پاورپوینت کامل فرهنگ، جامعه و کتاب ۷۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرهنگ، جامعه و کتاب ۷۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرهنگ، جامعه و کتاب ۷۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرهنگ، جامعه و کتاب ۷۱ اسلاید در PowerPoint :

۵۰ ‌سال پیش جمعیت کشور یک‌سوم اکنون و درصد باسوادان نیز نصف اکنون بود، اما مردم کتابخوان‌تر بودند. به‌راستی چرا این خصوصیت ضعیف شده است؟ عشق و عادت کتابخوانی جنبه اکتسابی دارد و فرهنگ خانواده در آن بسیار مهم است. پس از انقلاب، نهضت بزرگی برای مبارزه با بیسوادی آغاز شد، و در کنار دانشگاه‌های قدیمی و دولتی، ایجاد دانشگاه آزاد را که تدریجا شمار دانشجویانش به صدهاهزار نفر رسید می‌توان از برجسته‌ترین اقدامات ۳۰ سال اخیر ایران برشمرد. با ایجاد این دانشگاه که بعداً بدیل‌های دیگری هم به آن افزوده شد، و با افزایش درصد تحصیلکردگان ایرانی در سطوح عالی انتظار می‌رفت میزان کتابخوانی نیز افزایش یابد، اما عملاً چنین نشد.

‏ ۵۰ ‌سال پیش جمعیت کشور یک‌سوم اکنون و درصد باسوادان نیز نصف اکنون بود، اما مردم کتابخوان‌تر بودند. به‌راستی چرا این خصوصیت ضعیف شده است؟ عشق و عادت کتابخوانی جنبه اکتسابی دارد و فرهنگ خانواده در آن بسیار مهم است. پس از انقلاب، نهضت بزرگی برای مبارزه با بیسوادی آغاز شد، و در کنار دانشگاه‌های قدیمی و دولتی، ایجاد دانشگاه آزاد را که تدریجا شمار دانشجویانش به صدهاهزار نفر رسید می‌توان از برجسته‌ترین اقدامات ۳۰ سال اخیر ایران برشمرد. با ایجاد این دانشگاه که بعداً بدیل‌های دیگری هم به آن افزوده شد، و با افزایش درصد تحصیلکردگان ایرانی در سطوح عالی انتظار می‌رفت میزان کتابخوانی نیز افزایش یابد، اما عملاً چنین نشد. فکر می‌کنم در مراکز دانشگاهی نیز در این باره بررسی‌هایی شده، اما رسیدن به پاسخی روشن و قطعی دشوار است و به‌نظرم با توجه به برخی قرائن می‌توان نتیجه گرفت که جوِ حاکم و احساس مشارکت مردم در امور جامعه در توجه بیشتر آنها به اخبار و مطالعه روزنامه موثر است و هنگامی که احساس بیگانگی و بی‌نقشی کنند علائق خود از جمله میل به مطالعه را نیز از دست می‌دهند. در آغاز انقلاب بازار مطبوعات و کتاب رشدی استثنایی داشت. طبیعی است که خوانندگان بیشتر در شمار روشنفکران جامعه هستند که در بسیاری امور الزاماً مانند اکثریت نمی‌اندیشند، اما بیشتر از آن اکثریت روزنامه و کتاب می‌خوانند. به همین دلیل یکی از روزنامه‌های آن دوران که مخاطبانش از میان روشنفکران و تحصیلکردگان بود شمارگانی میلیونی یافت، اما وقتی به محاق توفیق افتاد، خوانندگانش جذب روزنامه دیگری نشدند. دوران بحرانی جنگ نیز فرصتی برای مطالعه باقی نمی‌گذاشت و کمبود کاغذ و سیاست خاص قیمت‌گذاری کتاب توسط وزارت ارشاد که حاشیه‌ای برای سواد باقی نمی‌گذاشت نیز ناشران را به خودداری از انتشار کتاب ترغیب می‌کرد. بااین‌حال طی دوره‌ای پس از تشکیل دولت اصلاحات همان چیزی که عادت «کتاب‌نخوانی» می‌نامند چنان تغییر یافت که باورکردنی نبود. فروش روزنامه‌ها بار دیگر اوج گرفت. مردم روزنامه‌ها را با دوبرابر بها در سر چهارراه‌ها می‌خریدند. ولی در این حین و با شرایطی که پیش آمد باز هم دلسردی و نومیدی بر بازار نشریات و کتاب سایه افکند. نشریات معمولا باید معرف و مشوق مردم به کتابخوانی باشند. وقتی شمارگان روزنامه‌ها پایین باشد، حتی زمانی که به این وظیفه عمل می‌کنند باز هم مخاطبان اندک تأثیر چندانی در بازار نشر باقی نمی‌گذارند. فراهم‌آوردن زمینه‌های مناسب‌تر آزادی اندیشه و بیان و بحثِ بیشتر درباره محتویات و کتاب‌ها، شاید بتواند عاملی برای رواج کتابخوانی باشد. تلویزیون در همه‌جای دنیا بهترین ابزار بحث و نقد و معرفی کتاب و تشویق به کتابخوانی است که باید این موضوع به جد در جامعه ما نیز نهادینه شود و برای پویایی بیشتر آن کوشید. افت تیراژ نیز به‌عوامل مختلفی بستگی دارد. یکی افزوده‌شدن بر شمار مترجمان و نویسندگان است که موجب شده بر تعداد عناوین چاپ بسیار افزوده شود، و فرصت کمتری برای مقایسه و ترجیح و نقد باقی بماند. نکته دیگر تغییر طبقه اجتماعی خوانندگان کتاب نسبت به گذشته است. نسل کتابخوان پیشین اغلب از طبقه فرهنگی شهری ایران بودند که این عادت را از خانواده و دوستان کسب می‌کردند و در آن محافل کتاب‌ها شناخته و درباره آن صحبت می‌شد. بسیاری از آن نسل مهاجرت کردند. بسیاری از افراد نسل بعدی طبقه متوسط از والدینی هستند که کتاب در شمار علایق‌شان نبوده. لذا با تغییر بافت اجتماعی ایران لازم است تلاش‌های مجددی برای ایجاد علقه میان نوجوانان با کتاب ایجاد کرد. نباید فراموش کرد که اینترنت و مبادله اطلاعات و اخبار و دستیابی به ایستگاه‌های گوناگون تلویزیونی جهانی ضمن آنکه بخشی از نیاز و کنجکاوی مطالعاتی افراد را رفع و ارضا می‌کند، وقت کمتری هم برای خواندن کتاب باقی می‌گذارد. از این دیدگاه افت شمارگان کتاب و رکود بازار کتابخوانی مخصوص ایران نیست. در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته نیز این کاهش چشمگیر است. منتها در جامعه‌ای با جمعیت ۸۰ میلیونی و سواد ۹۰ درصدی توقعات بیش از این است. ‏

کتاب‌های درسی و فرهنگ عمومی

برخی خانواده‌ها امروزه اغلب ریشه‌های فرهنگی ضعیفی دارند. دل‌مشغولی آنها بیشتر ماشین و چرخ و فلک و فوتبال و مسائلی از این دست است، و کتاب نزد اینان ارزش به حساب نمی‌آید. می‌بینیم که حتی برخی روزنامه‌ها نیز برای جلب‌توجه بیشتر به مسائل باب سلیقه آنان می‌پردازند. بخشی از عدم تعریف کالاهای فرهنگی ما برمی‌‌‌گردد به نظام آموزشی ما. سهم نظام آموزشی بسیار مهم است. با توضیحی که پیش‌تر داده شد، یعنی با توجه به ضعف فرهنگی خانواده‌های کنونی ایران که باید آموزش و قدم نخست شناخت و عشق به کتاب را برای فرزندانشان تدارک ببینند، وظیفه نظام آموزشی کشور سنگین‌تر می‌شود. یعنی باید جایگزین کمبودها و کسری‌های خانواده شود، و باید فرزندان را به ترغیب‌کردن والدینشان به کتابخوانی وادارد. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان زمانی بیشترین تاثیر را در توسعه فرهنگی میان خانواده‌ها داشت. آمارهای گذشته و حال کانون را باید با گذشته مقایسه کرد. اگر همه آمارها سه برابر شده باشد یعنی ترقی نکرده. با توجه به بالارفتن جمعیت و سواد آمار تولیدات آن انجمن و مشارکت‌های فرهنگی کودکان و نوجوانان از سنین مختلف در برنامه‌های آن باید چندین برابر شده باشد. آیا چنین کاری شده؟ باید در کتاب‌های درسی نمونه‌های نظم و نثر جالب و شیرین قدیم و جدید فارسی و به دور از تبلیغات مستقیم و تکراری گنجانده شود که سواد و فرهنگ عمومی و تاریخی جوانان را بالا ببرد. بچه‌ها باید با آثار کلاسیک و مدرن ادبی کشورشان در مدرسه آشنا شوند تا بعدا خودشان از آن دریچه‌ها وارد شوند و کنجکاوی کنند. ‏

کتاب‌خوانی؛ ارزشی از یاد رفته!‏

امیدوارم بخشی از ضربه که ناشی از حضور کامپیوترها و تلفن‌های هوشمند است، پس از مدتی مانند نوآوری‌های گوناگون جنبه اسباب‌بازی‌بودن و وقت‌گیری خود را از دست بدهد و اجازه دهد جوانان به جامعه بازگردند. ایجاد جلسات در مطبوعات برای بحث جوانان درباره کتاب و درج گزارشی از آن در روزنامه‌ها، که شاید در زمانی به تلویزیون نیز راه یابد، می‌تواند کتاب و کتابخوانی را دوباره به یک ارزش تبدیل کند. دایره کوچک کتابخوانی ما که به همت همین گردانندگان شمارگان اندک آن برجای مانده، باید توسعه یابد. کتاب‌نخواندن و عدم آگاهی ادبی و تاریخی و اجتماعی باید به عنوان ضدارزشی که موجب شرمساری است جا بیفتد تا این درد با جایگزین‌کردن ارزش کتابخوانی و آگاهی درمان شود. یکی مساله تفاوت جوامع با یکدیگر است و یکی مساله اقتضای زمان است. از طرفی ما در زمانی قرار گرفته‌ایم که کتاب به‌طور کلی تا حدودی افت کرده است و دلیل آن دستیابی به منابع دیگری برای دستیابی به متون است که این متون هم می‌تواند متون کتابی باشد و هم دریافت اطلاعات از طرق مختلف که به آن عنوان «کتاب الکترونیک» یا کتاب اینترنتی اطلاق می‌شود. در گذشته وقتی در خارج از ایران وقتی گذرتان به مترو، اتوبوس و جاهایی که مردم در انتظار بودند می‌افتاد مشاهده می‌کردید همه افراد بیکار ننشسته و کتاب می‌خواندند در حالی که، در زمان فعلی وقتی به این مکان‌ها رجوع می‌کنید می‌بینید افراد هر یک موبایل و دستگاه‌های کامپیوتری را در دست دارند که در مورد کودکان و نوجوانان بازی‌های کامپیوتری و درمورد بزرگ‌ترها دریافت اخبار و اطلاعات با این شبکه‌ها صورت می‌گیرد. موضوع کتاب‌خوانی در ایران تحت تاثیر شرایط عمومی است. در آستانه انقلاب ما شمارگان روزنامه‌هایمان به یک میلیون و دو میلیون می‌رسید که تا مدتی دوام پیدا کرد. در یک زمانی در حدود ۱۵سال پیش دوباره تیراژ روزنامه‌ها بالا رفت و درحالی که تقاضا برای خرید بالا بود روزنامه‌فروش‌ها با سرعت بسته‌ها را عرضه کرده و حتی بعضا با قیمت‌های بالاتری در سر چهارراه‌ها آنها را به فروش می‌رساندند درحالی که محدودیت‌هایی که در عرضه اطلاعات و حذف آن وجود داشت بی‌اعتمادی و کاهش تیراژ روزنامه‌ها را به دنبال داشت. از سوی دیگر بعضا مخاطب وقتی سراغ تلویزیون می‌رود مشاهده می‌کند این رسانه در حال نصایح پدرانه است. شما تصور نکنید نصیحت اگر محتوای خیلی خوب و سالم داشته باشد خیلی موثراست! این‌طور نیست. چون برخی از مردم اصلا حوصله شنیدن نصیحت، حتی بهترین نصیحت‌ها را ندارند. مجموع این عوامل سبب می‌شود این افراد سراغ تلویزیون‌های بیگانه و راه‌های دیگری برای دریافت اطلاعات و حتی وقت گذرانی بروند که شبکه‌های داخلی واجد آنها نیستند. سلب اعتماد باعث می‌شود افراد حتی واقعیت و حقیقت را از این رسانه‌ها به مرور زمان قبول نکنند. ما سابقا در ایران چندتایی مترجم و نویسنده داشتیم و تعدادی از آثار کلاسیک و خوب جهانی بود که این افراد ترجمه کرده بودند و هریک شهرتی داشتند. درحال حاضر خوشبختانه به ازای هر یک مترجم آن زمان هزار مترجم داریم و در برابر هر یک از آن کتاب‌های خوبی که آن زمان منتشرمی‌شد هزار کتاب خوب و بد و میانه در زمینه‌های مختلف اعم از فلسفی، تاریخی، عشقی یا رمان ادبی ارزشمند راهی بازار شده و تعداد کتاب‌هایی که چاپ و منتشر می‌شود آنقدر زیاد است که به خودی خود بر چاپ و تیراژ آن تاثیر می‌گذارد. بعضی از مترجمان شناخته شده آثاری را از نویسندگان شناخته شده توسط ناشرین شناخته شده ترجمه می‌کنند و این سه تا که با هم جمع می‌شود به شرطی که آن کتاب هم به لحاظ محتوایی در یک سطحی باشد که برای خواننده جذاب باشد و خیلی سطح بالا نباشد پرتیراژ خواهد بود. کتاب‌های خیلی سطح بالا که از معدل فهم جامعه بالاتر است در همه جای دنیا کم تیراژ است درحالی که اگر کتاب برای همه افراد جامعه ملموس و قابل فهم باشد با اقبال عمومی بیشتری مواجه می‌شود و از این نوع آثار در فهرست کارهای ناشران خوب ما همیشه وجود داشته و دارد که به چاپ دهم و بیستم می‌رسد. در حال حاضر به‌ویژه کتاب‌های لاتین به سرعت در فضای مجازی قرار می‌گیرد و دلیل آن هم این است که این کتاب لاتینی را وقتی اسکن می‌کنند این به سرعت اسکن هوشمند می‌شود و تبدیل به فرمت شده و در حافظه عادی کتاب ذخیره می‌شود که حجم کمی را اشغال می‌کند در حالی که در گذشته وقتی اسکنی از کتاب صورت می‌گرفت این اس