پاورپوینت کامل چشم‌اندازی در انسان‌گرایی عربی ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چشم‌اندازی در انسان‌گرایی عربی ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چشم‌اندازی در انسان‌گرایی عربی ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چشم‌اندازی در انسان‌گرایی عربی ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

محمد أرکون و عبدالجبار الرفاعی دو اندیشمند برجسته‌ی حوزه‌ی اندیشه‌ی اسلامی معاصر هستند؛ هریک از این دو شخصیت دارای بینشی جهان‌بینانه و ادراکی هستند، بین نظریه‌ی این دو تفاوت‌هایی گاه تا مرز تناقض وجود دارد، ولی بااین‌حال، نقاط مشترکی نیز مشاهده می‌کنیم، چه‌بسا مهم‌ترین نقاط مشترک میان این دو موضع آنان در قبال دفاع از انسان‌گرایی عربی و اسلامی است؛ این دو شخصیت بخش عظیمی از زندگی و فعالیت‌های فکری خود را معطوف به جست‌وجوی ریشه‌های انسان‌گرایی عربی و اسلامی در فرهنگ و تمدن نموده‌اند و به دنبال راهی برای یافتن دلایل افول و راه‌های بازآفرینی آنان بوده‌اند، به‌طوری‌که محدود به یک دغدغه‌ی دانشگاهی نشده و عمیق‌تر جلوه نموده است، تا اینکه به مسئله‌ی وجود و مأموریت انسان فرهنگی مبدل گشت،

نگاهی به اندیشه سیاسی أرکون و الرفاعی؛

محمد أرکون و عبدالجبار الرفاعی دو اندیشمند برجسته‌ی حوزه‌ی اندیشه‌ی اسلامی معاصر هستند؛ هریک از این دو شخصیت دارای بینشی جهان‌بینانه و ادراکی هستند، بین نظریه‌ی این دو تفاوت‌هایی گاه تا مرز تناقض وجود دارد، ولی بااین‌حال، نقاط مشترکی نیز مشاهده می‌کنیم، چه‌بسا مهم‌ترین نقاط مشترک میان این دو موضع آنان در قبال دفاع از انسان‌گرایی عربی و اسلامی است؛ این دو شخصیت بخش عظیمی از زندگی و فعالیت‌های فکری خود را معطوف به جست‌وجوی ریشه‌های انسان‌گرایی عربی و اسلامی در فرهنگ و تمدن نموده‌اند و به دنبال راهی برای یافتن دلایل افول و راه‌های بازآفرینی آنان بوده‌اند، به‌طوری‌که محدود به یک دغدغه‌ی دانشگاهی نشده و عمیق‌تر جلوه نموده است، تا اینکه به مسئله‌ی وجود و مأموریت انسان فرهنگی مبدل گشت، مسئله‌ای که شکست‌های فرارو را نمی‌توان در آن نادیده گرفت، شکست‌هایی که جغرافیای کشورهای اسلامی دچار آن بوده و موجب نادیده انگاشتن سؤال انسان (در مورد انسان) در بافت و سیاق اسلامی شده است؛ اهمیت این امر با جریان هویت‌یابی نمودیافته در جنبش‌های سیاسی-اسلامی که تحت عنوان بهار دموکراسی یاد می‌شود، آشکار می‌گردد. بسیاری از این جنبش‌ها به مواضع قدرت دست یافته و گفتمان دولت را به‌حساب فرد و عناصر تشکیل‌دهنده این بیداری (جنبش) بیش از پیش برجسته نموده است.

أرکون از هیچ کوششی جهت نقد جنبش‌های آزادی‌خواه عربی دریغ ننمود، بااین‌وجود که این کار وی باعث شده بود که برچسب خیانت و مزدور استعمار به وی اطلاق شود؛ دیدگاه وی، دیدگاهی خردمندانه و آینده‌نگر بود، نگاه وی معطوف به آینده، یعنی پس از استقلال بود، به همین جهت نگاه خود را عمیق‌تر از بیرون راندن سربازان استعمارگر از کشور کرد، نگاه خود را به‌سوی خاستگاه ایدئولوژیک این جنبش‌ها رهنمون نمود؛ وی ریشه‌ی یک بحران ارزشی و جهان‌بینی را که پیامدهای وخیمی خواهد داشت، تصور نمود، حوادثی که واقعیت حاضر، صدق آن را آشکار می‌سازد. ساختار ارتدوکسی این جنبش‌ها تأثیر خود را بر مفهوم دولت و آزادی‌ها و خلاقیت و نگاه به دیگری خواهد گذاشت. رفاعی همین مسئله (نقد) را با گفتمان جنبش‌های اسلامی سیاسی و گروه‌های قومیتی که در بیشتر سرزمین‌های جهان اسلام وجود دارند، در پیش گرفت، وی در این راه رنج‌های فراوان فکری تحمل نمود و در قید و بند قرار گرفت، زیرا وی مردی بود که نسبت به اجتهاد‌های مذهبی، خویی روشن‌فکرانه داشت؛ وی دارای خطی ارتباطی میان عربی و فارسی است و از لحاظ مادی با انفجاری که مرکز فلسفه‌ی دین و علم کلام جدید که خود رفاعی در عراق نظارت آن را عهده‌دار بود در ارتباط بود.

دو مرد (أرکون-الرفاعی) بحث خود را در خصوص ریشه‌های انسان‌گرایی عربی به میراث اسلامی میانه ارجاع می‌دهند؛ برجسته‌ترین نماینده‌ی این انسان‌گرایی در نظر آنان مسکویه است. أرکون بخش اصلی پژوهش خود را -به نام گرایش انسان‌گرایی در اندیشه‌ی عربی، نسل مسکویه و التوحیدی- مختص به بررسی ریشه‌های انسان‌گرایی عربی نموده است، وی در این راه به بررسی آثار فیلسوف باتجربه‌ای که با دیدی روشن‌فکرانه آثار فلسفه‌ی یونانی و آفرینش‌های نقدی را که اعتبار ازدست‌رفته‌ی عقل انسانی را به‌عنوان والاترین مرجع شناخت بازپس می‌گرفت، پرداخت؛ این در حالی است که رفاعی معتقد است که توضیحات اساسی ارائه‌شده توسط مسکویه به‌طورکلی در کتاب «تهذیب الأخلاق» نمود دارد؛ در این کتاب مسئله‌ی والا نمودن اخلاق و بررسی آن تا مرتبه‌ی علم کامل وجود دارد؛ به‌این‌ترتیب، مسکویه در حوزه‌ی اسلامی یک تخصص فکری جدیدی در موازات آنچه ارسطو در فلسفه‌ی یونان و کتاب آخر خود «رساله‌ای در اخلاق به نیکوماخوس» آورده بود، پدید آورد.

أرکون، میراث مسکویه را در چهارچوب پژوهش خود پیرامون مشروعیت تاریخی جلوه می‌نماید تا به‌این‌ترتیب آن را در بافت و سیاقی تأسیسی برای انسان‌گرایی معاصر مستقل از مرجع دینی و ایدئولوژیک الهیاتی به کار بگیرد، در این راه تنها سلطه از آن عقل بوده و در سایه‌سار یک نظام سکولار -به‌سان آنچه در بافت کاربردشناسی غرب می‌یابیم- انجام می‌پذیرد و اعتبار و جایگاه را به انسان و امکانات ذاتی وی می‌دهد، زیرا که انسان موجودی مقدس است و نباید تحت هیچ عنوانی شأن و منزلت وی لکه‌دار شود؛ و در برابر چالش تعدد، أرکون تلاش کرد تا با واسازی عقلانیتی که میراث عربی و اسلامی سرشار از آن است، عقل جامعی را که پسِ نظریه‌های فکری مختلف (عرفانی، فلسفی، فقهی و کلامی) نهان است، جست‌وجو و کشف نماید.

أرکون در پژوهش خود در خصوص پدیده‌ی دینی، از شاخه‌ها و گرایشات علمی و روشمند متعددی بهره برد که بیشتر آنان منسوب به مکتب واسازی می‌شد، هدف وی از این کار قرار دادن اندیشه‌ی اسلامی در بافتی تاریخی، یعنی ضمن مشروطیات تاریخی خود بود، و هدف از هم