پاورپوینت کامل ریشه‌های آموزش دولتی،افلاطون علیه آموزش بازار آزاد ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ریشه‌های آموزش دولتی،افلاطون علیه آموزش بازار آزاد ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ریشه‌های آموزش دولتی،افلاطون علیه آموزش بازار آزاد ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ریشه‌های آموزش دولتی،افلاطون علیه آموزش بازار آزاد ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

اما سقراط (آن‌گونه که افلاطون می‌گوید)، دوست خود را زنهار می‌دهد. سوفیست دلّال تعلیم و تربیت است- “تاجر یا فروشندگان دوره گرد کالاهایی که غذای روحند.” سپس سقراط شاید برای نخستین بار در تاریخ اندیشه‌ی غربی، علیه تعلیم و تربیت بازار آزاد، برهان نقصان بازار را صورتبندی می‌کند: چون اکثر مشتریان نمی‌توانند درباره‌ی کیفیت تعلیم و تربیت قضاوت درستی داشته باشند پس به خبرگانی نیاز دارند که تعلیم و تربیت آنان را تعیین کنند.

مترجم: محسن محمودی / مکان: آتن، قرن پنجم پیش از میلاد. هیپوکراتس با اخباری هیجان‌انگیز به نزد دوست خود، سقراط، می‌رود: پروتاگوراس شهیر—سوفیست (به‌معنی آموزنده‌ی معرفت)—در آتن است. گرچه پروتاگوراس بابت خدمات تعلیم و تربیتی خود مزد قابل توجهی طلب می‌کند، اما هیپوکراتس از پرداخت مزد به این معلم و خردمند مشهور خرسند است.

اما سقراط (آن‌گونه که افلاطون می‌گوید)، دوست خود را زنهار می‌دهد. سوفیست دلّال تعلیم و تربیت است- “تاجر یا فروشندگان دوره گرد کالاهایی که غذای روحند.” سپس سقراط شاید برای نخستین بار در تاریخ اندیشه‌ی غربی، علیه تعلیم و تربیت بازار آزاد، برهان نقصان بازار را صورتبندی می‌کند: چون اکثر مشتریان نمی‌توانند درباره‌ی کیفیت تعلیم و تربیت قضاوت درستی داشته باشند پس به خبرگانی نیاز دارند که تعلیم و تربیت آنان را تعیین کنند.

باید بدانیم سوفیست با ستایش محصول خود، ما را نمی فریبد، همچنان‌که عمده و خرده فروشانی که غذای تن را می فروشند. اینان نمی‌دانند کدامیک از محصولاتی که می‌فروشند برای بدن خوب یا بد است اما نمی‌گویند که ماست من ترش است؛ کسانی هم که از آنان خرید می‌کنند، اگر مربplatoی ورزشی یا پزشک نباشند، از خوب یا بد بودن محصولات اطلاعی ندارند. کسانی هم که کشکول دانش را از شهری به شهر دیگر می‌برند و به خواستاران می‌فروشند نمی‌گویند ماست‌شان ترش است. اما هیپوکراتس عزیز من، شاید برخی از این مردان نسبت به تأثیرات سودمند یا مضری که محصول‌شان بر روح می‌گذارد جاهل باشند، و خریداران هم، مگر این‌که پزشک روح باشند، نسبت به آن‌چه می‌خرند جاهلند. پس اگر تو شانس خبره بودن در تشخیص خوب و بد را داشته باشی، خرید معرفت از پروتاگوراس یا هرکس دیگر برایت بی‌خطر خواهد بود. اما اگر خبره نیستی مراقب باش آن‌چه که برایت عزیزترین است [یعنی روح خود] را مایه‌ی قمار نکنی. درواقع، خطری که تو با خرید معرفت می‌کنی از خطر خرید خوراک بسی بیشتر است…

افلاطون این استدلال را به سقراط نسبت می‌دهد اما با دیدگاه خود افلاطون هم سازگار است و عداوت خاص او نسبت به سوفیست‌ها را نشان می‌دهد؛ درواقع اشارات بسیار وی به کسب درآمد سوفیست‌ها (درمجموع سی و یک مرتبه) چنین تلقین می‌کند که مهارت دلّالی آنان خشم افلاطون را موجب شده. باتوجه به این‌که خود افلاطون هم به‌عنوان یک معلم حرفه‌ای امرار معاش کرد، سرزنش سوفیست‌ها، که حتی آنان را روسپیان فکری می‌خواند، مزوّرانه است. این باعث شد یک اندیشمند فلسفه‌ی یونانی بگوید آن‌چه در پس اهانت‌های افلاطون وجود دارد “فشار رقابت حرفه‌ای” است.

ایچ. آی. مارو (در کتاب تاریخ تعلیم و تربیت باستان) نوشت، سوفیست‌ها “مردان حرفه‌ای بودند که آموزش برای‌شان اشتغالی بود که توفیق تجاری‌اش گواه ارزش ذاتی و نفع اجتماعی آن است”. آنان شهر به شهر گشتند و آموزش‌های جمعی‌ای به‌راه انداختند که ممکن بود چندسالی بدرازا بکشد. سوفیست‌ها از راه انطباق خود با بازار آزاد تعلیم و تربیت آتن قرن پنجم پیش از میلاد، در تعلیم و تربیت یونان “انقلابی حقیقی” پدید آوردند.

برخی از سوفیست‌ها شهریه‌های بالا مطالبه کردند اما رقابت سنگین، شهریه‌ی خیلی از معلمان را چنان پایین آورد که قیمت تعلیم دهنده‌ی یونانی، ایسوکراتس، فقط یک دهم شهریه‌های پروتاگوراسِ ممتاز بود. می‌شود حدس زد ایسوکراتس از این گله داشت که”گوش‌برها” (یعنی رقبا) قیمت او را تا بیش از نصف تقلیل داده‌اند. ایسوکراتس بنابه انتظار، از قانون بازار آزاد صدمه دید و ادعا کرد آنانی که آموزش را “به کمتر از ارزش آن” می‌فروشند یقیناً دوره گردانی‌اند با محصولاتی بنجل.

این استدلال افلاطون که مردم عادی داوران صالحی برای ارزیابی کیفیت تعلیم و تربیت نیستند عمیقاً به نفرتش از دموکراسی آتن مربوط بود، دموکراسی‌ای که او [فقط] کمی بیش از عوام‌سالاری می‌دانست. افلاطون در سیاست و هر فعالیتی که آموزشی خاص را می‌طلبد به افراد عادی بشدت بی اعتماد است. در هم‌پرسه‌های افلاطونی، ارجاعات موهن به “توده‌ی نامعین”، “جماعت جاهل”، “بهایم بزرگ” و… فراوان است.

این است دلیل اصلی حمله‌ی افلاطون به سوفیست‌ها و به بازار آزاد تعلیم و تربیت آتن. دلّال تعلیم و تربیت به عوام همانی را می‌دهد که می‌خواهند، و این‌چنین به امیال جاهلانه و پست می‌دمد. آن‌گونه که افلاطون در جمهوری می‌گوید: “همه‌ی معلمان خصوصی‌ای که برای پول کار می‌کنند، همانانی که سیاست‌مداران، سوفیست می‌خوانند، چیزی جز عقایدی که جماعت بوقت اجتماع می‌گویند را آموزش نمی‌دهند و این حرف‌ها را معرفت می‌خوانند.”

سوفیست‌ها، گدایی “قوم هفتاد و دو ملت” می‌کنند. او باید “آن چیزی را ارایه کند که عوام دوست دارند” اما آیا خواسته‌ی مردم همان “خیر و ارزش واقعی” است؟ افلاطون می‌گوید خیر؛ چنین ایده‌ای “واقعاً مسخره” است.

افلاطون توانایی بازار آزاد در تعلیم و تربیت مردم را انکار نمی‌کند. تعلیم و تربیت در آتن شکوفا می‌شود اما به‌قول افلاطون، این تعلیم و تربیت واقعی نیست. آتن فاقد وحدت سیاسی اسپارت است و مردمانش در تجملات فاسده کننده‌ای که جوامع تجارت-محور بدان‌ها توجه می‌کنند زیاده روی می‌نمایند. افلاطون معتقد بود دلیل شکست سختی که آتنی‌ها طی جنگ پلی‌پونزی از اسپارتی‌ها خو