پاورپوینت کامل انفاق و رابطه تنگاتنگ آن با روزه‌داری- حقیقت انفاق ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انفاق و رابطه تنگاتنگ آن با روزه‌داری- حقیقت انفاق ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انفاق و رابطه تنگاتنگ آن با روزه‌داری- حقیقت انفاق ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انفاق و رابطه تنگاتنگ آن با روزه‌داری- حقیقت انفاق ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

انفاق قرآنی جامع همه اعمال و رفتارهایی است که در جای جای آیات وحی در قالب دستور عملی یا حکایت حال خوبان در راستای رفع کاستیها و نیازهای مادی و معنوی افراد جامعه بیان شده اند.

انفاق قرآنی جامع همه اعمال و رفتارهایی است که در جای جای آیات وحی در قالب دستور عملی یا حکایت حال خوبان در راستای رفع کاستیها و نیازهای مادی و معنوی افراد جامعه بیان شده اند.

یادداشت پیش رو به قلم مصطفی عباسی مقدم، مشاور پژوهش و برنامه ریزی معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به ارتباط میان روزه داری و ترویج فرهنگ احسان و انفاق و بخشش می پردازد؛

از جمله مستحبات اکید و اصلی قرآن و سنت، انفاق و مشارکت در امور خیر و خدمت رسانی به آحاد مومنان و جامعه ایمانی است. بیش از ۹۰ آیه به طور مستقیم یا غیرمستقیم به انفاق در راه خدا سفارش می کنند. جالب اینکه این آیات هم در سوره های مکی مانند ماعون آمده و هم در سوره های مدنی مثل بقره.

برخی گمان می کنند انفاق همان صدقه دادن معمولی به یک یا چند فقیر است که دردی از آنها دوا می کند و به روح صدقه دهنده هم آرامشی می بخشد به خصوص آنجا که بسیاری از مومنان خیرات خود را به نام مردگان خویش انجام می دهند تا موجب ثواب و آمرزش اخروی باشد؛ اما حقیقت انفاق بس فراتر و بزرگتر از این نگاه محدود است.

حقیقت انفاق

می توان گفت انفاق قرآنی جامع همه اعمال و رفتارهایی است که در جای جای آیات وحی در قالب دستور عملی یا حکایت حال خوبان در راستای رفع کاستیها و نیازهای مادی و معنوی افراد جامعه بیان شده اند مانند: صدقه «و ان تصدقوا خیر لکم…»، کار خیر «فاستبقوا الخیرات»، تعاون در نیکیها «تعاونوا علی البر و التقوی»، اطعام «و یطعمون الطعام علی حبه …»، ایثار «ویؤثرون علی انفسهم ولو کان بهم خصاصه»، زکات که در تعبیر قرآنی گاه به واجب اشاره دارد «واقیموالصلوه و اتوا الزکاه» و گاهی به مفهوم مستحب آن «ویقیمون الصلوه و یوتون الزکاه و هم راکعون».

براین اساس، قرآن جریان فراگیر رفع خلأها و کاستیها و نابسامانیها و بی عدالتیهای موجود در هر جامعه و من جمله جامعه اسلامی را همان انفاق می داند و از این روست که آن را مایه آرامش و استقرار و همبستگی جامعه اسلامی یا همان امت ایمانی می شمرد؛ «ابتغاء مرضات الله و تثبیتا من انفسهم…». علامه طباطبایی در المیزان بر این نکته پای می فشرد که در نتیجه انفاق، نابرابری‌ها و کینه های ناشی از آنها مرتفع می گردد و در پی آن کشمکشها کاهش یافته و امنیت روحی و اجتماعی نیز بیشتر تأمین می شود.

به علاوه از تعبیر «تثبیتاً من انفسهم» می توان قدرتمندتر شدن جمع مومنان و استحکام در برابر توطئه ها را نیز برداشت نمود. در جای دیگری به صراحت گفته شده که انفاق نکردن و بخل ورزیدن شما موجب هلاکت است نه خرج کردن در راه نیازهای جامعه؛ انفقوا فی سبیل الله و لا تلقوا بایدیکم ال التهلکه. این آیه هشداری به ظاهربینان سست ایمان است که گمان نکنند آنچه در راه خدا و جهاد و رفع نیاز مومنان بخشیده اند نابود شده یا از سرمایه آنها کاسته شده است بلکه یقین کنند که اتفاقاً انفاقها و اعمال خیر ماندگارند و آنچه برای خویش نگه می داریم، در واقع از دست داده ایم.

تعجب نکنیم! این منطق ویژه قرآن و اهل ایمان است، آنچه پیش فرستند برای آخرت خویش، جاوید و ماندگار و جایگزین شدنی می دانند و آنچه پیش خود نگه دارند از دست رفته و تمام شدنی؛ «ماعندکم ینفد و ما عندالله باق»، «وما تنفقوا من خیر یوفّ الیکم» و «قل ما انفقتم من شیء فهو یخلفه».

از طرفی با نگاهی به مفاهیمی که در مقابل انفاق قرار گرفته اند معلوم می‌شود که این صفت دربردارنده بسیاری از فضایل اخلاقی قرآن و نقطه مقابل برخی رذایل نیز می‌تواند قلمداد شود. در سوره ماعون عدم تشویق و اهتمام به طعام مستمندان بلافاصله پس از تکذیب دین ذکر شده است؛ «أرایت الذی یکذب بالدین و لا یحض علی طعام المسکین» و در ادامه همین سوره به منع کنندگان صدقه و زکات یا کمک به همسای