پاورپوینت کامل خاطره ساز دانشی مردان ایران ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خاطره ساز دانشی مردان ایران ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خاطره ساز دانشی مردان ایران ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خاطره ساز دانشی مردان ایران ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

به انگیزه نخستین سال درگذشت «هوشنگ سیحون» هنرمندی پرآفرینه

معماری ایرانی، فراز و نشیب‌های بسیاری در طول تاریخ ایران به خود دیده است اما به هر گوشه آن؛ از تخت جمشید که یکی از عظیم ترین سازه‌های عصر باستان است تا برج آزادی که برساخته روزگار اکنون است و عمرش به نیم قرن هم نمی‌رسد، سر بزنید همه اش، نشانی از افتخار را برسینه دارد. اما آنکه این صفحه به یاد و به بهانه نخستین سالگرد درگذشت‌اش، فراهم آمده است پدر معماری نوین ایران می‌دانند؛ «هوشنگ سیحون».

به انگیزه نخستین سال درگذشت «هوشنگ سیحون» هنرمندی پرآفرینه

معماری ایرانی، فراز و نشیب‌های بسیاری در طول تاریخ ایران به خود دیده است اما به هر گوشه آن؛ از تخت جمشید که یکی از عظیم ترین سازه‌های عصر باستان است تا برج آزادی که برساخته روزگار اکنون است و عمرش به نیم قرن هم نمی‌رسد، سر بزنید همه اش، نشانی از افتخار را برسینه دارد. اما آنکه این صفحه به یاد و به بهانه نخستین سالگرد درگذشت‌اش، فراهم آمده است پدر معماری نوین ایران می‌دانند؛ «هوشنگ سیحون». او در نخستین روز از آخرین ماه تابستان سال ۱۲۹۹ – درست ۱۸۳ روز پیش از کودتای آن سال – در پایتخت قاجاری ایران متولد شد، در خاندانی اهل فضل که از پدربزرگ (میرزا عبدالله) تا دایی (احمد عبادی)، در روح و روان شان، موسیقی ریشه دوانده بود اما فرزند این خاندان فراهانی، روی به معماری آورد و به اصطلاح آن روزها، «آرشیتکت» شد. در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، معماری خواند و ممتاز بودن اش، آندره گُدار – معمار موزه ملی ایران و ساختمان قدیم کتابخانه ملی ایران – را بر آن داشت تا شرایط تحصیل او را در مدرسه عالی هنرهای زیبای بوزار در فرانسه فراهم کند. در ۳۰ سالگی و پس از بازگشت به وطن، در گام نخست، طراحی آرامگاه بوعلی سینا در همدان را‌ آغاز کرد و سه سال بعد – به بهانه هزار پورسینا – به پایان برد. طرحی که مورد تأیید محسن فروغی و گدار در انجمن آثار ملی ایران هم قرار گرفت. ۴سال بعد، طرح دیگر او، این بار برای آرامگاه خیام در نیشابور مورد تأیید قرار گرفت که برگرفته از شخصیت منجم و شاعر او بود. ۱۲ فروردین ۱۳۴۲، این بنا و اثر دیگرش آرامگاه عطار، مورد پرده برداری قرار گرفت. حال آنکه در این روز، از آرامگاه نادرشاه افشار و تندیس اش – که ساخته ابوالحسن خان صدیقی بود – هم رونمایی شد. سیحون ۵ سال پس از آن، آرامگاه فردوسی را بازسازی و موزه آن را بنا کرد. سیحون تا پیش از انقلاب، به خلق آثار ماندگار دیگری چون مقبره کلنل محمدتقی خان پسیان، بیمارستان میثاقیه (مصطفی خمینی فعلی)، ساختمان‌های سازمان نقشه برداری کل کشور و حدود ۱۵۰ پروژه مسکونی خصوصی را برعهده داشته است. او که بیش از سه دهه را دور از خاک میهن زیست، ساعت ۴:۳۰ بامداد روز دوشنبه پنجم خرداد سال گذشته در ونکوور کانادا درگذشت اما آثارش تا دهه‌ها، خاطره اش را در خاطر مردم ایران پایدار نگاه خواهد داشت.

بی گمان می‌توان گفت در آغاز یکی از چندمین پوست‌اندازی‌های تهرانِ پایتخت در کناره باختری میدان توپخانه راه‌اندازی ساختمان‌های مدرن ایرانی (پس از بناهای بهارستان) در ابتدای شمالی خیابان سپه (امام‌خمینی امروز) و در روبه‌روی قورخانه پیشین (ایستگاه مترو امروز) با نام بانک سپه را سیحون آفرید!

همین مرد پیش‌تر در بیست و پنج سالگی‌اش آرامگاه بوعلی‌سینا را آفریده بود و پس از آن این بخت را داشته که بیشترین افتخار در طراحی و ساخت بخش معماری مونومانتال ایران را برای یادمان‌های بزرگواران تاریخ این سرزمینِ مبارک از فردوسی توسی هزار ساله (نگهدار زبان مادری امروزمان) گرفته تا کمال الملک غفاری کاشانی (آورنده هنر نقاشی جهانی به ایران) در کارنامه زرینش بیاورد.

شاید هم براستی بتوان گفت این گونه آثار سیحون با دل سپردگی او به استاد فرهمند چشم آبی فرانسوی‌اش دکتر آندره گدار پیوند داشته شاید.

به یاد آریم موزه ایران باستان او را با آن سرِ در پر شکوه طاق کسرایی‌اش و طرح حافظیه‌اش را که بی‌گمان گرامی‌ترین حرمت معمارانه‌ای بوده است که گُدارِ معمار فرانسوی پاریسی به درگاه حضرت شمس الدین شیرازی عاشق روا داشته.

هوشنگ سیحون کهزاده و پرورده خاندانی سرشار و آکنده از موسیقی و ترانه بوده براستی نمی‌توانسته واله و شیدای زیبایی‌های ژرف و گسترده و رنگارنگ سرزمینمان نبوده باشد و آن چنانکه خودش می‌گفت «ایران موزه بسیار بزرگیست که همه چیزش دیدنی است» موزه ! در جای دیگری گفته بوده:

«افتخار می‌کنم که موقع تولد، ایران عزیز به من این امکان را داده که پایم را روی خاک مقدس بگذارم»

آیا همین نگاه نبوده است که او را وامی‌داشته برنامه‌های ناشدنی گردش‌ها به همه سوی ایران را در سفرهای آموزشی پر از نشاط و سرور و بی‌مانند را با آن اتوبوس راهوار دوست داشتنی به پادارد که بهره‌مندی‌های پر ارزش آن جهان شادی‌ها و سرخوشی‌های سرشار از دوستی‌های دانشجویان و آکنده از سرزندگی حضورشان در جهان هستی را فراهم می‌آورد، این از یک سو و از