پاورپوینت کامل زبان فارسی در خراسان بزرگ ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زبان فارسی در خراسان بزرگ ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زبان فارسی در خراسان بزرگ ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زبان فارسی در خراسان بزرگ ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

اشاره: آنچه در پی می‌آید، بخشهایی از گزارش دکتر عبدالله استاد زبان و ادبیات فارسی و مدیر بخش ایران‌شناسی دانشگاه ابولیخان قزاقستان در باره وضعیت پاورپوینت کامل زبان فارسی در خراسان بزرگ ۳۱ اسلاید در PowerPoint (آسیای مرکزی) است.

اشاره: آنچه در پی می‌آید، بخشهایی از گزارش دکتر عبدالله استاد زبان و ادبیات فارسی و مدیر بخش ایران‌شناسی دانشگاه ابولیخان قزاقستان در باره وضعیت پاورپوینت کامل زبان فارسی در خراسان بزرگ ۳۱ اسلاید در PowerPoint (آسیای مرکزی) است.

ما هرچه داشته‌ایم و داریم از برکت زبان شیرین و ادبیات بی‌نظیر پارسی است. ادبیات ما از نادرترین ادبیات جهان است که در آن تمام دانشها ـ از فلسفه و حکمت تا تاریخ و فرهنگ ـ به گونه‌ای هنرمندانه و دلنشین تجلی یافته است. بدین‌روی، روشن است که بزرگترین سرمایه ملی ما «زبان فارسی» و به دنبال آن «ادبیات فارسی» است. بی‌تردید برجسته‌ترین عنصر فرهنگیی که مردم ایران بدان در جهان نام برآورده‌اند، ادبیات فارسی است. با آنکه در پرتو این زبان و ادبیات، فارسی‌زبانان جهان به گونه‌ای وحدت و همدلی دست یافته‌اند و ما یک زبان واحد داریم، متأسفانه به دلایلی در ادبیات به نحوی از‌هم‌گسیختگی‌ها و جدایی‌هایی به نظر می‌رسد که باید مورد توجه و تحقیق، به‌ویژه در فرهنگستان قرار بگیرد.

در جهان امروز که اقوام از پی هویت‌جویی هستند و می‌خواهند جای پای خویش را مستحکم‌تر کنند، ما با یک خطر بسیار جدّی روبرو شده‌ایم که به ایران تاریخی و فرهنگی و یا سرزمینهایی که به ‌اصطلاح فلات فرهنگی ایران بوده‌اند و حالا با دلایلی زبان پارسی از آن کشورها رخت بربسته، مربوط است. پیش از همه کشورهای آسیای میانه و قفقاز و شبه‌قاره هند مورد نظر من است.

در زمان شوروی، براثر تقسیم‌بندهای مصنوعی و به قول استاد بارتلد (خاورشناس بزرگ روس) تقسیم‌بندی‌های ناعادلانه و غیرعلمی در جمهوری‌های ساخته‌شده صورت گرفت که باعث بیش از پیش محدود شدن میدان فعالیت زبان و ادبیات فارسی در آسیای میانه و قفقاز گردید. به سبب این تقسیم‌بندی که آن را دبیر اول حزب کمونیست روسیه، زیلنسکی، «تبر تقسیم» نام داده بود و تأکید کرده بود که حزب باید به این موضوع (یعنی تقسیم‌بندی جمهوری‌های آسیای میانه) برگردد، ولی پیداست که دیگر برنگشت… کار چنان شد که فارسی‌زبانان را در شهرهای تاریخی و گهواره تمدن ایرانی و خاستگاه زبان فارسی دری با زبان مادری خود و با فرهنگ خویش بیگانه گردند. سبب اصلی این بود که از امکان و احتمال وحدت و یکپارچه شدن آنان نگران بودند. به همین دلیل از پارسی‌زبانان آسیای میانه که از مردم بومی بودند، خط فارسی را هم گرفتند و برای جدایی انداختن، نام زبان آن مردم را نیز تغییر دادند. چون حزب کمونیست دشمن دین و آیین مردم بود و در برنامه‌های حزب سیاست یکسان کردن اقوام شوروی جایگاه برجسته‌ای داشت، طبیعی است که باید کاری می‌کردند که مردم زبان و فرهنگ ملی خود را از یاد ببرند و بدبختانه تا جایی هم موفق شدند.

براثر کشته شدن هزاران نفر از روشنفکران که در آن روزگار در آن سامان زندگی می‌کردند و آنها را به اصطلاح «ملا» و یا «دامُلا» می‌گفتند که مترادف روشنفکر بود، و با در نظرداشت آن مناسبت مغرضانه‌ای که کمونیست‌ها نسبت به دین و آیین و سنن مردم داشتند و هر کسی را که با خط فارسی آشنایی داشت متهم به قرآن‌خوانی و مذهبی بودن می‌کردند و از پی نابودی چنین افراد بودند، پیداست که امیدی برای رشد فرهنگ ملی و زبان مادری نیز نمانده بود. به همین دلیل سطح سواد جامعه سخت فروکاست و دورشدن از خط و ادبیات فارسی مردم را به سوی انحطاط و نابودی کشاند. چونین بود که ادبیات زمان شوروی، به‌ویژه تا سالهای شصتم قرن گذشته، بسیار ابتدایی شده بود و اغلب تحت فشار ایدیولوژی کمونیستی شعارپرتایی (شعارپراکنی) می‌کردند!

زبان فارسی نیز بسیار کوچه‌بازاری شده بود و اگر با وجود همه ناملایمات و تلاشهای دهشت‌زا در راه نابودی این ملت همچنان زنده مانده است، این‌همه از برکت آثار گرانسنگ و بی‌مثل میراث ادبیات فارسی است. به‌تدریج در شوروی نیز براثر تحولات سیاسی و پیشرفتهای اقتصادی و اجتماعی و آهسته‌آهسته بالا رفتن سطح زندگی مردم در زمان خروشچف و به‌خصوص در دوران حکومت بریژنوف، روی آوردن به ریشه‌ها و حرکت به سوی خودشناسی شروع شد و از برکت آن دگرگونی‌ها فارسی‌زبانان آسیای میانه نیز امکان پیدا کردند که تا حدی به سوی خودشناسی ملی روی بیاورند و مسکو را متقاعد سازند که اجازه بدهد در برخی از دانشگاهها خط فارسی را به‌ عنوان «خط نیاکان» بیاموزند. وقتی ادیبان خط پارسی را یاد گرفتند و پارسی‌خوان شدند، ادبیات نیز تغییر کرد و چهره از دست‌رفته خود را کم‌کم دوباره زنده کرد. استاد لایق بزرگترین پدیده همین دوره از ادبیات فارسی ورارود است. شعر مؤمن قناعت، بازار صابر، مستان شیرعلی، قطبی کرام، گل‌نظر،