پاورپوینت کامل غذاهاى ایرانى در عصر صفوى ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غذاهاى ایرانى در عصر صفوى ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غذاهاى ایرانى در عصر صفوى ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غذاهاى ایرانى در عصر صفوى ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

تاریخ غذاهاى ایرانى را میتوان از لابلاى مدارک وکتابهاى مربوط به دربار پادشاهان ایران و هدایایى که به ایشان تقدیم میشده و یا شرح سفره هایى که پادشاهان و امیران براى میهمان خاص و یا عموم مردم میگسترانیده اند بدست آورد. این بررسى تاریخى وقتى توجه را به خود جلب میکند که ببینیم در غیر ایران نیز صحبت از غذاهاى ایرانى و آموختن فن آشپزى از ایرانیان است. هنگامى که تاریخ مربوط به خلفاى عباسى را مرور کنیم به ذکر برخى اطعمه مانند فالوذج و یا لوزینج برمیخوریم که معرب همان فالوده و لوزینه ایرانى است(۱).

تاریخ غذاهاى ایرانى را میتوان از لابلاى مدارک وکتابهاى مربوط به دربار پادشاهان ایران و هدایایى که به ایشان تقدیم میشده و یا شرح سفره هایى که پادشاهان و امیران براى میهمان خاص و یا عموم مردم میگسترانیده اند بدست آورد. این بررسى تاریخى وقتى توجه را به خود جلب میکند که ببینیم در غیر ایران نیز صحبت از غذاهاى ایرانى و آموختن فن آشپزى از ایرانیان است. هنگامى که تاریخ مربوط به خلفاى عباسى را مرور کنیم به ذکر برخى اطعمه مانند فالوذج و یا لوزینج برمیخوریم که معرب همان فالوده و لوزینه ایرانى است(۱). در میان نوشته هایى که از زبان پهلوى در دست هست در رساله خسرو کواتان وریتک نکاتى درباره خورشها و خوردنیها و شیوه بکاربردن و چگونگى آنها در عصر ساسانى بدست مى آید که در تنظیم تاریخ خوراکپزى در ایران مأخذ معتبرى است(۲).
استاد آن است که به هیچ وجه من الوجوه از ابتدا تا انتها از کار خود غافل نشود و به امید هیچ کس نگذارد و ظاهر و باطن خود را پاک و پاکیزه نگه دارد که لذت طعام و لذت دست از تقوا و طهارت پیدا میشود.
در زبان عربى کتابهاى متعددى با عنوان الطبیخ هست که در باب فن آشپزى تألیف شده، و در این میان قدیمى ترین آنها کتاب الطبیخ نوشته یحیى بن ابى منصور موصلى است مربوط به نیمه اول قرن سوم هجرى. اما در زبان فارسى تنها میتوان از کتاب ماده الحیاه(۳) مربوط به عصر صفوى وکتاب نسخه شاه جهانى که در دوره پادشاهى شاه جهان (۱۰۳۷ ـ ۱۰۶۸) از پادشاهان مغولى هند تألیف شده است، نام برد. البته کتاب دیگرى نیز هست به نام جغرافیاى مظفرى در تاریخ و جغرافیاى دارالسلطنه تبریز که نادرمیرزا قاجار تألیف کرده و نکاتى راجع به ” قوت غالب تبریزیان و طعام بازارى” مطالب دلکشى دارد.
رساله ماده الحیاه تألیف نورالله آشپز شاه عباس صفوى است. پدران وى، از هنگام پادشاهى شاه اسماعیل، در دستگاه پادشاهان صفوى سمت آشپزى داشته اند. مولف رساله نیز آشپز دربار شاه عباس اول بوده و چنانکه از نوشته اش برمى آید از شاه عباس کسب اجازه کرده به سفر حجاز میرود و پس از بازگشت این رساله را مینویسد. وى، این رساله را در یک مقدمه و پنج باب و یک خاتمه تدوین میکند. مقدمه رساله بسیار شیوا و دلنشین است و به اشعار شاعران و همچنین چند بیتى از خود مولف آراسته شده. اشعار مقدمه در مدح پیامبر اکرم (ص) و امیرالمؤمنین (ع) ، ویا حمد و ثناى خداوند و ذکر نعمتهاى الهى که .. ادیم زمین سفره عام اوست .. و طلب یارى از خداوند براى موفقیت در تکمیل رساله .. تا بنیاد نهاده را به اتمام رساند.. و همچنین در مدح سلطان یعنى .. شهنشاه باداد عباس شاه.. میباشد. وجود شعر در تمام فصول و ابواب، متن رساله را بسیار دلنشین کرده است. چنانکه به عنوان مثال در کنار شرح ساختن (بورق) بیت اطعمه ابواسحاق شیرازى را مى آورد : ز بورق نیست چیزى در جهان به / خداوندا مرا آن ده که آن به.
و این فقیر حقیر پر تقصیر از سلطان حمزه میرزا علیه الرحمه والغفران بر سر قیمه مذکور یک اسب کبود رعنا جایزه گرفتم.
مولف همچنین در شرح بعضى از غذاها نام کسانى را آورده از جمله در انتهاى دستورالعمل بریان پلو مینویسد: و این اقسام بریان پلو که مذکور شد در عالم انصاف در این روزگار بهتر از استاد فولاد بریانى کس نمیپزد و بدو مسلم است. از تو گر انصاف آید در وجود/ به که عمرى در رکوع و در سجود. و یا در جایى دیگر مینویسد: و این اقسام کباب را استاد حسین خان کبابى بسیار به نزاکت طبخ مینمود که در تاریخ نهصد و نود و دو به رحمت الهى واصل شد، او رفت رویم ما ز دنبال / آخر همه را بود همین حال. یا ذکر نام کسى که غذا را اختراع کرده میآورد از جمله در ذکر نوعى کباب مینویسد : وکباب دوغرمه آهو را نواب همایون اشرف اقدس اعلى که جانم فداى نامش باد .. تصرف اعلى نمودند و این شنیدنى نیست بلکه دیدنى است.. از جمله پشت مازو و غیره را مجموع ریشه و رگ و پى و او را بیرون آورده کباب مینمایند و این تا بحال که سنه اربع عشر و الفست متعارف نبود و الحق این تصرف بسیار نیکوست. و در انتهاى دستورالعمل سنجرى پلو مینویسد: و این اختراع پادشاه جمجاه سلطان محمد شاه است. گاهى نیز به رسم برخى از پادشاهان صفوى گذشته میپردازد مثلا در شرح متنجن پلو که در آن متنجن را بر روى پلو میریزند مینویسد: و در زمان شاه جنت مکان شاه طهماسب علیه الرحمه والغفران متنجن را بظرف على حده میکشیدند و بسیار تناول میفرمودند. و یا در ذکر سیاه پلو مینویسد: و شاه اسماعیل ثانى به این سرى داشت.
کتاب حاوى یک مقدمه است که پس از آن فصلى در بیان آنکه استاد کیست و صفت استاد چیست آمده است. پس از آن باب اول در تعریف خشک پلاو و آنچه لازمه اوست . باب دوم در سه فصل: اول در پلاو ساده، دوم در اقسام پلاو ترش و سوم در اقسام پلاو شیرین. باب سوم در اقسام قلیه از ترش و ساده و بورانى. باب چهارم در اقسام آش آردینه و غیره. و باب پنجم در اقسام شله پلاو و کشکک و هریسه.
مؤلف در آخر، باب ششم را مى آورد با این عنوان : در ذکر شیرپلاو و هریسه شیر مع بره و گیپاى مرغ که اینها زاده طبع و تصرف این حقیر پر تقصیر است.
..و پیاز قیمه بسیار با پنج مثقال زیره کرمانى بپاشند و نمک درست نموده روغن بدهند .. بعد از ساعتى سر دیگ را وا کرده قدرت الهى را مشاهده کنند!
غذاهایى که در این رساله معرفى شده است بسیار است از آن میان میتوان به اینها اشاره کرد: باقلاوا، بورق، چالقمه، یزدادى پلاو، قبولى پلاو، یخنى پلاو، فلفل پلاو، چیناپلاو، جمالى پلاو، دولمه پلاو، گیپا، سنجرى پلاو، مرصع پلاو، به لیمو پلاو، آلوبالو پلاو، زغال اخته پلاو، سرخ پلاو، قلیه ریواس، قلیه آلوچه، قلیه چاقاله بادام، قلیه زرشک، شب تنور، آش تمر، بورانى خیار، آش ماهیچه، بقراى خوارزمى، آش رشته، بند قبا، ساق عروس، آش اماج، آش گیلکى، آش ماست، آش عاشورا و آش ترخانه. اینها بعضى از غذاهایى بود که در این رساله معرفى و شرح داده شده اند. برخى از غذاها هم فقط نامشان درمیان آمده مانند: ناف عروس و جوشپره مسمن و زلف یار و.. . البته حتى کل رساله، تمام غذاهاى آن دوره را شامل نمیشود و خود مولف به این مسئله تاکید دارد. همچنین در مآخذ دیگر به نام برخى غذاها برمى خوریم که در این رساله نیست مانند آنچه در نامه میرصدرالدین شیرازى به محتشم کاشانى(۴) آمده است : تاوق پلاو، ساوق پلاو، سرمش پلاو، شلغم پلاو، یاشل پلاو و… .
مولف، خاتمه را در ذکر بعضى از مقادیر لازم در پختن پلو ذکر میکند و در آخر نام خود را چنین امضا میکند : خاک پاک على ولى الله، الفقیر الحقیر نورالله.
اکنون قسمتهایى از متن رساله را با تحریرى تازه مى آوریم تا براى خوانندگان ساده تر و روانتر باشد و کسانى که سرى در پخت و پز دارند با مرورى سریع بر این غذاها، پیوندى با تذوق گذشتگان و ذوق و سلیقه ایشان ـ هرچند از روى تفنن و تغییر ذائقه ـ برقرار کنند.
صنعت طباخ، جلدى و چستى و خوب طبخ نمودن است و استادان در کشیدن طعام اغراق نموده گفته اند: بد بپز خوب بکش.
ملمع پلو: طریقه پخت ملمع پلو بدین صورت است که گوشت مرغ را به قطعات کوچک ریز کنند و بعد از آنکه پلو را صاف میکنند در هنگام دم کردن، قطعات گوشت م