پاورپوینت کامل چرا انقلاب؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا انقلاب؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا انقلاب؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا انقلاب؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

در تاریخ نظریه‌های علوم اجتماعی، برای انقلاب‌ها جایگاهی ویژه قایل شده‌اند، زیرا این رخداد بسیار به ‌ندرت در یک پهنه سیاسی روی می‌دهد. به همین دلیل نیز ما درس «جامعه‌شناسی انقلاب‌ها» را داریم، یعنی جامعه‌ای که انقلاب بزرگی را از سرگذرانده مختصاتی پیدا می‌کند که باید به صورت ویژه مطالعه شود. کرین برینتون که از مهم‌ترین نظریه‌پردازان انقلاب بوده و کتاب معروف او «کالبدشکافی چهار انقلاب» (۱۹۵۲) سال‌ها پیش به فارسی نیز ترجمه و منتشر شده است، به‌خوبی فرآیندهای انقلابی را تجربه و تحلیل می‌کند.

در تاریخ نظریه‌های علوم اجتماعی، برای انقلاب‌ها جایگاهی ویژه قایل شده‌اند، زیرا این رخداد بسیار به ‌ندرت در یک پهنه سیاسی روی می‌دهد. به همین دلیل نیز ما درس «جامعه‌شناسی انقلاب‌ها» را داریم، یعنی جامعه‌ای که انقلاب بزرگی را از سرگذرانده مختصاتی پیدا می‌کند که باید به صورت ویژه مطالعه شود. کرین برینتون که از مهم‌ترین نظریه‌پردازان انقلاب بوده و کتاب معروف او «کالبدشکافی چهار انقلاب» (۱۹۵۲) سال‌ها پیش به فارسی نیز ترجمه و منتشر شده است، به‌خوبی فرآیندهای انقلابی را تجربه و تحلیل می‌کند. نظریه‌پردازان سیاسی و اجتماعی عموما انقلاب‌های سیاسی یعنی حرکات بسیار پرشور و تنش‌آمیز سیاسی را با پیامدهای سیاسی بلافصل در راس جامعه را از انقلاب‌های بزرگ جدا می‌کنند. گروه نخست، انقلاب‌هایی هستند که دارای دو شاخص ناگهانی و رادیکالیسم هستند اما بیش از هر چیز راس جامعه را تغییر می‌دهند، بدون آنکه در پایه‌های جامعه تغییر چندانی ایجاد کنند. مثال تاریخی این‌گونه انقلاب‌ها را می‌توان در «انقلاب امریکا» (۱۷۷۶) و «انقلاب الجزایر» (۱۹۵۴) دید که هر دو در حقیقت جنبش‌های آزادی‌بخش ضداستعماری، نخستین آنها علیه بریتانیا و دومی علیه فرانسه بودند. این در حالی است که انقلاب‌های بزرگ سیاسی نظیر انقلاب فرانسه (۱۷۸۹)، انقلاب روسیه (۱۹۱۷)، انقلاب چین (۱۹۴۹) و انقلاب اسلامی ایران (۱۹۷۹) را می‌توان نمونه‌هایی از انقلاب‌های بزرگ به‌حساب آورد که گستردگی، عمق و شدت آنها نه‌تنها راس جامعه بلکه پایه‌های جامعه را نیز به‌صورت درازمدت تغییر می‌دهند. انقلاب‌های گروه دوم برخلاف گروه نخست بسیار مشکل‌تر قابل ‌تحلیل هستند زیرا میزان تغییرات چه از لحاظ کمی و چه از لحاظ کیفی آنقدر زیاد و پیامدها و کنشگران درجه نخست و درجه‌های بعدی، پیش‌صحنه‌ها و پشت‌صحنه‌ها، عناصر درونی و برونی و پیوند و درهم‌آمیزی این عناصر چنان بیشمارند که عملا تا ده‌ها و بلکه صدها سال نمی‌توان شاهد ظهور تحلیل‌هایی عمیق و قابل‌اعتماد درباره آنها بود کمااینکه تنها از نیمه قرن بیستم شاهد انتشار کتاب‌های تعیین‌کننده‌ای درباره انقلاب فرانسه و در سال‌های اخیر شاهد تحلیل‌هایی بسیار جدی درباره انقلاب روسیه هستیم.

با وجود این، شاید بتوان نخستین روندهای تحلیلی را درباره انقلاب بزرگی چون انقلاب ایران، بیان کرد و از همان ابتدا پرسید پاورپوینت کامل چرا انقلاب؟ ۳۵ اسلاید در PowerPoint چرا انقلاب در پایان دهه ۱۳۵۰ در ایران به امری ناگزیر بدل شده بود؟ به باور ما برای این امر می‌توان البته به‌صورت بسیار موقت، نسبی و بی‌شک متغیر، پاسخ‌هایی را در سطح جامعه‌شناسی عرضه کرد که ریشه‌های خود را در تغییراتی می‌یابند که ایران در دهه‌های ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ می‌یابند. سیاست‌های مدرنیته تحمیلی و از بالا براساس مدل ژاکوبینی رضاشاه، هرچند توانست نهادهای نخستین دولت مدرن را در ایران تا حدی بسازد، اما آمرانه و وابسته بودن این نظام و به‌خصوص واقعی آنچه بسیاری می‌خواستند (و می‌خواهند) از آن به عنوان «استبداد روشنگرانه» سخن بگویند، شکست خود را نه ‌فقط با شهریور ۱۳۲۰ بلکه با بی‌ثباتی پس‌ از آن تجربه کرد. جامعه‌ایرانی به‌ زحمت توانست دموکراسی کوتاه‌مدت دوره ملی شدن نفت را تاب بیاورد و بنابراین توانی برای مقامت در برابر کودتای امریکایی- انگلیسی ۱۳۳۲ نداشت. دولت دوم محمدرضا پهلوی، در ابتدا از سیاست‌های به‌شدت ناسیونالیستی رضاشاهی فاصله گرفت، اما به دلیل وابستگی و استبداد ذاتی کنشگرانش، بار دیگر به وسوسه‌هایی مشابه آن دولت رسید و راه‌حل مشکلاتی را که با ورود درآمدهای گسترده نفتی به ایران، افزایش تورم، فاصله طبقاتی، ظهور طبقه متوسط پرتوقع، تضاد هر چه بیشتر اکثریت جامعه با غربی کردن سبک‌های زندگی و سایر مشکلات را در آن یافت که به یک باستان‌گرایی توخالی از یک‌سو و به یک مدرنیسم شکننده و اسلوبی است از سوی دیگر رو بیاورد که در هر دو جبهه با ناباوری رو به رو شد: نتیجه روشن بود. همه‌کسانی که باید پشتیبان این مدرنیسم و این تاریخ پربار باشند آن را تنها گذاشتند چون هیچ‌کدام باوری به این عناصر اسطوره‌ای نداشتند. در این حال، در اکثر قریب به‌اتفاق موارد، بیش و پیش از همه مردم و اقشار متوسط و پایین جامعه بودند که بیشترین فشار اقتصادی و روانی را به دلیل افزایش فاصله طبقاتی و تفاوت در سبک‌های زندگی از نظام گذشته خوردند بودند و انگیزه‌ای قدرتمند برای پیروی از جریان پویا و قدرتمند رهبری انقلاب را در قالب شخصیت امام خمینی(ره) داشتند و البته گروه‌های دیگر نیز در این جریان وارد شدند و در حد خود مشارکت داشتند.

اما در برابر این پرسش که آیا انقلاب ناگزیر بود یا نه؟ همچون سایر انقلاب‌های بزرگ این پرسش یا بسیار دیر پرسیده می‌شود یا بسیار زود: بسیار دیر زیرا اکثریت نیروهایی که درگیر انقلاب شدند