پاورپوینت کامل قرن یادگیری ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرن یادگیری ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرن یادگیری ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرن یادگیری ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

یونسکو قرن بیست‌ویکم میلادی را «پاورپوینت کامل قرن یادگیری ۲۷ اسلاید در PowerPoint» نامگذاری کرده و «آموزش با کیفیت برای همه» در دستور کار کشورها قرار گرفته است. در این راستا، از یک سو، یادگیری در چهار محور به شرح زیر بازنمایی شده است:

یونسکو قرن بیست‌ویکم میلادی را «پاورپوینت کامل قرن یادگیری ۲۷ اسلاید در PowerPoint» نامگذاری کرده و «آموزش با کیفیت برای همه» در دستور کار کشورها قرار گرفته است. در این راستا، از یک سو، یادگیری در چهار محور به شرح زیر بازنمایی شده است:

ـ یادگیری برای دانستن (یادگیری مداوم)،

ـ یادگیری برای انجام دادن (کارآفرینی و تولید)،

ـ یادگیری برای با هم زیستن (پاسداری صلح، محیط‌زیست و توسعه پایدار)،

ـ یادگیری برای بودن (شهروندی و هستی‌وندی مسئولانه و پاسخگو).

از سوی دیگر، با ورود فنّاوری اطلاعات و ارتباطات در محیط‌های یادگیری، امکان دسترسی به «منابع آموزشی باز»، «درس افزار باز» و «درسهای انبوه باز و بر خط» فراهم شده است؛ اما به موازات فراهم شدن امکان گسترش برابردر دسترسی به آموزش و مواد آموزشی باز، مطالبه برای عدالت در پیامدهای یادگیری و کیفیت عملکرد یادگیرنده نیز افزایش یافته است؛ از این رو این پرسش راهبردی مطرح شده است: چگونه می‌توان همزمان با افزایش فرصت دسترسی به آموزش و مواد آموزشی باز کیفیت یادگیری را افزایش داد؟ پاسخ به این پرسش را در پیوند «پداگوژی» با تکنولوژی (فناوری) باید جست؛ بنابراین درک مفهوم «پداگوژی» به عنوان علم و هنر یاددهی ـ یادگیری یکی از نیازهای بنیادین بخش آموزش در عصر دیجیتال را تشکیل می‌دهد.

تحقق «جامعه یادگیری» مستلزم توجه و تغییر نگرش بازیگران در حوزه آموزش نسبت به یادگیری و کیفیت آن است. اهمیت توجه به علم و هنر یاددهی ـ‌ یادگیری (پداگوژی) از این روست که علم (تجربی‌گرایی) و هنر (خلاقیت مبتنی بر علم) به عنوان مکمل یکدیگر در توانمندسازی حرفه تدریس مؤثر است. به عبارت دیگر، کیفیت توسعه حرفه‌ای مدرسان با استفاده از علم و هنر یاددهی ـ یادگیری و آگاهی از سیر تحول آن ممکن می‌باشد.

در چرخه‌ سیاست‌گذاریهای راهبردی، برنامه‌ریزی، اجرا و ارزیابی برنامه‌های آموزشی، موفقیت هر کشور به میزان تعهد در شناخت و بهره‌مند شدن از بارشناختی۱ پداگوژی و امکانات مالی و کالبدی آن کشور بستگی دارد. عملکرد برنامه‌های آموزشی کشورها سالانه با نشانگرهای «توسعه انسانی» از سوی برنامه توسعه سازمان ملل (

UNDP

) مورد سنجش قرار می‌گیرد. طرحهای دیگر مانند «برنامه بین‌المللی سنجش دانش‌آموزان» را

OECD

، یا اخیراً طرح یونسکو به نام «رصدخانه پیامدهای یادگیری»، در مقیاس بین‌المللی عملکرد اثربخشی برنامه‌های آموزشی رصد می‌کنند. با توجه به گسترش فناوریهای نو در محیط‌های یادگیری، امکان دسترسی به متون درسی و دروس برخط۲ به طور رایگان برای معلمان، اساتید، دانش‌آموزان و دانشجویان فراهم شده است.

در این جنبش «کتابها و متون درسی» به عنوان یک وسیله استانداردشده در خدمت «تدریس» فرض شده است. در صورتی که « یادگیری» طبق آخرین نظریه‌های یادگیری (سازاگرایی اجتماعی)۳ در تعامل و با همیاری در محیط، با محور قرار دادن زمینه که سازنده ذهن و زبان یادگیرنده است، انجام می‌پذیرد. بنابراین در فرایند یاددهی ـ یادگیری محتوایی مورد نیاز است که مرتبط با بستر فرهنگی و تجربه یادگیرنده باشد. تنها فراهم ساختن دسترسی به متون درسی در رشته‌های گوناگون (دیداکتیک)۴ برای یادگیری کافی نیست.

از این جهت به کارگیری فناوری برای فراهم ساختن دسترسی به متون درسی، اعم از چاپی یا الکترونیکی، تسهیل‌کننده دیداکتیک است که بدون پیوند با پداگوژی برای تحقق « یادگیری» ناکافی است.

در اینجا پداگوژی به معنای علم و هنر پردازش و تبدیل اطلاعات به دانش با همیاری تعامل میان یادگیرندگان، مربی، منابع و بستر تعریف شده است. به گفته میریو روش «خوب» یا «بد» در تدریس وجود ندارد، بلکه «موقعیت‌های پداگوژیک» وجود دارد که مستلزم درگیر شدن یادگیرنده با یک مسأله «اجتماعی ـ شناختی» است. در زبان فارسی «موقعیت پداگوژیک» را روانشاد دکتر هوشیار معادل «موقعیت مطلوب» تعریف کرده است: «مطلوب آن است که پرورشکار عمل پرورشی را به جایی برساند که متربّی بی‌نیاز از مربی گردد.» با توجه به مراتب یاد شده