مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل شب قدر تکرار تجربه محمدی (ص) ۸۵ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل شب قدر تکرار تجربه محمدی (ص) ۸۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شب قدر تکرار تجربه محمدی (ص) ۸۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل شب قدر تکرار تجربه محمدی (ص) ۸۵ اسلاید در PowerPoint :
شب قدر را در مقام تمثیل، گوهر رخشانی دانستهاند که در شبهای سال پنهان است تا مؤمن سالک هر شبی را به هوای قدر، پاس بدارد و به خلوت و ذکر بگذراند. در سنت شیعی، مطابق روایات مأثوره از ائمه معصومین(ع) شب قدر در ماه رمضان تعبیه شده است و شبهای نوزدهم و بیست و یکم و خصوصاً بیست و سوم از این ماه پرفضیلت، احتمال انطباق بیشتر با شب قدر دارند. آنچه از پی میآید مطلبی منتشر نشده از امام موسیصدر، عالم نواندیش معاصر، است که در رمضان سال۱۹۶۸ (۱۳۴۷ه. ش) در قالب یک سخنرانی در مسجد بزرگ منصوری در طرابلس لبنان عرضه شده است. این گفتار مغتنم، تفسیری قرآنی از رازهای عظمت قدر و معانی و مدلولات این شب با کرامت است. مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسیصدر ترجمه این سخنرانی را در اختیار ما قرار داده است.
ترجمه: سید مهدی خلیفه سلطانی
شب قدر را در مقام تمثیل، گوهر رخشانی دانستهاند که در شبهای سال پنهان است تا مؤمن سالک هر شبی را به هوای قدر، پاس بدارد و به خلوت و ذکر بگذراند. در سنت شیعی، مطابق روایات مأثوره از ائمه معصومین(ع) شب قدر در ماه رمضان تعبیه شده است و شبهای نوزدهم و بیست و یکم و خصوصاً بیست و سوم از این ماه پرفضیلت، احتمال انطباق بیشتر با شب قدر دارند. آنچه از پی میآید مطلبی منتشر نشده از امام موسیصدر، عالم نواندیش معاصر، است که در رمضان سال۱۹۶۸ (۱۳۴۷ه. ش) در قالب یک سخنرانی در مسجد بزرگ منصوری در طرابلس لبنان عرضه شده است. این گفتار مغتنم، تفسیری قرآنی از رازهای عظمت قدر و معانی و مدلولات این شب با کرامت است. مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسیصدر ترجمه این سخنرانی را در اختیار ما قرار داده است. «ایران» ضمن سپاس از این مؤسسه شریف، مخاطبان خود را به دقت در ظرافتهای گفتار حاضر دعوت میکند.
(شکر و سپاس خداوندی را که از دیدگان پنهان است و به بندگان خویش نزدیک است و نجوای ایشان را میشنود. سپاس خداوندی را که از ابهت او، آسمان و ساکنان آن و زمین و اهالی آن میلرزند و دریاها و موجودات داخل آن به جنبش در میآیند. سپاس خدایی را که به بندگانی که میترسند، امنیت میدهد و بندگان نیکوکار خویش را نجات میبخشد و اشخاص ضعیف را قوی میگرداند و مستکبران را خوار میکند و پادشاهان ظالم را هلاک میسازد. سپاس خدایی را که شکننده شکوه ستمگران است و نابودکننده ظالمان. خدایی که کسی نمیتواند از سلطهاش بگریزد. فریادرس فریادخوانان، برآورنده نیاز نیازمندان و تکیهگاه مؤمنان است.) (دعای افتتاح)
بنابر مفهوم رایج، شب قدر شبی است که در آن شب دعا مستجاب میشود؛ شبی که سرنوشت و سرانجام عمر و روزی و سعادت و بدبختی و غیر آن مشخص میشود. قرآن کریم نیز در دو جا یا بیشتر درباره این شب سخن گفته و با صفاتی بسیار زیبا آن را وصف کرده است. سؤال این است که آنچه از قرآن درباره تفسیر این شب میفهمیم، آیا همان مفهومی است که رایج است یا شب قدر مفهومی غیر از این مفاهیم دارد؟
آیا تفسیر رایج شب قدر مبنای علمی هم دارد یا معنای آن، غیبی و دور از ظاهر است که تنها باید در برابر آن تسلیم شویم؟ اوصاف شب قدر در قرآن کریم در سوره قدر وارد شده است: «ما در شب قدرش نازل کردیم. و تو چه دانی که شب قدر چیست؟ شب قدر بهتر از هزارماه است. در آن شب فرشتگان و روح به فرمان پروردگارشان برای انجام دادن کارها نازل میشوند. آن شب تا طلوع بامداد همه سلام و درود است.» (قدر، ۱ـ۵). قرآن شب قدر را به این صورت بسیار شگفت و زیبا وصف میکند. از این سوره مشخص میشود که شب قدر شب نزول قرآن است. چرا شب قدر به این نام خوانده شده است؟ یک معنای قدر، قیمت و ارزش است. چه چیز راستتر و درستتر و ارزشمندتر از قرآن کریم است تا شب نزول آن لیلئ القدر نامیده شود؟ شبی گرانبها و عزیز.
معنای دیگر قدر، اندازهگیری و مشخص کردن و اثبات یک امر و طبقهبندی و ترتیب امور است. این معنا از آیات ابتدایی سوره مبارکه دخان درباره مفهوم شب قدر استنباط میشود: «حا، میم. سوگند به این کتاب روشنگر. ما آن را در مبارک شبی نازل کردیم.» (دخان، ۱ـ۳). یعنی ما قرآن را در شب مبارکی که شب قدر است فرو فرستادیم. سپس، قرآن این شب را چنین وصف میکند: «ما بیمدهنده بودهایم.» (دخان، ۳). یعنی زمانی که ما قرآن را در این شب نازل کردیم، در صدد بیم دادن مردم بودیم. البته، این انذار تشریعی است و نه تکوینی. در این شب به فرمان خداوند و حکمت او، همه امور تفکیک میشود. بحث درباره انذار (بیم دادن) و رسالت الهی و امر حکیمانه است. اموری که همگی با مفهوم قرآن کریم و نزول آن سازگاری دارد. چون قرآن کریم در بردارنده سعادت دنیوی و اخروی انسان است و همهچیز در آن بهروشنی بیان شده است. قرآن در حقیقت بیانگر همه امور است؛ اموری که از جانب پروردگار نازل شده و در جایگاه انذار و بیم دادن به بشر است.
رازهای عظمت یک شب
چرا این شب شب بزرگی است؟ چون بشر از قرآن کریم بیشتر از هر چیز یا هر کتاب یا هر تقدیر دیگری بهره برده و سعادتمند شده است. بنابراین، شب قدر شب نزول قرآن و تفصیل و شرح همهچیز است، یعنی به اصطلاح ما، شب قانون اساسی است. این نخستین معنایی است که از آیه شریفه استفاده میشود.
بنابراین، چرا ما هماکنون و سالها بعد از نزول قرآن، در شبهای قدر که فاصله بسیاری با شب نزول قرآن دارد، مراسمی برگزار میکنیم؟ چرا هر ساله برای این شب، ارج و منزلت خاصی قائل میشویم؟ چون روایاتی که نزدیک به تواتر است، دلالت دارد که شب قدر در امت پیامبر ادامه دارد و بقای قرآن به استمرار این شب بستگی دارد. با توجه به اینکه قرآن بر پیامبر قبلاً نازل شده، پس معنای استمرار و بقای شب قدر چیست؟ معنای بزرگداشت شب قدر این است که ما خاطره این شب را زنده نگه داریم. همانطور که هر ملتی روز استقلال خویش و روز قانون اساسی خود و روز انقلاب و مبدأ تحولات و اصلاحات کشورش را گرامی میدارد تا تجدیدخاطرهای باشد و مفاهیمی از گذشته تاریخی خود دریابد که برای اوضاع جاری آن نیز مفید باشد، ما هم شب قدر را برای زنده نگه داشتن شب نزول قرآن گرامی میداریم و اذعان میکنیم که هیچگونه باطلی در این کتاب راه ندارد و به اینکه خداوند میفرماید: «ما قرآن را خود نازل کردیم و خود نگهبانش هستیم.» (حجر، ۹).
بزرگداشت شب قدر معنای دیگری نیز دارد که امیدوارم بخوبی به آن توجه کنید. ادامه و استمرار در بزرگداشت شب قدر معنایی غیر از امر بزرگداشت در بردارد. ما در قرآن (۱۸۳-۱۸۵ بقره) میخوانیم: «روزه داشتن بر شما مقرر شد، همچنانکه بر کسانی که پیش از شما بودهاند، مقرر شد. روزهایی معدود. ماه رمضان، که در آن برای راهنمایی مردم و بیان راه روشنِ هدایت و جدا ساختن حق از باطل، قرآن نازل شده است.» این قسمت شاهد سخن ماست: آیا ارتباطی میان روزه و ماه رمضان وجود دارد؟ آیا ارتباطی میان روزه و نزول قرآن در ماه رمضان وجود دارد؟ اگر این سخنان سخنانِ پروردگار نبود، اینگونه به تفصیل و با دقت درباره آن گفتوگو نمیکردیم. اما این گفتار خداوند است و هرچه بیشتر درباره آن دقت کنیم، مفاهیم جدیدی درمییابیم. آیا تأکید قرآن بر نزول قرآن در ماه رمضان که روزه در آن واجب است، تصادفی است؟ یا اینکه ارتباطی حقیقی بین این دو امر وجود دارد؟ بین روزهای که سبب تقواست و سپس، زمان آن را مشخص میکند: «ماه رمضان، که در آن برای راهنمایی مردم و بیان راه روشن هدایت و جدا ساختن حق از باطل، قرآن نازل شده است.» (بقره، ۱۸۵).
به نظر بنده بین این دو مفهوم پیوند برقرار است. روزه فواید بسیاری دارد، همانگونه که سبب قدرت و ایستادگی انسان و ترک هوا و هوس و امثال اینها میشود، فایده مهم دیگری نیز دارد و آن ارتقای انسان و رشد عقل او و تربیت و تهذیب انسان و نزدیکی او به خداوند و ملکوت و معنویت است. هر اندازه که انسان علاقه خویش را به امور روزمره زمینی کم یا محدود کند، به همان اندازه به پروردگار خود نزدیک میشود. بنابراین، ما با روزه گرفتن میخواهیم وابستگی خویش را به نیازها و تمایلهای زمینی کمتر کنیم و هر قدر که وابستگی خود را کم یا محدود کنیم و ملاکمان را رضای خدا قرار دهیم، به همان قدر اعتلا پیدا میکنیم و به خدا تقرب میجوییم. قرآن کریم تأکید دارد ارتباطی قوی در زمینه هدایت و روشنگری، میان روزه و قرآن و نزول آن وجود دارد. میان ادراک معانی قرآن و آمادگی نفس برای درک مفاهیم آن از یک طرف و روزه از طرف دیگر، پیوند وجود دارد؛ ارتباطی محکم و قطعی. این نکته دوم است.
ای روزهداران، هرساله شما با روزه داشتن ارتقا مییابید و به ملکوت نزدیک میشوید. شما با گوشهایتان بارها قرآن را شنیدهاید، اما در ماه رمضان به آیات پروردگار گوش دل فرا میدهید. در ماه رمضان و هنگام تزکیه نفس، آیات قرآنی را در سطح بالاتری و با جان و عقل و عاطفه خود ادراک میکنید. بنابراین، بزرگداشت خاطره نزول قرآن تنها به این علت نیست که ما را با گذشته، گذشته نزول قرآن، مرتبط کند، بلکه میخواهد ما را با زمان حاضر نیز ارتباط دهد و تجربه محمدی در نفسها و دلهای این امت تجدید شود تا در همه دلها سخنگوی کوچکی از جانب محمد وجود داشته باشد و همگان را به دین پیامبر اسلام دعوت کند و کلید کوچکی از قلبی بزرگ باشد.
بشارت آسمانی برای دلداری پیامبر
ما در ماه رمضان آمادگی مییابیم تا قرآن و آموزههای آن را بپذیریم، خاصه اینکه قرآن کلام پیامبر نیست، بلکه وحی الهی است: «و سخن از روی هوا نمیگوید. نیست این سخن جز آنچه بدو وحی میشود. او را آن فرشته بس نیرومند تعلیم داده است.» (نجم، ۳ـ۵). پیامبر از خود چیزی نمیگوید. او سخنان خداوند را منتقل میکند؛ سخنان خداوند که قدیم است. من نمیخواهم درباره قدیم یا حادث بودن قرآن سخن بگویم. آیاتی که ازلی و ابدی است و در همه کون و مکان نمایان است و در قلب و جان محمد(ص) جا گرفته است. در این شب، ما، امت محمد، از این مفاهیم الهام میگیریم و با بزرگداشت هرساله شب قدر معانی آن را درمییابیم، تا شب قدر در زندگی ما، شب نزول قرآن بر قلب ما و جا گرفتن تعالیم قرآن در نفس ما باشد و تا قرآن و معانی آن سبب پویایی تن و روان ما باشد. این معنی ورای مفهوم ارتباط با گذشته است. در کتاب الدُر المَنثور سیوطی آمده است: پیامبر اکرم چنین رؤیت یا احساس کرد که گروهی از منبر ایشان بالا میروند و پس از ایشان در فواصل متعددی حکمرانی میکنند و قصد دارند دین و شریعت اسلام را تحریف کنند و احکام آن را تغییر دهند؛ میخواهند پادشاهی را جانشین خلافت الهی کنند و وظیفه جهاد نظامی را به مزدوری بدل کنند؛ میخواهند خواستههای شخصی را به جای اراده حق بنشانند و تقرب مردم به شخص خود را به جای قرب الهی جا بیندازند؛ و میخواهند شغلها و مناصب را به دوستان و بستگان خود بسپارند، نه به افراد لایق و شایسته… پیامبر(ص) احساس کرد که در مدت هزار ماه از تاریخ این امت، حکومت و امت بازیچه بدترین مردم خواهد شد. بر اساس نقل سیوطی، سه آیه در این باره نازل شد. زمانی که پیامبر فکر کرد که چقدر تلاش کرده و خسته و اذیت شده و تمام توان خود را برای تثبیت این مفاهیم به کار برده است و آنگاه پس از مدتی گروهی دین را تحریف خواهند کرد، این امر برایش گران بود و بسیار ناراحت شد. این آیات نازل شد: «دیدی که هر چند سالها برخوردارشان ساختیم، باز هم عذابی که به آنها وعده شده بود بر سرشان آمد. آن برخورداریها به حالشان سود نکرد؟» (شعرا، ۲۰۷-۲۰۵). و بعد این آیه نازل شد: «و آنچه در خواب به تو نشان دادیم و داستان درخت ملعون که در قرآن آمده است چیزی جز آزمایش مردم نبود. ما مردم را میترسانیم ولی تنها سرکشی ایشان افزوده میشود.» (اسرا، ۶۰). سپس سوره قدر نازل شد. اجازه دهید مقداری توقف کنیم و درباره دلداری دادن پروردگار با این آیات به رسول اکرم(ص) سخن بگوییم: چگونه پیامبر با این آیات تسلی خاطر یافت؟ خداوند به پیامبر(ص) فرمود: ای رسول خدا، نگران مباش. درست است که امت تو مبتلا میشود و هزار ماه به دست حاکمان غیرصالحی که به نام دین حکومت میکنند، آزمایش میشود، (البته یا دقیقاً هزار ماه یا بر حسب بعضی از تفاسیر هزار ماه کنایه از کثر
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
