پاورپوینت کامل آینده و آینده‌نگری ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آینده و آینده‌نگری ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آینده و آینده‌نگری ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آینده و آینده‌نگری ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

آینده‌نگری علمی مقدمات و شرایط و زمینه‌ای دارد که به‌ دل و جان مردمان پیوسته است و نویسندگان و شاعران و فیلسوفان در تمهید و فراهم آوردن آن مشارکت داشته‌اند. جهان جدید و متجدد جهان تحول و تغییر است و این تحول در صد سال اخیر در همه‌جا و به‌خصوص در جهان توسعه نیافته باید بر وفق برنامه انجام شود. آدمیان همیشه آینده بین و آینده‌نگری بوده‌اند؛ زیرا همیشه با زمان می‌زیسته‌اند. تنها موجودی که زمان دارد و آینده را درک می‌کند، انسان است. تا این اواخر آینده‌نگری برای مواظبت و پیشگیری و نظارت و بشارت و انذار نبود. اما اکنون در جهان تحول و تغییر که نمی‌توانیم از تغییر بر کنار باشیم، ناگزیر باید بکوشیم از تغییری که فکر می‌کنیم مضر است، پیشگیری کنیم.

آینده‌نگری علمی مقدمات و شرایط و زمینه‌ای دارد که به‌ دل و جان مردمان پیوسته است و نویسندگان و شاعران و فیلسوفان در تمهید و فراهم آوردن آن مشارکت داشته‌اند. جهان جدید و متجدد جهان تحول و تغییر است و این تحول در صد سال اخیر در همه‌جا و به‌خصوص در جهان توسعه نیافته باید بر وفق برنامه انجام شود. آدمیان همیشه آینده بین و آینده‌نگری بوده‌اند؛ زیرا همیشه با زمان می‌زیسته‌اند. تنها موجودی که زمان دارد و آینده را درک می‌کند، انسان است. تا این اواخر آینده‌نگری برای مواظبت و پیشگیری و نظارت و بشارت و انذار نبود. اما اکنون در جهان تحول و تغییر که نمی‌توانیم از تغییر بر کنار باشیم، ناگزیر باید بکوشیم از تغییری که فکر می‌کنیم مضر است، پیشگیری کنیم.

آینده‌نگری ما امروزی‌ها با آینده‌نگری قبل از مدرنیته و حتی دوران اوایل تجدد تفاوت دارد؛ زیرا اصلاً آینده و زمان صورت دیگری پیدا کرده است. این زمان خطی که ما اکنون آن را عین زمان و مطلق زمان می‌دانیم، در نظر قدما معنی نداشت. سیر خطی تاریخ را مدرنیته با نظر به تاریخ دینی پیش‌ آورده است. «زمان خطی» از نقطه‌ای شروع می‌شود و پیش می‌رود و حتی اگر پیشرفت محدودیتی داشته باشد، بازگشت ندارد. زمان گذشتگان «زمان دوْری» است در زمان دوری، آینده و گذشته در هم پیچیده است؛ اما در زمان خطی آینده پیش روی ماست و فردایی غیر از امروز است.

شرایط امکان آینده‌نگری

نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، شرایط امکان آینده‌نگری است. ما اکنون علم آینده‌نگری داریم و می‌توانیم آن را در دانشگاه بیاموزیم؛ اما در گذشته هرچند که آینده‌نگران بودند، علم آینده‌نگری جایی نداشت و این بحث تازه‌ای است. یعنی در گذشته پیش‌بینی و پیشگویی و غیبگویی و فال و تفأل بود؛ اما طرح آینده و برنامه‌ریزی آن امری متعلق به این زمان است. در کشور ما هم از حدود شصت سال پیش اولین کتاب آینده‌نگری به فارسی ترجمه شد و از آن سال کم و بیش در رشته‌های علوم اجتماعی و علم انسانی این درس را تدریس کرده‌اند.

اما آیا آموختن علم آینده‌نگری برای پیش‌بینی و آینده‌نگری کافی است؟ یعنی اگر مردم آینده‌نگر و مآل‌اندیش نباشند، به صرف اینکه علم آینده‌نگری بیاموزند، از عهده آینده‌بینی و برنامه‌ریزی آینده برمی‌آیند؟ علم، دو علم است: علمی هست که از جانها جداست و آن را می‌آموزیم و حامل اطلاعاتش هستیم؛ اما علمی هست که در جان خانه دارد. علم برای اینکه کارساز و مؤثر باشد، باید با وجود آدمی بیامیزد. درست است که علم آینده‌نگری برای تدوین برنامه لازم است، اما جان هم باید آینده‌نگر باشد و با زمان پیوند داشته باشد. وضع آینده را صرفاً از اهل مدرسه نمی‌توان آموخت، بلکه کسانی آینده را می‌شناسند که فرزند زمان باشند و تعلقات آن را درک کنند. تجربه می‌گوید که ما معمولاً به مـآل و آینده خود کاری نداریم. امروز را می‌گذرانیم و گاهی اصلاً نگران کار امروزمان و نتیجه‌هایی که فردا از آن حاصل می‌شود، نیستیم. ما از تجدد آموخته‌ایم که شیره زمین را بکشیم و مصرف‌ کنیم؛ اما حزم و احتیاط بنیانگذاران و سازندگان مدرنیته را درنیافته‌ایم. گویی ما به فردا و آینده‌کاری نداریم؛ ولی اکنون آینده‌نگری به صورت یک علم درآمده است.

کار این علم چیست و از آن چه حاصل می‌شود؟ آیا با آموختن این علم می‌توان آینده را پیش‌بینی یا طراحی کرد؟ ظاهراً ما مثل همه مردم جهان چنین توقعی از علم آینده‌نگری داریم، و گرنه به آن رو نمی‌کردیم؛ اما در این جهان مشکلی در همه جا و به‌خصوص در جهان توسعه‌نیافته پیش آمده است که شاید بتوان آن را وجهی از گسست اپیستمولوژیک نام نهاد. مشکل این است که در بعضی مواقع علم هست، اما به کار نمی‌آید و وقتی هم که به کار نمی‌آید، نمی‌پرسند چرا باید علمی را که به کار نیامده است و به کار نمی‌آید، طلب کرد؟ مقصود از به کار آمدن در اینجا استفاده از علم به ‌عنوان ابزار نیست. این پرسش بر مبنای تلقی کل علم به عنوان علم کاربردی هم مطرح نشده است. همه علوم هرچه بوده‌اند، نیازی را برآورده می‌کرده‌اند و اگر به آنها نیاز نبوده، پدید نمی‌آمده‌اند.

کارآمدی علم صرفاً در قلمرو تکنیک و تکنولوژی نیست. فلسفه و فقه و اخلاق و شعر و ادب و عرفان و تاریخ هر یک جایی در تاریخ و در زندگی مردمان داشته‌اند و دارند و اگر جایی نمی‌داشتند و برحسب اتفاق به‌وجود آمده بودند، پژمرده می‌شدند و از میان می‌رفتند. علم را مردمان با طلب خویش می‌یابند و همین طلب نیاز نشانه کارآمدی علم است. آیا ما طلبی برای آینده‌نگری داریم؟ مسلماً در حوزه علم و آموزش مطال