پاورپوینت کامل نسخه خطی مظهر فکر و هنر ایرانی ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نسخه خطی مظهر فکر و هنر ایرانی ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نسخه خطی مظهر فکر و هنر ایرانی ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نسخه خطی مظهر فکر و هنر ایرانی ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

در تاریخ تمدن ایران، به معنای تاریخی قلمرو آن، سابقه نسخه‌نویسی خطی پردامنه است و این نوع کار در میان آثار باستانی دیگر ارزشی خاص و اعتباری مخصوص دارد، چه افکار کلیه متفکران و دانشمندان و شاعران ما بر این اوراق که غالباً فرسوده و پاره و چرکین و ناخواناست، پس از قرون و روزگاران دراز به دست ما رسیده است و امروز می‌توانیم تاریخ حیات ملت نامداری را از آن اوراق کشف و تحقیق کنیم. پس تردید نباید کرد

در تاریخ تمدن ایران، به معنای تاریخی قلمرو آن، سابقه نسخه‌نویسی خطی پردامنه است و این نوع کار در میان آثار باستانی دیگر ارزشی خاص و اعتباری مخصوص دارد، چه افکار کلیه متفکران و دانشمندان و شاعران ما بر این اوراق که غالباً فرسوده و پاره و چرکین و ناخواناست، پس از قرون و روزگاران دراز به دست ما رسیده است و امروز می‌توانیم تاریخ حیات ملت نامداری را از آن اوراق کشف و تحقیق کنیم. پس تردید نباید کرد که اهمیت آنها نه از تخت‌جمشید و مساجد اصفهان کمتر است و نه از گنجینه‌های زرّین زیویه و مارلیک که چشمها را خیره می‌کند. شناخت ملت و سرزمین ما منحصر به تاریخ جهانگیری هخامنشی و هنر ساسانی و پهلوانی‌های رستم و نقوش زیبای شیخ‌ لطف‌الله نیست. در کنار و همتراز با این مآثر بزرگ و با جلال، نسخه‌های خطی زیبا و پرکار هنرمندانه و کهنه کتابهای فرسوده و شیرازه‌دررفته داریم که هر یک سندی بزرگ و مهم است، هم از حیث خط و هنر و هم از حیث مضمون و اندیشه.

از روزگاری که کتاب‌نویسی در ایران باب شد تا روزگار امروز که ما در آن زندگی می‌کنیم، هزاران کتاب به دست نوشته شده؛ اما مقدار اندکی از آن به روزگاران باقی مانده است. سیلهای بنیان‌کن، شعله‌های آتش، جنگها و غارتهای اقوام مختلف، ویران شدن بناهای گلین، هر یک هزارها نسخه خطی را از بین برده. دست‌نویس شاهنامه، نسخه‌های خطی گلستان و بوستان و دیوان حافظ که فردوسی و سعدی و حافظ نوشته بوده‌اند، همه از میان رفته است و اگر یک سطر قلم آنها امروز به چنگ می‌افتاد، سر فخر به آسمان می‌سودیم و زیارت آنها را بر کافّه ملت ایران فرض می‌شمردیم.

نسخ خطی یکی از میدانگاههای بانزهت و خوش‌منظر و تجلی‌گاه ذوق و هنر اصیل ایرانی است. بر صفحات درونی و جلد آنها زیباترین نقشها و رنگها را ترسیم کرده و فکر را تجسّم بخشیده‌اند. در جلدهای سوخت و معرق و روغنی سرپنجه‌های هنرمندان بی‌نام و نشان نازکترین قلمها و روشن‌ترین طرحها را بر پوست خشک و مقوای شکننده جاودان ساخته است و خویش و بیگانه را از اعجاز و شگفتی کار به آفرین‌گویی و حیرت واداشته.

نسخ خطی به هر یک از زبانهای فارسی، عربی، ترکی و پشتو که اثر فکر یا کلک ملل ایرانی باشد، از آثار گرانقدر و جاودانی و نمودار هنر و اندیشه ملّی مردمی است که در دوران زندگانی مشترک اسلامی خویش برای روزگاران بلند به جای گذاشته‌اند. ناگزیر بر ما فرض است که در یادکرد و بزرگداشت و نگاهبانی آن آثار همواره کوشا و دلسوز باشیم و نگذاریم که ورقی و حتی سطری از آنها محو شود. اما دریغ و افسوس که چنین آثار درخشان و گرامی گذشته و میراث علمی پیشینگان خود را از یاد برده‌ایم. حتی نخبگان ما از میان چندین ده‌هزار نوشته ایرانی بیش از دهگان و بیستگان را نمی‌شناسند و به دست خواندن درنمی‌گیرند. علت این امر هم مربوط به امروز و دیروز نیست؛ سببی است تاریخی که بحث از آن مفید می‌نماید.

نگاهی به نسخه‌های خطی متون قدیم خواه عربی و خواه فارسی، و بررسی در تاریخ تحریر آنها این نکته دقیق را به ما می‌نماید که کتاب نسخ علمی تا قرن نهم هجری رایج و مرسوم بود و در قرن نهم یعنی عصر تیموری که در دربار هرات خوشنویسی و نقاشی بالایی گرفت، نوشتن نسخ مرغوب و زیبا و مزّین از کتابهای ادبی که بیشتر مطلوب شاهزادگان و اعیان بود و در بلاد ایران و عثمانی و هند خریدار و خواستار داشت رونق و رواج خاص یافت و زمان و وقت خطاطان مصروف تحریر و کتابت این دست کتب می‌شد. رسیدگی به نسخی که اکنون از آن دوره باقی است و تنظیم صورتی از موضوعهای نسخ این نکته را به خوبی روشن می‌سازد. در دوران صفوی هم چنان که باید رغبتی به خواندن کتب اصیل قدیم و متون علمی و تاریخی نبود. نوشتن متونی که جوهرمایه مملکت مداری صفویان و وسیله پیشرفت حکومت و نشر عقاید و نظام فکری آنان بود، مجالی نگذاشت که ایرانیان به آثار قدیم و افکار گذشته خود بپردازند و متون کهن را از گوشه‌های فراموشی به درآورند. وضع چنان بود که اگر علمایی چون شیخ بهائی و ملا محمدباقر یزدی کتب موجزی در «حساب» تألیف کردند، بر اثر بی‌اطلاعی عمومی از کتب معتبر علمای بزرگی چون کوشیاربن لبّان جیلی و غیاث‌الدین جمشید کاشی و خواجه نصیر، کتب جدیدتر به علت احتیاج شهرت خاص می‌یافت، چندان که بر خلاصه‌الحساب بهایی چندین شرح و حاشیه نوشتند و کار به جایی رسید که تفاسیر قدیم نیز به علت آنکه آنها را غالباً اثر علمای سنت و جماعت می‌دانستند، متروک ماند و فراموش شد. اگر نسخ خطی تفسیرهای طبری و میبدی و امام فخر و ابوالفتح و درواجکی مربوط به عصر صفوی بسیار نیست، به همین سبب است.

اگر از کتب ادبی و تاریخی مشهور چون تاریخ سیستان، مجمع‌التواریخ، تاریخ بیهقی، سیاستنامه، اخلاق ناصری و چهار مقاله، ن