پاورپوینت کامل سندرم نوشتن و ابتذال علمی در دانشگاه ایرانی ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سندرم نوشتن و ابتذال علمی در دانشگاه ایرانی ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سندرم نوشتن و ابتذال علمی در دانشگاه ایرانی ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سندرم نوشتن و ابتذال علمی در دانشگاه ایرانی ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

یکی از مباحثی که در نظام دانشگاهی ایران به شدت محل بحث و جدل بوده، موضوع مقالات علمی پژوهشی و مقالات ISI و کتب تالیفی است. این نوع آثار علمی تولید شده نه تنها نقش مهمی در ارتقای علمی و اداری استادان و دانشجویان دارند، بلکه نقشی کلیدی در سیاست نمایشی دولت ها در عرصه علمی و نشان دادن موفقیت های کاذب آنها در این عرصه است. به عبارت دیگر مساله انتشارات علمی به یک گلوگاه تولید وتوزیع منافع مادی و ایدئولوژیک برای کنشگران فردی (استاد و دانشجو) و کنشگران نهادی (مقامات و مدیران و سیاسیون) تبدیل شده است، این گلوگاه آنقدر اهمیت یافته که بواسطه آن بهانه ای برای استیضاح وزیرهم هم ساخته می شود.

یکی از مباحثی که در نظام دانشگاهی ایران به شدت محل بحث و جدل بوده، موضوع مقالات علمی پژوهشی و مقالات ISI و کتب تالیفی است. این نوع آثار علمی تولید شده نه تنها نقش مهمی در ارتقای علمی و اداری استادان و دانشجویان دارند، بلکه نقشی کلیدی در سیاست نمایشی دولت ها در عرصه علمی و نشان دادن موفقیت های کاذب آنها در این عرصه است. به عبارت دیگر مساله انتشارات علمی به یک گلوگاه تولید وتوزیع منافع مادی و ایدئولوژیک برای کنشگران فردی (استاد و دانشجو) و کنشگران نهادی (مقامات و مدیران و سیاسیون) تبدیل شده است، این گلوگاه آنقدر اهمیت یافته که بواسطه آن بهانه ای برای استیضاح وزیرهم هم ساخته می شود. به همین دلیل انتشارات علمی پژوهشی داخلی و خارجی به عرصه ای حیاتی در نظام دانشگاهی ایران تبدیل شده اند. گاه آنقدر اهیمت کاذب یافته اند که به عنوان مثال به دلیل اهمیت ISI برای سیاسیون و مدیران وزارتخانه ای، به یک الزام برای ارتقا تبدیل می شود. تا نمودارهایی که در صفحه تلوزیون و در حین ارائه سخنرانی در جلسات سیاسی به نمایش در می آیند، هرچه بیشتر به سمت آسمان حرکت کرده باشند.
در نتیجه این تمایل نهادی و سیاسی به چاپ مقالات در داخل و خارج شکل گرفت، برای بسیاری از استادان داخلی که زبان انگلیسی را برای خواندن و نوشتن تخصصی نمی دانند، پروبلماتیکی شکل گرفت که می توان آن پروبلماتیک انتشار دانست. همه به دنبال راهی برای انتشار مقاله علمی و پژوهشی داخلی و خارجی بودند، بازاری شکل گرفت و متخصصان حرفه ای پیدا شدند و انتشار مقالات به یک تجارت “حلال” تبدیل شد. نیاز مدیران سیاسی و کارگزاران دانشگاهی (استاد و دانشجو) نیز زمینه بخش اصلی توجیه مشروعیت و لزوم حضور این بازار بود.
به نظر می رسد که مساله اصلی در پس این پروبلماتیک انتشار، مساله ای است که در بطن ناتوانی کارگزاران دانشگاهی برای انتشار وجود دارد: ناتوانی در نوشتن علمی، که می توان آن را سندرم نوشتن علمی نامید. قید علمی را از آن جهت مورد تاکید قرار داده ام که اشکال متنوعی از نوشتار در نظام دانشگاهی ایران وجود دارند، نوشتارهای سرقتی، نوشتارهای شبه علمی، نوشتارهای مهمل و … . منظور از مفهوم نوشتن علمی، تاکید بر کنشی است که از دل یک ذهن خلاق علمی، بواسطه یک مساله و سوال علمی، و از طریق فرآیند پژوهشی علمی دقیق و عمیق، و درنهایت به کمک مهارتهای نوشتاری آموخته شده شکل میگیرد و نتیجه آن یک مقاله، یا متنی علمی است که نه تنها ارزش علمی و پژوهشی داخلی و خارجی دارد، بلکه ارزش فرهنگی واجتماعی معناداری برای تولید آگاهی و بینش جدید و خلاقانه در یک عرصه تخصصی دارد. سندرم نوشتار را می توان در گروه های مختلفی در دانشگاه دید: آنهایی که بلد نیستند بنویسند، آنهایی که بلد هستند و می توانند اشکال کاذب علمی[۱] را تولید کنند، و اقلیتی که در حاشیه اند و مطرود دو گروه قبلی هستند، اما تولید علمی به معنای واقعی آن دارند.
سندرم نوشتن متمایز از سندرم نوشتار است. تاکید من بر کلمه نوشتن، بر وجه فاعلی این کار است، لذا فاعل این کار محمل اصلی این سندرم و تجلیگاه آن است. سندرم نوشتن به نظرم شاه کلید فهم وضعیت آموزش عالی در ایران است. این سندرم به خوبی نشان می دهد که چرا و چگونه شبکه ای از دانش آموختگان تولید می شوند که نمی توانند به شیوه ای علمی بنویسند، و مهمتر از همه اینکه چرا شبکه ای از فساد علمی در فروش شبه علم ها و تولیدات علمی کاذب شکل می گیرد. این فساد شبکه ای، در قالب سرقت علمی، در قالب زد و بندهای متولیان مجلات علمی و پژوهشی در انتشار مقالات دوستان و خودی ها، در قالب تولید قالبی مقالات بی کیفیت، و مهمتر از همه در قالب استثمار دانشجویان برای نوشتن به جای استادان (به قول معروف جور استادان را به دوش کشیدن) و درنهایت در شکل بیانات مدیران سیاسی مرتبط به نهاد علم در پز دادن هایشان به جهت رشد سریع و موشکی علم در ایران خودش را نشان می دهد.
در این سندرم نوشتن که ریشه و منشاء اصلی پروبلماتیک انتشارات است، دو دسته نقش مهمی را بازی می کنند: خیل عظیمی از استادان ودانشجویان که نوشتن بلد نیستند (چون نه تنها بینش علمی ندارند، بلکه مهارت عملی نوشتن را هم نمی دانند)، اقلیتی از دانشجویان و استادان که بلد هستند که از انی طریق تجارت علم وکسب و کاری از دل تولید علم کاذب به راه انداخته اند. این ها دو روی یک سکه اند، یکی مشتری است و دیگری فروشنده. این رابطه تولید ومبادله (فروش) علم کاذب بواسطه حضور این دو گروه شکل می گیرد و ادامه می یابد و کارش را می کند. و البته نفعی هم به مدیران می رسد که فلان نهاد دانشگاهی زیر نظر ما رشد بالایی در تولید علمی داشته است.
معمولا این فساد علمی به ساختارهای نهادی و قواعد فرمالیستی برای ارتقای استادان و دانشجوها ارجاع میدهند. اما به نظرم می رسد یکی از ریشه های کلیدی توسعه و گسترش این شبکه فساد علمی ، در چیزی است که آن را سندرم نوشتن معرفی کردم. این سندرم بیانگر دو چیز است: یکی اینکه کنشگران میدان علمی، بلد نیستند بنویسند، و وجه دوم و مهمتر آن، اینست که نمی توانند نوشته علمی را تشخیص بدهند و لذا هرجنس تقلبی را می توان بدانها در قالب علم فروخت. این تشخیص هم در خریداران این بازار علمی یعنی استاد و دانشجوی که تولید علمی کاذب را سفارش داده و خریده اند و هم متولیان و مدیرانی که بدانها امتیاز داده اند و ارتقای آنها را تایید کرده اند، دیده می شوند. به همین دلیل سندرم نوشتن، چرخه ای بسیار قدرتمند در تولید سیستماتیک فساد علمی ایجاد می کند.
بر این اساس سندرم نوشتن، عقده ای فروناخورده در ذهن دانشگاهی ما، کلید اصلی فهم بسیاری از خصایص این