پاورپوینت کامل تمثیل در ادبیات عرب ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تمثیل در ادبیات عرب ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تمثیل در ادبیات عرب ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تمثیل در ادبیات عرب ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

در همان سده‌های نخست اسلامی می‌توان یافت. چه، سیبویه (د ۱۸۰ق/۷۹۶م)، فرّاء (د ۲۰۶ق/۸۲۱م)، ابوعبیده معمر بن مثنی (د ح ۲۱۰ق/۸۲۵م) در آثار خود از آن یاد کرده‌اند و گویا جاحظ (د ۲۵۵ق/۸۶۹م) نخستین کسی است که رساله‌ای بدین نام نگاشته است (عید، ۲۷۵- ۲۷۸؛ ناقوری، ۴۵۸؛ موسی، ۱۵۳؛ EI2, X/179). تمثیل همگام با علم بیان، رو به تکامل نهاد تا آنکه در سد ۴ق/۱۰م قدامه بن جعفر (د ۳۳۷ق/۹۴۸م) در کتاب نقدالشعرخود به موضوع تشبیه و تمثیل که از مسائل اساسی علم بیان‌اند، پرداخت و تعریف مستقلی از آن به دست داد. در نظر قدامه تمثیل از «ائتلاف لفظ و معنا» پدید می‌آید و در حقیقت استعمال کلام در غیر معنای حقیقی خود را گویند (ص ۱۸۱). قدامه برای تفهیم و تثبیت این موضوع در ذهن شنونده به ابیاتی از شعر عرب استشهاد می‌کند

اصطلاح تمثیل را که از موضوعات مهم علم بیان به شمار می‌آید،

در همان سده‌های نخست اسلامی می‌توان یافت. چه، سیبویه (د ۱۸۰ق/۷۹۶م)، فرّاء (د ۲۰۶ق/۸۲۱م)، ابوعبیده معمر بن مثنی (د ح ۲۱۰ق/۸۲۵م) در آثار خود از آن یاد کرده‌اند و گویا جاحظ (د ۲۵۵ق/۸۶۹م) نخستین کسی است که رساله‌ای بدین نام نگاشته است (عید، ۲۷۵- ۲۷۸؛ ناقوری، ۴۵۸؛ موسی، ۱۵۳؛

EI2, X/179

). تمثیل همگام با علم بیان، رو به تکامل نهاد تا آنکه در سد ۴ق/۱۰م قدامه بن جعفر (د ۳۳۷ق/۹۴۸م) در کتاب نقدالشعرخود به موضوع تشبیه و تمثیل که از مسائل اساسی علم بیان‌اند، پرداخت و تعریف مستقلی از آن به دست داد. در نظر قدامه تمثیل از «ائتلاف لفظ و معنا» پدید می‌آید و در حقیقت استعمال کلام در غیر معنای حقیقی خود را گویند (ص ۱۸۱). قدامه برای تفهیم و تثبیت این موضوع در ذهن شنونده به ابیاتی از شعر عرب استشهاد می‌کند (ص ۱۸۲، ۱۸۵).

العمد ابن رشیق (د ۴۵۶ق/۱۰۶۴م) نیز یکی از آثار مهم بلاغی دیگر به شمار می‌رود که نویسنده در آن بابی مستقل برای تمثیل گشوده، و به تبیین وجوه آن پرداخته است (نک‍ : ص ۴۷۳-۴۷۹). وی تمثیل یا به قول برخی از دانشمندان علم بیان «مماثله» (نک‍ : ابوهلال، ۳۸۹) را تشبیه شیء به شیء دیگر با وجود قرین صارفه می‌داند (ص ۴۷۳؛ نیز نک‍ : ابن حجه، ۱۳۴). ابن رشیق تمثیل را از انواع استشهاد (همانجا)، و هر دو را زیرمجموع تشبیه برشمرده‌ که البته فاقد ابزار تشبیه‌اند (ص ۴۷۸). به اعتقاد وی امرؤالقیس (ه‍ م) نخستین شاعر عرب است که از صنعت تمثیل در سروده‌های خود بهره جسته است (ص۴۷۳).

در سد بعد تمثیل معانی گسترده‌تری یافت و اصولش با تشبیه درآمیخت. در این سده باید از دو اثر مهم عبدالقاهر جرجانی (د ۴۷۱ق/۱۰۷۸م) به نامهای اسرار البلاغه و دلائل الاعجاز در دو علم معانی و بیان یاد کرد که محور و ملاک بسیاری از پژوهشهای بلاغی پس از خود قرار گرفت. هر چند در آثار عبدالقاهر برخی از دانشهای بلاغی استقلال یافتند، اما تشبیه و تمثیل تقریباً به یک معنی به کار رفتند. در هر حال آثار وی را می‌توان مفصل‌ترین کوششهای علمی برای بررسی مفهوم تمثیل دانست. او در کتاب اسرار البلاغه بخش وسیعی از مباحث خود را به تمثیل اختصاص داد و از برخی ویژگیهای این مبحث سخن راند که عبارت‌اند از: مقایس تشبیه و تمثیل (ص ۱۶۳-۱۸۶)، بیان وجوه افتراق و اشتراک میان آن دو (ص ۷۸-۸۰)، تمثیل و تعقید (ص ۱۱۴- ۱۱۸)، جمع میان تشبیه و تمثیل (ص ۱۲۸-۱۴۴)، فلسف تمثیل (ص ۱۰۵- ۱۰۹)، اقسام تمثیل (ص ۸۵-۹۲)، تفاوت میان استعاره و تمثیل (ص ۱۸۷-۱۹۳) و کاربرد هنری تمثیل (ص ۹۳- ۱۰۵). جرجانی در آثار خود از دیدگاهی تحلیلی‌‌ به موضوع نگریسته، و ضمن شرح شواهد موجود، مطالبی دقیق و سودمند در این باب ارائه کرده است. در هر حال این آثار را می‌توان صورت نهایی مبحث تمثیل دانست که نویسنده در آنها به تنظیم و طبقه‌بندی مطالب پرداخته است.

در اوایل سد ۷ق سکاکی (د ۶۲۶ق/۱۲۲۹م) کتاب مفتاح العلوم را که از برجسته‌ترین آثار وی به شمار می‌آید، نگاشت و تمثیل را در زمر مباحث مربوط به تشبیه قرار داد (ص ۳۴۶-۳۴۹). اندکی پس از آن، ضیاءالدین ابن اثیر (د ۶۳۷ ق/۱۲۳۹م) در کتاب الجامع الکبیر به موضوع تمثیل پرداخت. اما در این هنگام دیگر مباحث به حد کمال رسیده بود؛ از این‌رو تعریفی که وی (ص ۱۵۷) یا نویسندگان پس از او از تمثیل ارائه می‌دهند، تکرار سخنان پیشینیان است، جز اینکه انبوهی شاهد قرآنی، امثال و اشعار عربی بر آن افزوده می‌شود (ص ۱۵۷-۱۵۹؛ نیز نک‍ ‍: ابن ابی اصبع، ۲۱۴-۲۲۰؛ علوی، ۲/۲- ۸)، و یا اینکه به شرح و تلخیص آنها محدود می‌گردد؛ همچون تلخیص المفتاح خطیب قزوینی (د ۷۳۹ق) که خلاص دقیق و روشنی از المفتاح سکاکی است که با توجه به آراء عبدالقاهر جرجانی تکمیل شده است (نک‍ ‍: مطلو