پاورپوینت کامل زن، هرچه فربه‌تر، عزیزتر و مقرب‌تر! ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زن، هرچه فربه‌تر، عزیزتر و مقرب‌تر! ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زن، هرچه فربه‌تر، عزیزتر و مقرب‌تر! ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زن، هرچه فربه‌تر، عزیزتر و مقرب‌تر! ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

امبرتو اکو، فیلسوف و اندیشمند ایتالیایی در اثر خود با نام «تاریخ‌زیبایی» به تفصیل درباره زیبایی بانوان سخن ‌رانده است. او یک بخش از اثر خود را با این پرسش می‌آغازد که کدام معیارها، سلیقه‌ها و رسوم اجتماعی به ما اجازه می‌دهد چهره یا اندامی را زیبا توصیف کنیم؟ این پرسش را می‌توان در هر عصر و دوره تاریخی پی گرفت.

گذری کوتاه بر پدیده زیبایی در تاریخ ایران

امبرتو اکو، فیلسوف و اندیشمند ایتالیایی در اثر خود با نام «تاریخ‌زیبایی» به تفصیل درباره زیبایی بانوان سخن ‌رانده است. او یک بخش از اثر خود را با این پرسش می‌آغازد که کدام معیارها، سلیقه‌ها و رسوم اجتماعی به ما اجازه می‌دهد چهره یا اندامی را زیبا توصیف کنیم؟ این پرسش را می‌توان در هر عصر و دوره تاریخی پی گرفت. گرچه پرداخت به این موضوع با پیچیدگی‌های ویژه آن، در این نوشته ممکن نیست اما می‌توان گفت آنچه از تاریخ ایران برمی‌آید، آن است که نظرگاه ایرانیان در زیبا خواندن زنان در سیر دگرگونی تاریخ طولانی خود، از سده‌های گذشته تا عصر مشروطه تغییر اندکی کرده است. پس از دوران مشروطه به‌ویژه از عصر پهلوی‌اول بدین‌سو، زیبا خواندن زنان یکباره تحت‌تأثیر آنچه از بیرون مرزهای ایران سرچشمه می‌گرفت، تغییر کرد و تناسب‌اندام و سپس لاغری آنها، ملاکی از زیبایی قلمداد شد. نظری کوتاه به تاریخ ایران در این‌جا می‌تواند مدعای بالا را مهری تأیید زند.

هنگامی که کهن الگوها از زیبایی سخن می‌گویند

زیبایی زنان در اعصار باستانی تاریخ ایران بر محور الگوهای کهن ذهنی و الهه‌های مورد پرستش تعریف می‌شده است؛ الگویی که به‌گونه‌ای گرایش مذهبی و محوریت مذهب را در اندیشه ایرانیان بازمی‌نمایاند. کهن‌الگوی زیبایی در صفحه اندیشه ایرانیان از زن، بنابر آناهیتا، الهه آب، در اوستا این‌گونه تصویر می‌شود، «دختری زیبا، درخشنده… نیرومند، زیباروی… بلنداندام، نژاده‌تن، آزاده… در چهره و اندام چنان زیبا که زیباترین آفریده‌ها است.» بلندی قد و راستی قامت در این توصیف به روشنی آمده است و از آن نشان دارد که در دوران باستان، دست‌کم در یک توصیف رسمی، راست‌قامتی و برخورداری از نیروی بازو و قوت بدنی که زنی میانه‌اندام را در ذهن مجسم می‌کند، بیشتر مورد توجه بوده است.

آنگاه که فربهی ملاک زیبایی می‌شود

نگاه خسرو دوم «انوشیروان» پادشاه نامدار ساسانی به زیبایی کنیزکی که از خزران و ترکستان می‌خواهد نیز جزییاتی بیشتر از نگرش زیبایی‌شناختی از زن را در آن دوران بازمی‌گوید؛ جزییاتی که بر فربهی بدن زن تأکید دارد. در تاریخ بلعمی دراین‌باره آمده است، «کنیزکی راست‌خلقت، تمام‌بالا… سفیدروی… میانه نه‌بزرگ و نه‌خرد… انگشتان دست باریک، نه‌دراز و نه‌کوتاه… چون رود کاهل بود از فربهی».

فربهی، مورد علاقه مردان و زنان

در سده ششم هجری در داستان سمک‌عیار، آنچه از زیبایی زنی به‌نام مه‌پری مطرح می‌شود، گویای همان زاویه زیبایی‌شناسانه قدیم است.نچه ترکیب نام مه‌پری گویای روشنی از نمادهای زیبایی است. جزییاتی که از زیبایی او مطرح می‌شود، بازگوینده همان دیدگاه قدیم است. به تعبیری دیگر، تا این دوران همچنان زن‌دلخواه، کمی فربه است. این زاویه زیبایی‌شناسانه در ادوار بعد تا اواخر دوران قاجاریه براساس فربهی بدن زن به‌عنوان ملاک زیبایی حاکم است؛ ملاکی که به‌گونه‌ای بر دارایی و ثروت زن و خوب خوردن او نیز استوار است. از همین‌رو زنان حرمسراهای شاهان قاجار که زندگی آسان و آسوده‌ای از نظر معیشتی می‌گذراندند، در همین قالب به‌عنوان اسطوره‌های زیبایی مطرح می‌شوند.

از منابعی تاریخی که از دوران قاجاریه برجای مانده است، می‌توان این‌گونه برداشت کرد که فربهی موردپسند در این زمان، بیش از زمان‌های پیش بوده است و به عبارت بهتر چاقی دیگر یک ویژگی در کنار دیگر ویژگی‌ها نیست که وجه‌ممیزه و زیبایی زن به‌شمار می‌آمده است. مادام کارلاسرنا، سفرنامه‌نویس ایتالیایی پس از دیدار با انیس‌الدوله،