پاورپوینت کامل زرین‌کوب، کنجکاوی را در دانشجویان بر می‌انگیخت ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زرین‌کوب، کنجکاوی را در دانشجویان بر می‌انگیخت ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زرین‌کوب، کنجکاوی را در دانشجویان بر می‌انگیخت ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زرین‌کوب، کنجکاوی را در دانشجویان بر می‌انگیخت ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

اسفندماه، زادروز دکتر عبدالحسین زرین‌کوب

خانواده همسر دکتر عبدالحسین زرین‌کوب را ازمشهد می‌شناختم. زنده‌یاد قمر آریان با همسرم ـ زنده‌یاد دکتر مهین‌دخت صدیقیان ـ روابط دوستانه و صمیمانه‌ای داشتند. من در دانشگاه تهران شاگرد دکتر زرین‌کوب بودم و پس از آن جدا از رابطه شاگرد و استادی، به سبب آشنایی قبلی ارتباط نزدیکتری پیدا کردیم.

۲۷ اسفندماه، زادروز دکتر عبدالحسین زرین‌کوب

خانواده همسر دکتر عبدالحسین زرین‌کوب را ازمشهد می‌شناختم. زنده‌یاد قمر آریان با همسرم ـ زنده‌یاد دکتر مهین‌دخت صدیقیان ـ روابط دوستانه و صمیمانه‌ای داشتند. من در دانشگاه تهران شاگرد دکتر زرین‌کوب بودم و پس از آن جدا از رابطه شاگرد و استادی، به سبب آشنایی قبلی ارتباط نزدیکتری پیدا کردیم.

زمانی که در نیشابور مسئول اداره فرهنگ آنجا بودم، گاهی هر دو به نیشابور می‌آمدند و مدتی با هم بودیم. من چون در نیشابور مدتی ساکن بودم، با خصوصیات فرهنگی، تاریخی و بناهای تاریخی‌اش کاملاً آشنا بودم. دکتر زرین‌کوب مرد عمیقی بود و این عمق، او را به سکوتی پرمعنا واداشته بود. در سفری که به آنجا آمده بودند، به زیارت عطار رفتیم و صبح خیلی زودی به فیلخانه رسیدیم.

نیشابور صبحهای زیبایی دارد که وصفش در اشعار دکتر شفیعی کدکنی آمده است. درباره معماری نیشابور، حفاریهایی که آنجا صورت می‌گرفت، حمامی که در حمله مغول خراب شده و انسانهایی را زیر خاک آنجا مدفون کرده بودند، جمجمه‌هایی که یافته بودیم و مغولها در آنها میخ فرو کرده بودند و… برای او توضیح می‌دادم که یکمرتبه دیدم از شنیدن این سرگذشتها بسیار متأثر شد، سری تکان داد، از خود بی‌خود شده بود، مشتی خاک برداشت و با خودش زمزمه‌ می‌کرد: «افسوس، چه‌ها گذشته است! چه‌ها گذشته است…!» بعد از آن هم نشستیم تا برآمدن آفتاب را تماشا کنیم.

به نظرم آن درد ادیبانه و عرفانی که در آدمهای فهمیده می‌شود سراغ گرفت و به‌ویژه در زندگی مولوی می‌‌جوشید، در «پله پله تا ملاقات خدا» هم به خوبی درک می‌شود.

دکتر زرین‌کوب، انسان مؤدب و متینی بود، بیشتر درون‌گرا بود تا برون‌گرا، در معاشرتهایش هم این‌گونه نبود که با همه بجوشد؛ مثلاً خیلی به دوست خوب ما، دکتر شفیعی کدکنی علاقه‌ داشت. چند بار به من گفت که او و آثارش را خیلی دوست دارد.

دکتر زرین‌کوب اعتقاد داشت کسانی که در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری وارد می‌شوند، لازم است از ذهن پویایی برخوردار باشند تا این پویایی‌ مدد کند و نیروهای پاینده درون آنها در کارهای فرهنگی و خدماتشان بروز یابد. بنابراین دانشجویی که می‌خواست کاری را به صورت رفع تکلیف انجام دهد یا تعلل می‌ورزید، با واکنش او مواجه می‌شد. با صراحت از عدم همکاری با چنین کسانی سخن می‌گفت و پیشنهاد می‌داد به نزد او نیایند. در کلاس به دانشجویان می‌گفت: «من از کارهای تحقیقی شما استفاده می‌کنم» و روی این نکته تأکید داشت.

در کارهای علمی و تحقیقی، به مسئولیت‌پذیری بسیار اهمیت می‌داد و از دیگران هم جز این انتظار نداشت. وسواس بسیاری داشت و اگر متوجه می‌شد مقاله یا رساله‌ای عیناً از جایی برداشته شده، برخورد می‌کرد و نمی‌پذیرفت. البته بداخلاقی نمی‌کرد و کسی را نمی‌رنجاند؛ اما همه می‌دانستند او اگر حرفی را بزند، همان است و تغییر نخواهد کرد.

هیچ‌وقت هم احساس «دانستگی» نمی‌کرد. از این لحاظ شبیه به استاد فروزانفر بود؛ مثلاً دانشجویی که کار علمی‌‌اش را به درستی انجام نداده بود، می‌خواست و می‌گفت: «جناب عالی بروید و دفعه دیگر بیایید، شاید بهتر باشد!» دکتر زرین‌کوب «اصل تشکل» در نظام آموزشی و روش تدریس را همیشه در نظر داشت. به این صورت که دانشجو وقتی منابع را گردآوری می‌کند، بتواند به آنها شکل بدهد. خودش در این موارد نمونه بارزی بود.اگر در آثارش دقت کنیم، آمیختگی اصل تشکل و اصل تفکر را می‌بینیم. او همین را به دانشجویانش منتقل می‌کرد. در آموزش و روش تدریسی که برگزیده بود، هیچ شتابی در کار نبود، اعتقاد داشت در کار علمی باید «پله ‌پله» مسیر را پیمود. برعکس نسل جدید که با اندکی شوخی، «نسلی س