پاورپوینت کامل هنر فرش ایرانی ۷۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هنر فرش ایرانی ۷۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هنر فرش ایرانی ۷۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هنر فرش ایرانی ۷۸ اسلاید در PowerPoint :

شرق‌شناس و مورخ بنام آمریکایی، آرتور پوپ (Pope، ۱۲۵۹ـ ۱۳۴۸) از پژوهشگران و پیشگامان در مطالعه هنرهای آسیایی به‌ویژه هنر ایرانی و اسلامی و از بنیانگذاران مؤسسه آسیایی دانشگاه شیراز است که ۲۴ سال آن را اداره نمود. وی از بزرگترین محققانی بوده که فرهنگ و معماری ایران را ضمن کتابها، مقالات و صدها سخنرانی در سراسر جهان شناساند. افزون بر این، به یاری همسرش نمایشگاههای زیادی در معرفی آثار هنری ایرانی در جهان برپا کرد و بر آن بود که: «هنر ایرانی، بزرگترین سرمایه این کشور است و ایران در ایجاد هنرهای اسلامی، مادر و نیروی الهام‌بخش بوده است.

اشاره: شرق‌شناس و مورخ بنام آمریکایی، آرتور پوپ (

Pope

، ۱۲۵۹ـ ۱۳۴۸) از پژوهشگران و پیشگامان در مطالعه هنرهای آسیایی به‌ویژه هنر ایرانی و اسلامی و از بنیانگذاران مؤسسه آسیایی دانشگاه شیراز است که ۲۴ سال آن را اداره نمود. وی از بزرگترین محققانی بوده که فرهنگ و معماری ایران را ضمن کتابها، مقالات و صدها سخنرانی در سراسر جهان شناساند. افزون بر این، به یاری همسرش نمایشگاههای زیادی در معرفی آثار هنری ایرانی در جهان برپا کرد و بر آن بود که: «هنر ایرانی، بزرگترین سرمایه این کشور است و ایران در ایجاد هنرهای اسلامی، مادر و نیروی الهام‌بخش بوده است.» از آثار اوست: سفالگری ابتدایی ایران، آشنایی با مینیاتورهای ایران، مقدمه‌ای بر هنر ایران، هنر ایران در گذشته و آینده، معماری ایران (ترجمه غلامحسین صدری افشار)، سیر و صور نقاشی ایران (ترجمه یعقوب آژند)، شاهکارهای هنر ایران (ترجمه پرویز خانلری)، نقوش پیشینه‌دار (ترجمه ژیلبرت صدیق‌پور)، بررسی هنر ایران (که به یاری ۶۵ متخصص با بیش از دوهزار کلیشه و عکس و نقشه در شانزده مجلد نگاشته شده و با عنوان سیری در هنر ایران در ۹ مجلد، ترجمه نجف دریابندری چاپ شده است). متن حاضر از شاهکارهای هنر ایران برگرفته شده است.

***

از میان همه هنرهای ایران، فرشبافی در مغرب زمین معروف‌تر و محبوب‌تر است. از زمان هانری هشتم تا کنون جمع‌آوری فرش ایران در اروپا با شوق تمام معمول است. در آن دوره بود که دوک باکینگهام قراردادی را معوق نگه‌داشت تا یک قطعه فرش را که طمع در آن بسته بود، به‌ چنگ بیاورد. بعضی از نقاشان معروف اروپا (مانند ون‌دیک و روبنس) قالی ایرانی داشتند و از زیبایی آن لذت می‌بردند و بارها در پرده‌های نقاشی از آنها استفاده کرده‌اند. تاریخ این نقاشی نکات بسیاری را روشن می‌کند. خود نقاشان نیز موجب شهرت قدر و بهای این هنر شده‌اند. جان سینگرسارجنت درباره یک فرش هراتی که اکنون در موزه گاردنر بوستون است، می‌نویسد: «من امروز فرشی دیدم که از هر پرده نقاشی زیباتر بود.» سر چارلزهو درباره قالی شکار که در میلان است، نظیر این سخنان را به ‌کار برده است.

در مغرب زمین چنان تصور محدودی درباره ماهیت هنر رواج یافته که در ادراک هدف و ارزش آن ابهامی ایجاد کرده است و به این سبب برای ما دشوار است که باور کنیم که به خلاف نظر هنرمندان و منتقدان و بر‌خلاف دلبستگی ما به نمونه‌های اخیر هنر، ریسمان تابیده رنگین ممکن است چنان بافته و به هم انداخته شود که هنری عالی به وجود بیاورد؛ اما برهان این دعوی در خود فرش است و هر کس فرصت داشته باشد که نمونه‌های عالی این هنر را با چشم بصیرت و ذهن بیدار تماشا کند، آن را خواهد پذیرفت.

یک قطعه سنگ حجاری شده که از قصر خرساباد به دست آمده و متعلق به قرن هشتم پیش از میلاد است، طرح دقیقی از قالی در بر دارد که از حیث ابعاد و نقش به‌ طرز شگفت‌‌آوری با بعضی قالیهای جدید مغرب ایران شباهت دارد. اخیراً نیز رودنکو ـ باستان‌شناس روس ـ چند قطعه فرش غاشیه که هنوز سالم مانده، از طبقات منجمد پازیریک کشف کرده است. این غاشیه‌ها که تاریخ آنها را می‌توان در حدود قرن پنجم پ.م تعیین کرد، با طرح خطوط و جانورانی به سبک آشوری مزین شده است. آنچه موجب تعجب همه کارشناسان شده، این‌است که فرشهای مزبور با اسلوب کامل گره بافته شده و دلیل قطعی بر قدمت این سبک و شاید یکی از علل ترقی کامل این سبک در ادوار بعد می‌باشد. قطعات دیگر از فرش که با پشم برّاق کبود بافته شده، در ضمن حفاری‌های هیأت کوزلف که در کوههای شمال مغولستان به‌ عمل آمده کشف شد. این نمونه‌ها که اکنون در موزه ارمیتاژ وجود دارد، متعلق به آغاز تاریخ میلادی است.

فرش از زمان آشوریان تاکنون از لوازم دربارهای سلطنتی بوده است. کوروش فرشهای گرانبهای بابلی داشته و ظاهراً این فرشها در طی چندین قرن سرمشق طراحان و کارگران قرار گرفته است.

در دوره ساسانیان فرشهای مشهور با اندازه‌های بزرگ وجود داشته و هارون الرشید و جانشینانش نیز مالک فرشهای گرانبها بوده‌اند. این فرشها را از تارهای ابریشم و پود زر می‌بافتند و به دانه‌های جواهر می‌آراستند. فرش «بهار کسری» که قسمتی از خزائن سلطنتی بود، از صدمیلیون دلار کمتر نمی‌ارزیده است.

فرشبافی در قرن دهم هجری در ایران به اوج ترقی رسید و در پی تشویق و حمایت پادشاهانی که از صرف مال دریغ نداشتند و تنها نتیجه به‌کمال را طالب بودند و با پیشرفت کامل فن رنگرزی و همکاری استادان تذهیب که قریحه و مهارت و حسن سلیقه را توأم داشتند، هنری به‌ وجود آمد که نظیر و مشابهی ندارد.

نفاست و ارزش یک قطعه قالی را هر قدر ظاهرش جلوه داشته باشد، در نظر اول نمی‌توان معین کرد. این هنر از حیث وقتی که برایش صرف می‌شود و خروج و زحمت و ذوق و سلیقه‌ای که باید در آن به‌کار برود، با گرانبهاترین هنری که می‌شناسیم، برابری می‌کند و به‌ همین سبب برای ادراک ارزش آن باید کوشش و وقت صرف کرد.

در این کارگاهها همه میراث چندین قرن هنر تزیینی به‌کار رفته است. قالیهای نفیس مانند موسیقی سمفونی‌ای از عوامل متعدد مرکب است. از حیث رنگ با هر پرده نقاشی رقابت می‌کند و از حیث قیمت برابر با قصری است. کسی که بخواهد فرش‌شناس باشد، باید شوق و کوشش بسیار به‌کار برَد. برای ادراک قدر و ارزش این هنر اطلاع دقیقی از نکات فنی لازم است که با ذوق هنری توأم باشد. عکسهای سیاه و سفید که از صد یک اندازه اصل هم کوچکتر است در هنری که ابعاد و تناسب در آن اهمیت اساسی دارد، تنها نمونه‌ای از طرح به دست می‌دهد؛ اما همین سایه‌ها نیز اگر به‌دقت مورد مطالعه قرار گیرد، از آنها استفاده بسیاری می‌توان کرد.

فرشی که از همه سالم‌تر مانده، از قرن دهم هجری است که زمانی در تملک دوک آنهالت بوده و نمونه کاملی از قالیهای نیمه اول قرن مزبور است. زمینه این فرش در نور طبیعی، زرد طلائی روشن است و حاشیه‌ها و ترنج وسط ارغوانی سیر. نقشهای دیگر نیلی و سیاه و سفید است و ابعاد باشکوه، رنگها متناسب و درخشان، ‌طرحها زنده و ظریف است و مجموع آن نشاط‌‌‌آور و پرجلال است.

با آنکه در طرح این فرش قرینه‌سازی و توازن اجزا با دقت تمام مراعات شده و با آنکه هیچ اشکال طبیعی در آن نیامده تا عواطفی را برانگیزد، اشکال خالص و انتزاعی با چنان مهارتی درآن به کار رفته که احساس عمیق و ارزنده را با قدرتی کامل بیان می‌کند. حقیقی‌ترین و ظریف‌ترین هنر انتزاعی همین است. در دوره اسلامی فرش همچنان اهمیت اساسی داشت. هیچ نمونه‌ای از فرشهای پیش از قرن نهم به جا نمانده است؛ اما اشاراتی در ادبیات به آن دیده می‌شود که قدر و ارزش عالی آن را نشان می‌دهد؛ مثلاً فریدالدین عطار سخنور قرن ششم هجری درباره قصری افسانه‌ای همتراز بهشت می‌گوید که «با قالیهای گرانبها مفروش بود».

یک لنگه فرش معروف اردبیل که باقی است، از همه فرشهای آن زمان پرنقش‌تر و آرام‌تر و با مکان مقدسی که وقف آن شده بود، متناسب‌تر است. این فرشهای بزرگ را در اصل جفت می‌بافتند. قالی مزبور را برای مرقد مؤسس سلسله صفویه سفارش داده بودند و بافنده آن (مقصود کاشانی) نام خود و تاریخ اتمام فرش را که ۹۴۴ هجری است، روی آن ثبت کرده ‌است. این شخص شاید بزرگترین استاد زمان خود باشد و جز غیاث‌الدین جامی که فرش بزرگ شکار متعلق به موزه میلان را در سال ۹۳۰ به انجام رسانیده، رقیبی نداشته است.

در قالی اردبیل ترنج میانی طلائی، آفتابی است که بر زمینه آسمانی نیمه‌شب پرتو انداخته است. زمینه از غنچه و شاخ و برگ پر شده ‌است. مجموع طرح را در نهایت استادی پرداخته و با وجود سادگی نقوش را چنان در مجموع قالی پراکنده‌اند که بیننده ثروتی بی‌پایان و زندگی آسوده و پرنعمتی را از آن ادراک می‌کند. در اینجا نیز همان تمثیل‌های کهن و همان اشاره به خورشید به عنوان منبع نیرو و آفریننده بهشت پرگل و گیاه دیده می‌شود. از روزگار باستان در نظر ایرانیان بهشت باغی است پرگل و سبزه که نیکوکاران پاداش رنج و سختی زندگی را با خوشبختی و آسایش در آن می‌بینند. طرح این قالی با قدیمی‌ترین تصورات و عقاید ایرانیان منطبق است؛ زیرا که خورشید را در دوران پیش از تاریخ با دریای نهفته آسمانی مربوط می‌دانستند و می‌پنداشتند که باران نافع و عناصر دیگری را که در باروری زمین مؤثرند، خورشید از آن دریا می‌گیرد.

اینجا در دل ترنج خورشید آبگیر کوچکی است با آبی به رنگ سبز چمن که روی آن غنچه‌های نیلوفر شناور است. طرح قندیل مسجد نشانه آن است که فرش را برای جاهای مقدس بافته‌اند؛ زیرا که به جای چلچراغ‌های معمول به کار رفته است؛ اما این طرح بیش از حد جنبه تصویری دارد و از متن و حالت کلی نقش قالی جداست و به این سبب رواج نیافته و در نقش قالیهای دیگر ایران تکرار نشده است.

شاید این قالیهای بزرگ هر دو در کارگاههای سلطنتی تبریز بافته شده باشند. پشم آن از نوع محکم و سفید براقی است که از اهر در شمال‌غربی تبریز به دست می‌آید و بافت و گره آن به سبکی است که بعدها از مشخصات قالی‌بافی تبریز شد.

باغ با جلوه‌های بی‌شمارش موضوع اصلی بیشتر طرحهای قالی ایران است. اغلب این طرحها مانند طرح قالی اردبیل و قالی «آنهالت» و قالیهای معروف به اصفهانی، انتزاعی است و گاهی کاملاً جنبه تصویری دارد و مینیاتورها و حاشیه تذهیب‌ها را به یاد می‌‌آورد، این فرش که از شکل پاره‌های ابر در نقش آن پیداست که در اواخر قرن بافته شده باغ زیبایی را که جایگاه پرندگان متعدد است، نشان می‌دهد. این باغ پر از درخت و گل و گیاه است که روی زمینه ارغوانی نقش شده است. حالت این قالی از فرش مجلل اردبیل نشاط‌انگیزتر است و ذوق و لذتی را که ایرانیان از باغ در نظر دارند، به‌خوبی نشان می‌دهد.

فرشهای ایرانی باوجود تنوع طرح و زیبایی رنگ و حسن ترکیب الوان، در مقایسه با فرشهای ترکی و هندی از این جهات کمی ناقص به نظر می‌آید. علت این امر آن است که ایرانیان برطبق رسم و راه دیرین خود برای ملایمت، قدر و اعتباری می‌شناختند و همیشه از آن بیم داشتند که رنگهای تند و پر جلوه، معانی لطیف شاعرانه را از نظر دور دارد و در روابط دقیق و ظریف اشکال خللی ایجاد کند. این طراحان همیشه به تأثیرات ثانوی و بعدی توجه داشتند و مانند شاعران و فیلسوفان و هنرمندان دیگر ایرانی با آرامش خاطره همان تجربیات کهن را تکرار می‌کردند. ایشان همه به هنری که تأثرات فراوان فوری در ذهن ایجاد کند، با نظر احتیاط می‌نگریستند. تنها در قرن دهم بود که سجاده‌های بسیار خوش‌طرح و خوش‌بافت در ایران به وجود آمد. جزئیات و دقایق این چند قطعه فرش ظریف و زیبا به مطالعه دقیق می‌ارزد؛ مثلاً در حاشیه زیرین سجاده متعلق به فلچر، دو سلسله خطوط مارپیچی هست: سلسله اول که درشت‌تر است، به گلهای اسلیمی کوچک و زیبا ختم می‌شود. دومی کوچکتر است و در داخل اولی قرار دارد. هر یک از این دو سلسله در جهات مختلف و نسبت‌های مختلف سیر می‌کنند و از هم جدا می‌شوند و باز در برگ نخلهای بسیار خوش‌طرح یا زاویه‌های دلاویز به هم می‌پیوندند. این شیوه یکی از دشوارترین کارهای بافندگی است.

اما چون این فرش مختص نماز است، مورد استعمال دینی آن در درجه اول اهمیت قرار دارد. در نوارهای حاشیه آیات قرآن کریم نوشته شده و چون لازمه چنین فرشی آن است که هرچه بیشتر از سوره‌ها و