پاورپوینت کامل درآمدی بر رویکرد علمی در شمایل شناسی یونان باستان روش بازانت ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درآمدی بر رویکرد علمی در شمایل شناسی یونان باستان روش بازانت ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درآمدی بر رویکرد علمی در شمایل شناسی یونان باستان روش بازانت ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درآمدی بر رویکرد علمی در شمایل شناسی یونان باستان روش بازانت ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

شمایل شناسی (iconography)، رمزگشایی و تفسیر نقش و نگاره های ساخته و پرداخته یک فرهنگ باستانی، یکی از پرمناقشه ترین گرایش های پژوهشی در گروه بینارشته یی باستان شناسی، تاریخ کهن و مطالعات کلاسیک به حساب می آید. بخش بزرگی از ادبیات پژوهشی این رشته مربوط به بررسی نگاره های به جامانده از یونان باستان است که در قالب نقش برجسته، مجسمه، نقاشی دیواری، نقاشی سفال و جز آن قابل مشاهده هستند. تعبیر و تفسیر این نگاره ها مکمل مهمی برای ناگفته ها یا گفته های شبهه انگیز منابع نوشتاری فراهم می کند. به عبارت دیگر، از شمایل شناسی انتظار می رود پرتوی بر گوشه های تاریک یا کم نور تاریخ نوشته ها بیفکند. اما از سوی دیگر، شناسایی و تفسیر نگاره ها نیز بدون کمک گرفتن از منابع نوشتاری امکان پذیر نیست. بدین ترتیب، هم نگاره ها و هم نوشته ها به یک اندازه روشنگر و در عین حال پرسش برانگیز هستند.

شمایل شناسی (iconography)، رمزگشایی و تفسیر نقش و نگاره های ساخته و پرداخته یک فرهنگ باستانی، یکی از پرمناقشه ترین گرایش های پژوهشی در گروه بینارشته یی باستان شناسی، تاریخ کهن و مطالعات کلاسیک به حساب می آید. بخش بزرگی از ادبیات پژوهشی این رشته مربوط به بررسی نگاره های به جامانده از یونان باستان است که در قالب نقش برجسته، مجسمه، نقاشی دیواری، نقاشی سفال و جز آن قابل مشاهده هستند. تعبیر و تفسیر این نگاره ها مکمل مهمی برای ناگفته ها یا گفته های شبهه انگیز منابع نوشتاری فراهم می کند. به عبارت دیگر، از شمایل شناسی انتظار می رود پرتوی بر گوشه های تاریک یا کم نور تاریخ نوشته ها بیفکند. اما از سوی دیگر، شناسایی و تفسیر نگاره ها نیز بدون کمک گرفتن از منابع نوشتاری امکان پذیر نیست. بدین ترتیب، هم نگاره ها و هم نوشته ها به یک اندازه روشنگر و در عین حال پرسش برانگیز هستند. اما پرسشی که در یکی از این دو مقوله مطرح شده همواره با استفاده از شواهدی که دیگری تأمین می کند به پاسخ نمی رسد. به همین خاطر، رسیدن به هرگونه نتیجه یا برداشت قطعی اغلب با مناقشه بین پژوهشگرانی برخاسته از گرایش های تخصصی متفاوت همراه می شود.

سرچشمه ی بسیاری از این مناقشه ها، گذشته از فاصله چشم گیر زمانی و مکانی و فرهنگی ما با جوامع باستانی، از جمله یونان و سایر سرزمین های هلنی حوزه مدیترانه، فراوانی و گوناگونی دیدگاه ها است که در نهایت به سردرگمی در انتخاب رویکردی معین، مطمئن، و همه پسند به عنوان زیربنای روش کار روی نگاره ها منجر می شود. این پرسش که آیا باید این گونه تصویرپردازی را همتای عکاسی امروزین و بازنمایی مستقیم صحنه ها و عناصر زندگی واقعی در نظر گرفت، یا آنها را صرفن زاده تخیل هنرمندان باستانی و پیرو قواعد زیبایی شناسی دانست در رابطه با تک تک عناصر تشکیل دهنده هر تصویر مطرح است. پژوهشگران در این رابطه به دو گروه عمده تقسیم می شوند. پژوهشگران هوادار گرایش به جهان شمولی اعتقاد دارند مردمان باستان در نهایت «همانند» خود ما از نوع بشر بوده و به همین خاطر در بسیاری از ویژگی های زیستی و فکری با ما مشترک هستند. این عده شخصیت های ترسیم شده روی گلدان های یونانی، اشیای پیرامون آنها، و حتا گاه عناصر تزئینی مانند شاخ و برگ و گل را بازنمون عینی واقعیت جاری در فرهنگ یونان باستان می دانند. به چشم این گروه، برای مثال، وجود یک ستون در تصویر نقاشی شده کافی است تا مکان رخداد تصویر مزبور را فضایی داخلی مانند منزل یا معبد بدانیم. گروه دیگر، برعکس، جهان باستان را یکسر متفاوت با روزگار امروز می دانند و نقش عناصر جهان شمول را در برابر اهمیت ویژگی های فرهنگی بسیار کمرنگ می بینند. به همین خاطر، اعتقاد دارند هر فرهنگ را باید با معیارهای زمانی، مکانی، و شناختیِ مربوط به خود آن سنجید. پس، در رویارویی با یک فرهنگ باستانی، نگاه امروزی نمی تواند تعریف درستی از ویژگی های آن به دست دهد. از دید این عده، ستون مزبور شاید به مکان خاصی اشاره داشته باشد، که لزومن داخلی نیست، یا صرفن عنصری تزئینی باشد که در راستای تکامل زیبایی شناختی تصویر به کار رفته، اما معنای آن می تواند از این حد بسیار فراتر برود و مفاهیم گوناگون دینی، سیاسی، اجتماعی، و روان شناختی در بستر خاص آن فرهنگ را نمادپردازی کند.

رویکرد گروه نخست به پژوهش هایی راه می برد که بیشتر ساختارگرایانه هستند: توصیف عینی تصویرها و عناصر تشکیل دهنده آنها، تحلیل زیبایی شناختی عناصر مزبور، سپس بررسی کلی محتوای تصویر در بستر یکی از جنبه های فرهنگ وابسته به آن مثل رویدادهای تاریخی، آیین ها، اسطوره ها، ساختارهای سیاسی، یا قوانین و عرف های اجتماعی. بسیاری از پژوهشگران کلاسیک عرصه شمایل شناسی از این جمله اند: جان بیزلی، جان بُردمن، و آرتور ترِندال. اما گروه دوم، پژوهشگران پسا – فرآیندی، را می توان به نوعی معناگراتر دانست. این گروه اغلب نقش های مورد پژوهش خود را به عنوان بخشی از گفتمان فرهنگ، در فرضیه های تأویلی جا می دهند تا به فضای ذهنی حاکم بر آفرینش آنها نزدیک تر شوند. یکی از تازه ترین نمونه ها، پژوهش اریک چاپو درباره جنگ خروس ها یا «خروس دعوا» در یونان باستان است (Csapo 2006/2007). او در آغاز تحلیل انسان انگاشتی (andropomorphic) خود از یک گلدان کراتر دسته پایین (calyx krater) قرمز – نقش، که نقطه شروع کندوکاو او در کنشگری اجتماعی خروس دعوا و نقش آن در حیات فرهنگی و اجتماعی آتن کلاسیک نیز هست، خاطرنشان می سازد که: «در هنر، اسطوره، یا ادبیات یونان باستان به ندرت پیش می آید که مرغ و خروس ها صرفن مرغ و خروس باشند» (ص ۲۰).

بدین ترتیب، شمایل شناسی عرصه ای جذاب و پرقابلیت برای ماجراجویی های پژوهشگرانه، اما در عین حال بسیار خطرناک و نامطمئن است: عرصه پرسش هایی، اگر نگوییم بی پاسخ، با پاسخ های بی شمار. گلوریا فرّاری، از پژوهشگر