد با همکاری احمد تفضلی) برنده کتاب سال جمهورى اسلامى ایران سال ۱۳۶۹ و همچنین برنده لوح تقدیر و جایزه کتاب سال برگزیده دانشگاه هاى کشور.

شناخت اساطیر ایران، نوشته جان هینلز (ترجمه) نشر چشمه، چاپ اول، ۱۳۶۸

ارداویراف نامه یا اراردایرازنامه: حرف نویسى، آوانویسى، ترجمه متن پهلوى، واژه نامه نوشته فیلیپ ژینیو و … نشر معین و انجمن ایران‌شناسی فرانسه، چاپ اول، ۱۳۷۲

او همچنین نویسنده بیش از دهها مقاله در خصوص زبان هاى باستانى و اساطیر ایرانى به زبان هاى فرانسوى، انگلیسى و فارسى بوده است.

«دکتر آموزگار زنى است فرزانه و دانشور. انسانى متواضع و فروتن. سخن سنج و سخندان. مهربان وصمیمى. در انتقال آموخته هاى خود به جوانان شوریده دل، مشتاق و سخى است… عشق به تاریخ کهن سرزمین ایران را در گفتار و نوشته هایش به آسانى مى توان یافت.» این جملات را محمدرضا نصیرى قائم مقام انجمن آثار و مفاخر فرهنگى درباره ژاله آموزگار مى گوید. استاد پرتلاشى که پس از عمری تحقیق و تدریس همچنان پرتلاش و پرتکاپوست و با این حال اصلاً دلش نمى خواهد از کنج تحقیق و پژوهش بیرون بیاید و کسى چیزى درباره او بنویسد و تمام تلاش تو براى یافتن و نوشتن از او چنان صعب و دشوار است که روزها طول مى کشد و چاره اى هم نیست. چه ژاله آموزگار پس ازتحمل سال ها سختى و مرارت براى فرا گرفتن متون کهن و گشودن راز و رمز اسطوره ها، همچنان به دنبال یافتن معناى صحیح یک واژه باستانى و یا درست خواندن متن کتیبه اى و یا تحقیق و تفحص بر روى متون پهلوى است. آموزگار متولد سال ۱۳۱۸ در شهرستان خوى است. «آذربایجانى ام؛ پدرم اهل تبریز و مادرم تهرانى بود. به خاطر انجام مأموریت شغلى پدر، من در خوى به دنیا آمدم.» پدرش رئیس دبیرستان دخترانه اى بود که بعدها او در آنجا تحصیل کرد. مادرش نیز در بین زن هاى آن روزگار فردى تحصیلکرده بود.« شاید یکى از بزرگترین شانس هاى من این بوده که در کانون یک خانواده فرهنگى متولد شدم. خانواده بى هیچ تفاوت گذارى اى به من هم مثل برادرم نگاه مى کرد و براى یادگیرى و تحصیل هیچ محدودیتى، در آن زمان، براى من قائل نبود.» او پس از اخذ مدرک دیپلم علمى از دبیرستان ایراندخت خوى و دیپلم سال دوازدهم ادبى از دبیرستان ایراندخت تبریز براى ادامه تحصیل به دانشکده ادبیات و علوم انسانى دانشگاه تبریز وارد مى شود و این اتفاق در سال ۱۳۳۵ رخ مى دهد. از آن سال ها استاد چنین مى گوید: «اصلاً در مخیله ام نمى گنجید که دخترى از شهرستان قادر باشد به تبریز بیاید و در کنکور نیز شاگرد اول شود.» ژاله آموزگار مجبور مى شود مدت تحصیل در دانشگاه تبریز را در منزل عمویش سپرى کند و همین همنشینى با عمو که یکى از شعرا و نویسندگان معتبر آذربایجان بود باعث مى شود تا شخصیت علمى او شکل گیرد. «ایشان فرزند نداشت و من در خانه اش مثل یک فرزند پذیرفته شده بودم.» به علت احراز رتبه اول در دانشکده ادبیات تبریز به او بورس تحصیلى تعلق مى گیرد و با این حال او بلافاصله از این بورس استفاده نمى کند. «خانواده ام دیدگاه سنتى داشتند و اصلاً تمایل نداشتند که تنها به سفر فرنگ بروم. در همین اثنا من با یکى از همکلاسى هایم ازدواج کردم.» چندى بعد دکتر پرویز ناتل خانلرى اطلاعیه اى صادر مى کند مبنى بر اینکه شاگرد اول هایى که از بورس شان استفاده نکرده اند مى توانند از آن استفاده نمایند. «شوهرم اصرار کرد که حتماً باید از این بورس استفاده کنم. حتى اگر خودش هم نتواند با من به خارج بیاید.» با این همه او به تنهایى به این سفر نمى رود بلکه به اتفاق همسر و دخترش راهى پاریس مى شود و در «سوربن» ثبت نام مى کند و مشغول تحصیل مى شود و این ماجرا در سال ۱۳۴۲ اتفاق مى افتد. «استاد بسیار عزیزى که من بسیار خودم را مدیون او مى دانم، به دلیل انسانیتى که از او آموختم، پروفسور پى یردومناش بود.»

او به اتفاق زنده یاد دکتر احمد تفضلى، دکتر اشرف صادقى و پروفسور فیلیپ ژینیو هر سه از شاگردان پورفسور «پى یردومناش» بودند. «پروفسور دومناش» به ما فقط درس نمى داد. بلکه چگونه زیستن و چگونه بودن و چگونه دوست داشتن را نیز به ما مى آموخت. و او تا پایان دوره دکترایش همچنان شاگرد دومناش مى ماند و رساله دکترایش را که درباره ادبیات زردشتى به زبان فارسى بود را با او مى گذراند. «ادبیات زردشتى به زبان فارسى اصطلاحاً به مکتوبات زردشتى اى که پس از اسلام به زبان فارسى ولى به سنت زردشتى نوشته شده است گفته مى شود.»و او یکى از کتاب هاى مهم زردشتى به نام «صد در نثر و صد در بندهش» را به عنوان رساله دکترا انتخاب کرده و ویژگى هاى نگارشى اش را به بحث مى کشاند. در پاریس بیشتر وقت او در کتابخانه ها سپرى مى شود و دسترسى به کتاب ها و «منابع به طور کامل برایم مهیا بود و من اغلب بعدازظهر در سالن نسخه هاى خطى کتابخانه ملى پاریس کار مى کردم. این کتابخانه که ساختمانى بسیار زیبا و سنتى دارد، در خیابان ریشیلیو قرار دارد. ما هفته اى یک روز، آن هم روزهاى جمعه، بادومناش کلاس داشتیم. کلاس هاى دومناش انباشته از اطلاعات روز بود و شاگردان او با انواع اخبار و اطلاعاتى که مرتبط با رشته تحصیلى شان بود،