پاورپوینت کامل چاق‌ها و لاغرها ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چاق‌ها و لاغرها ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چاق‌ها و لاغرها ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چاق‌ها و لاغرها ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

در روایت‌های عامیانه از تاریخ، حتی در برخی برداشت‌های محققانه، بسیار شنیده‌ایم که ایرانیان در گذشته، افراد چاق را بیشتر می‌پسندیده‌اند. ماجرا حتی پیش‌تر می‌رود و به این‌جا می‌رسد که چاقی در روزگار گذشته، یک پدیده زیبایی‌شناسانه به‌شمار می‌آمده است. از همین‌رو نتیجه می‌گرفته‌اند که زنان و مردان چاق، در عرصه دلربایی، گوی سبقت از دیگران، منظور زنان و مردان لاغر و باریک‌میان، می‌ربوده‌اند.

در روایت‌های عامیانه از تاریخ، حتی در برخی برداشت‌های محققانه، بسیار شنیده‌ایم که ایرانیان در گذشته، افراد چاق را بیشتر می‌پسندیده‌اند. ماجرا حتی پیش‌تر می‌رود و به این‌جا می‌رسد که چاقی در روزگار گذشته، یک پدیده زیبایی‌شناسانه به‌شمار می‌آمده است. از همین‌رو نتیجه می‌گرفته‌اند که زنان و مردان چاق، در عرصه دلربایی، گوی سبقت از دیگران، منظور زنان و مردان لاغر و باریک‌میان، می‌ربوده‌اند. اوژن اوبن سفیر فرانسه در ایران به روزگار حکومت قاجار در کتاب «ایران امروز ۱۹۰۷-۱۹۰۶؛ سفرنامه‌ها و بررسی‌های سفیر فرانسه در ایران» وقتی از سفره ایرانی سخن به میان می‌آورد، سفره‌ای را توصیف می‌کند که مجموعه‌ای از خوراک‌ها و تنقلات چرب، سراسر آن را پوشانده است. او از علاقه ویژه ایرانیان روزگار قاجار به غذاها و خوردنی‌های چرب روایت می‌کند و در این میانه، بر علاقه فراوان زنان به اینگونه غذاها بیشتر تأکید می‌ورزد. علاقه ایرانیان به غذاهای چرب را می‌توان در سفرنامه‌های دیگر جهانگردانی که در دوره‌های صفوی و قاجار به ایران آمده‌اند نیز به روشنی دید. علاقه به غذاهای چرب آیا واقعا می‌تواند یکی از ویژگی‌های ایرانیان روزگار گذشته باشد؟ همچنین می‌توان آن را به‌عنوان یگانه عامل چاقی زنان و مردان ایرانی دانست؟ افزون بر آن آیا اساسا آنان عامدانه غذای چرب می‌خورده‌اند تا چاق شوند و زیبا به نظر آیند؟

عکس‌های به جای‌مانده از روزگار قاجار و نیز نقاشی‌ها و نگارگری‌های دوره‌های قدیم‌تر می‌توانند از جنبه‌های تحلیل زیبایی‌شناسی و تشریح وضع ظاهری مردمان روزگاران گذشته، بسیار سودمند باشند و به کار پژوهشگران امروزی بیایند. نگارگری‌ها و نقاشی‌ها البته با مایه‌هایی از خیال‌انگیزی درآمیخته‌اند که می‌توانند از دنیای واقع به دور باشد اما دست‌کم آرزوها و آرمان‌های خالقان‌شان را درباره پدیده‌های گوناگون به نمایش می‌گذارند. عکس‌ها اما اینگونه نیستند و واقعیت را آنگونه که بوده است نشان می‌دهند. نگاه موشکافانه به هر دو دسته این منابع تاریخی، می‌تواند در زمینه جسم و فیزیک ایرانی‌ها در گذشته تا اندازه‌ای زیاد روشنگر باشد. در بیشتر نگارگری‌ها و نقاشی‌ها، زنان و مردان، به اندازه و باریک‌میان ترسیم شده‌اند. اگر هم جز این باشد، درشت‌اندامی آن‌ها، نه چاقی‌شان، را بیان می‌کند. اگر بر این گزاره بیشتر پافشاریم که نگاره‌ها و نقاشی‌ها دستاورد دنیای خیال پدیدآورندگان‌شان‌اند، دست‌کم می‌توان اینگونه نتیجه گرفت که ایرانی‌ها در روزگار گذشته لااقل در پرده خیالی ذهن خویش، زن و مرد رویایی را باریک‌میان و نازک‌اندام دوست می‌داشته‌اند، هرچند در واقعیت آنگونه نباشد. این می‌تواند ما را از فرضیه «چاقی به‌عنوان یک ارزش زیبایی‌شناسانه» کمی دور کند. داوری درباره عکس‌ها اما آسان‌تر است. اگر به گنجینه‌های گوناگون عکس‌های به جای‌مانده از زندگی مردم در روزگار قاجار دسترسی داشته باشیم، به یافته‌هایی تازه در زمینه تناسب اندام و وضع فیزیکی آنها دست می‌یابیم. تماشای مجموعه‌ای گسترده از عکس‌های تاریخی دقیقا ما را به این مسأله نمی‌رساند که ایرانیان در گذشته، به چاقی به‌عنوان عاملی برای زیبایی و دلربایی می‌نگریسته‌اند. گشتی در دنیای عکس‌های تاریخی دقیقا چنین نظری را تأیید می‌کند. آنها که چنین نمی‌اندیشند، تکیه‌شان بر چند عکسی از زنان و مردان چاق، از میان هزاران عکسی است که از دوره قاجار برجای مانده است؛ طبیعتا چند عکس از هزاران عکس، نمی‌تواند مبنای تاییدکننده یک فرضیه باشد. در برابر، صدها عکس از زنان و مردان ایرانی در دست است که اندامی متناسب و نازک داشته‌اند.

با این وجود، چرا این اندازه در منابع تاریخی به‌ویژه سفرنامه‌ها تأکید شده است که ایرانیان، زنان و مردان چاق را بیشتر می‌پسندیده‌اند؟ یا حتی فراتر از آن، افراد چاق در نظرشان زیبا جلوه می‌کرده‌اند؟ واقعیت آن است که باید میان دو برداشت از وضع جسمی ایرانیان در روزگار گذشته، دست‌کم ۴ سده اخیر، تفاوت نهاد؛ یک این‌که ایرانیان چاق بوده‌اند، دو، آنها به دلایل گوناگون دوست داشته‌اند چاق به نظر برسند. همچنین باید به یک پرس