پاورپوینت کامل قرآن و تعلیم و تربیت ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرآن و تعلیم و تربیت ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرآن و تعلیم و تربیت ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرآن و تعلیم و تربیت ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

خداوند می‌فرماید: «اگر آنچه درخت در زمین است، قلم باشند و دریا را هفت دریای دیگر به یاری آید، سخنان خدا پایان نپذیرد. قطعاً خداست که شکست ناپذیر حکیم است.» این بدان معناست که علم حدی ندارد. خداوند به همه ما (که خود را مسلمان می‌نامیم) فرمان می‌دهد که با کمک عقل، استدلال و تازه‌ترین دانش بشری مستقیماً بکوشیم معنای وحی او را کشف و درک کنیم. به ‌خصوص در آیه ۲۵:۷۳ می‌خوانیم: «کسانی‌اند که چون به آیات پروردگارشان تذکر داده شوند، کر و کور روی آن نمی‌افتند.»

خداوند می‌فرماید: «اگر آنچه درخت در زمین است، قلم باشند و دریا را هفت دریای دیگر به یاری آید، سخنان خدا پایان نپذیرد. قطعاً خداست که شکست ناپذیر حکیم است.» این بدان معناست که علم حدی ندارد. خداوند به همه ما (که خود را مسلمان می‌نامیم) فرمان می‌دهد که با کمک عقل، استدلال و تازه‌ترین دانش بشری مستقیماً بکوشیم معنای وحی او را کشف و درک کنیم. به ‌خصوص در آیه ۲۵:۷۳ می‌خوانیم: «کسانی‌اند که چون به آیات پروردگارشان تذکر داده شوند، کر و کور روی آن نمی‌افتند.»

هرگز قادر نخواهیم بود معنای کلام خدا را به طور کامل درک کنیم؛ اما از ما خواسته شده که به تلاش مستمر خود ادامه دهیم. در قرآن می‌خوانیم: «آیا در [معانی] قرآن نمی‌اندیشند (یتدبرون)؟ اگر از جانب غیرخدا بود، قطعاً در آن اختلاف بسیاری می‌یافتند.»(۴:۸۲). «تدبـر» به معنی تفکر و تمرکز عمیق همراه با ابتکار و انتقاد است، همانند شیوه دانشمندانی که می‌کوشند چیز تازه‌ای را کشف کنند یا کمر به حل یک مسأله دشوار می‌بندند. قرآن دائماً از ما می‌خواهد که خردمندانه به خواندن قرآن و درک آن بپردازیم، و تعجبی ندارد که تلویح استفاده از«کتاب» برای قرآن، آن است که تعلیم و تربیت، فعالیت عمده‌ای برای مسلمانان است. ‏

سازگاری اسلام و علم

میان اسلام و علم ناسازگاری وجود ندارد؛ زیرا قرنها مراکز اصلی پژوهشهای علمی، ‌دقیقاً در جهان اسلام قرار داشت. بنابراین قرآن تحصیل را در حد علوم طبیعی محدود نمی‌سازد، اگرچه ممکن است این‌گونه تفسیر شود که از نظر اسلام فعالیتهای علمی‌خاصی وجود دارد که برای مسلمانان استدلال می‌شود که نباید آنها را پی‌گیرند؛ اما در مورد تعلیم و تربیت سنتی اسلامی ‌به ‌خصوص در زمینه قرآن چه می‌توان گفت؟ آیا این تعالیم محصل را از تحصیل دروس گسترده غیردینی منع می‌کند؟ در واقع درست است که در بسیاری از کشورها در جهان اسلام نظام مدرسه (مشخصاً به معنی مدارس دینی) در رابطه‌ای پرتنش با مدارس دولتی قرار دارند. این‌گونه مدارس و حوزه‌های دینی اغلب خوابگاه رایگان، کتاب رایگان، انضباط سخت و نگرشی تردیدآمیز در قبال هر برنامه یا ماده درسی سکولار دارند؛ اما لازم به ذکر است که دلیل موجهی وجود ندارد که نظام تعلیم و تربیت سکولار و مدارس دینی باید خود را در تضاد با هم تلقی نمایند. در برخی از کشورها مدارس دینی برنامه درسی کاملی از مواد درسی عادی علاوه بر مواد درسی دینی دارند که ظاهراً ضرری برای ترقی دانش‌آموزان در هیچ یک از آن دو ندارد. بنابراین، مخالفت دو نظام آموزشی با یکدیگر احتمالا بیشتر رقابت و مناقشه‌ای سیاسی و محلی است تا برخوردی بنیادی میان دین و دنیای سکولار. ‏

قرآن بر اهمیت روابط ما با خدا و اهمیت برنامه‌ریزی ما برای آخرت تأکید خاصی ندارد. در حقیقت، قرآن متنی است بسیار واقع‌بین با اندرزهای بسیار درباره موضوعاتی مانند پول، تجارت، مبادلات تجاری، رفتار فردی و مانند آن، و به سختی می‌توان ادعا کرد که قرآن مدافع عدم مشارکت فرد در امور عملی روزمره است. بدین‌ترتیب، دروس عرفی برای دانش‌آموزان مسلمان، درست همانند هر دانش‌آموز دیگر بسیار مناسب است.

آنچه واقعاً در مدارس دینی مطرح است، برنامه دروس نیست، بلکه تعلیم و تربیت است. دروس مبتنی بر قرآن است، و ممکن است دانش‌آموز را تشویق کنند که آنها را به گونه‌ای بیاموزد که بتواند آنها را از بر بخواند و سپس تفسیر کند، و شاید با برخی از مفسران برجسته و فقهای متفکر و نظریات آنها درباره بخشهای مختلف کتاب خدا آشنا شوند. موضوعات خاصی انتخاب و راه حل آنها برمبنای قرآن و انواع تفاسیر مورد بحث قرار گرفته، و اغلب به شیوه‌های خاص تحلیل و دسته‌بندی خواهند گردید.

علاوه بر قرآن، حدیث، تاریخ و سنت پیامبر(ص) و زبان عربی که برای اغلب مسلمانان زبانی کاملا بیگانه است، همگی تدریس خواهد شد. حتی برای اعراب، نوع عربی مورد استفاده در قرآن، لزوماً آشنا نیست و اغلب درمدرسه‌ها«صرف و نحو» کتاب خدا فراگرفته می‌شود. دلیلی برای این فکر وجود ندارد که‌این برنامه درسی دینی به ‌شکلی در تضاد با آموزش عمومی‌باشد؛ این فعالیتی علمی‌است که بر مبنای مطالب دینی انجام می‌گیرد، و بنابراین بخشی از تربیت آموزشی مفید آنان را تشکیل می‌دهد. ‏

شاید بتوان گفت که‌این دیدگاه بی‌ضرر در قبال مدارس قرآنی گمراه‌کننده است؛ زیرا سبک آموزشی خاص آن را نادیده می‌گیرد. قرآن اغلب به شیوه‌ تکرار فرا گرفته می‌شود و موقعیت استاد اعتلا می‌یابد؛ زیرا حقایق دینی را تدریس می‌کند و نه دروسی را که دانش‌آموز می‌تواند به میل خود بپذیرد یا رد کند. بنابراین تعلیم بر این دیدگاه استوار است که علم کسب و نه کشف می‌