پاورپوینت کامل خیابان و مدرنیته ۷۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خیابان و مدرنیته ۷۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خیابان و مدرنیته ۷۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خیابان و مدرنیته ۷۱ اسلاید در PowerPoint :

واضح است که خیابان عنصر ماهوی شهر است و شهر با خیابانهایش و رویدادهایی که در آن به خاطره و خیال بدل می گردد شهر می شود. بدین معنا که از خلال خیابان می توان وجه عمده ای از شهر مدرن را مطالعه کرد و عناصر زندگی روزمره شهری را در آن یافت. اما باید اضافه کنم که بدون خیابان تامل در باب مدرنیته نیز کاری آسان نخواهد بود. مدرنیته را از دریچه های متفاوتی می توان خوانش کرد اما از میان این گوناگونی ها یکی از مهمترین دریچه هایی که مدرنیته خوانش شده است دریچه ای است به نام خیابان! اکنون سوال این است که مدرنیته از خلال خیابان چگونه دیده شده است؟ اما پیش از پاسخ دادن به این سوال مناسب است اضافه کنیم که به لحاظ جامعه شناختی در مورد خیابان به دو شکل تامل شده است

هنرمند مدرن قبل از هرچیز باید خانه خویش را در دل شلوغی جمعیت, در متن جذر و مد تحرک و جنبش, در میان آنچه گریزان و فرار و آنچه نامتناهی است بر پاسازد. «بودلر»

واضح است که خیابان عنصر ماهوی شهر است و شهر با خیابانهایش و رویدادهایی که در آن به خاطره و خیال بدل می گردد شهر می شود. بدین معنا که از خلال خیابان می توان وجه عمده ای از شهر مدرن را مطالعه کرد و عناصر زندگی روزمره شهری را در آن یافت. اما باید اضافه کنم که بدون خیابان تامل در باب مدرنیته نیز کاری آسان نخواهد بود. مدرنیته را از دریچه های متفاوتی می توان خوانش کرد اما از میان این گوناگونی ها یکی از مهمترین دریچه هایی که مدرنیته خوانش شده است دریچه ای است به نام خیابان! اکنون سوال این است که مدرنیته از خلال خیابان چگونه دیده شده است؟ اما پیش از پاسخ دادن به این سوال مناسب است اضافه کنیم که به لحاظ جامعه شناختی در مورد خیابان به دو شکل تامل شده است. پیتر همیلتون(۲۰۰۲) در کتاب فهم زندگی روزمره به دو دسته از نوشته های جامعه شناسان در باب خیابان اشاره می کند. یک دسته نوشتارهایی که امر اجتماعی یا امر مدرن را در خیابان وارسی کرده اند و دسته دوم نوشتارهایی است که خیابان را با امر تخیلی در هم آمیخته اند و به وضعیتی روانی پرداخته اند که تخیل امر مدرن و در نتیجه مدرنیته را ممکن ساخته است. در اولین شیوه، خیابان جایگاه مهم روابط اجتماعی بین مردم و عرصه ای عمومی است که همه گروههای مردم صرفنظر از نژاد، طبقه، سن و جنس در آنجا حضور می یابند. یعنی خیابان جایی است که در آن زندگی روزمره ممکن می شود. مطالعه جامعه شناسانه گروههای مختلف درخیابان و از جمله خرده فرهنگها در این دریچه ممکن شده است. تحقیق جامعه گوشه خیابان توسط ویلیام وایت ( فکوهی، ۱۳۸۳: ۲۰۱)شاید نمونه ای گویا برای این دسته از نوشتارها باشد. نوشتارهای ارائه شده در شیوه دوم بر حسب تاثیر و نقشی که خیابان بر تخیل از جنبه های حیاتی زندگی مدرن دارد شناخته می شود. خیابان و تصوراتی از مردم که به واسطه آن رخ می دهد با استعاره مدرنیته بهتر فهم می شود. این دیدگاه با امر تخیلی مرتبط است و همچنین با جنبه های مفهومی خیابان و بازنمایی هایی که به واسطه هنرمندان, نقاشان, عکاسان و فیلمسازان ارائه شده است ارتباط دارد. به زبان زیملی می توان از نوعی وضعیت ذهنی یا به دیگر سخن از حیات ذهنی خیابان سخن گفت. در موضوع بحث ما، هم حیات ذهنی خیابان مهم است هم حیات ذهنی ما در خیابان. این همان چیزی است که بودلر آغازگر روایت آن بود یعنی تجربه مدرنیته در خیابان!. در اینجاست که اهمیت خوانش خیابانی از مدرنیته اهمیت می یابد.

تولد خیابان مدرن: در قرن نوزده تحت تاثیر گسترش نظام اقتصادی مدرن با تولد شهرهای بزرگی مواجه شدیم. جمعیت انبوهی که در متروپولیس‌ها شکل گرفته اند شرایط اجتماعی جدیدی فراهم کرده اند که پیش از این وجود نداشته است. خانه ها و ساختمان‌های جدیدی شکل گرفت و اشکال جدیدی از توسعه شهری خلق شد. شهرنشینی و توسعه حمل ونقل شهری نقش خیابان‌ها را بیش از پیش مهم کرد(همیلتون,۲۰۰۲: ۱۰۱).گسترش مشاغل جدید, طبقات کارگری، طبقات متوسط شهری شیوه حضور در خیابان را تغییر داد و سبک زندگی بودن در خیابان را آفرید. بنابر این، بودن در خیابان خود موضوعیت پیدا کرد. خیابان محل گذر نیست بلکه مکان اقامت است. پیاده روها جایی برای پرسه زدن و کافه ها جایی برای نشستن و تماشا کردن عابران شده است. امروزه, در کانون خیابان, ماشین شکل و زیست خیابانهای مدرن را با خیابانهای پیش از مدرن متفاوت کرد. متفاوت بودن این زندگی شهری جدید و این خیابانهای جدید خود به موضوعی قابل مطالعه بدل شده بود و ذهن جامعه شناسان بزرگی چون تونیس و زیمل را به خود مشغول داشت. بسیاری از این جامعه شناسان کلاسیک از گسست و حرکت بزرگ میان دو نوع جامعه سخن گفته اند. تفکیک میان گمینشافت و گزلشافت یعنی اجتماع و جامعه یکی از این پاسخها بود. در بیشتر مواقع خیابان مهمترین عنصر توضیح این تفاوت بوده است. برای مثال شیوه حضور مردم در خیابان‌های مدرن و سنتی می تواند بر مبنای دو خواست طبیعی و خواست عقلانی تونیسی توضیح داده شود. در

Natural will

که در اجتماعات کوچک و عمدتا روستای یافت می شود گرد هم آمدن آدمها بیشتر بر ابعاد عاطفی یا عادتی مبتنی است. در حالی که

rational will

در شهرها یافت می شود که مناسبات اجتماعی شان بر مبنای محاسبات عقلانی است (تونیس،۱۹۵۷). همه اینها به شیوه های جدید از روابط و مناسبات در شهرها و خیابانهای مدرن دامن زد. شیوه هایی از روابط که برخاسته از خواسته‌ای عقلانی بود تا طبیعی.

تولد امر مدرن در خیابان: یکی از مهمترین کانون‌های زایش امر مدرن خیابان است. جامعه شناسانی در این امر کوشیدند که به اشکال نوین روابط اجتماعی در خیابان توجه کنند. البته یکی از مهمترین دریچه های توضیح این اشکال جدید ناشی از همین روابط عقلانی است که در نظریه تونیس توضیح داده شده است. روابط اجتماعی جدید، جماعت‌ها، همگروهی ها، شورشها، اعتراضات و جنبش‌های بزرگ و کوچکی که در خیابان ظهور کرد هریک به موضوعاتی جدی برای مطالعه جامعه شناسانه بدل شده است.

خیابان و تجربه مدرنیته: چنانچه پیش از این گفته شد, شکل دیگر بررسی رابطه خیابان با مدرنیته در آثار اندیشمندان این بوده است که مدرنیته را در چهره خیابان نظاره کنند. برای چنین نظاره‌ای ایده تجربه مدرنیته بسیار راهگشاست. عمدتا چنین رویکردی به ناگزیر به نوشته های بودلری اشاره خواهد داشت. تجربه مدرنیته به تعبیر مارشال برمن(۱۳۷۹) محصول نگاه تعاملی میان مدرنیسم و مدرنیزیشین است. چنین نگاهی است که نقش بودلر را در بحث مدرنیته و خیابان مهم می سازد. خیابان و رویدادهایی که در آن به وقوع می پیوند یکی از اساسی ترین مولفه ها در بحث‌های بودلری است.

اما آنچه کیفیت زندگی در خیابان را درخور تامل کرده است موضوع جمعیت است.(البته تحقیقاتی بوده که رویکرد منفی به جمعیت داشته اما در رویکرد مورد نظر ما جمعیت عنصر مطلوب زندگی شهری دانسته شده است). از قرن نوزدهم به بعد بود که جمعیت مورد توجه نویسندگان قرار گرفت (بنیامین, ۱۳۷۷) شاید پیش از این, اربابان و اشراف بودند که مورد توجه نویسندگان بوده اند. در رمان‌هایی که از قرن نوزده به بعد نوشته شده است می توان چهره جمعیت را به وفور یافت. اما همواره جمعیت در خیابان موضوع تحسین نبوده است و ای بسا که به چشم حقارت در آنها نظر شده است. برای مثال انگلس در کتابش از شرایط طبقه کارگر در انگلیس(۱۸۴۵) در باب خیابان‌های لندن می نویسد:

شهری چون لندن، جایی که آدمی می‌تواند برای ساعت‌ها پرسه‏ زند بی‌آنکه حتی به نزدیکترین نقطه پایان شهر برسد،……این تمرکز عظیم، این امتزاج و تراکم سه و نیم میلیون انسان در یک نقطه واحد، نیرو و توان این سه و نیم میلیون سکنه را صدبرابر کرده‌است…..لیکن آدمی پس از مدتی ملتفت قیمتی می‌شود که برای این امر پرداخت شده‌است. فقط پس از چند روز گام زدن در پیاده‏روهای خیابان‏‌های اصلی است که آدمی متوجه می‌شود این لندنی‌ها برای خلق همه عجایب تمدن که در سراسر شهر آنها مشهود است، مجبور شده‌اند بهترین عناصر سرشت بشری را فدا کنند و این که صدها قوه خلاق که در وجود ایشان به صورت بالقوه نهفته بوده، منفعل باقی مانده و سرکوب شده‌اند…نفس جوش و خروش خیابان‏‌ها واجد کیفیتی نفرت انگیز است، کیفیتی که خود طبع بشر از آن بیزار است. صدها هزار انسان از تمامی طبقات و اقشار جامعه به هم تنه می‏زنند و از کنار هم عبور می‌کنند…..چنان به سرعت ازکنار هم می‌گذرند که گویی هیچ وجه اشتراکی ندارند( انگلس به نقل از والتر بنیامین, ۱۳۷۷ :۳۹).

آن کیفیت زیستن در خیابان که انگلس آن را نفرت انگیز بر می شمرد همان کیفیتی است که بودلر(۱۳۸۱ الف) مدرنیته نامیده است. امری جدید که وی در مقاله نقاش زندگی مدرن آن را امریی گذرا، حادث و تصادفی دانست. خیابان در واقع مظهر آن امر حادث و تصادفی است.

تردیدی نیست که جمعیت خیابان عنصری مهم در تحلیل‌های بودلر از مدرنیته بوده است. بی سبب نیست که بودلر داستان مرد جمعیت ادگار آلن پو را ترجمه می کند و با شور و شوق در مورد پو می نویسد(بودلر، ۱۳۸۱ ب). مرد جمعیت پو انسان فرهیخته ای است که خیابانها را به تأمل می نشیند. گاهی در قهوه خانه می نشیند و گاهی در میان جمعیت می رود و مشتاقانه و شورمندانه جمعیت را تماشا می کند. پرسه زنی که غرق تماشا و تعمق شده است. لباس پوشیدن مردم, طرز راه رفتنشان، چهره آنان مورد توجه بوده است و با علم چهره شناسی دست به طبقه بندی مردم می زند. پرسه زن بودلری از مرد جمعیت پو نیز فراتر می رود. پرسه زن در دل جمعیت خانه کرده است و حاضر نیز از آن دست بکشد و در عین حال تلاش می کند خود را از جمعیت متمایز سازد.

در واقع کلیت زندگی مدرن در خیابان متجلی می شود و در نقاشی‌هایی که از کنستانتین گی برای ما می گوید همه این جزئیات مندرج است.

او به چشم اندازهای شهر بزرگ خیره می‌شود…..از دیدن کالسکه‌های زیبا و اسب‌های مغرور, از زیرکی خیره‌کننده مستخدمان, ….از خرامیدن پرپیچ و تاب زنان, از زیبایی کودکان سرخوش از زندگی که لباس‌هایی برازنده به‌تن دارند لذت می‌برند, در یک کلمه از همه زندگی لذت می‌برد……. اگر مدل یا برش لباس مختصر تغییری کرده باشد….اگر زینت پشت کلاه بانوان قدری پهن‌تر شده باشد و طره‌‌ای از موی جمع شده بالای سر به پشت گردن سرازیر شده باشد….کاملا مطمئن باشید که چشمان تیزبین او، حتی از دور، این تغییرات را دیده‌است……این مرد تنها، که از موهبت تخیلی فعال برخوردار است و به‌طور خستگی ناپذیر به چهار سوی صحرای بزرگ انسان‌ها سفرمی‌کندـ هدفی عالی‌تر از هدف یک پرسه‌زن صرف دارد، هدفی کلی‌تر، چیزی سوای لذت فرار اوضاع و احوال. او در جست‌و‌جوی آن کیفیتی است که باید به من اجازه دهید آن را مدرنیته بنامم(بودلر‌، ۱۳۸۱ الف :۱۴۳- ۱۴۵).

در واقع مد و سبک زندگی، عشق، پرسه زدن همه بخشی از کیفیتی است که از نظر بودلر در خیابان مدرن به نمایش در می آید. نمایشی که قهرمانان و بازیگران آن انسان‌های مدرنی اند که در خیابان می زییند. شاید در این میان بیش از همه این مفهوم پرسه زن است که با مقوله جمعیت گره خورده است. اگر خیابان کیفیت زندگی مدرن را دربر گرفته باشد چه کسی قادر به درک این کیفیت جدید است؟ بی تردید پاسخ بودلری در پرسه زنی