پاورپوینت کامل آرام و بی دغدغه همچون یک مستاجر ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آرام و بی دغدغه همچون یک مستاجر ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آرام و بی دغدغه همچون یک مستاجر ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آرام و بی دغدغه همچون یک مستاجر ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

«محمد ابراهیم، گماشته امین‌السلطان، در بیرون دروازه حضرت عبدالعظیم خانه دارد که به آقا شیخ حسین نامی اجاره داده است. مدت اجاره او منقضی شده. قریب ۲۰ روز است که به مشارالیه اطلاع داده از خانه او برود. دیروز می‌رود که خانه خود را تخلیه کند، زن‌ها بنای فحاشی را می‌گذارند.

روایتی از حکم‌روایی اخلاق بر مناسبات مالک و مستاجر در تاریخ معاصر ایران

«محمد ابراهیم، گماشته امین‌السلطان، در بیرون دروازه حضرت عبدالعظیم خانه دارد که به آقا شیخ حسین نامی اجاره داده است. مدت اجاره او منقضی شده. قریب ۲۰ روز است که به مشارالیه اطلاع داده از خانه او برود. دیروز می‌رود که خانه خود را تخلیه کند، زن‌ها بنای فحاشی را می‌گذارند. مشارالیه به رئیس محله اظهار می‌دارد رئیس محله، زن‌ها را تهدید نموده، قرار می‌دهد که دو روزه حتما خانه او را تخلیه کنند».۱ این گزارش نشان می‌دهد مسأله اجاره و اجاره‌نشینی در تاریخ ایران به‌ویژه سده‌های متاخر همواره وجود داشته است. طبقه‌ای از جامعه همیشه با مشکل مسکن دست و پنجه نرم کرده‌اند؛ هرچند اما شکل و شمایل آن از گذشته تا امروز متفاوت شده باشد. چنین برخوردی میان مالک و مستاجر را شاید اکنون تنها در کتاب‌ها بتوان یافت زیرا این روزها با وجود موسسات مشاوره ملکی و ثبت حقوقی اجاره‌نامه‌ها، نظمی ویژه میان مالکان، مستاجران و فرآیند انعقاد قرارداد پدید آمده است.

اجاره‌نشینی امروزه پدیده‌ای گسترده‌ است. این مسأله ارتباطی مستقیم با دگرگونی‌های شهرنشینی، مهاجرت گسترده از روستا به شهر، افزایش سطح بهداشت، کاهش میزان مرگ‌ومیر و پیرو آن افزایش جمعیت دارد که مشکلی به نام مسکن را زمینه‌ساز شده است. تورم هم این روزها به کمک این پدیده‌ها شتافته تا عرصه از هر سو بر مستاجران تنگ شود؛ به‌ویژه برخلاف آنچه بیشتر به‌عنوان اجاره‌نشینی می‌شناسیم، تغییر شیوه زندگی، خانه‌هایی مجزا و تفکیک شده را می‌طلبد. خانه‌هایی با حیاط‌هایی بزرگ که دورتادور آنها را اتاق‌هایی کوچک و متعدد دربرگیرد، دیگر وجود ندارد. خانواده‌هایی پرجمعیت در هر یک از این اتاق‌ها می‌زیستند. برخی از افراد تا ۱۰ مستاجر داشتند و صاحبخانه با مستاجران خود در یک‏جا زندگى مى‏کرد. آنگونه که بررسی منابع نشان می‌دهد بازاریان ازجمله کسانی بودند که مستاجر نداشتند؛ شاید به دلیل این‏که از وضع مالى بهترى برخوردار بودند.۲درک این نوع زندگی امروزه برای ما دشوار است اما در گذشته اجاره منزل عموما به‌ویژه برای اقشار کم‌درآمد به این تک‌اتاق‌ها منحصر می‌شد. جعفر شهری در کتاب خود درباره شیوه اجاره این اتاق‌ها می‌نویسد، «مستاجر به دور کوچه‌ها به راه افتاده با سر به درون بردن‌ها و گفتن (اتاق خالی دارین) جواب مالک را می‌‌شنید و درباره کرایه توافق کرده، مستاجر اسباب کشیده، نقل مکان می‌کرد».۳ بنابراین نه از مشاوران ملکی، نه از قرارداد و ضمانت و تعهد خبری بود. این شیوه البته مشکلاتی مانند دعوای مالک و مستاجر را هم در پی داشت که بیشتر به علت تخلیه نکردن ملک در صورت ناراضی بودن صاحبخانه از مستاجر یا نپرداختن اجاره‌خانه بوده است. پولاک در سفرنامه خود به این مسأله اشاره کرده، می‌نویسد «هرگاه کسی سالیان متمادی در خانه‌ای نشست بیرون راندنش کار مشکلی می‌شود حتی اگر مال‌الاجاره را نپرداخته باشد، زیرا وی در اثر سکونت طولانی حق مالکیت کسب کرده است. به همین دلیل موجر از تنظیم قرارداد اجاره به مدت دراز پرهیز دارد».۴ افزون‌بر این، انجام نظم و نظافت این خانه‌های بزرگ، میان ساکنان تقسیم می‌شد. جاروی حیاط، دالان و هشتی و نیز نظافت مربوط به مطبخ و دستشویی جزو مسائلی مهم بود که به نوبت انجام می‌شد. گاه پیش می‌آمد که بر سر اینها میان مستاجر و مالک یا مستاجران با یکدیگر مشاجره و دعوا هم درمی‌گرفت. ساکنان این خانه‌ها و نیز مهمانان، از زن و مرد، برای ورود به خانه و در زدن علامتی ویژه داشتند تا دیگر خانواده‌ها را معذب نکنند. نواختن یک چکش یا دو چکش بی‌فاصله بر در عموما نشانه ورود مردان بود. زنان نیز که کوبه ویژه خود را داشتند و آن را هنگام ورود به صدا درمی‌آوردند.

مبلغ اجاره‌ها در منابع متفاوت آورده شده است. مسلما باتوجه‌به تعداد اتاق‌ها و مساحت آن و نیز جانمایی محله در شهر، از چند قران تا چهل‌هزار تومان متغیر بوده است. مستاجر گاه ممکن بود مبلغ توافق شده را به صورت روزانه، نه ماهانه به صاحبخانه بدهد. مالک عموما در صورت وجود آشنایی با مستاجر، با او برای دریافت اجاره‌بها کنار می‌آمد؛ همین مسأله سبب می‌شد مستاجر تا مدت‌ها در همان منزل بماند. جابه‌جایی‌ها و نقل و انتقالات از همین‌رو کم رخ می‌داد.۵ در کتاب «اسناد حقوقی عهد ناصری» آمده است «خانواده‌ها یک اتاق اجاره مى‏کردند مانند دو باب اتاق به مبلغ ۶‌هزار ریال که ماهى ۱۰ شاهى بپردازد. از میزان مال‌الاجاره متوجه مى‏شویم که قیمت‏ها بسیار متنوع و متغیر بود، چنانچه اجاره شش دانگ عمارت اندرونى و بیرونى در محله قورخانه سنگلج ماهى سه تومان و چهار‌هزار و اجاره ۶ دانگ خانه دیگرى در محله سنگلج به مدت سه‌سال به مبلغ

شصت تومان بود که ماهیانه یک تومان و سیزده شاهى پرداخت گردد».۶<