پاورپوینت کامل پرسش از پرسش ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پرسش از پرسش ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پرسش از پرسش ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پرسش از پرسش ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

آنچه امروز از مسئله‌ی تغییر خط باقی مانده، ضرورت بازنگری در پرسش‌هایی است که ایده‌ی تغییر خط را طرح کرده است. غالب آن چیزهایی که روزگاری در استدلال‌های آخوندزاده و ملکم و تعدادی محدود دیگر، به‌عنوان دلایل تغییر خط مطرح می‌شد، امروز شدت خود را از دست داده و در نگاه من جای خود را باید به مسائل دیگر دهد. طول زمان آموختن خط موجود و کلمه‌محور بودن یا بخش‌محور بودن، در آن بین، همچنان عملی‌ترین دو ایرادی است که به‌جای خود باقی است.

ملاحظاتی درباره‌ی مسأله تغییر خط فارسی

آنچه امروز از مسئله‌ی تغییر خط باقی مانده، ضرورت بازنگری در پرسش‌هایی است که ایده‌ی تغییر خط را طرح کرده است. غالب آن چیزهایی که روزگاری در استدلال‌های آخوندزاده و ملکم و تعدادی محدود دیگر، به‌عنوان دلایل تغییر خط مطرح می‌شد، امروز شدت خود را از دست داده و در نگاه من جای خود را باید به مسائل دیگر دهد. طول زمان آموختن خط موجود و کلمه‌محور بودن یا بخش‌محور بودن، در آن بین، همچنان عملی‌ترین دو ایرادی است که به‌جای خود باقی است.

در بررسیدن جریان ایده‌ی تغییر خط، امروز نمی‌توان از کنار این موضوع گذشت که هم در نزد موافقین طرح کذا و هم در نزد مخالفین آن، مسئله به‌گونه‌ای در کشاکشی هویت‌شناسانه بین دو طرف وجه خالص و درون‌موضوعی خود را از دست داد. از سویی در نزد مخالفین، طرح صرفاً ابزاری برای انگاره‌های جدید قدرت بود که در وضعیت جدید راهی هم به آن‌ها داده نمی‌شد. به اعتباری مخالفین، هویت خود را آغشته به رسم‌الخط جاری می‌دانستند (که‌ ای‌کاش به سرنوشتی که بر سنت لاتین گذشت، بیشتر توجه می‌کردند) و آنچه خود را نماینده‌ی آن می‌دانستند یا معتقد بودند که زیست‌شان در آن صرفاً موضوعیت دارد، با شکل رسم‌الخط جاری متحد و واحد می‌شمردند. در نگاه آن‌ها، انگار استفاده از رسم‌الخطی که البته به‌اشتباه می‌پنداشتند قدیم است، آن‌ها را عضو محتومی از تاریخ و زیست‌شان را در پیوستاری تاریخی می‌نهاد. از سویی در این سو و در نزد موافقان و طراحان این ایده، نمی‌توان نادیده گرفت که گویی طرح تغییر خط اگر به کرسی می‌نشست، تجدد مدنظرشان وارد مرحله‌ای بازگشت‌ناپذیر می‌شد. خرد انتقادی آخوندزاده می‌بایست تعیناتی هرچه بیشتر می‌گرفت و تغییر خط متعین‌ترین شکل محصولی‌ این کنشگری می‌توانست باشد.

شاید به همین دلیل بود که این ایده در نهایت شکلی از لایحه به خود گرفت و از جانب او به دولت‌های عثمانی و ایران ارسال شد. اگرچه آن‌قدر هم اقبال نداشت که دست‌کم در دوره‌ی تجدد نتیجه‌گرای رضاخانی و در نزد مشاورین او، لایحه‌اش پذیرفته شود که نشد؛ اگرچه شواهد احتمال پذیرفتن ایده را در آن دوران زیاد می‌دانند. و نیز دست‌کم هیچ‌گاه جوابی از آن دست که قجر به آخوندزاده داد را پهلوی اول به هواخواهان تغییر خط نداد؛ که البته جوابیه‌ی قاجاریه هم طنزی تلخ و ملی است. به هر روی، خرد انتقادی دوران مشروطه‌خواهی و حوالی آن ایام، برخی از روشن‌فکران ما را به ایده‌ی گسست از گذشته می‌رساند و در این راستا، مقدار چاشنی نفی، گاهی بیش از نقد می‌شد. البته به‌شخصه بسیار بعید می‌دانم که آخوندزاده در این طرح رساله‌ی الفبای خود چنین بوده باشد و یا در یادداشت‌های نفیسی نیز. اما بعضی اوقات شواهدی از چنین رنگی در کار ملکم و مستشارالدوله و تقی‌زاده دیده می‌شود.

ما امروز جدالی تاریخی با مسئله نداریم، اما می‌دانیم که موضوع تغییر خط همچنان گشوده است. همان‌گونه که برخی ایراد‌های مخالفین، از جمله دشواری در تحویل متون گذشته به رسم‌الخط جدید امروز موضوعیت ندارد و می‌توان به‌عهده‌ی طراحان نرم‌افزار سپرد، بعضی از ادله‌ی موافقین هم مانند دور ماندن از تجدد یا دشواری در متجدد شدن نیز محل زیادی از اعراب ندارد. ترکیب عواملی که ما را به ایده‌ی تغییر خط می‌رساند، امروز تغییر کرده و به‌زعم من، دچار پیچیدگی‌های بسیاری شده است. نخست باید رابطه‌ی رسم‌الخط را با فرآیند اندیشه مجدداً به پرسش کشید و از این پرسید که امتناعاتی که خط جاری بر سر راه دقت‌بخشی به اندیشه‌ی زبانی که با این رسم‌الخط نوشته می‌شود (یعنی برای ما فارسی) می‌نهد چیست؟ باید از رابطه‌ای پرسید که خط در شکل‌گیری گونه‌ی نحوی ما اعمال می‌کند. پرسش از تأثیر خط در پذیرفتن و یا سر باز زدن از نحوی مرکب در زبان، سرعت ادراک مناسبات نحوی