پاورپوینت کامل دیدگاههای فقهی درباره ترجمه قرآن ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیدگاههای فقهی درباره ترجمه قرآن ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیدگاههای فقهی درباره ترجمه قرآن ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیدگاههای فقهی درباره ترجمه قرآن ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

گفته‌اند در احادیثی که از پیامبر(ص) و معصومان رسیده، گفته شده: «تعلّموا القرآن بعربیته:۱ قرآن را با عربیت آن بیاموزید.» همچنین در فرهنگ اهل بیت(علیهم السلام)، روایاتی در تشویق به تعلیم عربی رسیده است، مانند آنچه از امام صادق(ع) نقل شده: «تعلّموا العربیه، فانّها کلام الله الذی کلّم به خلقه و نطق به للماظین:۲ عربیت را بیاموزید که این زبان کلام خداست که با مردم سخن گفته و از گذشتگان یاد کرده است.

۶ـ۶ تشویق بر تعلیم زبان عربی

گفته‌اند در احادیثی که از پیامبر(ص) و معصومان رسیده، گفته شده: «تعلّموا القرآن بعربیته:۱ قرآن را با عربیت آن بیاموزید.» همچنین در فرهنگ اهل بیت(علیهم السلام)، روایاتی در تشویق به تعلیم عربی رسیده است، مانند آنچه از امام صادق(ع) نقل شده: «تعلّموا العربیه، فانّها کلام الله الذی کلّم به خلقه و نطق به للماظین:۲ عربیت را بیاموزید که این زبان کلام خداست که با مردم سخن گفته و از گذشتگان یاد کرده است.

و در روایتی دیگر از امام جواد(ع) از برتری کسی که به ادبیات زبان عربی را می‌داند، سؤال می‌شود. راوی می‌پرسد: «برتری این فرد که توانایی بر زبان عربی دارد و در نهایت به ادب عربی سخن می‌گوید در مجالس و محافل و جامعه روشن است؛ اما چرا پیش خدا برتر باشد؟» حضرت می‌فرماید: «بقراءه القرآن کما انزل و دعائه من حیث لا یلحن:۳ چون تلاوتی که از قرآن می‌کند، با صحت و به همان گونه است که نازل شده و دعایی که می‌خواند، بدون غلط و اشتباه است.»

بنابراین به این روایات، استدلال شده است و مسئله تعلیم عربی برای قرائت و فهم قرآن مورد تشویق و تأکید قرار گرفته است.

این روایات دلالت بر نهی از تفسیر و ترجمه قرآن ندارد و حداکثر این روایات، دلالت بر مطلوبیت و نیک بودن دانستن علم عربی برای مسلمانان در استفاده قرآن دارد و دلیل برعدم جواز ترجمه قرآن نیست.

افزون بر این، روایاتی داریم که دلالت دارد حتی در قرائت قرآن؛ اگر کسی نمی‌تواند به‌خوبی بخواند و با لهجه عجمی می‌خواند، خداوند آن را به حساب عربی می‌گذارد، مثل روایتی که امام صادق(ع) به نقل از پیامبر(صلی الله علیه و آله) نقل می‌کند: «ان الرجل الاعجمی من أمتی لیقرأ القرآن بعجمته، فتعرفه الملائکه علی عربیّه»۴

در این روایت، مسئله خواندن قرآن مطرح است که خداوند نوعی ترخیص ایجاد می‌کند و کسی که قرآن را غلط و یا به لهجه غیرعربی و بدون رعایت مخارج حروف می‌خواند، باز می‌پذیرد. حال اگر کسی می‌خواهد قرآن را بفهمد و در هنگام قرائت به معانی قرآن توجه پیدا کند، یا برای آشنایی با مفاد اصلی پیام قرآن به ترجمه‌ای نیاز دارد، این ادله دلالت بر قبول دارد و در مقابل آن، روایت پیشین است که افضلیت و اکملیت را در زبان عربی می‌دانست و این دلیل بر آن است که دانستن عربیت خوب است؛ اما اگر کسی ندانست، راه دیگر هم وجود دارد.

۶ـ۷ استدلال بر عجمی نبودن قرآن

از دیگر ادله ترجمه قرآن، تمسک به این آیه شریفه است: «و لو جعلناه قرآناً اعجمیاً لقالوا لولا فُصّلت آیاته؟ ءاعجمی و عربی؟ قل هو للذین آمنوا هُدی و شفاء و الذین لایؤمنون فی آذانهم وقر و هو علیهم عمی اولئک ینادون من مکان بعید:۵ اگر این کتاب را قرآن غیر عربی گردانیده بودیم، مطمئناً می‌گفتند: چرا آیه‌های آن به تفصیل و روشنی بیان نشده است؛ کتابی غیر عربی نازل شود (و مخاطب آن) عرب زبان [باشد]؟ بگو: این کتاب برای کسانی که ایمان آورده‌اند، رهنمود و درمانی است و کسانی که ایمان نمی‌آورند، گوشهایشان سنگین است و قرآن برای آنان نامفهوم است و گویی آنان را از جایی دور ندا دهند.»

آنها به این آیه استدلال کرده‌اند که چون خدا نخواسته قرآن را غیر عربی نازل کند، پس کسی حق ندارد آن را به غیر عربی برگرداند.

این استدلال به گفته ابن الخطیب، بسیار شگفت‌آور است که باید به جای نگرانی از مترجمان متعهد کلام الله مجید، از این گروه تحریف‌گر معانی قرآن دغدغه داشت؛ با اینکه آنان عرب و از علما و فضلا هستند (چون آیه‌ای که در مقام طعنه به اعراب متعصب است و می‌خواهد بگوید که حتی اگر قرآن به زبان عجمی نازل می‌شد باز اشکال می‌کردند که ما نمی‌فهمیم و باید به عربی نازل شود)، بر منع ترجمه قرآن استدلال کرده‌اند، با اینکه معنا ندارد که قرآن نازل شود. ولی هشتاد و اندی درصد مردم جهان از شنیدن قرآن و فهم و هدایت آن محروم شوند.۶

بنا بر این با نقدی که به شبهات و استدلال مخالفان ترجمه قرآن داشتیم، به دست می‌آوریم که از نظر شرعی و به لحاظ حکم فقهی هیچ گونه مانعی برای ترجمه نیست و ادله این گروه کاملاً مخدوش است.

۷- ادله قائلان به وجوب ترجمه

در برابر کسانی که قائل به حرمت ترجمه یا جواز آن شده‌اند، کسانی گفته‌اند ترجمه قرآن در جوامع غیر عربی واجب است. این گروه با چند مقدمه نظریه خود را مطرح ساخته‌اند:

۷ـ۱ عربیت دلیل بر لزوم ترجمه

عربیت قرآن کریم دلیل بر این است که باید برای استفاده دیگران به ترجمه آن روی آورد؛ زیرا قرآن کریم می‌فرماید: «فانّما یسّرناه بلسانک لعلهم یتذکرون:۷ در حقیقت قرآن را بر زبان تو آسان گردانیدیم امید که پند گیرید» و در جای دیگر می‌فرماید: « ولقد یسّرنا القرآن للذکر، فهل من مُدّکر:۸ قطعاً قرآن را برای پندآموزی آسان کرده‌ایم، پس آیا پندگیرنده‌ای هست؟»

اگر قرار است که قرآن برای پندآموزی و پندگیرندگی نازل شود و زبانش عربی باشد، باید وسیله فهم آن را برای مردم فراهم کرد تا از معانی آن بهره گیرند و اگر آنان زبان قرآن را نمی‌دانند و امکان یادگرفتن برای آنان حاصل نمی‌گردد، دست کم ابزار و وسایل فهم و در نهایت هدایت و تأثیر ایجاد شود؛ زیرا همان طور که فهم قرآن اعجمی برای عرب ممکن نیست، قرآن عربی نیز برای عجمها ممکن نیست، مگر اینکه با ترجمه بتوانند به معانی آن آگاه شوند.

این استدلال، حداکثر ضرورت و ترجیح ترجمه از سوی عالمان دینی را اثبات می‌کند؛ اما دلیلی بر وجوب و حکم شرعی نخواهد بود.

۷ـ۲ عمومیت پیام الهی

از سوی دیگر قرآن کریم برای همه مردم نازل شده، خطابات قرآن با: «یا ایها الناس»،۹ «هذا بیانٌ للناس»،۱۰ «و لقد صرفنا فی هذا القرآن للناس»۱۱ همگی خطاب به توده‌های مردم عرب و عجم است و در آیاتی این شمول تصریح شده است: «تبارک الذی نزّل الفرقان علی عبده لیکون للعالمین نذیرا»،۱۲ «و اوحی الیّ هذا القرآن لانذرکم به و من بلغ»۱۳ و در جای دیگر آمده: «ما هو الا ذکرٌ للعالمین»،۱۴ همان طور که رسالت خود پیامبر(ص) برای همه بشریت است: «و ما ارسلناک الا کافه للناس»۱۵

از این رو قرآن نمی‌تواند منحصر به مردم و زبان خاصی باشد تا وسیله هدایت، تذکر و تدبر باشد و از آنجا که غیر عربها با زبان قرآن آشنا نیستند، و شرایط زندگی و اجتماع و مشاغل به گونه‌ای نیست که بتوانند زبان عربی را بیاموزند، در قدم نخست باید ترجمه‌ای باشد که بتواند با معانی قرآن آشنا گردند.

این دلیل نیز تکلیف شرعی ایجاد نمی‌کند و این آیات هم در مقام بیان این نکته نیست و حداکثر وجوب مقدمه‌ای را اثبات می‌کند که امر عقلی و ارشادی است.

۷ـ۳ تساوی همه مردم در تبلیغ

از آنجا که دعوت پیامبر(ص) برای همه مردم است و قرآن همه دعوتش عمومیت دارد و در این جهت فرقی میان عرب و عجم نیست، و از سوی دیگر به تعبیر قرآن، اگر قرآن عجمی نازل می‌شد، عربها