پاورپوینت کامل مکتب معارف و قرائتی نو و فلسفی از یک اندیشه غالیانه ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مکتب معارف و قرائتی نو و فلسفی از یک اندیشه غالیانه ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مکتب معارف و قرائتی نو و فلسفی از یک اندیشه غالیانه ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مکتب معارف و قرائتی نو و فلسفی از یک اندیشه غالیانه ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

از مهمترین و اساسی ترین بنیادهایی که در مکتب معارفی میرزا مهدی اصفهانی بر آن تأکید شده و بر اساس آن بسیاری از مباحث از جمله مسئله وجود و ماهیت، خلقت، علم بلا معلوم، جبر و اختیار، معرفت و مسائلی دیگر ساخته و نظریه پردازی شده است، مسئله وجود عالم و یا عوالم مختلف ذر، طینت اولیه، اشباح و اظله، خلقت ارواح پیش از ابدان و تفسیر خلقت بر اساس این باورهاست. مستند میرزای اصفهانی در مورد این مسائل طبعاً احادیث است و البته احادیثی که متضمن بحث درباره این گونه باورها و مسائلند عموماً در آثار اصلی و معتبر حدیثی شیعی نیامده و یا اگر هم نقل شده بسیار جنبه حاشیه ای در این کتابها، مانند کتاب کافی کلینی دارند. این احادیث معمولاً در آثاری با گرایشات باطنی و یا غالیانه نقل شده و بعدها هم به ویژه شخصی با گرایشهای غالیانه مانند حسن بن سلیمان حلی در آثارش به انتشار این دست احادیث همت کرد.

از مهمترین و اساسی ترین بنیادهایی که در مکتب معارفی میرزا مهدی اصفهانی بر آن تأکید شده و بر اساس آن بسیاری از مباحث از جمله مسئله وجود و ماهیت، خلقت، علم بلا معلوم، جبر و اختیار، معرفت و مسائلی دیگر ساخته و نظریه پردازی شده است، مسئله وجود عالم و یا عوالم مختلف ذر، طینت اولیه، اشباح و اظله، خلقت ارواح پیش از ابدان و تفسیر خلقت بر اساس این باورهاست. مستند میرزای اصفهانی در مورد این مسائل طبعاً احادیث است و البته احادیثی که متضمن بحث درباره این گونه باورها و مسائلند عموماً در آثار اصلی و معتبر حدیثی شیعی نیامده و یا اگر هم نقل شده بسیار جنبه حاشیه ای در این کتابها، مانند کتاب کافی کلینی دارند. این احادیث معمولاً در آثاری با گرایشات باطنی و یا غالیانه نقل شده و بعدها هم به ویژه شخصی با گرایشهای غالیانه مانند حسن بن سلیمان حلی در آثارش به انتشار این دست احادیث همت کرد. راویان این دست احادیث عموماً در کتابهای رجالی شیعه امامیه به داشتن گرایشات باطنی و غالیانه شهرت دارند. در طول تاریخ اندیشه و کلام شیعی و یا در آثار اصلی و مهم در تفسیر قرآن که وسیله فقیهان و متکلمان امامیه نوشته شده به این دست احادیث توجهی نمی شده است و اصولاً این احادیث و مبانی آن و نتایج برخاسته از آن در کلام شیعی غائب است. اگر هم این احادیث در کتابها و مجامیع حدیثی نقل شده یا بر اساس بینشی بوده که نقل این احادیث متضمن نقل مناقب برای امامان شیعه است و لذا تنها از این نقطه نظر مورد اقبالی بوده و یا اینکه ناقلانی مانند علامه مجلسی اصولاً در نقل احادیث گرایش اخباری داشته و به مضمون این احادیث به صورت اجمالی و نه لزوماً به عنوان بخشی از دیدگاه های کلامی ساختارمند باور داشته اند. شیخ احمد احسایی شاید از نخستین متفکران امامیه بود که از این احادیث برای ساختن منظومه فکری خود بهره مند شد و برای این دست باورها جایی در ساختار منظومه فکری خود قرار داد و به احادیث این ابواب استناد کرد. اما در واقع چنانکه گفتم این میرزا مهدی اصفهانی بود که به شکل بی سابقه ای به این احادیث دل بست و به شکل بسیار گسترده ای احادیث این باورها را فارغ از آنکه منبع نقل معتبر است یا نه در آثارش نقل کرد، سهل است برای آن تئوری پردازی هم نمود. این احادیث چنانکه شیخ مفید هم در مسائل سرویه آشکارا گفته است به اندیشه های غلات شیعی متقدم باز می گردد که بعداً وسیله سنت غلات خطابی و مخمسی به آثار خصیبی و نصیریان هم راه یافت و ما امروزه ادبیات بسیار وسیعی در این رابطه در میان نصیریه در این موضوع در اختیار داریم؛ روایاتی مستند به سنت مفضل جعفی و محمد بن سنان که اتفاقاً عمده روایات ما هم در این زمینه در آثار حدیثی امامیه به همین دو تن باز می گردد. تعدادی از روایاتی که در آثار امامیه در این زمینه ها نقل شده مستقیماً برخاسته از ادبیات نصیری است، اما روشن نیست اگر مجموعه های حدیثی نصیریه که همینک در اختیار است در زمان میرزای اصفهانی در دست بود و به چاپ رسیده بود تا چه اندازه آن مرحوم شیفته آن احادیث هم به شرح ایضاً می شد و آنها را در منظومه سازی خود همانند دیگر احادیث این ابواب به کار می گرفت. البته این احادیث همگی چنانکه شیخ مفید و شریف مرتضی و بعدها مفسرانی مانند علامه طباطبایی در المیزان متذکر شده اند ریشه در فهم و تفسیری خاص و قابل بحث از آیه ای از قرآن دارد که در آن از اخراج ذریه بنی آدم سخن رفته است. این تفسیر نخست توسط شماری از مفسران و راویان دو سده نخست اسلامی پرداخته و از سنتهای غیر شیعی به سنتهای شیعی منتقل شد. اصل روایات درباره عالم ذر از سوی راویان غیر شیعی و در تفسیر این آیه در