پاورپوینت کامل ادبیات سیاسی ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ادبیات سیاسی ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ادبیات سیاسی ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ادبیات سیاسی ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

عبید زاکانی، محمود غزنوی را به تخته مشق تبدیل کرده و همه نفرت و دشمنی ایرانیان نسبت به حکومت جابر بیگانگان را تازیانه‌وار بر سر محمود فرود آورده است (مقدمه اتابکی در زاکانی، ۵۷:۱۳۸۴). اگر فردوسی در قالب حماسه نبرد ایرانیان و تورانیان، به کنایه به سلطه محمود بر ایران اعتراض می‌کند، عبید زاکانی این اعتراض را جامه طنز و هزل پوشانده است:

نقد سیاسی

عبید زاکانی، محمود غزنوی را به تخته مشق تبدیل کرده و همه نفرت و دشمنی ایرانیان نسبت به حکومت جابر بیگانگان را تازیانه‌وار بر سر محمود فرود آورده است (مقدمه اتابکی در زاکانی، ۵۷:۱۳۸۴). اگر فردوسی در قالب حماسه نبرد ایرانیان و تورانیان، به کنایه به سلطه محمود بر ایران اعتراض می‌کند، عبید زاکانی این اعتراض را جامه طنز و هزل پوشانده است:

از بهر روز عید، سلطان محمود خلعت هر کسی تعیین می‌کرد، چون به طلحک رسید، فرمود که پالانی بیاورید و بدو بدهید. چنان کردند. چون مردم خلعت پوشیدند، طلحک آن پالان در دوش گرفت و به مجلس سلطان آمد، گفت: «ای بزرگان، عنایت سلطان در حق من بنده از اینجا معلوم کنید که شما همه خلعت را از خزانه فرمود دادن، ولی جامه خاص از تن خود برکند و در من پوشانید!» (زاکانی، ۴۷۵:۱۳۸۴؛ زاکانی، ۲۹۶:۱۳۴۳)

عبید زاکانی به خوبی منشأ ظلم و ستم را در ویژگی خودبزرگ‌بینی و برترپنداری سلاطین نسبت به مردمان دیده و از زبان یک اعرابی به خلیفه اعتراض کرده است:

اعرابیی را پیش خلیفه بردند، او را دید که بر تخت نشسته و دیگران در زیر ایستاده، گفت: السلام علیک یا الله! گفت: من ‌الله نیستم. گفت: السلام علیک یا جبرائیل! گفت: من جبرائیل نیستم. گفت: الله نیستی، جبرائیل هم نیستی، پس چرا بر آن بالا تنها نشسته‌ای؟ تو نیز در زیر آی و در میان مردمان بنشین(زاکانی، ۴۸۳:۱۳۸۴؛ زاکانی، ۳۰۲:۱۳۴۳).

نباید گمان کرد عبید تنها طنزپرداز بود. اشعار او در نعت پیامبر(ص) و خلفای راشدین و مدح شاه شیخ ابواسحاق اینجو، خواجه رکن‌الدین عمیدالملک وزیر، سلطان معزالدین اویس جلایری و جلال‌الدین شاه شجاع مظفری را نباید نادیده گرفت. این اشعار در شمار ادب تمجیدی و درباری قرار می‌گیرد (زاکانی، ۵۴:۱۳۴۳، ۴۲:۱۳۳۴ و ۱۷۶:۱۳۸۴):

شیخ ابواسحاق شاه تاج‌بخش کامکار

آفتاب هفت کشور سایه پروردگار

ای جهان را وارث ملک سلیمان آمده

آسمانت چون زمین در تحت فرمان آمده

…مثل تو در هیچ قرنی پادشاهی برنخواست

ملک و ملت را چو تو پشت و پناهی برنخاست

ادب اصلاحی:

مصلح‌الدین ابومحمد عبدالله بن مشرف بن مصلح سعدی شیرازی (۶۰۶ـ۶۹۱ق)، یکی از بزرگترین شاعران ایرانی است که تاکنون هیچ کس به روانی و لطف و سادگی و شیوایی و فریبندگی او شعر نسروده است. در شیراز زاده شد و در حالی که بیش از هشتاد سال از عمرش گذشته بود، در شیراز بدرود حیات گفت (حقیقت، ۲۸۳:۱۳۸۱). سعدی را به درستی «مصلح‌الدین» لقب داده‌اند؛ زیرا بیشترین اهتمام او بر اصلاح امور است. اصلاح آن هنگام از انقلاب متمایز می‌شود که مصلح در پی بر هم ریختن نظم موجود نیست، با پذیرش بنیاد واقعیت مستقر، در پی زدودن و پیراستن یا افزودن جوانبی فرعی بر اصل است. سعدی نمی‌کوشد بنیان سامان مستقر بر رابطه ارباب و رعیتی را بر هم زند، بلکه