پاورپوینت کامل لحظه ای تاریخی در سرنوشت زنان ایران ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل لحظه ای تاریخی در سرنوشت زنان ایران ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل لحظه ای تاریخی در سرنوشت زنان ایران ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل لحظه ای تاریخی در سرنوشت زنان ایران ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

جایگاه زن در جامعه ایران عصر قاجار با پایگاه اجتماعی و محیط زندگی آنان ارتباط مستقیم داشت. هرچند زنان قشرهای پایین شهری و روستایی از توان مالی و اقتصادی کمتری برخوردار بودند و متون تاریخی از آنها، کارکردها و جایگاه اجتماعی‌شان کمتر سخن گفته‌اند، اما نسبت به زنان فرادست شهری از آزادی بیشتری در نوع کارکرد و پوشش برخوردار بودند. البته با وجود آنکه آنها به راحتی در جامعه به کار و فعالیت می‌پرداختند، همچون دیگر زنان جامعه از شهروندان درجه دو به شمار می‌آمدند و از کمترین حقوق مدنی برخوردار نبودند، به طوری که تا پیش از برپایی نظام مشروطیت، حتی برای درمان بیماری‌های خود، حق رفتن به مریضخانه یا آوردن طبیب را نداشتند.

جایگاه زن در جامعه ایران عصر قاجار با پایگاه اجتماعی و محیط زندگی آنان ارتباط مستقیم داشت. هرچند زنان قشرهای پایین شهری و روستایی از توان مالی و اقتصادی کمتری برخوردار بودند و متون تاریخی از آنها، کارکردها و جایگاه اجتماعی‌شان کمتر سخن گفته‌اند، اما نسبت به زنان فرادست شهری از آزادی بیشتری در نوع کارکرد و پوشش برخوردار بودند. البته با وجود آنکه آنها به راحتی در جامعه به کار و فعالیت می‌پرداختند، همچون دیگر زنان جامعه از شهروندان درجه دو به شمار می‌آمدند و از کمترین حقوق مدنی برخوردار نبودند، به طوری که تا پیش از برپایی نظام مشروطیت، حتی برای درمان بیماری‌های خود، حق رفتن به مریضخانه یا آوردن طبیب را نداشتند.

در آن زمان، زنان عشایر بیش از زنان شهری و روستایی در فعالیت‌های اقتصادی مداخله داشتند. آنها در کارهای تولیدی، دامداری و صنایع بویژه صنایع دستی از جمله فرش – نقش مستقیم داشتند و به دلیل کارکرد اقتصادی و نوع پوشش، نسبت به زنان شهری و روستایی از آزادی و موقعیتی برتر برخوردار بودند. البته این به معنی آزادی اجتماعی آنان و مباحثی از این دست نیست؛ چنان که خانه‌داری در میان عشایر، معنای متفاوتی با خانه‌داری شهری دارد؛ یعنی نوع فعالیت از خیلی جهات متفاوت است. در یک خانه عشایری علاوه بر پخت و پز غذا، شستن لباس‌ها و مواظبت از بچه‌ها، مسائل مربوط به دام‌ها نیز اضافه می‌گردد و حال آنکه یک زن شهری با دام سر و کار ندارد. زنان فرداست جامعه شهری از معدودترین افراد به شمار می‌آمدند؛ پایبندی‌های خانوادگی آنان را از صحنه‌های مختلف فعالیت‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دور نگاه می‌داشت؛ به همین دلیل کارکرد آنها در چارچوب کارهای خانه محدود می‌شد؛ که البته با توجه به جایگاه اجتماعی، اقتصادی، و سیاسی خانواده آنان، این کارکرد به گروه‌های کوچک یا بزرگی از مستخدمان زن یا مرد واگذار می‌شد. این زنان از امتیاز باسوادشدن برخوردار می‌شدند و به واسطه سوادآموزی نقش مهمی در آگاه ساختن دیگر بانوان داشتند. بعضی از آنان در جریان‌های اجتماعی- سیاسی ازجمله بلوای نان، جنبش تنباکو و مهمتر از همه، انقلاب مشروطیت سهم بسزایی داشتند.

جنگ‌های ایران و روسیه- و به دنبال آن- نابسامانی‌های اقتصادی، وابستگی سیاسی به انگلیس و روسیه، قانونمند نبودن روابط و حکومت و در نتیجه بروز استبداد در حاکمیت، سبب به وجود آمدن جنبش‌های سیاسی- اجتماعی بسیار می‌شد که در تمام آنها بانوان – اگر نه بیشتر از مردان- که دوشادوش آنان در مبارزه علیه استبداد حضور فعال یافتند. در شعبان ۱۲۷۷، قحطی نان در پایتخت موجب بلوایی شد و شرایطی بحرانی را برای دربار به وجود آورد. بانوان نه تنها به عنوان سپر حفاظتی مردان، بلکه به دلیل مسئولیتی که در قبال خانواده داشتند و می‌بایست نان خانه را تأمین می‌کردند، به خیابان‌ها رفته و فریاد اعتراض سردادند. آنان در این بلوا جلودار همگان بودند و با حکومتیان و بویژه محتکران درآویختند. تهران و شهرهایی چون تبریز و مشهد میدانگاه زنانی بود که به انبارهای گندم یورش برده، گرسنگان را بهره‌مند کردند در ۱۷ شعبان همان سال، ناصرالدین شاه هنگام بازگشت از شکار با شعار صدها زن بدون روبند که گل به سر مالیده بودند، روبه‌رو گردید و درحلقه آنان گرفتار شد؛ به گونه‌ای که بسختی به ارگ شاهی راه یافت. آنها از شاه «نان می‌خواستند.» در این هنگام نانوایی‌ها در برابر چشم شاه غارت شد، زنان مهرخان قاجار، وزیر جنگ را که از همراهان شاه بود… از اسب به زیر کشیده، کتک زدند. پس از مدتی، کاخ سلطنتی به محاصره گرسنگان درآمد. زنان با سنگ به قراولان حمله بردند.

در نهایت، ضرب و شتم شماری از زنان، توسط محمود خان نوری، کلانتر تهران و گماشتگان او موجب هیجان بیشتری در میان مردم شد، تا جایی که یکی از زنان دوان دوان خود را به سفارت انگلیس رسانید و فریاد زنان امداد خواست. با اعدام نمادین کلانتر به دستور شاه، مردم تا اندازه‌ای مرعوب شدند، اما مشکل برطرف نشد و اندکی بعد در ۱۷ رمضان ۱۲۷۷ در تهران غوغایی دیگر برپا گردید.

این واقعه، نمونه‌ای از شهامت زنان ایرانی در مقابله با بیداد حکومت و کارگزاران خودکامه آن بود. در جنبش تنباکو نیز زنان بار دیگر جلودار بودند. آنان با پشتیبانی از فتوای روحانیان مخالف حکومت، استفاده از توتون و تنباکو را بر خود حرام دانستند و بدین‌ترتیب در برابر خودکامگی سلطنت ایستادند. در مورد این‌که آیا در آن مقطع زمانی، زنان برای به دست آوردن حقوق شهروندی و یا مواردی از این دست به حرکت و جوشش درآمدند، اسناد و مدارکی دیده نشده است. با این حال، می‌توان باور داشت که بانوان، آن مقطع زمانی را برای ابراز وجود و تلاش در راستای به دست آوردن خواسته‌های اجتماعی خود- که اینک از مسیر تعلقات مذهبی خودنمایی می‌کرد، مناسب دیده بودند. با شروع مبارزات ضداستبدادی و آزادیخواهانه مردم برای برقراری حکومت قانون و مشروطه و برپایی مجلس شورا، زنان نیز فرصت یافتند تا در کنار مردان و با حمایت‌های مادی و معنوی از آنان، به گردونه فعالیت‌های اجتماعی- سیاسی وارد شوند. آنان در طیف گسترده و چشمگیری فعالیت می‌کردند و تقریباً همگی در اردوی انقلاب بودند. بست‌نشینی‌ها، تظاهرات و استقامت آنها در دستیابی به خواسته‌