پاورپوینت کامل به مناسبت سالروز درگذشتِ استاد گنجی ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل به مناسبت سالروز درگذشتِ استاد گنجی ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل به مناسبت سالروز درگذشتِ استاد گنجی ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل به مناسبت سالروز درگذشتِ استاد گنجی ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

روز بیست و نهم تیر ماه امسال دوسال می شود که از سرآمدنِ عمر صد سال دکتر محمد حسن گنجی (۱۲۹۲-۱۳۹۲ش) می گذرد. بیست و نهم تاریخی است که بر سنگ تربت او در بیرجند نقش شده، اما دو سال پیش که استاد گنجی زمین خورد و دیگر برنخاست، سخن از ۲۸ تیر ماه می رفت. شاید این تاریخ دوم شتابزده زمانی اعلام شده که استاد هنوز در حالت اغما بوده است. یکی از نویسندگانِ، به قول خودش، «فِیس بوکی»، ۳۰ تیر را روز فوت گنجی نوشته است. بعید نیست که شرح حال نویسان در آینه سه تاریخ درگذشت برای استاد گنجی گزارش کنند.

روز بیست و نهم تیر ماه امسال دوسال می شود که از سرآمدنِ عمر صد سال دکتر محمد حسن گنجی (۱۲۹۲-۱۳۹۲ش) می گذرد. بیست و نهم تاریخی است که بر سنگ تربت او در بیرجند نقش شده، اما دو سال پیش که استاد گنجی زمین خورد و دیگر برنخاست، سخن از ۲۸ تیر ماه می رفت. شاید این تاریخ دوم شتابزده زمانی اعلام شده که استاد هنوز در حالت اغما بوده است. یکی از نویسندگانِ، به قول خودش، «فِیس بوکی»، ۳۰ تیر را روز فوت گنجی نوشته است. بعید نیست که شرح حال نویسان در آینه سه تاریخ درگذشت برای استاد گنجی گزارش کنند. سهولت و سرعت بی سابقه در خبر رسانی دیگر فرصتی برای سبک و سنگین کردن گفته ها و شنیده ها باقی نمی گذارد و- مخصوصاً با انبوه امکانات اینترنتی که فنّ آوری پیشرفته در اختیار گذاشته است- این روز ها گاه کار دست آدم ها می دهد. خروار ها اطلاعات ناقص یا نادرستی که هر دقیقه در شبکه های مجازی ظاهر می شود ثمر بی مبالاتی و شتابزدگی در استفاده از همین امکانات سهل الحصول است.

باری، قرار بود در این دو سالی که از فقدان استاد گنجی می گذرد از طریق بنیادی که به نام او تأسیس گردید کارهای فرهنگی و پژوهشی زیادی بشود، که ظاهراً نشد. از جست و جوها و تماس های نگارنده با این و آن، به ویژه با بعض بستگان و آشنایان گنجی، چیزی درنیامد. به هر جا و به هر کس رجوع کردیم، البته ابراز ارادتی به آن بزرگ مرد می شد، اما: باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود.نگارنده فقط موفق شد با کمک همکاری بیرجندی چند عکس از محل آرامگاه استاد بگیرد که یکی دو تا از آنها را ضمیم این یاداشت می کند؛ با این امید که باخبران از آنچه بنیاد گنجی انجام داده، دیگرعلاقه مندان او را. نیز مطلع سازند. یک ماهی قبل، روزنام ایران (یکشنبه ۲۴ خرداد، سال بیست و یکم، شمار ۵۹۵۲) به مناسبت یک صد و سومین زاد روز گنجی صفحه ای را به درج یادداشت های دو سه تن از شاگردان قدیم و همکاران سال های بعدِ استاد اختصاص داده بود. همه به حق از فضائل اخلاقی او و برخی از خاطراتی که از او داشتند گفته بودند ولی از این فراتر نه؛ حتی اشاره ای هم نکرده بودند که چه بر سرِ خان مسکونی استاد که خود برای تبدیل آن به موز جغرافیا اهدا کرده بود، آمده است. خوب، شاید هم در یک صفح روزنامه جای وارد شدن به مباحث تخصصی نباشد.به هر روی، دستشان درد نکند که قدردانِ استاد خود هستند و شمه ای از خلقیات کم نظیر او را باز گفته اند

در بندِ آن نئیم که دشنام یا دعاست یادش به خیر هر که ز ما یاد می کند

بخش سودمند ترِ آن صفحه یادداشت های سفر استاد گنجی (آذر ماه ۱۳۳۹) به لندن و اقامت های کوتاهش در اتریش، سوئیس و جاهای دیگر بود. این یادداشت ها بخشی از خاطرات گنجی است که عن قریب از سوی مؤسس «دنیای جغرافیای سحاب» نشر خواهد شد. از لابه لای همین یادداشت ها خواننده از برخی جنبه های شخصیت استاد آگاهی می یابد: تواضع، درستکاری، پرهیز از حیف و میل، میهن دوستی، پایگاه علمی و حضور پُر رنگ او در مجامع بین المللی.

به هر حال، آنچه در شرح احوال و شخصیت علمی استاد باید گفته شود، در این یکی دو سال کلیاتی گفته و نوشته شده است، ولی هنوز از تخصص ها و کارهای پژوهشی دکتر گنجی نوشته های کارشناسنه ای ندیده ایم. این به عهد آنهایی است که در حوزه های پژوهشیِ استاد سررشته ای دارند و اهمیت خدمات علمی او را دقیقاً می دانند: مهمی که از دست نگارنده ابداً بر نمی آید. او تنها با این نیّت به نگارش یادداشت حاضر مبادرت کرد که یاد گنجی و خدمات او را در خاطره ها زنده کند، و مخصوصاً به نسل جوان تر که هر روز رابطه اش با گذشته کم وکمتر می شود، یادآور گردد که ایران در گذشته مفتخر به داشتن چهره هایی چون گنجی بوده که حیف است غبار فراموشی بر آنها بنشیند. یکی از آفات زیانبار روزگار ما این است که از بس حوادث رنگارنگ متعدّد و پیاپی رخ می دهد و از بس کاروانیان فرهنگ و هنر و فضل و دانش به سرعت از میان می روند، رشت حساب از دست انسان در می رود. اندیش فقدان یکی هضم نشده، غم از دست رفتن دیگری آنرا کنار می زند: «هر دم آید غمی از نو به مبارکبادم» این روند خطرناکی است؛ باید به نوعی آن را خنثی کرد. حدّ اقل کاری که می توان کرد این است که هرازگاهی یادی از دانشمندان و هنرمندان درگذشته بشود.تا به دست نسیانِ مطلق سپرده نشوند و آنان که هنوز در قید حیاتند از فکر فراموش شدنِ پس از مرگ بیمناک و دچار نومیدی نشوند؛ چه، این بیمناکی و نومیدی می تواند در آنان دلسردی ایجاد کند تا بدان حدّ که پا از دایر دانش پژوهی و هنرآفرینی بیرون بکشند. یادآوریِ عالم و هنرمند اعتبار دادن به مقام علم و هنر، و باعث دلگرمی کسانی است که عمر بر سرِ این دو گذاشته اند.

ضرب المثلی داریم که می گوید: «بی مایه فطیر است». دریغ است که ضمن