پاورپوینت کامل شاعر متفکر ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شاعر متفکر ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شاعر متفکر ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شاعر متفکر ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

هشتمین مجموعه درس‌گفتارهایی درباره ناصر خسرو به «جهان متن و متن جهان» اختصاص داشت که با سخنرانی دکتر مهدی محبتی در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد. وی در این نشست به ابعاد و زوایای مختلف دیدگاههای ادبی ناصرخسرو پرداخت.‏

چرا به ناصرخسرو تهمت می‌زنند که شاعری عبوس است؟!

هشتمین مجموعه درس‌گفتارهایی درباره ناصر خسرو به «جهان متن و متن جهان» اختصاص داشت که با سخنرانی دکتر مهدی محبتی در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد. وی در این نشست به ابعاد و زوایای مختلف دیدگاههای ادبی ناصرخسرو پرداخت.‏

ناصرخسرو را می‌توان نخستین شاعر ـ متفکر در تاریخ ادبیات فارسی دانست که به صورتی جدی و عمیق به زبان، ادبیات، شعر، نثر و رابطه آنها با جهان و جامعه پرداخت و به‌تفصیل ارتباط سه‌گانه «وجود، زبان، انسان» را تبیین کرد و به‌ویژه از هماهنگی و یگانگی جهان متن و متن جهان پرده برداشت و به تبیین نقش اجتماعی شعر و شاعران، رابطه امر ادبی با قدرت سیاسی و دینی پرداخت و بهتر و گسترده‌تر از همه نام‌آوران اشتراکها و تمایزات نوشته ـ گفته و نویسنده ـ شاعر را تفسیر کرد؛ نکته‌ها و تأملاتی که بعضاً بسیار بدیع و کمیاب است.‏

در این بحث می‌خواهم این نکته را بازگو کنم که آیا در نگاه ناصرخسرو بین جهان به مثابه یک متن و متن به مثابه یک جهان زنده، مناسبتی هست یا خیر؟ این بحث را هرچند هزار سال پیش ناصرخسرو مطرح کرده، اما بسیار نو است و یکی از مهمترین بحثهای نقد ادبی در جهان معاصر به‌شمار می‌رود؛ اما پیش از آنکه وارد بحث اصلی بشویم، نکته‌ای درباره ناصرخسرو درخور ذکر است. به نظر من در روزگار معاصر در بین بزرگان عصر ما کسی که بیشتر از همه مغفول مانده، ناصرخسرو است.‏

از یک طرف آنقدر درباره حافظ می‌نویسیم که بزرگی پیشنهاد می‌دهد: «حافظ بس!» یا آنقدر در مورد مولانا می‌نویسیم که به ستوه می‌آییم؛ اما درباره ناصرخسرو حتی یک کتاب خوب هم در این چهل پنجاه سال اخیر تولید نمی‌کنیم، یا بیشتر از دو سه مقاله خوب در این زمینه ننوشته‌ایم. علت آن هرچه می‌خواهد باشد، دلیل بر مظلومیت شاعری است که بیش از همه به عقاید ما نزدیک است.‏ باید با ناصرخسرو آشتی کرد چون به درد فرهنگ ما بیشتر می‌خورد.

همیشه گفته‌اند که ناصرخسرو شاعری عبوس است که حرفهای عاطفی و دلنشین ندارد و نمی‌توان با او ارتباط فکری برقرار کرد. گفته‌اند در کلام او نه از عشق خبری هست و نه از صورخیال. اینها همه تهمت‌هایی است که به ناصرخسرو خورده. حال آنکه دیوان او گواه این سنخ حرفها نیست.

ناصرخسرو مردی است بسیار عاطفی و بسیار عمیق و در عین حال متعهد به آنچه می‌اندیشد. از این رو باید با ناصرخسرو آشتی کرد؛ چون به درد فرهنگ ما بیشتر می‌خورد تا مثلاً مولانا. درست است که مولانا زیباتر و شادتر است، ولی آن عشق شیداوار و آن لجام گسیختگی فکری برای مردمی که در آستانه تکوین عقلانیت باشند، شاید خیلی کارساز نباشد.‏

نکته دوم این است که ناصرخسرو چند ویژگی دارد که در بین شاعران فرهنگ ما او را ممتاز و منحصر به فرد می‌کند.

اول اینکه شاید او از معدود شاعرانی باشد که سیستم اندیشگی دارد؛ یعنی اینکه اندیشیده و بر اساس یک دستگاه اندیشه‌ای پاره‌های اجزای فکرش را تکوین کرده است. در فرهنگ ما متفکرانی که سیستم‌ورزی کرده باشند، بسیار کم هستند.

دیگر آنکه باز ناصرخسرو از معدود شاعرانی است که در پی نوعی تحول اجتماعی است. ایدئولوژی‌پرداز نیست؛ اما مهم این است که می‌داند چه می‌خواهد و چه در مدّ نظر دارد.‏

تحول ناصرخسرو

تحولی هم که درباره ناصرخسرو گفته شده است، جای بحث دارد که آیا واقعاً اتفاق افتاده یا نوعی رمز است. بعید به نظر می‌رسد که او شبی خوابی دیده باشد و بر اثر آن متحول شده باشد. اینها افسانه به نظر می‌رسد و میل شدید ما به افسانه‌پردازی چنان قصه‌هایی را تشدید کرده است. درباره تحول سنایی و عطار و مولانا هم همین را گفته‌اند.

پیشینیان چون نمی‌توانستند تحلیل علمی بکنند، عمق تحول را در قالب افسانه نشان داده‌اند. این افسانه‌ها نماد کوچکی است از تحول عمیقی که در ذات و وجود ناصرخسرو و دیگران اتفاق افتاده است. بی‌تردید ناصرخسرو سالها درگیر این بوده که حقیقت جهان چیست؟ چرا زندگی می‌کنیم؟ و آیا زندگی فقط لذت است؟ در یک فرایند طولانی است که به این نتیجه می‌رسد این جهان و آدمها قادر به جواب دادن به روح دردمند او نیستند.‏

سومین ویژگی ناصرخسرو این است که او تمام آثارش را برای نیاز اجتماعی نوشته است. کمتر قصیده‌ای و اثری از او هست که در آغازش نگفته باشد که برای حل مشکلی نوشته شده است؛ مثلاً «جامع الحکمتین» او پاسخ به شبهاتی است که ابوالهیثم درانداخته بود و ناصرخسرو می‌خواست به آنها پاسخ بدهد. به همین دلیل در لابلای آثار او می‌توان یک منطق درونی