پاورپوینت کامل «انتقاد سازنده» یعنی چه؟ ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «انتقاد سازنده» یعنی چه؟ ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «انتقاد سازنده» یعنی چه؟ ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «انتقاد سازنده» یعنی چه؟ ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

وقتی صفتی به اسمی اطلاق می‌شود به این معناست که کیفیت آن اسم عاریتی و قابل تبدیل است. در این روزها پرده برداری از چهره معاونان طالح شاهد بارزی است برای صفات عارضی، زیرا مُبین آن است که معاونان صالح هم وجود دارند. تاریخ هم گواهی می‌دهد که برخی از صالحانِ تازه به چرخ آمده، به محض شنیدن بوی کباب حقیقت شان را بروز دادند و معلوم داشتند که به صورتْ صالح و به سیرتْ طالح اند.

وقتی صفتی به اسمی اطلاق می‌شود به این معناست که کیفیت آن اسم عاریتی و قابل تبدیل است. در این روزها پرده برداری از چهره معاونان طالح شاهد بارزی است برای صفات عارضی، زیرا مُبین آن است که معاونان صالح هم وجود دارند. تاریخ هم گواهی می‌دهد که برخی از صالحانِ تازه به چرخ آمده، به محض شنیدن بوی کباب حقیقت شان را بروز دادند و معلوم داشتند که به صورتْ صالح و به سیرتْ طالح اند. ولی بسیاری از اسم‌ها دارای کیفیتی ذاتی و غیر قابل تغییرند، طوری که با صفت خود آلیاژ شده‌اند و تفکیک شان ناممکن است، مثل شیرینی برای عسل، تلخی برای حنظل و زیبایی برای پری رو. بنابراین اگر گفته شود عسل شیرین یا حنظل تلخ، توضیح واضحات است و از حشو قبیح هم دل گزاتر. به کار بردن ترکیباتی از این دست حکایت از آن دارد که گوینده آگاهی درستی از موضوع مورد بحث خود ندارد. یکی از این ترکیبات که در میان مردم مرسوم شده، اصطلاح «انتقاد سازنده» است که بسیار به کار برده می‌شود، بی‌آنکه کسی از خود بپرسد مگر انتقاد مخرب هم وجود دارد؟

البته اصطلاح انتقاد سازنده در جامعه‌ای که با کتاب و مطالعه بیگانه شده، چندان هم بی‌معنا نیست، زیرا مقصود از آن این است که منتقد در زمانه‌ای که اکثر آدمیان در خویشتن به چشم رضا می‌نگرند و تا کسی تشتش از بام نیفتد نمی‌گوید دوغ اش ترش است، نمی‌تواند به کسی از کهتر و مهتر گرفته تا شریف و وضیع نازک تر از گل بگوید، از این رو برای اهل نقد راهی جز توصیف «سجایای مرضیه و خصایل محموده» این و آن نمی‌ماند که در این صورت معیار نقادی هم یاوه می‌شود و منتقدان با آنکه هزار گونه سخن در دل دارند بر کناره می‌روند، زیرا با خبرند که گذرگاه عافیت تنگ است.

هر فرد و جامعه‌ای که مدام با مشکلات گونه گون مواجه است و کمال نمی‌یابد، از آن روست که عیارش نقادی نمی‌شود. منتقد واقعی نیک و بد موضوع مورد نظر خود را بررسی می‌کند تا انتقاد شونده به نقاط ضعف و قوت خود پی ببرد.از این بدفهمی است که معنای انتقاد در جامعه ما چنان که باید دانسته نشده و آن را بیشتر معادل عیب‌جویی و ذکر مصیبت به‌کار می‌برند، در حالی که این اصطلاح به معنای «به گزینی» و نشان دادن سره از ناسره است، حتی قرآن کریم هم در آیه ۲۱۹ سوره بقره عیب و هنر ام الخبائث را در کنار هم ذکر می‌کند و متذکر می‌شود که گرچه میخوارگی گنا