پاورپوینت کامل از« کنگره‌عدالت» تا «خانه ملت» ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از« کنگره‌عدالت» تا «خانه ملت» ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از« کنگره‌عدالت» تا «خانه ملت» ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از« کنگره‌عدالت» تا «خانه ملت» ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

مجلس شورای ملی نخستین بار پس از پیروزی مشروطیت در ایران مستقر شد و پیش از آن چنین نهادی در تاریخ ایران وجود نداشت. تاسیس مجلس در مشروطیت و ترکیب نمایندگان تشکیل‌دهنده آن قابل توجه است. کسانی که در اولین مجلس عضو بودند از نمایندگان جامعه مدنی و از عقلا و امنای ملت بودند و به همین دلیل این مجلس نمایندگی از ملت داشت و نمایاننده و بازتاب‌دهنده نور ملت بود. به همین دلیل بود که مشروطه‌خواهان از مجلس به «روح روان این ملت» و «کنگره عدالت» مملکت یاد می‌کردند. مجلس مجمع عقلا و امنا یک ملت است و جایی است که وقتی نمایندگان در آن جمع می‌شوند تو گویی که همه مملکت آنجا اجتماع کرده‌اند. چنین بود که در مشروطیت مجلس «مرکز توجه عموم ملت» بود و پس از کسب چنین جایگاه و مشروعیتی بود که به مرکز امور مملکت بدل شد و در «راس امور» قرار گرفت.

مقایسه جایگاه مجلس در قانون اساسی مشروطه و قانون اساسی جمهوری اسلامی

مجلس شورای ملی نخستین بار پس از پیروزی مشروطیت در ایران مستقر شد و پیش از آن چنین نهادی در تاریخ ایران وجود نداشت. تاسیس مجلس در مشروطیت و ترکیب نمایندگان تشکیل‌دهنده آن قابل توجه است. کسانی که در اولین مجلس عضو بودند از نمایندگان جامعه مدنی و از عقلا و امنای ملت بودند و به همین دلیل این مجلس نمایندگی از ملت داشت و نمایاننده و بازتاب‌دهنده نور ملت بود. به همین دلیل بود که مشروطه‌خواهان از مجلس به «روح روان این ملت» و «کنگره عدالت» مملکت یاد می‌کردند. مجلس مجمع عقلا و امنا یک ملت است و جایی است که وقتی نمایندگان در آن جمع می‌شوند تو گویی که همه مملکت آنجا اجتماع کرده‌اند. چنین بود که در مشروطیت مجلس «مرکز توجه عموم ملت» بود و پس از کسب چنین جایگاه و مشروعیتی بود که به مرکز امور مملکت بدل شد و در «راس امور» قرار گرفت.

مجلس تنها آنگاه می‌تواند نقش سر در کالبد وطن را بازی کند که چنین جایگاه و مشروعیتی داشته باشد و پرتو خورشید ملت در آن تابیده باشد. کسانی می‌توانند چنین مجلسی تشکیل دهند که «نماینده» و «نمایاننده» چهره ملت باشند و در رفتار، گفتار و کردار آنان بتوان جهت‌گیری دفاع از منافع ملت و مملکت را دید. آخوند خراسانی در چنین شرایطی گفته بود: مجلس «همان رابطه اتحاد و اتصالی است که همیشه فیمابین دولت و ملت آرزومند آن» بودیم. چنین مجلسی می‌تواند فاصله بین دولت و ملت را کم کند و بر مشروعیت نظام سیاسی بیفزاید. چنین مجلسی در تاریخ ایران همچون سنگی همسنگ سلطنت پدیدار شد تا بتواند قیدی بر قدرت مطلقه آن باشد و به تعبیر محمدحسین نایینی «مجلس لگام دهان ظالمین است.»

پرسش این است که در میان دو قانون اساسی ایران کدام یک امکان بیشتری به ظهور چنین مجلسی می‌دهد و کدام یک مقدمات تشکیل مجلسی را فراهم می‌کند که در راس امور باشد. اصل ۳۲ متمم قانون اساسی مشروطه می‌گوید: «هر یک از مجلسین حق تحقیق و تفحص در هر امری از امور مملکتی را دارند.» همتای چنین اصلی در قانون اساسی جمهوری اسلامی هم هست، اصل ۷۶ بیان می‌کند: «مجلس شورای اسلامی حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور را دارد.» نمونه دیگر اصل ۱۵ نظامنام