پاورپوینت کامل سیری در رسائل تعلیمی سهروردی ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیری در رسائل تعلیمی سهروردی ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیری در رسائل تعلیمی سهروردی ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیری در رسائل تعلیمی سهروردی ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

سهروردی در اواخر پرتونامه می‌نویسد که «نور مفارقات زاید بر ماهیَّت ایشان نیست، بلکه ایشان نورهای مجرّدند از مادَّت، همچنانکه حکیمان نورانی گفته‌اند از سر مشاهدت» (مجلد سوم مصنّفات، ص ۸۱). در کتاب سرچشمه‌های حکمت اشراق و مفهوم‌های بنیادین آن می‌خوانیم: «چنین به نظر می‌رسد که در این عبارت، شیخ نور را به معنای وجود در مقابل ماهیّت به کار می‌بَرَد و بحث زیادتی وجود بر ماهیّت را پیش کشیده و از قول حکمای اشراقی تصریح می‌کند که مفارقات وجود محض و انیّت صرفند و ماهیّتی ورای هستی ندارند» (چاپ دوم، ص ۷۰). سهروردی وجود را جزو اعتبارات عقلی برمی‌شمارد؛ بنابراین در عبارت پرتونامه، مقصود از نور چیز دیگری غیر از وجود است. مقصود این است که مجرّدات به علم حضوری شهودی، ذات خود را درمی‌یابند و این علم زائد بر ماهیّت آنها نیست.

سخنرانی دکتر بابک عالیخانی با عنوان «پاورپوینت کامل سیری در رسائل تعلیمی سهروردی ۳۰ اسلاید در PowerPoint» در جمع اعضای هیأت علمی مؤسسه:

در این جلسه که روز دوشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۴ برگزار شد. دکتر بابک عالیخانی در جلسه دوره‌ای اعضای هیأت علمی سخنرانی خود را با عنوان «پاورپوینت کامل سیری در رسائل تعلیمی سهروردی ۳۰ اسلاید در PowerPoint»ارائه نمودند.

آنچه در ادامه می‌خوانید خلاصه سخنرانی ارائه شده در این جلسه است.

سهروردی را به‌جز کتب مفصَّل و رسائل تمثیلی مشهور، رسائل تعلیمی گرانقدری است که لطائفی از آنها در این گفتار ارائه می‌گردد.

الف) پرتونامه

سهروردی در اواخر پرتونامه می‌نویسد که «نور مفارقات زاید بر ماهیَّت ایشان نیست، بلکه ایشان نورهای مجرّدند از مادَّت، همچنانکه حکیمان نورانی گفته‌اند از سر مشاهدت» (مجلد سوم مصنّفات، ص ۸۱). در کتاب سرچشمه‌های حکمت اشراق و مفهوم‌های بنیادین آن می‌خوانیم: «چنین به نظر می‌رسد که در این عبارت، شیخ نور را به معنای وجود در مقابل ماهیّت به کار می‌بَرَد و بحث زیادتی وجود بر ماهیّت را پیش کشیده و از قول حکمای اشراقی تصریح می‌کند که مفارقات وجود محض و انیّت صرفند و ماهیّتی ورای هستی ندارند» (چاپ دوم، ص ۷۰). سهروردی وجود را جزو اعتبارات عقلی برمی‌شمارد؛ بنابراین در عبارت پرتونامه، مقصود از نور چیز دیگری غیر از وجود است. مقصود این است که مجرّدات به علم حضوری شهودی، ذات خود را درمی‌یابند و این علم زائد بر ماهیّت آنها نیست.

حقیقت این است که اصالت ماهیّت شیخ اشراق به‌درستی درک نشده است. ماهیّت در نزد سهروردی «مابه‌الشَّیء هو هو» است و هویّت شیء همان انائیَّت اوست (انائیَّت اصطلاح شیخ اشراق است و می‌توان لفظ «خودآگاهی» را معادل فارسی آن دانست). انائیَّت (یا مخفَّف آن اَنیَّت) پایه حکمت سهروردی است. انائیَّت سهروردی نه کوگیتوی دکارت است و نه عبارت از نوعی

solipsism

به شمار می‌رود. انائیَّت سهروردی سر از اناالحق منصور حلّاج برمی‌آورد. حکمت سهروردی را گونه‌ای ایدئالیسم شرقی می‌توان نامید.

سهروردی بارها نوشته است که زمینه‌های قول به اعتباریت وجود را در آثار مشائیان یافته است. مشائیان متقدم مانند فارابی و ابن‌سینا گویا به اصالت وجود و اصالت ماهیت هردو قائل بوده‌اند، حال آنکه مشائیان متأخر (عمر خیّام و ابن‌سهلان ساوجی) از اعتباریت وجود دم زده‌اند. خیّام در یکی از رسالات کوتاه خود که به زبان عربی است صریحاً وجود را اعتباری شمرده است. وجود اعتباری نیست، ولی اساس حکمت اشراق که «خودآگاهی» است به قوَّت خود باقی است. غالباً پنداشته‌اند فیلسوفی که به اصالت وجود قائل نیست، حتماً به اصالت ماهیَّت به معنی ما «یُقالُ فی جواب ما هو» قائل خواهد بود. این رأی نادرست، به تفسیر غلط حکمت اشراق انجامیده است. به علاوه، از آنجا که از عرفان وحده‌الشهودی بایزید و حلّاج و خرقانی درک کاملی وجود نداشته، حکمت سهروردی نیز که نردبانی است برای صعود به بام بلند وحده‌الشهود، چنانکه سزاوار است فهمیده نشده است.

ب) هیاکل‌النور

به نظر می‌رسد که سهروردی نام رساله خود را از فقره‌ای از «حدیث حقیقت» برگرفته باشد. علی علیه‌السّلام و کمیل بن زیاد نخعی که شاگرد معنوی وی بود، سوار بر ناقه‌ای طی طریق می‌کردند. کمیل سؤال کرد: ما الحقیقه؟ «حقیقت چیست؟» امام (ع) فرمود: ما لک والحقیقه؟ «ترا با حقیقت چه کار است؟» کمیل گفت: اولَستُ صاحبَ سِرِّک؟ «آیا من از اصحاب سرّ تو نیستم؟» امام علی‌ (ع) فرمود: بلی، ولکن یترشَّح علیک ما یَطفَحُ مِنیّ. «آری، ولی آنچه از من لبریز می‌گردد بر تو می‌تراود». کمیل بار سوم پرسید: اَوَ مثلُک یُخَیِّبُ سائلاً؟ «آیا شخصی مانند تو (که در کمال مهربانی است) پرسنده را نومید می‌گردانَد؟» امام (ع) در برابر اصرار کمیل لب به پاسخ گشود و فر