پاورپوینت کامل غیبتِ تکنیک در فرهنگ ایران ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غیبتِ تکنیک در فرهنگ ایران ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غیبتِ تکنیک در فرهنگ ایران ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غیبتِ تکنیک در فرهنگ ایران ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

فرهنگ برخورد اولیه‌ی فکری و سیاست‌گذاری ایرانیان با عصر اطلاعات و فرهنگ پست‌مدرن این ست که در جهان زیستی ساده و بدون تکنیک زیست می­‌کنند. فرهنگ ایرانیان در قرن بیست‌ویکم به شدت ساده‌انگارانه، آرمانی و دارای کمترین ارتباط با واقعیت می­باشد که نشانه‌های بحران آن در نظام آموزش و پرورش، زبان، مناسبات خانوادگی و اجتماعی و فرهنگ سیاسی به‌زودی قابل مشاهده خواهد بود.

فرهنگ برخورد اولیه‌ی فکری و سیاست‌گذاری ایرانیان با عصر اطلاعات و فرهنگ پست‌مدرن این ست که در جهان زیستی ساده و بدون تکنیک زیست می­‌کنند. فرهنگ ایرانیان در قرن بیست‌ویکم به شدت ساده‌انگارانه، آرمانی و دارای کمترین ارتباط با واقعیت می­باشد که نشانه‌های بحران آن در نظام آموزش و پرورش، زبان، مناسبات خانوادگی و اجتماعی و فرهنگ سیاسی به‌زودی قابل مشاهده خواهد بود.

معنای فرهنگ

فرهنگ به معنای عینکی است که شهروندان به چشم می­زنند و با آن وقایع اطراف خود را تفسیر می­کنند. زبان، دین، آداب و رسوم، عقاید فلسفی و علمی مجموعه جهان زیست فرهنگی را شکل می­دهند و انسان­ها به‌صورت ناخودآگاه در چندین منظومه‌ی فرهنگی زیست می­کنند. از زمان پیدایش دولت، ملت­ها مجموعه انسان‌هایی که در مرزهای جغرافیایی مشخص زیست کرده­اند، بنا بر دستگاه‌های ایدئولوژیک فرهنگ‌ساز به یکدیگر نزدیک شده‌اند، تا حدی که اشتراکات فرهنگی پیدا کرده‌اند. دولت­ها اغلب با چاپ کتاب، روزنامه، نمایش فیلم و تئاتر، در اختیار گرفتن تولیدات تصویری و از همه مهم‌تر ترسیم استانداردهای آموزش و پرورش در تحصیلات ابتدایی و عالی، فرهنگ مشروع خود را به شهروندان تزریق می­کنند. وزارت‌خانه‌ها و نهادهای زیادی در دولت مسئول سیاست‌گذاری فرهنگی جامعه هستند و سعی می­کنند تعادلی میان خرده‌فرهنگ‌های محلی و قومی و کلان‌فرهنگ­های جهانی ایجاد کنند به‌نحوی‌که منافع ملی حفظ شود.

ایرانیان با توجه به اینکه دارای تاریخ باستانی می­باشند که سرآغاز خرد حکمرانی و فرهنگ انسانی و عقلانی است که مورد ستایش اغلب تاریخ‌نویسان قرار گرفته است و همین­طور کارگزاران شکوه تمدن اسلامی نیز به شمار می­روند، از غنای فرهنگی بسیار بالایی برخوردار می­باشند. فرهنگ ایرانی دارای مؤلفه‌های متداومی است که به‌راحتی می­توان خط سیر آن را از خرد مزدایی تا خرد شیعی معاصر پیگیری کرد. ایرانیان از دوران باستان تمدن‌های سیستان، کاشان، جیرفت تا مادها و هخامنشیان همین­طور صفویه تا دوره‌ی معاصر، اغلب به علت قرار گرفتن در چهارراه فرهنگی شرق و غرب مورد هجوم فرهنگ­های مختلف آریایی، رومی، یونانی، عربی، مغولی، غربی و… قرار گرفته‌اند و توانسته‌اند زبان، مذهب، استقلال و تمامیت ارضی کشور را به‌سختی حفظ کنند. حمله‌ها و هجوم‌ها به خصوص تجاوزات بی‌رحمانه به قلب تمدن ایرانی گاه همه‌ی دستاوردها را به باد می­داد، اما نخبگان و سلسله‌هایی با سیاست‌گذاری‌های هوشمندانه، ققنوس فرهنگ ایرانی را دوباره از درون خاکسترها زنده می­کردند. این ویژگی میراث فرهنگی گران‌بهایی برای ایران به ارمغان آورده است که امروزه می­توان آن را در آثار فقیهان، عارفان، ادبیان، متکلمان، روشن‌فکران، دانشمندان، فیلسوفان و شاعران ایرانی مورد تحلیل قرار داد.

فرهنگ در عصر اطلاعات

در عصر اطلاعات و در قرن بیست‌ویکم نشانه‌های بسیار بحرانی در فرهنگ ایرانی ظاهر شده است که البته چندان بی‌سابقه نیست و در دورانی چون بعد از حمله‌ی اسکندر، ۲ قرن سکوت بعد از حمله‌ی اعراب، دوران بعد از حمله‌ی مغول‌ها، حاکم شدن سبک اصفهانی و همین­طور بعد از اشغال ایران قابل ردگیری است. فرهنگ ایرانی بدون آنکه خود فهم کنیم در حال اشغال شدن است و سیستم‌های نوین تکنولوژی اطلاعات در قالب ماهواره، دوربین، موبایل، اینترنت و شبکه‌های اجتماعی همه‌ی ذهنیت ایرانیان را در حال گرفتار کردن می­باشد. ایران همانند اغلب کشورها به عصر اطلاعات پرتاب شد و سرعت درگیر شدن با منطق کوانتومی آن‌قدر شدید است که هیچ سیاست­گذاری توانایی شناخت و کنترل آن‌ها را ندارد. عصر اطلاعات دارای فرهنگی به شدت محلی و جهانی، پست‌مدرن، لذت‌طلب، روزمره، ضد شالوده‌ها و ساختارشکن است. روایت‌های کلان بی‌معنا شده­اند و بازنمایی‌ها همه‌ی واقعیت را در تفسیرهای نمادین معنادار می­کند. کتاب و دانش‌های شفاهی به حاشیه رانده شده­ اند و هرآنچه در عرصه سایبر نباشد، وجود ندارد.

در واقع ایرانیان در دوره‌ی جدید با فرهنگ پست‌مدرن عصر اطلاعات مواجه شده­ اند، اما متأسفانه برخوردی بسیار ساده‌اندیشانه و فارغ از تکنیک‌های پیچیده با این پدیده دارند. اغلب چنین برخوردهایی روی داده است که توده‌ها و شهروندان به‌راحتی درون آن گرفتار شده‌اند و جالب این است که اغلب نخبگان سیاسی و نظری نیز با توجه به سنت ناخودآگاه و تقلید، فهم مناسبی از شرایط بحرانی به دست نیاوردند. تنها اندکی از نخبگان شرایط خاص فرهنگی را درک کردند که توانستند تداوم فرهنگی ایران را تضمین کنند که از این موارد می­‌توان افرادی چون ابن‌مقفع، فردوسی، سعدی، خواجه نظام‌الملک، مسکویه، ابن‌سینا، حافظ، سهروردی و … را نام برد.

مشکله‌ی نوشتار

بنابراین در این مقاله قصد دارم نشان دهم برخورد اولیه‌ی فکری و سیاست‌گذاری ایرانیان با عصر اطلاعات و فرهنگ پست‌مدرن این است که در جهان زیستی ساده و بدون تکنیک زیست می­‌کنند. فرهنگ ایرانیان در قرن بیست‌ویکم به شدت ساده‌انگارانه، آرمانی و دارای کمترین ارتباط با واقعیت می­باشد که نشانه‌های بحران آن در نظام آموزش و پرورش، زبان، مناسبات خانوادگی و اجتماعی و فرهنگ سیاسی به‌زودی قابل مشاهده خواهد بود. دستگاه‌های تزریق فرهنگ در ایران و به خصوص نخبگان نظری دانش‌های انسانی و اجتماعی به لحاظ نظری و روشی دستگاه‌های کلی و قیاسی را در خدمت گرفته‌اند که هیچ تفهمی از عصر کوانتومی جدید ندارند و تنها اثر چنین رویکردی دیدگاه‌های سلبی خشونت‌آمیزی است که رابطه‌ی ملت و دولت را آشفته می­سازد و سرمایه‌ی اجتماعی را به همراه مشروعیت نظام کاهش خواهد داد؛ بنابراین در چند سطح روش‌شناسی، تئوری دانش­های انسانی و اجتماعی و سازوبرگ‌های نهادی فرهنگ به فقدان تکنیک در فرهنگ ایرانی اشاره خواهم کرد.

۱-روش‌شناسی کلی و قیاسی

روش‌های موجود در شناسایی مشکلات جامعه‌ی ایرانی در بخش فرهنگی دارای پیش‌فرض‌هایی سنتی و مدرن است که کمترین نسبتی با تحولات سریع و نسبی عصر اطلاعات ندارد. روش‌های قیاسی که به‌راحتی جامعه‌ی آرمانی را یک‌دست تلقی کرده و قصد دارند همه‌ی شهروندان را در قالب الگوهای از پیش تعیین‌شده‌ی اردوگاهی جاسازی کنند. بر اساس این روش‌ها حقیقت به‌راحتی قابل کشف است و انسان هیچ جایگاهی در تعیین راه درست ندارد. اخلاق مفهومی متافیزیک است که باید به‌زور بر واقعیت‌ها تحمیل شود. آنچه این روش‌شناسی کلی، کیفی و در بهترین حالت مبتنی بر منطق قیاسی ترسیم می­کند جامعه‌ی آرمانی است که به تعداد نخبگان نظری و عملی می­تواند متعدد و متکثر باشد و هر حزب و گروهی که سامانه‌های مشروع و استاندارد فرهنگی را در اختیار داشت شروع به زورگویی به ملت خواهد کرد. این روش کارایی، نظارت، ارزیابی و نزدیکی و اثرگذاری بر واقعیت را قبول ندارد و هیچ تلاشی جهت خلق تکنیک‌های پیچیده برای ورود به هسته‌ی سخت وا