پاورپوینت کامل روایتگر ناگفته ها ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روایتگر ناگفته ها ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روایتگر ناگفته ها ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روایتگر ناگفته ها ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

گمان می کنم بیشترآنانی که به نوعی حرفه ای با کتاب وعالم نشر درحوزه علوم انسانی ، واختصاصابا ادبیات وتاریخ ،سروکاردارند بامن هم عقیده اند که بازار تولید “نامه های جشن وارج ویاد “(یا همان ارج نامه ها ویادنامه …) وآثاری ازاین دست، دردهه های اخیر بسیار پررونق بوده است ؛ البته بازاری عمدتا با کتابهایی پربرگ( اما نه پربار)،ملال آور ، حرام کنِ کاغذ وهدردهِِ عمرودرنهایت مایه دل آزاری خریداران وخوانندگان این آثار.ازبعضی استثناها که بگذریم ، بیشتر یادنامه ها تدوینی همسانِ هم دارند

گمان می کنم بیشترآنانی که به نوعی حرفه ای با کتاب وعالم نشر درحوزه علوم انسانی ، واختصاصابا ادبیات وتاریخ ،سروکاردارند بامن هم عقیده اند که بازار تولید “نامه های جشن وارج ویاد “(یا همان ارج نامه ها ویادنامه …) وآثاری ازاین دست، دردهه های اخیر بسیار پررونق بوده است ؛ البته بازاری عمدتا با کتابهایی پربرگ( اما نه پربار)،ملال آور ، حرام کنِ کاغذ وهدردهِِ عمرودرنهایت مایه دل آزاری خریداران وخوانندگان این آثار.ازبعضی استثناها که بگذریم ، بیشتر یادنامه ها تدوینی همسانِ هم دارند: برهم انباشتن شماری نوشته های عمدتا غیر علمی یا عاری از هرگونه بارقه های خلاقانه و جذاب (اغلب هم با تدوینی که بندرت عقلانیت یا سلیقه وویرایشی درآن دیده می شود) به انضمام باز چاپ بعضی ازآثارآن شخصیتی که یاد نامه به یاد او منتشرشده است درکنارچاپ تصاویری ازایشان در مراحل مختلف عمر. در چنین جشن نامه هایی شاید فقط تصاویر (که معمولاازکودکی تا کهنسالی است) جذاب ترین بخش آن است .اگر شخصیتی که یاد نامه مختص اوست “درگذشته” باشد تصاویری از مراسم تشییع پیکراو نیز پایان غم انگیزتصاویرخواهد بود . اما درپایانِ یاد نامه شخصیت درقیدِحیات،لوحه های سپاس ونشانها وتصاویری از برگزاری بزرگداشت او درچند مجمع عالی قدر، بی شک انگیزه ای برای آرزویِ “دیرزیاد زیستن آن بزرگوار”در ذهن خوانند گان خواهد شد. معمولا همین تصاویر نیزیگانه وسوسه گرخریداران نا آگاه واحتمالی یا سببی جذاب درسرگرمی لحظاتی ماندن درکتابفروشی ها وورق زدن این گونه کتابهاست.
جشن نامه ابوالحسن نجفی ، شاید ازانگشت شماریاد نامه های منتشرشده درروزگارماست که فارغ ازجذابیتهای ظاهری وعوام پسندانه آثارهم نوع خود است.نه عکسی ازروزگارکودکی یا جوانی استاد درآن آمده ( غیرازتنها تصویرمتفکرانه اوبا نگاه ژرفش که در روی جلد وپیش ازصفحات متن دیده می شود ) ،نه گزیده ای ازترجمه ها یا نوشته های وی درآن جای خوش کرده ،نه دستخطی ازاودرستایش این وآن درملحقات کتاب منتشرشده ونه تصویرالواح ِسپاس ونشانها، صفحاتی پایانی کتاب را به خود اختصاص داده است. با این همه بایدگفت کتاب ازلونی دیگراست و بسیارجذاب و خواندنی ( البته غیرازیک ودو مقاله ای که به قلم دیگران است وخواننده آگاه به خوبی بدین نکته پی خواهد برد ونیازی به ذکرعناوین این مقالات نیست).
محتوای این کتاب دریک جمله خلاصه می شود: تاملی خردورزانه دربنیادی ترین اصول فکری وتمایلات شخصیتی استاد ابوالحسن نجفی وکندوکاودرحوزه های مشغله ذهنی وقلمی یکی ازمترجمان وفرهیختگان بسیارکم نظیردوران معاصر. یعنی پرداختن به نواندیشی درادبیات وشیفتگی به جلوه های ادبیات غرب( داستان ،رمان و ادبیات تطبیقی)،ترجمه،فرهنگ نگاری،دغدغه پاسداشت زبان فارسی، زبان شناسی،ووزن شعرفارسی.
این تاملات دربسترگفت وگوهایی چند با استاد بوده وشرح ماوقع مصاحبه ها ،فصول آغازین کتاب را بدین شرح پی افکنده است:ترجمه ،ادبیات ،فرهنگ نگاری،غلط ننویسیم، وزن شعرفارسی. پیش درآمد این فصول نیزشرح مصاحبه ای است با عنوان “خاطرات” که درضمن آن استاد ازگذشته های خود سخن گفته است ؛ سخنانی که نخستین بار دراین فصل ازکتاب مجال گفتن یافته و روایتگرناگفته هایی جذاب برای دوستداران اوست. دراین خاطرات (ازصفحه ۲۱تا۶۱) بیش ازآنکه ، چون دیگرمصاحبه های متعارف امروز، به جنبه های خصوصی زندگانی صاحب خاطرات ،که شاید چندان هم اهمیت نداشته باشد، توجه شده باشد تحول حیات فکری اوموضوع اصلی گفت وگو بوده است . هرچند استاد نجفی درضمن این گفت وگوبه خانواده وزادگاه اش، وبه دوران تحصیلات خود درایران وفرانسه نیزاشاراتی گذرا کرده است.اما ازبخش های بسیارخواندنی خاطرات ،وقتی است که استاد نجفی درباره گرایش های سیاسی واعتقادات گذشته خود به حزب توده وعملکرد چپ گرایان دراصفهان وتهران سخن گفته وموضع این گروهها را درقبال دکترمصدق یاآورشده وقضاوت خود را ازشخصیت ومنش آزادی خواهانه رهبرنهضت ملی برزبان آورده است. همچنین گفته ها واظهارنظرهای وی درباره بعضی ازنویسندگان وشاعران نامدارمعاصر( ازجمله دکتر پرویزناتل خانلری،احمدشاملو، هوشنگ گلشیری ،صادق هدایت ،و…) تحلیلی نکته بینانه وروان شناختی ازشخصیت این صاحب نامان است . هرچند شاید گروهی با این گفته های او موافق نباشند به نظرم لحاظ کردن چنین اظهارنظرهایی درباره رجال فرهنگی معاصر(آن هم از زبان کسانی که ازجاروجنجالهای سیاسی بدوروخودازشیفتگان یا دوستان آنان بوده اند) برای درک بهتر ادبیات معاصربسیارحائزاهمیت خواهد بود . به یک نمونه اشاره می کنم:
متاسفانه باید بگویم که او[ خانلری]ازنظرسیاسی روش صادقانه ای نداشت.من احترام فوق العاده ای برای خانلری قائلم وخودم را بسیار مدیون وشاگرد او می دانم وهیچ نمی خواهم که قدراورا بشکنم ،اما او ازنظرسیاسی بسیارجاه طلب بود وهمواره دنبال صاحبان قدرت بود.قبل از۲۸مرداد تصورمی کرد که باد برپرچم شوروی وحزب توده می وزد ،ازاین جهت بسیارتظاهربه چپ بودن می کرد.درآن زمان دکترحسن شهیدنورایی وصادق هدایت هم گرچه عضو حزب [توده]نبودند ،خیلی به چپ ها گرایش داشتند…گرایش به چپ را به وضوح درشماره های سه سال اول مجله سخن می توان مشاهده کرد.خانلری سرکلاس درس هم گرایش خود را به جریان چپ به وضوح نشان می داد. اما بعد از۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بلافاصله تغییرموضع داد وبه سمت مقابل گرایش پیدا کرد .متاسفانه او دریک سال آخرعمرش گرفتارمصائب بی شمارشدو…(۳۳- ۳۴).
شرح اوضاع سیاسی واجتماعی ایران درطی سالهای ۱۳۲۰-۱۳۳۲ش وقیام افسران خراسان وکشته شدن برادراستاددرآن واقعه(۲۵-۳۳)؛ چگونگی تاسیس انتشارات نیل با سرمایه ای مختصروخط مشی نوآورانه این انتشارات ،دعوت مترجمان شایسته به همکاری ( مانند محمد قاضی وبه آذین)،و الزام ویرایش آثاردرپیش ازچاپ(۳۵- ۳۸)؛درآمدن به کسوتِ استادیِ دانشگاه اصفهان وسرخوردگی هاو قدرناشناسی های آن ایام وبریدن ازآن دانشگاه وپیوستن به انتشارات فرانکلین درتهران (۴۸- ۵۳)؛تدریس دردانشگاه آزاد ایران ودانشگاه تهران ودانشگاه علامه طباطبایی ( دربعد ازانقلاب) ،دلایل کناره گیری همیشگی ازمحیط دانشگاهیِ سرکوبگرِاستعدادها وچشیدن تلخیِ بی اعتنایی به فضل وفضیلتِ شایسته ستایشِ استادان نوآورودلسوزدردانشگاههای ایران؛ وماجرای راه یافتن به مرکزنشردانشگاهی ( ۵۳-