پاورپوینت کامل معتزله و فقه حنفی ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معتزله و فقه حنفی ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معتزله و فقه حنفی ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معتزله و فقه حنفی ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

در اینجا بنا دارم بخشی از مقدمه خود را بر تصحیح سه باب از ابواب مختلف کتاب یتیمه الدهر فی فتاوی أهل العصر تألیف “الشیخ الإمام الأجل مجد الأئمه عبد الرحیم بن عمر الترجمانی” که در دست انجام است، عرضه کنم.

(یکی از ابواب این کتاب، یعنی “باب التاریخ” بناست در بخش ملحقات اثر مشترک نویسنده این سطور و زابینه اشمیتکه درباره مذهب کلامی ابو الحسین بصری که در دست آماده سازی است منتشر شود).

در اینجا بنا دارم بخشی از مقدمه خود را بر تصحیح سه باب از ابواب مختلف کتاب یتیمه الدهر فی فتاوی أهل العصر تألیف “الشیخ الإمام الأجل مجد الأئمه عبد الرحیم بن عمر الترجمانی” که در دست انجام است، عرضه کنم.

(یکی از ابواب این کتاب، یعنی “باب التاریخ” بناست در بخش ملحقات اثر مشترک نویسنده این سطور و زابینه اشمیتکه درباره مذهب کلامی ابو الحسین بصری که در دست آماده سازی است منتشر شود). در اینجا چند نکته ای را در رابطه با اهمیت این کتاب خواهم گفت و نیز فهرستی از مهمترین منابع آن و نام تعدادی از فقیهان حنفی مذکور در این کتاب را به دست خواهم داد. این کتاب همانطور که در یادداشتی دیگر پیش از این متذکر شدم، مجموعه ای است از فتاوی فقیهان حنفی خراسان و از جمله فقیهان خوارزم در ابواب مختلف فقهی. برخی از این فقیهان از معتزلیان خوارزم اند و از آن جمله این کتاب مشتمل بر نقل فتاوی بسیاری از محمود زمخشری، صاحب تفسیر کشّاف است که تاکنون مورد توجه محققان قرار نگرفته است. این مجموعه فتاوی همانند بسیاری دیگر از مجموعه های فتاوی فقیهان حنفی خراسان تاکنون مورد مطالعه و بررسی دقیق قرار نگرفته است. از بسیاری از فقیهان برجسته حنفی خراسان در سده های اولیه و تا پیش از حمله مغولان آثار فقهی و اصولی و نیز مجموعه فتاوی مختلف باقی مانده است که به دلائل مختلف این دست ادبیات تاکنون مورد بی مهری قرار گرفته است؛ این در حالی است که این آثار برای شناخت زبان، فرهنگ و تاریخ خراسان در سده های نخستین بی نهایت ارزشمندند. بسیاری از این متون و به ویژه در ابواب مختلف معاملات مشتمل بر الفاظ و پاره های فارسی اند؛ و برخی از جمله کتاب حاضر مشتمل بر الفاظ و اصطلاحات به زبان سغدی. این قبیل آثار و به ویژه آثار فتوایی برای شناخت آداب، رسوم، فرهنگ و باورهای مردمان سده های گذشته خراسان بزرگ بسیار مفید و قابل استفاده اند و گاه منابعی بی مانند در اختیار پژوهشگران قرار می دهند؛ و این به دلیل آن است که فتاوی فقیهان عموماً ناظر به “حوادث”؛ “نوازل” و امور واقعی و نه “تقدیری” بوده است. این قبیل آثار به دلیل نقل استفتائات مختلف در ابواب مختلف فقهی و از جمله در مسائل مختلفی از قبیل انواع بیع و معاملات، ابواب نکاح و طلاق، مسائل متعلق به اوقاف و نذورات، ابواب متعلق به زکات و یا همچنین متعلق به قضاء و شهادات و نیز ابواب متعلق به حدود و تعزیرات و یا حتی چنانکه عموماً معمول فقیهان حنفی خراسان بوده؛ باب مربوط به الفاظ کفر و در کنار همه اینها آنچه به ابواب عبادات مربوط می شود مشتمل بر اطلاعاتی است در خصوص زندگانی روزمره مردمان خراسان و باورها و نیز عادات محلی آنان و نیز در رابطه با شیوه رفتار حاکمان با آن مردمان و تعاملات متقابل آنان با دولت و نیز با عالمان دین. تاریخ مردم خراسان را تنها زمانی می توان به درستی نوشت که این دست آثار فقهی و فتوایی فقیهان حنفی خراسان بزرگ به درستی شناخته و تصحیح و مورد بررسی قرار گیرد. با روند مهاجرت شتابنده حنفیان خراسان به سمت سرزمینهای غربی و از جمله شامات و مصر نوعی گسست میان فرهنگ دینی فقیهان حنفی این دو سوی مختلف و به دلائل مختلف ایجاد شد که از نتایج آن یکی هم متأسفانه مهجوریت آثار فقیهان قدیم مکتب خراسان بود؛ تا بدان حدّ که اساساً برای فقیهان حنفی مصر و شامات بسیاری از شخصیتهای حنفی خراسان و آثار ایشان ناشناخته ماند و در کتابهای طبقات و رجال آنان که عمدتاً تنها منابع ما درباره شناخت فقیهان حنفی در عمده موارد است، بسیاری از فقیهان خراسانی مورد غفلت قرار گرفتند و بدین سبب اطلاعات متأخران نسبت به ایشان بسیار محدود است. یکی از دلائل این امر وابستگی آثار فقیهان خراسانی به فرهنگ و زبان فارسی بود و نیز تعلق خاطر بسیاری از فقیهان آنان (به ویژه در ری و خوارزم) به مکتب اعتزال که طبعاً مورد اعتنای فقیهان حنفی سنتگرای شامات و مصر نبود.

خوشبختانه نسخه خطی یتیمه الدهر فی فتاوی أهل العصر تألیف مجد الأئمه عبد الرحیم بن عمر الترجمانی شامل نکات بسیار جالب توجهی در این نوع زمینه هاست و از جمله اشتمال آن بر اطلاعاتی درباره فقیهان معتزلی. نویسنده که بی شبهه معتزلی بوده در آثار خود از فقیهان و متکلمان معتزلی خراسان و ری؛ به ویژه در اواخر سده پنجم و اوائل سده ششم قمری مکرر نام می برد و نقل قول می کند. نکته جالب در این کتاب اعتنای نویسنده که خود از خاندانی حنفی و معتزلی بوده به فقیهان حنفی مذهب غیر معتزلی بخارا و سمرقند و نقل فتاوی آنان است که خود نشان از اهمیت “هویت فقهی” و اولویت آن بر گرایش کلامی در آن دوره است؛ زمینه ای که از علل و اسباب نابودی عملی معتزلیان در برابر سواد اعظم حنفیان در سده ششم قمری باید قلمداد شود (در این باره پیشتر در این سلسله مقالات سخن گفته ایم و باز هم در دنباله این مقالات به این زمینه خواهیم پرداخت). در این یادداشت تنها به بخشی از این مطالب که حال و هوای خوارزم را به ویژه از نقطه نظر فرهنگی و مذهبی و آموزشی نشان می دهد اشاره وار می پردازیم:

– وکان الشیخ الإمام الزاهد عبد الجبّار یقول… (که مقصود قاضی عبد الجبّار نیست).

– وسألت محمود الزمخشری الملقّب بجار الله العلامه عمّن وضع الید علی القبر.. (مکرر پرسش و پاسخها و استفتائات زمخشری را در طول کتاب نقل کرده است).

– سئل أبو بکر العیاضی إمام سمرقند…

– وسألت خمیر الوبری عن الصلاه فی مدرستنا زمان الصیف لأجل الحرّ…

– وسمعت جار الله العلامه یقول سألت هذه المسئله وهی مسئله الحاج ببغداد من القاضی الهیتنی (؟) فأجاب بمثله..

– وفی فتاوی عمر النسفی: سئل شیخ الإسلام عمّن کان شفعویاً فصار حنفیّاً ثم أراد أن ینتقل إلی مذهب الشافعی هل له ذلک فکتب فی الجواب: الثبات علی مذهب أبی حنیفه أولی ثمّ ذکر وقال: هذه الکلمه أقرب إلی الألفه وأرفق ممّا کان الشیخ الإمام الماتریدی أجاب، فقد استفتی عن هذه المسئله فکتب یعزّر هذا البائس المبر أشدّ التعزیر حتّی یترک المذهب الردی ویرجع إلی المذهب السدید والله أعلم.

– وسألت زین المشایخ عمّن قال … فقال: کان شیخنا جار الله العلامه یحکی عن الزجاج… قال زین المشایخ: وکان شیخنا علی هذا إلی أن توفّی.

– قال: وسألت بقّال النحوی والمؤذن …وکتبت إلی الشیخ المؤذنی

– وسمعت الشیخ الأکهنی یقول: سمعت عین الأئمه یقول: سمعت الشیخ الوبری …

– وسئل زین المشایخ والأدیبی العمرانی عمّن قال فی …

– وسمعت الشیخ الخیاطی ختن عین الأئمه یقول: سألت جار الله العلامه عمّن قرأ..

– نقلهای زیاد از پدر مؤلف و فتاوی او

– وسمعت عین الأئمه أفتی بذلک

– وسمعت زین الأئمه الوبری یقول…

– وسألت عنها زین المشایخ البقالی فأجاب..

– اسنادی به طحاوی: قال: حدثنا أبو حفص عمرو بن محمد بن یوسف القفصی قال: أخبرنا الحسن بن سلیمان الخجندی قراءه علیه أخبرنا شیخ القضاه إسماعیل بن أحمد البیهقی والشیخ أبو سعید محمد بن محمد المطرز قال: أخبرنا أبو طاهر محمد بن أحمد بن محمد بن عبد الرحیم الأصفهانی قال: أخبرنا أبو بکر محمد بن إبراهیم بن علی بن عاصم المقری عن أبی جعفر أحمد بن محمد بن سلامه الطحاوی …

– نقل با سند از حاکم جشمی: أبی الحسن علی بن أحمد الحلوانی قال: أخ الحاکم الإمام أبو سعد المحسن بن محمد الجشمی قال: أخ أبو الحسین عبد الغافر بن محمد بن عبد الغافر قال: أخ بشر بن أحمد الإسفرائنی …. بعد از آن نقلی می کند از حاکم جشمی بدین صورت: قال الحاکم الجشمی فی جلاء الأبصار رحمه الله: الخبر یفید …. پس این سند باید سند به جلاء الأبصار او باشد. باز سندی به جشمی: أخبرنا أبو الحسن بن علی بن محمد (کذا) الحلوانی قال أخبرنا الحاکم الإمام أبو سعد المحسّن بن محمد الجشمی قال أخبرنا الشیخ أبو حامد رحمه الله …

– هکذا روی لنا عثمان بن محمد الوارقشتی

– نکته بسیار جالبی درباره امکان انجام عمل به فریضه حجّ: سئل أبو الحسن الکرخی ببغداد عن رجل وجب علیه الحج الا أنه لا یخرج لما أنّ القرامطه تدخل علی الحاج فی البادیه هل یکون ذلک عذراً فقال: ما سلمت البادیه عن أحد یعنی لیس ذلک بعذر لأنّ البادیه لا تخلو عن الآفات من قله الماء وشده الحرّ وهیجان ریح السموم وبه کان یفتی فقهاؤنا وقال أبو القاسم الصفّار: لا أشکّ فی سقوط الحجّ عن النساء فی هذا الزمان وإنما أشکّ فی السقوط عن الرجال وأفتی أبو بکر الرازی ببغداد أنّه سقط عن الرجال أیضاً فی هذا الزمان. و به کان یفتی الوبری، کما بدأنا به الباب وحکی عن أبی بکر الورّاق أنّه خرج إلی بیت الله حاجاً فلما ذهب مرحله فقال لأصحابه ردّونی أرتکب ستمائه کبیره فی مرحله