پاورپوینت کامل شیخ ابوالحسن خرقانی ابرآگاه عرفان ایران ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شیخ ابوالحسن خرقانی ابرآگاه عرفان ایران ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شیخ ابوالحسن خرقانی ابرآگاه عرفان ایران ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شیخ ابوالحسن خرقانی ابرآگاه عرفان ایران ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

در صفحه سوم روزنامه اطلاعات روز یکشنبه ۱۱ مرداد سال جاری خواندم که جایزه ویژه‌ای به نام «شیخ ابوالحسن خرقانی» عارف بزرگ‌ قرن سوم و چهارم هجری از طرف «جشنواره خورشید» برای «بهترین فیلم با موضوع احترام به انسان» در نظر گرفته شده است که در دیماه سال جاری اهداء خواهد شد. نگارنده برای نخستین‌بار کتاب منحصر به فرد نور العلوم شیخ ابوالحسن خرقانی را در سال ۱۹۷۳ میلادی (۱۳۵۲ خورشیدی) از موز‌ بریتانیا به ایران آورده و تاکنون توسط انتشارات بهجت ۱۲ بار تجدید چاپ شده است.

در صفحه سوم روزنامه اطلاعات روز یکشنبه ۱۱ مرداد سال جاری خواندم که جایزه ویژه‌ای به نام «شیخ ابوالحسن خرقانی» عارف بزرگ‌ قرن سوم و چهارم هجری از طرف «جشنواره خورشید» برای «بهترین فیلم با موضوع احترام به انسان» در نظر گرفته شده است که در دیماه سال جاری اهداء خواهد شد. نگارنده برای نخستین‌بار کتاب منحصر به فرد نور العلوم شیخ ابوالحسن خرقانی را در سال ۱۹۷۳ میلادی (۱۳۵۲ خورشیدی) از موز‌ بریتانیا به ایران آورده و تاکنون توسط انتشارات بهجت ۱۲ بار تجدید چاپ شده است.

همچنین بنا به درخواست بنده از هیأت دولت جمهوری اسلامی ایران متن نوشت سر در خانقاه شیخ ابوالحسن خرقانی ( هر که در این سرا درآید نانش دهید و از ایمانش می‌پرسید؛ چه آنکس که به درگاه خدا به جان ارزد، البته بر خوان بوالحسن به نان ارزد) در سال ۱۳۸۳ خورشیدی به سازمان ملل متحد فرستاده شده و در آنجا به عنوان افتخار آزاداندیشی و مردم‌گرایی بزرگان ایران به زبان فارسی و انگلیسی درج شده است. به همین مناسبت و در این مجال پیش‌آمده، مقاله شرح احوال این عارف کیهان‌گرا نیز که نگارنده در سال ۱۳۷۰ خورشیدی در دانشگاه یوسی‌ال ای کشور ایالات متحده آمریکا در لوس‌آنجلس زیر عنوان «پیام جهانی عرفان ایران یا تشریح ارزش‌های معنوی فرهنگ ایران» سخنرانی کرده و مورد توجه رساله‌های جهان قرار گرفته است، تقدیم می‌شود:

شیخ‌ابوالحسن علی‌بن‌جعفربن سلمان خرقانی «یا علی‌بن احمد» عارف بزرگ سده چهارم و پنجم از چهره‌های بسیار درخشان عرفان ایرانی است که در آزاداندیشی و مردم‌گرائی جهانی و وسعت نظر انسانی و تفکر والای عرفانی ممتاز و کم‌نظیر است. گفتار و کردار این عارف کیها‌ن‌گرای ایرانی که در نیمه دوم سده پنجم هجری در خرقان قومس «کومش» استان حالیه سمنان می‌زیسته است. در طی گذشت به یکهزار سال همواره مورد توجه و دقت و مطالعه و سرمشق عارفان و شاعران و متفکران و محققان بوده است.

وی در سال ۳۵۱ تا ۳۵۲ هجری در قصبه خرقان قومس از توابع بسطام۱ متولد شده و در روز سه‌شنبه دهم محرم (عاشورا) سال ۴۲۵ هجری در هفتاد و سه سالگی در همان قصبه خرقان جهان را بدرود گفته است. مشهور است که علاوه بر هم شهری وی یعنی بایزید بسطامی عارف بزرگوار و عالی مرتبه سده دوم و سوم هجری که شیخ و مقتدای حال جذبه و تفکر او بوده است مانند عارف معروف معاصر خود شیخ‌ابوسعید ابوالخیر خرقه ارشاد و طریقت از شیخ ابوالعباس احمد‌بن محمد عبدالکریم قصاب آملی داشته است.

در منقولات و حکایات باقی مانده است که شیخ ابوسعید ابوالخیر عارف مشهور و ابوعلی سینا فیلسوف نامی و ناصرخسرو قبادیانی علوی، شاعر و متفکر ایرانی که معاصر شیخ‌ ابوالحسن خرقانی بوده‌اند به خرقان رفته و با وی صحبت داشته و مقام معنوی او را ستوده‌اند. و نیز گفته‌اند که سلطان محمود پادشاه مقتدر غزنوی به دیدار شیخ ابوالحسن خرقانی رفته و از وی کسب فیض کرده و نصیحت خواسته است.

از شاگردان ممتاز و مشهور شیخ‌ابوالحسن خرقانی خواجه عبدالله انصاری عارف سده پنجم هجری است که سال‌‌ها در خرقان زیسته و از انفاس پربرکت شیخ ابوالحسن خرقانی کسب فیض و معلومات کرده است. در مورد ارتباط معنوی بایزید بسطامی عارف سده دوم و سوم هجری با شیخ‌ابوالحسن خرقانی که از وفات بایزید(۲۳۴ هجری) تا تولد شیخ ابوالحسن ۳۵۱ تا ۳۵۲ هجری یکصد و هفده یا هجده سال فاصله است مطالب زیادی در آثار نویسندگان و محققان به ویژه عارفان سده‌های بعد آمده است که قابل توجه و تأمل می‌باشد.

بدیهی است اینگونه ارتباطات آشکار مؤید بقای روح و استمرار و انتقال هویت و معنویت پنهان از چشم ظاهربین بشری است که فهم ضعیف و محدود ما به ندرت قادر به درک جلوه‌هایی از آن می‌باشد. شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری عارف بزرگ سده ششم و هفتم هجری در این باره می‌نویسد:

نقل است که شیخ بایزید هر سال یک نوبت به زیارت دهستان شدی به سر ریگ که آنجا قبور شهداست، چون بر خرقان‌ گذر کردی به استادی و نفس برکشیدی، مریدان از وی سئوال کردند که شیخا ما هیچ نمی‌شنویم، گفت: آری که از این دیه دزدان بوی مردی می‌شنوم، مردی بود نام او علی و کنیت او ابوالحسن به درجه از من پیش بود، بار عیال کشد و کشت کند و درخت نشاند۲

هم‌چنین در مورد توجه و ارتباط متقابل شیخ ابوالحسن خرقانی به بایزید بسطامی و مدد جستن از تربت او شیخ فریدالدین محمدعطار نیشابوری می‌نویسد:

نقل است که شیخ ابوالحسن در ابتدا دوازده سال در خرقان نماز خفتن به جماعت کردی و روی به خاک بایزید نهادی و به بسطام آمدی سه فرسنگ و به استادی و گفتی بار خدایا از آن خلعت که بایزید را داده‌ای ابوالحسن را بویی ده و آنگاه بازگشتی، وقت صبح را به خرقان بازآمدی و نماز بامداد به جماعت به خرقان دریافتی بر طهارت وضوی نماز خفتن.

نقل است که وقتی دزدی به سربازی شده بود تا پی او نتوانند دیدن و نتوانند برد. شیخ گفته بود من در طلب این حدیث کم از دزدی نتوانم بود تا بعد از آن از خاک بایزید به سرباز می‌شده بود و پشت برخاک او نمی‌کرد تا بعد از دوازده سال از تربت آواز آمد که: ای ابوالحسن گاه آن آمد که بنشینی. شیخ گفت: ای بایزید همی همتی بازدار که مردی‌امی‌ام و از شریعت چیزی نمی‌دانم و قرآن نیاموخته‌ام آوازی آمد: ای ابوالحسن آنچه مرا داده‌اند از برکات تو بود.

شیخ گفت: تو به صد و سی و اند سال پیش از من بودی. گفت: بلی و لیکن چون به خرقان گذر کرد می‌نوری دیدمی که از خرقان به آسمان بر می‌شدی و سی سال بود تا به خداوند به حاجتی درمانده بودم به سرم ندا کردند که: ای بایزید به حرمت، آن نور را به شفیع آر تا حاجتت برآید گفتم: خداوندا آن نور کیست؟ هاتفی آواز داد که آن نور بنده خاص است و او را ابوالحسن گویند، آن نور را شفیع آر تا حاجت تو برآید۳ شیخ گفت: چون به خرقان رسیدم در بیست و چهار روز، جمله قرآن بیاموختم و به روایتی دیگر است که بایزید گفت: فاتحه آغاز کن چون به خرقان رسیدم قرآن ختم کردم۴

گویند شیخ ابوالحسن خرقانی بر سر در خانقاه خود نوشته بود: «هر کس که در این سرا درآید نانش دهید و از ایمانش مپرسید۵ چه آنکس که به درگاه باری تعالی به جان ارزد. البته برخوان بوالحسن به نان ارزد.»

نگارنده (رفیع) این مضمون والای انسانی را چنین به نظم درآورده است:

بر سر در خانقاه خرقان

شیخ خرقان به لطف عرفان

این نکته نوشته بود از مهر

مهر فلک است تالی آن

هر کس که در این سرا درآید

گر گرسنه بود یا که عطشان

مهمان بخوان عارفان است

گرگبر بود و یا مسلمان

از مهر بخدمتش بکوشید

زیرا که هم اوست پیک جانان

شایسته نان بوالحسن هست

آنکس که خدای داده‌اش جان

راستی با همه تلاش‌ها و کوشش‌های خیره‌کننده‌ای که بشر در راه کسب علوم و فنون کرده و پیشرفت‌هایی نیز به‌دست آورده است متأسفانه در راه معنویت و انسانیت واقعی با تأسیس و تشکیل سازمان‌های مختلف خیریه جهانی بعد از گذشت یک هزار سال حتی توفیق روش عالی انسانی خانقاه این عارف بزرگوار و کیهان جایگاه ایرانی را نداشته است و جلوه و جلال این خانقاه حاشیه کویر مرکزی ایران به شهرت و شعار همه آن مؤسسات پرزرق و برق و پرآوازه جهان پهلو می‌زند.

از دیگر سخنان والای شیخ ابوالحسن خرقانی که برگزیده‌ام اینهاست:

عالم بامداد برخیز طلب زیادی علم کند، و زاهد طلب زیادتی زهد کند و ابوالحسن دربند آن بود که سروری بدل برادری رساند.

اگر به ترکستان تا به در شام کسی را خاری در انگشت شود آن از آن من است همچنین از ترک تا شام کسی را قدم در سنگ آید زیان آن مراست و اگر اندوهی در دلی است آن دل از آن من است.

کاشکی بدل همه‌ خلق، من بمردمی تا خلق را مرگ نبایستی دید… کاشکی حساب همه خلق بامن بکردی تا خلق را به قیامت حساب نبایستی دید.

کاشکی عقوبت همه خلق، مرا کردی تا ایشان را دوزخ نبایستی دید. بهترین چیزها دلیست که در وی هیچ بدی نباشد.

اگر سرودی بگوید و به آن حق را خواهد بهتر از آن بود که قرآن بخواند و بدان حق راه نخواهد. هرچه برای خدا کنی اخلاص است، و هر چه برای خلق کنی ریا. هر که عاشق شد خدای را یافت و هر که خدای را یافت خود را فراموش کرد.

او به راستی مرید و شاگرد روحانی سلطان‌العارفین بایزید بسطامی است که گفته است:

مرید من آنست که برکناره دوزخ بایستد و هرکه را خواهند به دوزخ برند دستش گیرد و به بهشت فرستد و خود به جای او به دوزخ رود۶

به هرحال شیخ ابوالحسن خرقانی از عارفان انگشت‌