پاورپوینت کامل فرزند زمانه خویشتن بودن ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرزند زمانه خویشتن بودن ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرزند زمانه خویشتن بودن ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرزند زمانه خویشتن بودن ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

در آموزه‌های بزرگان ما به «فرزند زمانه خویش بودن» دعوت شده و این موضوع برای همه تقریبا آشناست؛ چیزی که می‌توان مختصرا از آن تعبیر به «معاصر شدن» یا «نو به نو شدن» کرد. بعید می‌دانم کسی پیدا شود که شک داشته باشد «فرزند زمانه خویش» بودن خوب و بلکه واجب است. لیکن در عملِ به این آموزه نیز همچون بسیاری از موضوعات دیگر وحدت ‌رویه‌وجود ندارد و هر کس بنا به تعبیر خودش به شیوه‌ای به آن اقتدا می‌کند. مثلا برخی تصور می‌کنند «فرزند زمانه خویش بودن» مرادف است با «فرزند زمانه دیروز نبودن» و این یعنی به هر آنچه قدیمی است به صرف تعلقش به گذشته پشت کنیم.

در آموزه‌های بزرگان ما به «فرزند زمانه خویش بودن» دعوت شده و این موضوع برای همه تقریبا آشناست؛ چیزی که می‌توان مختصرا از آن تعبیر به «معاصر شدن» یا «نو به نو شدن» کرد. بعید می‌دانم کسی پیدا شود که شک داشته باشد «فرزند زمانه خویش» بودن خوب و بلکه واجب است. لیکن در عملِ به این آموزه نیز همچون بسیاری از موضوعات دیگر وحدت ‌رویه‌وجود ندارد و هر کس بنا به تعبیر خودش به شیوه‌ای به آن اقتدا می‌کند. مثلا برخی تصور می‌کنند «فرزند زمانه خویش بودن» مرادف است با «فرزند زمانه دیروز نبودن» و این یعنی به هر آنچه قدیمی است به صرف تعلقش به گذشته پشت کنیم. از این گروه عبارت «گذشته‌ها گذشته است» را بسیار می‌شنویم. البته همین گروه حواس‌شان نیست که گذشته بخش جدایی‌ناپذیر اکنون ما است و چشم‌پوشی از آن حتی در اختیار و اراده ما نیست؛ شیوه‌هایی که با آن بسیاری از مسائل روزمره را حل و فصل می‌کنیم، بسیاری از دانسته‌هایمان درباره محیط اطراف که ضامن بقای ماست، حتی زبانی که به آن تکلم می‌کنیم و خلاصه حیاتی‌ترین امور ما آورده‌های گذشته است و اگر هر نسل، به این معنی قرار بود فرزند زمانه خویش باشد، هنوز آدمیزاد بر روی درخت زندگی می‌کرد! داعیه پشت پا زدن به گذشته برای رسیدن به آینده معمولا از آینده «آینده‌ای تصنعی» را مراد می‌کند که در امتداد گذشته و منتج از آن و حاصل زایندگی و بالندگی‌ای طبیعی نیست و بیشتر به رویایی می‌ماند که به آن پرتاب شده‌ایم و نه واقعیت. این تلقی از آینده نه حاصل فعالیت و تلاش دیروز و امروز بلکه بیشتر نتیجه انفعال و رفتار واکنشی و رویابافی است.

برخی دیگر «فرزند زمانه خویش بودن» را در امور بسیار محدود و جزیی می‌پذیرند و دایما دم از حفظ سنت‌هایی می‌زنند که باید ثابت و بی‌تغییر باقی بماند. این گروه معمولا وقتی سخن از گذشته می‌گویند مرادشان «گذشته‌ای گزینشی» است که به فراخور هر گروه دوره‌ای خاص است؛ برای برخی پیش از اسلام است و برای برخی دیگر صدر اسلام و برای برخی دیگر دهه ۶۰ و… و به هر حال بقیه ایام ماضی را گذشته به حساب نمی‌آورند. این گروه از سنت نیز برداشت خود را دارند و سنت را امری متصلب و بلاتغییر می‌دانند و اگر مثلا بگوییم مولانا که تعلق به عالم سنت داشت دایما دعوت به نوگرایی و به روز شدن می‌کرد معمولا تعجب می‌کنند! هر دو گروه فوق با وجود ظاهر متفاوت در واقع بسیار شبیهن