پاورپوینت کامل ماجرای کتابی که به اشرف افغان تقدیم شد! ۸۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ماجرای کتابی که به اشرف افغان تقدیم شد! ۸۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ماجرای کتابی که به اشرف افغان تقدیم شد! ۸۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ماجرای کتابی که به اشرف افغان تقدیم شد! ۸۵ اسلاید در PowerPoint :

حمله افاغنه قندهاری به ایران و سقوط دولت صفوی یکی از دردآورترین لحظات تاریخ ایران است و درباره آن بارها و بارها سخن گفته شده است.

حمله افاغنه قندهاری به ایران و سقوط دولت صفوی یکی از دردآورترین لحظات تاریخ ایران است و درباره آن بارها و بارها سخن گفته شده است.

آنچه ذیلا می آید، شرح تألیف کتابی است که در نقد تشیع نوشته شده و در سال ۱۱۴۱ به شاه اشرف غازی تقدیم شد! این کتاب حلقه ای از یک سری مجادلات مذهبی است که در دوره صفوی جریان داشت و البته این صورت کار است….

زمانی که میرمخدوم شریفی (قزوینی) پس از ماجراهای مربوط به شاه اسماعیل دوم (۹۸۵) از ایران گریخت و کتاب نواقض الروافض را در نقد مذهب تشیع نوشت، روشن بود که این اثر با توجه به آگاهی هایی که وی از تشیع و جامعه شیعی ایران داشت، عکس العمل هایی را پدید خواهد آورد. این اثر در عثمانی نوشته شده و به سرعت انتشار یافت. همان زمان و در کمترین زمان، نخستین پاسخ به این کتاب، در هند توسط قاضی نوالله شوشتری نوشته شد. کتاب مصائب النواصب فی الرد علی نواقض الروافض (که در دو مجلد منتشر شده) پاسخ شهید قاضی نورالله شوشتری (م ۱۰۱۹) به این کتاب است، شخصی که باید او را یکی از حرفه ای ترین نویسندگان در نقد باورهای سنی بر اساس یک سنت دیرین نقد نویسی دانست. سالها پیش بنده یک گزارش تفصیلی از کتاب مصائب النواصب نوشتم (چاپ شده در مقالات تاریخی، دفتر سیزدهم).

اساس این کار کتاب نواقض الروافض میرمخدوم شریفی است که هم اصل آن و هم خلاصه آن به وفور در دسترس بوده و بنده هم بر اساس خلاصه، گزارشی نسبتا مفصل در کتاب صفویه در عرصه سیاست و فرهنگ آورده ام. این اثر توسط برخی از شرق شناسان معاصر نیز بررسی شده و به علاوه، دوست دانشمند جناب محمد کاظم رحمتی هم در باره آن و محتوایش به تفصیل نوشته است.

اما تا آنجا که بنده آگاهم، آنچه در اینجا ملاحظه می کنیم اثر تازه یابی است که به نوعی در امتداد آن کتاب و نیز تا حدودی در پاسخ به کتاب قاضی نور الله شوشتری است. بیشتر این کتاب، باز پرورش اثر میرمخدوم به فارسی است، هرچند در مقدمه می گوید که در پاسخ به کتاب قاضی نورالله آن را نوشته است.

این کتاب که نامش را نمی دانیم و باید به عنوان اثری در رد شیعه از آن یاد کنیم، در اصل انتخابی از کتاب نواقض الروافض میرمخدوم است که همراه با مطالب دیگری در بیش از ششصد صفحه به سال ۱۱۴۱ توسط یکی از علمای درگزین همدان نوشته شده است.

در دوره صفوی، شماری از ساکنان این منطقه، سنی بودند و پس از ماجرای آمدن افغانان و طی آمدن آنها برای مقابله با عثمانی ها که با مذاکره کار خاتمه یافت، شماری از افاغنه (حدود صد نفر) در آن ساکن شدند. همین ها بودند که بعد از آمدن نادر همچنان در آنجا بوده و زمانی که پس از شکست دادن لشکر افاغنه در زرقان در سال ۱۱۴۲ به شیراز رفت، به وی پیوستند (تاریخ بختیاری، ص ۳۹۲). َ

در مقاله ای که در باره روستای هیزج در نزدیکی درگزین در (وبلاگ روستای هیزج) نوشته شده، آمده است: « بر اساس شواهد تاریخی، ساکنین روستای درگزین نیز سنی مذهب بودند و علی رغم خروج نیروهای عثمانی از همدان، با تجمع در دژ روستای خود، ماهها مقاومت کردند تا اینکه بار دیگر نادر شاه برای سرکوبی و قلع و قمع سنی ها از اصفهان بازگشت و پس از تصرف درگزین، سنی های این روستا به سمت عثمانی متواری شدند و امروز نیز در سلیمانیه عراق محله ای به نام درگزین وجود دارد که محل سکونت درگزینی ها بوده است. و لذا بعید نیست که سنی های روستای هیزج نیز به سمت عراق فرار کرده باشند.»

شیخ محمد علی حزین در این باره می نویسد:«در قصبه ی درگزین از توابع همدان فتنه ها کرده بودند، هنوز داعیه ی خودسری بر سر داشتند. قلعه ای استوار نموده بودند و بپایداری قدم جلادت حتی در جلو قوای نادری پیش داشتند. در وقتی که نادر سرگرم کار خراسان بود پادشاه(شاه طهماسب) بعزم دفع فتنه ی ایشان و استخلاص بقیه ی آذربایجان از اصفهان در حرکت آمد. با جماعت طاغیه ی درگزین محاربات نموده و قلعه ی ایشانرا منهدم و بقیه السیف را منقاد ساخته رو به آذربایجان نهاد.

بیفزاییم که اشرف افغان، در سال ۱۱۳۷ محمود را کشت و حاکم ایران شد. وی در صفر سال ۱۱۴۰ در مواجه با حمله عثمانی ها به ایران که تا همدان آمدند با آنها مذاکره کرد و از طرف آنها به رسمیت شناخته شد. وی در برابر نادر که سال ۱۱۴۱ هرات و مشهد را تصرف کرده و به سمت مرکز ایران آمده بود، طی جنگهایی که در مهماندوست دامغان و مورچه خورت اصفهان درگرفت شکست خورد. حمله بعدی در جمادی الثانی ۱۱۴۲ در زرقان فارس بود که افغانان به کلی شکست خوردند. با توجه به گزارشها، توجه به نگارش کتاب در سال ۱۱۴۱ جالب است.

بر اساس آنچه نقد نویس این کتاب نوشته، نویسنده از اهالی درگزین بوده و چناکه از خود کتاب بر می آید، وی کتابش را به شاه اشرف غازی تقدیم کرده و در جای جای آن از ملوک افغان تمجید و تسلط آنان بر ایران را مورد ستایش قرار داده است.

اهمیت این کتاب دقیقا در همین نکته است که نگاه یک مؤلف فارسی نویس را نسبت به جریان حمله افغان نشان می دهد و در این باره، در جای جای آن روی این دیدگاه خود تأکید کرده و برای نخستین بار برخی از جنبه های این ماجرا را روشن می کند.

نسخه مزبور در سال ۱۱۹۳ به دست عالمی ایرانی و شیعی از دوره کریم خان زند رسیده که نامش شیخ عبدالنبی بوده است. وی به جای آن که کتاب را نابود کند، آن را حفظ کرده، اما از ابتدا تا انتها، به عنوان نقد، بر آن حاشیه نوشته است. شیخ عبدالنبی بنا به آنچه در فریم ۲۹۶ آمده، این حواشی را در سال ۱۱۹۳ نوشته است.

متاسفانه صفحه نخست یا صفحات نخست کتاب افتاده و نمی دانیم مؤلف در خطبه کتاب، و ادامه آن، چه نامی برای کتاب خود انتخاب کرده است، اما از جایی که موجود است، این نکته را که کتاب حاضر ادامه ماجرای میرمخدوم و نوشته قاضی نورالله است، بدست می آید.

«… در این وقت جزوی چند به نظر رسید که یکی از گمراهان بادیه رفض و ضلالت و بی راهان هاویه کفر و جهالت سرگردان ظلمات فطانت بترا و حیران وساوس احتمالات مستبعده شتی، استر ملک دانشوری و لال مظلمه خران [با معذرت] شوشتری بر آن سید عالیجانب [یعنی میرمخدوم] فضایل و کمالات آب … تشنیعات متکلفانه بارد بر آن کتاب مستطاب سخنان پوچ غیر وارد ایراد نموده، آنچه در مذهب آن بی دین پر کین بود به آن پاکیزه آیین نسبت نموده. بعد از تامل در آن .. سخنان آن گمراه تمام واهی دید که اصلا محتاج به جواب نبود، خصوص آن که صاحب کتاب جواب آن دواب در طی عبارات کتاب داده بود، لیکن به مقتضای آیه کریمه «من یجعل صدره ضیقا حرجا کانما یصّعّد فی السماء کذلک یجعل الله الرجس علی الذین لایؤمنون» آن گمراه روسیاه … کتابی فارسی در این باب ترتیب داده مشتمل بر چهار باب….»: «باب اول در فضائل عموم صحابه، باب دوم در فضائل شیخین و حقیقت خلافت و امامت ایشان و رفع شبهات روافض، باب سیم در فضائل اهل بیت، و باب چهارم در لغزشها و بیهوده ها که از روافض صادر شده که دلالت صریح بر بطلان مذهب ایشان دارد. خاتمه در تحقیق مذاهب اربعه سنت و جماعت است و … از آن جمله کلام صاحب نقایض است که عبارت او را نقل نموده ترجمه نموده ایم. و دو باب دیگر از دلایلی که این فقیر مستحضر و متذکر آن بود و بخاطر فاطر می رسد جهت تکمیل کلام و تتمیم مرام بر آن زیاده نموده و هرجا که … شبهه بود آن را ایراد نموده بعون الله تعالی جواب شافی … نموده».

در اینجا اشاره وی نشان می دهد که کتاب را به امر اشرف افغان نگاشته: «و چون فرمان اعلی درین باب نفاذ یافته بود این نسخه عجالتا امتثالا للامر للاشرف الاقدس الارفع الاعلی قلمی نموده تا ان شاء الله الملک العلام به فضل و کرم بی منتهای الهی، و به یمن دولت بی زوال شاهنشاهی اعنی سلطان صاحب قران و خاقان گیتی ستان قبله انام و کعبه خاص و عام قامع مراسم رفض و ضلالت باسط بساط عدالت سلیمان مکین یگانه خسروان روی زمین مقدمه جنود فتح ظفر مقصد مجموعه قدر زیب افزای مسند جهانبانی و مسند آرای سریر خسروانی و هو السلطان الاعظم و خلیفه الله علی العالم شاه اشرف غازی ابد الله میامن دولته و خلد الله … در فضائل حضرت شیخین و حقیت امامت ایشان و مناقب … حقیقت خلافت ایاشن و فضائل اهل بیت نبوت و … شبهات شیطانی و تشکیکات نفسانی شیعه شنیعه و ابطال کلمات مزخرفات و مقالات متوهمات آن طایفه و آن فرقه هالکه تالیف نموده شود.

این که نویسنده نسخه کیست، نمی دانیم، اما حاشیه نویس و منتقد آن که شیخ عبدالنبی و از علمای عصر کریمخان است، در حاشیه همان صفحه می نویسد: «صاحب کتاب یکی از ملایان درجزین است. بحمد الله اهل درجزین و اشرف خر پادشاه افغان و جماعت افغان به اندک وقتی از ایران به نحوی نایاب و کم نام گشتند از باطن ائمه معصومین که اثری و نشانی از ایشان نمانده و پادشاهان شیعه علی الخصوص سلطان معدلت شعار مرحمت آثار ظل الله تعالی فی الارضیین ناشر الویه رافت و رحمت السلطان کریم خان مد الله تعالی ظلال رأفته و رحمته علی العالمین دولتشان روز به روز و یوما فیوما در تزاید و تصاعد علی رغم هذا الناصبی المتعصب المفتری الکذاب».

نویسنده کتاب، باب اول کتاب خود را در باره فضائل عموم صحابه آغاز می کند و بر اساس همان نظام حدیثی، آنچه در فضائل خلفا در کتب قدیم بوده را در اینجا به فارسی عرض می کند. (فریم پ۵) ابتدا آیات و سپس روایات این باب را (جمعا بیست حدیث) به ترتیب آورده، و آنها را ترجمه کرده است. به همان قیاس شیخ عبدالنبی در حاشیه، یک به یک این مطالب را پاسخ داده و همه اینها در همان چارچوب ادبیات ردیه نویسی ادامه یافته است. (فریم ۲۰).

از اینجا باب دوم کتاب «در فضائل شیخین یعنی حضرت صدیق اکبر و عمر فاروق اعظم و حقیت خلافت و امامت ایشان» آغاز می شود که بحث در دو فصل ادامه می یابد. فصل اول در باره فضائل ابوبکر و عمر است که از آیات و احادیث در این باره سخن گفته است. در اینجا به شماری از احادیث هم که به گفته وی نشان از آن دارد که سب شیخین کفر است استناد و در این باره بحث کرده است. (فریم ۴۳).

به نظر می رسد یکی از اهداف وی در نگارش این اثر اثبات کفر شیعه است، زیرا این بحث را در جاهای دیگر هم دنبال می کند. (برای نمونه فریم ۱۴۰ ـ ۱۴۴ که اقوالی را از قدمای از اهل سنت و معاصرین عصر صفوی از بلاد ماوراءالنهر و عثمانی ـ از جمله فتوای ابوالسعود شیخ الاسلام استانبول ـ آورده است). توجیه حمله اشرف افغان و براندازی دولت صفوی (و سپس عثمانی و در جریان نبرد نادر و احمد پاشا حاکم بغداد در همدان) و کشت و کشتارهای انجام شده، نیازمند چنین نگارشی در این دوره بوده است. «پس به مذهب جمهور که تکفیر روافض نموده اند در کفر، حکم نصارا دارند» (فریم ۱۴۵).

فصل دوم در باره اثبات خلافت آنهاست. در اینجا می گوید که «اول دلائلی که میرمخدوم شریفی در نواقض الروافض ذکر نموده یاد کنیم آنگاه دلایل که در سایر کتب است ایراد نماییم». (فریم ۴۴). عمده این مباحث، ارائه متن عربی نواقض، و سپس ترجمه آن است. در این باره سی دلیل ارائه کرده (فریم ۱۲۹ ـ ۱۳۶) و سپس به بحث از حدیث غدیر پرداخته است.

جالب است که در اینجا به شعری از جامی هم استناد کرده که گفته است: این علی در کمال خلق سیر / عین بوبکر بود و عین عمر / لعن ایشان مکن که لعنت دوست / زشت باشد ز دوست لعنت دوست» (فریم ۱۲۹).

در لابلای بحث از ادله اثبات خلافت، نکاتی در باره میرمخدوم نقل کرده «در زمان صاحب نواقض الروافض که پادشاهی به دست روافض افتاده بود و قتل علماء اعلام سنت و جماعت و نبش قبور مشایخ دین مبین می نمودند پناه می گیریم به خدا از بدی های دنیوی و اخروی این اعمال». (فریم ۸۳).

گفتنی است که در دوره طهماسب، البته حمایت از تشیع بود، اما سنی های قزوین بدون هیچ مشکلی زندگی می کردند و هیچ گزارشی در باره برخورد تند با آنان نشده است. طبعا رفتارهای تند و افراطی همیشه در برخی از نقاط بوده است.

نویسنده پس از بحث از غدیر، به بحث از «کیفیت پیدا شدن مذهب روافض»‌ پرداخته و علی الرسم در این قبیل آثار، اولین سخن در باره عبدالله بن سبا گفته شده است. (فریم ۱۳۶). با این حال، بحث وی به سرعت به تشیع ایرانیان رسیده است. داستان از این قرار است که به گفته وی منافقان، وقتی دیدند در حجاز کار از پیش نمی برند، «به طرف عراق عجم آمدند و چون سبائیان که حضرت امیر المؤمنین علی ایشان را اخراج نموده بود، اتباع ایشان نیز در عراق عجم بودند، به مظاهرتا یکدیگر آنجا فتنه انگیزی نموده سفها و عوام را به تدریج گمراه می نمودند و سفهای ایشان به جهت دوری از ائمه و ندیدین سیرت حضرت رسالت گمراه می شدند». (فریم ۱۳۸).

نویسنده در اینجا، علت رسوخ تشیع در میان ایرانیان را شرح داده و با اشاره به رشد تشیع در ایران می نویسد: «لیکن این کار در خفیه می شد و مذهب ایشان اصلا آشکار نبود و ولایتی و پادشاهی نداشتند تا در آن ایام که سلطان حیدر پ