پاورپوینت کامل قهوه‌خانه‌های صفوی شهرفرنگی با منظومه‌ای از سرگرمی‌ها ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قهوه‌خانه‌های صفوی شهرفرنگی با منظومه‌ای از سرگرمی‌ها ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قهوه‌خانه‌های صفوی شهرفرنگی با منظومه‌ای از سرگرمی‌ها ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قهوه‌خانه‌های صفوی شهرفرنگی با منظومه‌ای از سرگرمی‌ها ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

دوره صفویه به‌ویژه از لحاظ سیاسی یکی از دوره‌های جالب و نیز پیچیده تاریخ متاخر ایران بوده است. از ویژگی‌های بارز دوره صفویه می‌توان به وجود حکمرانانی قدرتمند اشاره کرد که در گذر از روزگار آشوب پس از ایلخانان، بر همه ایران‌زمین تسلط یافته بودند. صفویان همچنین توجهی فراوان به پدیده شهرسازی، به‌گونه‌ای که امروزه می‌شناسیم، داشتند؛ یعنی شهرهایی که ارکان گوناگون اجتماعی برای برآوردن خواسته‌های شهروندان داشته‌اند.

نیم‌نگاهی به نظام‌ گذران اوقات‌فراغت مردان ایرانی در دوره صفویه

دوره صفویه به‌ویژه از لحاظ سیاسی یکی از دوره‌های جالب و نیز پیچیده تاریخ متاخر ایران بوده است. از ویژگی‌های بارز دوره صفویه می‌توان به وجود حکمرانانی قدرتمند اشاره کرد که در گذر از روزگار آشوب پس از ایلخانان، بر همه ایران‌زمین تسلط یافته بودند. صفویان همچنین توجهی فراوان به پدیده شهرسازی، به‌گونه‌ای که امروزه می‌شناسیم، داشتند؛ یعنی شهرهایی که ارکان گوناگون اجتماعی برای برآوردن خواسته‌های شهروندان داشته‌اند. پدیده‌ای به نام قهوه‌خانه به‌عنوان مثال در شهر دوره صفوی تعریف شده بود. اگرچه در ایران امروزی نیز چنین عنصری دیده می‌شود، شباهت آن اما با نوع صفوی قهوه‌خانه اندک است. قهوه‌خانه عصر صفوی به بیانی بهتر، ایرانی‌شده و شرقی‌شده همان کافه‌هایی است که در فرانسه سده نوزدهم میلادی، محفل گردهمایی بزرگانی چون فیتزجرالد و همینگوی بوده است. روشنفکران جامعه، خوشنویسان و عناصری به‌عنوان نمایندگان بدنه هنر و فرهنگ یک اجتماع، در این قهوه‌خانه‌ها گردهم می‌آمدند. تذکره نصرآبادی، یکی از متن‌هایی است که در جای‌جای آن از قهوه‌خانه‌های فرهنگی دوره صفوی سخن به میان می‌آید. نویسنده تذکره، به‌عنوان مثال از فردی به نام میرزا ترابای اصفهانی یاد می‌کند که چیزی در باب هنر خطاطی نمی‌دانسته تا این‌که در یکی از قهوه‌خانه‌ها به حضور میرعماد خوشنویس مشهور می‌رسد، با وی سخن می‌گوید. پس از آن‌که افتخار شاگردی خوشنویس بزرگ را می‌یابد، به خانه استاد رفته، روزهای متمادی به مشق خط می‌پردازد.

ماجرای آب سیاه‌رنگ داغ در چایخانه‌های اصفهان

آدام اولئاریوس سفیر دوک هلشتاین آلمان در زمان شاه صفی، به وجود چایخانه و تمایز آن با عنصر قهوه‌خانه اشاره کرده است. به نوشته او چای ختایی خانه، همچون میخانه و قهوه‌خانه، مکانی تفریحی بوده که در آن آب داغ ناشناخته‌ای می‌نوشیدند و همزمان با نوشیدن، نرد و شطرنج بازی می‌کردند. اولئاریوس در سفرنامه‌اش همچنین گزارش داده است که در چایخانه‌های اصفهان آب سیاه‌رنگ داغی می‌نوشند؛ آن آب از پختن گیاهی به دست می‌آید که تاتارهای ازبک از چین می‌آوردند. برخی محققان برآن‌ هستند که این روایت اولئاریوس نشانگر آن است که چای در آن روزگاران در شمار کالاهای معمول در مسیر تجارت جاده‌ابریشم بوده است. چای در دوره صفوی اهمیتی بالا داشت و طبعا جای خود را به‌عنوان یک نوشیدنی تفریحی در میان طبقات عادی جامعه باز کرده بود. بسیارند گزارش‌های سیاحانی که درباره این نوشیدنی سخن رانده‌اند. برای نمایاندن اهمیت چای و چایخانه به گزارش یان استریوس استناد می‌کنیم که کمتر مورد توجه محققان و تاریخ‌نگاران بوده است. استریوس، به روایت ویلم فلور، پژوهشگر تاریخ ایران در کتاب «واقعیت یا خیال، مخاطره‌آمیزترین سفرهای یان استریوس»، به‌ سال ۱۶۷۰ میلادی (۱۰۸۱ قمری) همراه با یک گروه هلندی در جریان سفر در روسیه به اسارت تاتارها درآمده، سپس به ایران برده و به یک ایرانی فروخته می‌شود. وی تصادفا زمانی‌‌که از اصفهان عصر صفوی بازدید می‌کند از چای‌نوشی زیاد ایرانیان یاد می‌کند. نکته جالب درباره سفرنامه او تاکیدی است که در تفاوت‌نهادن میان چایخانه و قهوه‌خانه می‌کند. به‌عنوان مثال کاربرد تنباکو در قهوه‌خانه را به‌عنوان یکی از تفاوت‌های میان آن دو یادآور می‌شود. شطرنج، یکی از بازی‌هایی است که به روایت او در چایخانه بدان سرگرم می‌شده‌اند. از گفته‌های استریوس می‌توان نتیجه گرفت چای‌نوشی و رفتن به چایخانه، به گروهی جدای از قهوه‌خانه‌روها تعلق داشته است؛ گروهی که احتمالا فرهیخته بوده‌اند. نکته‌ای جالب‌که از سفرنامه اولئاریوس برمی‌آید، توضیحاتی مفصل است که درباره رسم چای‌نوشی در ایران عصر صفوی می‌دهد. این همه تفصیل درباره این رسم، تقریبا در هیچ سفرنامه‌ای دیده نمی‌شود. او علت نامگذاری چای را به چای ختایی، ورود این محصول توسط بازرگانان تاتار و ازبک می‌داند. اولئاریوس نیز در سفرنامه خود دقیقا روایت جان استریوس را تأیید می‌کند که استعمال توتون و تنباکو بیشتر ویژه قهوه‌خانه‌ها بوده است.

رونق قهوه‌نوشی در ایران دوره صفوی، موضوعی دیگر است که با تفریحات و سرگرمی‌های مردمان آن روزگار ارتباط می‌یابد. این مسأله حتی به متن‌های داستانی این دوره نیز وارد شده است.

قصه حسین‌کرد شبستری که فضای داستا