پاورپوینت کامل تغییر الگو از حافظه‌محوری به تامل‌محوری ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تغییر الگو از حافظه‌محوری به تامل‌محوری ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تغییر الگو از حافظه‌محوری به تامل‌محوری ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تغییر الگو از حافظه‌محوری به تامل‌محوری ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

فبک از بزرگ‌ترین مشکلات نظام تعلیم و تربیت ما حافظه‌محوری است. برنامه‌ی فلسفه برای کودکان در تلاش برای تغییر این الگوست تا تأمل‌محوری را جایگزین حافظه‌محوری کند، این گامی بلند به‌سوی تربیت جوانانی خلاق و مبتکر برای پیشبرد هرچه بیشتر علم و معرفت در نظام آموزشی خواهد بود.

ضرورت توجه بیشتر به برنامه‌ی فلسفه برای کودکان (فبک)

فبک از بزرگ‌ترین مشکلات نظام تعلیم و تربیت ما حافظه‌محوری است. برنامه‌ی فلسفه برای کودکان در تلاش برای تغییر این الگوست تا تأمل‌محوری را جایگزین حافظه‌محوری کند، این گامی بلند به‌سوی تربیت جوانانی خلاق و مبتکر برای پیشبرد هرچه بیشتر علم و معرفت در نظام آموزشی خواهد بود.

مقدمه: برنامه‌ی فلسفه برای کودکان طی نیم‌قرن حضور در حوزه‌های یاددهی-یادگیری، جای خود را در بیش از یک‌صد کشور و از جمله کشور ایران باز نموده است. در ایران با عنایت به اهمیت و جایگاه تفکر و تأمل از منظر دینی و تأکیدات مقام معظم رهبری و تأکید اسناد بالا دستی از جمله تأکید سند چشم‌انداز بیست‌ساله بر پویایی فکری (۱-۷-۶) و تأکید سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بر «پرورش، ارتقا و تعمیق انواع و مراتب عقلانیت» (ص ۱۰) و مهارت‌آموزی و ارتقای روحیه‌ی جمعی، استقبال از این برنامه که هدف اصلی و نهایی آن پرورش شهروندان خردورز و اندیشمند می‌باشد، چشمگیر بوده و هست. این امر لزوم آماده‌سازی زیرساخت‌ها، بسترهای اجرایی و ابزارهای عملیاتی را به ما گوشزد می‌کند. در این میان پرورش مربیان و معلمان به‌عنوان عناصر تسهیلگر و کلیدی در رشد و ارتقای اندیشه‌ی دانش‌آموزان حائز اهمیت فراوانی است. با عنایت به ورود این برنامه به نظام آموزشی کشور، تربیت معلمان مزین به این مهارت‌ها در سطح دانشگاهی به‌صورت اصولی و مطابق با الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت گامی بنیادین در جهت نیل به افق‌های چشم‌انداز ۱۴۰۴ خواهد بود.

این یادداشت در صدد ارائه‌ی دلایلی برای لزوم توجه هرچه بیشتر متولیان نظام آموزشی کشور، اساتید فلسفه، دانشجویان و فرهنگیان به برنامه‌ی فلسفه برای کودکان و نوجوانان است. البته از همین ابتدا لازم است متذکر شویم که منظور از «ضرورت توجه بیشتر به برنامه‌ی فلسفه برای کودکان» به هیچ عنوان از نوع شتاب‌زدگی‌هایی نیست که متأسفانه در دوران وزارت سابق آموزش و پرورش و با ورود دروس «تفکر و پژوهش» و «تفکر و سبک زندگی» به پایه‌ی ششم، هفتم و هشتم شاهد بودیم و بدون فراهم کردن مقدمات ابتدایی کار، اعم از منابع درسی خوب و مربی کارآزموده صورت گرفت.

۱- تأکیدات مقام معظم رهبری و ریاست محترم جمهوری

۱-۱. تأکیدات مقام معظم رهبری بر توسعه‌ی برنامه‌ی فلسفه برای کودکان بسیار زیاد است، ایشان در دیدار با فرهنگیان و اساتید استان خراسان شمالی فرمودند: «امروز در کشورهاى پیشرفته‌ى مادى دنیا، یکى از کارهاى اساسى و یک رشته‌ی مهم، تدریس فلسفه براى کودکان است. خیلى‌ها در جامعه‌ی ما اصلاً تصور نمی‌کنند که براى کودک هم فلسفه لازم است. برخى تصور می‌کنند فلسفه به معناى یک چیزِ قلمبه‌سلمبه‌اى است که یک عده‌اى در سنین بالا به آن توجه می‌کنند؛ این نیست، فلسفه شکل دادن فکر است، یاد دادنِ فهم کردن است، ذهن را به فهمیدن و تفکر کردن عادت دادن است؛ این از اول باید به وجود بیاید، قالب مهم است. اگرچه محتوا هم در همین فلسفه‌ی کودکان حائز اهمیت است، اما عمده شیوه است؛ یعنى کودک از اول کودکى عادت کند به فکر کردن، عادت کند به خردورزى؛ این خیلى مهم است.»(۲۰/۷/۹۱)

همچنین می‌فرمایند: «توسعه‌ی فرهنگى و سیاسى این است که انسان‌ها در جامعه احساس کنند که مى‌توانند درست بیندیشند، درست بفهمند و درست فرا بگیرند؛ اگر کشورى بتواند خود را به اینجا برساند، توطئه‌ها و گمراه‌گری‌ها در آن اثر نمى‌کند… معلم یعنى آن کسی که مى‌تواند خصوصیات اخلاقى خوب را در بچه پرورش دهد، معلومات خوب را به کودک بیاموزد، فکر کردن را به کودک بیاموزد، استقلال رأى را به کودک بیاموزد.» (۱۵/۲/۸۷)

در جای دیگر می‌فرمایند: «امروز در دنیا به زبان کودکى به کودکان فلسفه مى‌آموزند؛ یعنى چیزى که از نظر بعضى از طراحان کشور ما بى‌معنى است، فکر مى‌کنند فلسفه مخصوص آدم‌های ریش و سبیل‌دار و کسانى است که یک سنى از آن‌ها گذشته باشد. نگاه مدرن به مسائل حیات، امروز پیشروان علمى دنیا را به اینجا رسانده که باید فلسفه را از دوره‌ى دبستان به کودکان تعلیم داد، البته با زبان کودکى.»(۱۲/۲/۸۵)

۱-۲. رئیس محترم جمهور، جناب آقای دکتر روحانی در آیین بازگشایی مدارس در مهرماه ۱۳۹۲ با تأکید بر اینکه لازم است زنگ انشا در مدارس احیا شود‌، گفتند: «البته منظور بنده زنگ انشا به معنای سنتی آن نیست، بلکه به این صورت است که در این ساعت دانش‌آموز بیاموزد که ابتدا از معلم و مدرسه‌ی خود انتقاد کرده و برای اصلاح و بهتر شدن اوضاع پیشنهاداتی ارائه کند.» رئیس‌جمهور پیشنهاد کردند زنگی به نام زنگ گفت‌وگو در مدارس ایجاد شود: «به خصوص در دوره‌ی تحصیلی متوسطه و سال‌های پایانی تحصیلات دبستان خوب است ساعات گفت‌وگو و مباحثه ایجاد شود تا دانش‌آموزان با گفت‌وگو کردن با یکدیگر و نقد کردن مؤدبانه از همین دوران آشنا شوند و آن کرسی‌های آزاداندیشی که رهبری معظم انقلاب در تشکیل آن‌ها تأکید دارند از همین ‌جا آغاز شود.» دکتر روحانی به وزارت آموزش و پرورش پیشنهاد کرد تمهیدات لازم برای گنجاندن این موضوعات به‌عنوان محتوای آموزشی در مدارس اهتمام شود و گفت این موضوعات باید جزو مواد درسی نمره‌دار در نظر گرفته شود تا دانش‌آموزان با مباحثه و تضارب آرا از همان سال‌های ابتدایی آموزش آشنا شوند. در واقع برنامه‌ی درسی فلسفه برای کودکان بهترین راه تحقق آن چیزی است که رئیس‌جمهور محترم در این سخنرانی پیشنهاد کردند.

۲- تأکیدات اسناد بالادستی

۲-۱. یکی از اهداف اصلی برنامه‌ی فلسفه برای کودکان نهادینه کردن اخلاق است، این برنامه از زیرمجموعه‌های اخلاق کاربردی نیز محسوب شده است؛ ازاین‌رو، با توجه به نیازهای جامعه، ورود آکادمیک برنامه‌ی فلسفه برای کودکان و نوجوانان به دانشگاه‌ها می‏تواند پیش‌زمینه‏ای برای تحقق اهداف اسناد بالادستی از جمله طرح‌های کلان اولویت‏دار در زمینه آموزش، پژوهش و فناوری در کمیسیون علوم انسانی، معارف اسلامی و هنر مبنی بر تدوین نظام جامع اخلاق کاربردی و ارائه‌ی راهکارهای رشد نگرش و رفتار اخلاقی باشد.

۲-۲. البته با توجه به تأکید قانون پنجم توسعه کشور بر تولید علوم بومی در زمینه‌ی علوم انسانی و تأکید سیاست‌های کلی طرح توسعه‌ی پنجم کشور در طراحی الگوی توسعه‌ی اسلامی- ایرانی، ارائه‌ی الگویی برای توسعه‌ی برنامه‌ی فلسفه برای کودکان که متناسب با فرهنگ اسلامی- ایرانی باشد، ضروری به نظر می‌رسد. حتی بنیان‌گذاران این برنامه نیز بر لزوم بومی‌سازی آن تأکید داشته‌اند؛ لیپمن از اصلی‌ترین بنیان‌گذاران برنامه‌ی فبک، معتقد است: «از آنجا که برنامه‌ی فلسفه برای کودکان بیشتر برنامه‌ای مبتنی بر زبان و مهارت‌های گفتاری است، ترجمه‌ی ویژه متناسب با فرهنگ و آداب و سنن آن کشور از ضرورت‌های این برنامه است.»

۲-۳. از آنجایی که فلسفه برای کودکان مطالعه‏‌ای میان‌رشته‏‌ای (فلسفه، روان‏شناسی، تعلیم و تربیت، ادبیات) است با تأکید قانون برنامه‌ی پنجم توسعه کشور (۴-۱۵-ه-۴) مبنی بر گسترش مطالعات میان‌رشته‏‌ای در حوزه‌ی علوم انسانی مطابقت دارد.

۲-۴. یکی دیگر از تأکیدات قانون برنامه‌ی پنجم توسعه کشور عبارتست از «ایجاد تحول در برنامه‏‌های آموزشی و پرورشی و درسی در حوزه‌ی دانش با هدف کسب شایستگی‌های مورد نیاز فرد ایرانی در نظام آموزش و پرورش در دوره‌ی آموزش عمومی مبتنی بر فلسفه‌ی تعلیم و تربیت» (۴-۱۹- الف-۱-۱-۱) و همچنین «تحول در نظام آموزش و پرورش با هدف ارتقای کیفی از طریق هدایت تحصیلی و بر اساس علایق و ویژگی‌های دانش‌آموزان» (۴-۱۹-الف-۲-۱). با توجه به اینکه برنامه‌ی فلسفه برای کودکان در پی ایجاد تحول در نظام آموزش و پرورش و تبدیل نظام حافظه‌محور بر تأمل‌محور است با این هدف نیز همخوانی دارد.

۲-۵. برنامه‌ی فلسفه برای کودکان با تقویت روحیه‌ی قانون‌گرایی، خلاقیت و ابتکار، خودباوری و عزت نفس، عقل‌گرایی و مبارزه با موهومات و خرافات، شهروند‌پروری و تحکیم الگوی مردم‌سالاری دینی، تفکر نقادانه و پویایی فکری در راستای اهداف سند چشم‏انداز بیست‌ساله‌ی کشور (۱-۷-۲&۱-۷-۶) و نقشه‌ی جامع علمی کشور است.

۳- خدمات برنامه‌ی فلسفه برای کودکان و نوجوانان به نظام تعلیم و تربیت

۳-۱. تقویت قدرت پردازش به جای حافظه: از بزرگ‌ترین مشکلات نظام تعلیم و تربیت ما حافظه‌محوری است. برنامه‌ی فلسفه برای کودکان در تلاش برای تغییر این الگوست تا تأمل‌محوری را جایگزین حافظه‌محوری کند، این گامی بلند به‌سوی تربیت جوانانی خلاق و مبتکر برای پیشبرد هرچه بیشتر علم و معرفت در نظام آموزشی خواهد بود.

۳-۲. قرار دادن تعلیم و تربیت در مسیر رشد فردی و اجتماعی و حل مسائل خود فرد: از مشکلات اصلی نظام آموزش و پرورش ما ناهمخوانی محتوای آموزشی با سؤالات و مسائل اساسی و روزمره‌ی دانش‌آموزان است؛ به همین دلیل دانش‌آموزان با آموخته‌های خود رابطه برقرار نمی‌کنند و آنچه می‌آموزند به‌راحتی بعد از امتحان فراموش می‌کنند و کمتر چیزی از