پاورپوینت کامل نمایش و رقص در ایران (۱) ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نمایش و رقص در ایران (۱) ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نمایش و رقص در ایران (۱) ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نمایش و رقص در ایران (۱) ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

کتاب نمایش و رقص در ایران، نوشته ی مجید رضوانی، یکی از معدود پژوهش های انجام شده در زمینه ی شناخت و آشنایی با ریشه و گونه های مختلف این دو هنر کهن در ایران است که در سال ۱۹۶۲ یعنی بیش از ۵۳ سال پیش در پاریس منتشر شده است. در این کتاب رضوانی به مطالعه ی خاستگاه هنر نمایش و رقص در ایران باستان، شناخت، معرفی و گاه تحلیل و مقایسه ی گونه های مختلف نمایشی در ایران، تمدن های همجوار و در طی تاریخ می پردازد. هر چند گاه خط مرکزی این پژوهش مخدوش به نظر می آید، اما در کلیت خود، یکی از منابع مهم در شناخت و مطالعه ی نمایش و رقص در ایران است.

کتاب نمایش و رقص در ایران، نوشته ی مجید رضوانی، یکی از معدود پژوهش های انجام شده در زمینه ی شناخت و آشنایی با ریشه و گونه های مختلف این دو هنر کهن در ایران است که در سال ۱۹۶۲ یعنی بیش از ۵۳ سال پیش در پاریس منتشر شده است. در این کتاب رضوانی به مطالعه ی خاستگاه هنر نمایش و رقص در ایران باستان، شناخت، معرفی و گاه تحلیل و مقایسه ی گونه های مختلف نمایشی در ایران، تمدن های همجوار و در طی تاریخ می پردازد. هر چند گاه خط مرکزی این پژوهش مخدوش به نظر می آید، اما در کلیت خود، یکی از منابع مهم در شناخت و مطالعه ی نمایش و رقص در ایران است.

بخش های مختلفی از این کتاب، به توالی در این جا به فارسی برگردانده خواهد شد. این قسمت، بخشی از فصل نخستین کتاب است که به بررسی و بازبینی بخش های یکی از کهن ترین متن نمایشی جهان می پردازد. این متن بر سنگ نوشته های یافت شده در کتابخانه ی آشوربانیپال ثبت شده است و رضوانی نگاه تحلیلی خود بر آن را، بر اساس مطالعاتِ مارگریت روتن بنا می کند. رضوانی در این بخش، اشاره هایی نیز به ریشه های هنر نمایش در منطقه ی تمدن کهن شرق و مزوپوتامی می کند که دانستن آنها خالی از لطف نیست.

رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز

تا داد خود از کهتر و مهتر بستانی

نظام الدین عبید الله زاکانی (۱۳۰۰ ـ ۱۳۴۶)

از حدود صد سال پیش، اندیشمندان بسیاری در جستجوی خاستگاه هنر نمایش بوده اند و تاریخ رقص را مورد مطالعه قرار داده اند۲. بیشتر اینان ادیبانی بوده اند، که در این مسیر به سوی مطالعه ی نمایش در یونان کشیده شده اند. در این میان برخی اقبال این را داشته اند که بتوانند نمایش های یونانی را با اجراهای بداهه ای گروه هایی که در روستاهای یونان و در زمان برخی جشن های و به ویژه کارناوال ها اجرا می شد، مورد مقایسه قرار دهند. برخی که به خاطر داشتند یونان باستان به زمانی اخیرتر از تهاجم دوریان ها (

dorienne

) گفته می شود، کاوش های خود را به سمت منطقه ی تراس (

Thrace

) کشاندند، جایی که ردپاهایی از آیین دیونیزوس در آن باقی مانده بود ۳. ولی جستجوی اینان از دریای اژه فراتر نمی رود، گویی خط ساحلی مشخص شده برای جدا کردنِ آسیای صغیر، دیگر نشان نمی داد که شهرهای یونان، در طی قرون گذشته تحت تاثیر فرهنگ ایرانی بوده اند. (ص ۱ـ ۲)

خاستگاه تئاتر

بر اساس داده های قوم شناسیِ درباره ی آداب ِ مردمان ابتدایی، به روشنی می بینیم که آئین (

rite

) فرم اولیه ی شکل نمایی (

figuration

) های صحنه ای به شمار می آید. مخصوصا آئین هایی که در قالب گسترده ی اسطوره شناسی دربرگیرنده ی فعالیت های اجتماعی باشند و به این بپردازند که نیاکانِ بزرگ چنین گفته اند و چنین کرده اند : آنچه در اینجا مهم به شمار می آید، بازسازی این گفته ها و اعمال به منظور داوری قواعد و محرمات سنتی ای است که قبیله به شکلی روزمره آنها را زندگی می کند. بنابراین برای بازسازی اعمال و رفتار نیاکان بزرگ خود را آراسته می کند، ادای آنها را در میاورد، ماسک می سازد و جامه های عجیب و غریب و نمادین بر تن می کند ۴. به این ترتیب شکل نمایی در آغازِ خود، بر مبنای ادیان اسطوره ای، جادویی و اعمال نیایشی بنا می شود.

این موضوع، اساسِ بنیادینِ قدیمی ترین متون دراماتیکی است که تمدن شرق ـ که مبدعِ نوشتار است ـ برای ما به میراث گذاشته است. این موضوع را می توانیم لابلای جملاتی از نمایشِ «رازهای شیدایی مردوک» به عنوان یکی از نقاط عطف نوشته ی مربوط به جشن «آکیبو» (جشن سال نو در آغاز بهار) در بابِل ببینیم. این موضوع بسیار تکان دهنده ای است که خود را در مقابل یکی از کهن ترین «سناریو» های جهان می بینیم، که البته با وجود ابهامات بسیار، با تکیه بر پژوهش های مارگریت روتن، می توانیم آن را بازخوانی کنیم ۵.

روتن معتقد است «این درام به ما می گوید که باید با پرسوناژهای واقعی بازی کنیم…بدون تردید این روزها صحنه هایی از نمایش «رازهای شیدایی مردوک» می تواند اجرا شود…و به جای حرکت دادن مجسمه ها، این نمایش باید توسط شخصیت های واقعی بازسازی شود… کلیت ِ متن نمایشی با عنوان زیر معرفی می شود :

«مرگ و رستاخیز بل مردوک »

«باید اشاره کنیم که این آیین ها، از مراکز مذهبی مختلف سرچشمه می گیرند، و در میان خود از چنان شباهتی برخوردارند که بدون اینکه بخواهیم ثابت کنیم که تمامی آنها به اسطوره ی بِل مردوک مرتبط است، می توانیم بگوییم که به نظر به یک موضوع واحد تعلق دارند… اینها تفاسیر صحنه های کم و بیش تمثیلی و تقلید شده ای هستند که رفت و آمد پرسوناژها و ژست های آنها را توضیح می دهد. متاسفانه برای ما، انسجام ِ این متون، که اغلب به صورت جمله جمله آمده است، همیشه قابل فهم نیست. از میان تفاسیرِ شناخته شده قسمتی از سناریو ی «درامِ» شیدایی مردوک را انتخاب می کنیم : این صحنه زمانی را توصیف می کند که بِل مردوک در کوهستان به زنجیر کشیده شده است» (واژه ی کوهستان در اینجا تعبیر شاعرانه ای برای اشاره به دفن شدن است).

«پرسوناژی از راه می رسد و صحنه او را چنین توصیف می کند

پیام آوری هست که در حال دویدن می گوید :

چه کسی او را از اینجا بیرون خواهد کشید ؟

پاراگراف بعدی آمدن نآبو را بشارت می دهد و می گوید :

آن که از راه میرسد، او را نجات خواهد داد.

پرسوناژی به سوی «کوهستان» می رود، جایی که از او پرسیده خواهد شد :

آن که به سوی کوهستان می رود….

همان است که …

آنجایی که می رود، خانه ی بر لب پرتگاه است، پرتگاهی که او در آنجا مورد بازجویی قرار خواهد گرفت.

نآبو از راه می رسد :

ایزد نآبو از دورسیپا می رسد

او ب