پاورپوینت کامل پناه دین و دنیای مردمان روزگار ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پناه دین و دنیای مردمان روزگار ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پناه دین و دنیای مردمان روزگار ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پناه دین و دنیای مردمان روزگار ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

زندگی و زمانه شیخ صفی‌الدین اردبیلی؛ آن که حسن می‌داشت با خلق

«در غایت حسن خلق بود … و می‌فرمود خُلقی که با خلق است حسن معیشت است با خلق، همچنانک معامله‌ای راست کردن و سخن و صحبت راست داشتن و مهم و مصلحت خلق راست کردن و بر خیر و شر ایشان مشفق بودن و با خلق دست و دل و پیشانی گشاده داشتن. و شیخ را این معنی به تمام کمال بود که دایم زحمت بر خلق بر خود می‌گرفت و راحت به خلق می‌رسانید و مردم را به راحت می‌داشت و به دلجویی خلق مشغول می‌بود اگرچه ازیشان خلاف نفس خود می‌دید و آزار می‌رسید».

زندگی و زمانه شیخ صفی‌الدین اردبیلی؛ آن که حسن می‌داشت با خلق

«در غایت حسن خلق بود … و می‌فرمود خُلقی که با خلق است حسن معیشت است با خلق، همچنانک معامله‌ای راست کردن و سخن و صحبت راست داشتن و مهم و مصلحت خلق راست کردن و بر خیر و شر ایشان مشفق بودن و با خلق دست و دل و پیشانی گشاده داشتن. و شیخ را این معنی به تمام کمال بود که دایم زحمت بر خلق بر خود می‌گرفت و راحت به خلق می‌رسانید و مردم را به راحت می‌داشت و به دلجویی خلق مشغول می‌بود اگرچه ازیشان خلاف نفس خود می‌دید و آزار می‌رسید». روایت ابن بزاز اردبیلی در کتاب «صفوه الصفا» نمونه‌ای از نیکی رفتار شیخ صفی‌الدین اردبیلی از صوفیان پرآوازه عصر ایلخانان مغول است؛ نیای صوفیان صفوی که سه سده بعد بر تخت سلطنت ایران تکیه زدند. او در زمانه‌ای با زخم‌هایی ناسور و درمان‌ناشدنی می‌زیست؛ زمانه‌ای که چشم به راه نجات‌دهنده و یاریگری با دست‌هایی معجزه‌آسا و دیگرگونه بود و گونه‌ای عشقی معنوی و نگه‌دارنده را می‌جست.

یک جنبه از میراث کهن و پرمایه فرهنگی ایران به تصوف و عرفان بازمی‌گردد. این میراث ارزنده که در درازنای مصیبت‌ها و رنج‌های تاریخ، جان‌پناهی آرام‌بخش و تسلی‌دهنده برای همه مردم فراهم آورده است. کشش بسیار و گسترده مردم به دامن تصوف را پس از هجوم دهشتناک و تلخ مغولان در منابعی بسیار به روشنی می‌توان به تماشا نشست. در این برهه حساس که روحیه بازماندگان آن یورش‌های خشونت‌آمیز با اندوه و ناامیدی، فسردگی و تنهایی گره خورده بود، تعلیم‌ها و آموزه‌های صوفیان و عارفان که بر اصول جوانمردانه با همدلی و یاریگری استوار بود، به گونه‌ای بستر باززنده‌سازی روحی را پیش روی مردم می‌گشود و امید اجتماعی میان آنان و در زندگی‌شان می‌آفرید. در این بستر امیدوارانه با وجود دردها و رنج‌ها می‌شد دمی آرام گرفت و آسود و به فردا دل بست. حضور و کرامت‌های شیخ صفی‌الدین اردبیلی در این میانه همچون نجات‌بخشی تصویر می‌شد که غم زمانه را فرومی‌کاست و رنگ نظمی دیگر بر گذر روزگار می‌پاشید.

زندگی و نیکی خلق شیخ

شیخ صفی‌الدین نیای بزرگ صفویان، از سادات اردبیل به شمار می‌آمد.او در میانه سده هفتم هجری زاده شد و ۸۵ سال بعد درگذشت. نیاکان شیخ در روستای کلخوران اردبیل به کشاورزی اشتغال داشتند. پیشینیان این خاندان از روستای رنگین گیلان رخت بربسته، در پیرامون اردبیل رخت اقامت افکنده بودند. امین‌الدین جبراییل پدر شیخ بود؛ کسی که با وجود مکنت و ثروت که از زراعت اندوخته بود، تصوفی انزواطلبانه در پیش گرفت. شیخ صفی‌الدین بدین‌سان در خانواده‌ای از سلک تصوف و انزوا چشم به دنیا گشوده بود. وی علوم رسمی زمان را آموخت و به زهد گروید. زندگی زاهدانه او با روزه‌داری، شب‌بیداری، ریاضت و رویاها و مکاشفه‌های صوفیانه گره خورده بود. او به فضایل و کمالاتی آراسته بود و روایت شده است که قرآن از بر داشت. برخلاف رویه پدر، در میان مردم زمان خود بود و مرادی راهنما و یاریگر به شمار می‌آمد. اولجایتو، ایلخان مغول نیز با او حریم و حرمت نگه می‌داشت. شیخ زمانی در مکتب شیخ زاهد گیلانی درس آموخت و چندی بعد دختر او را به همسری گرفت. زندگی آمیخته با زهد و مردم‌دوستی، خانقاهش را به زودی مکان آمد و شد خیل مریدان و شیفتگان کرد؛ مریدانی که نه تنها از ایران که ورای مرزهای ایران از شام و ترکیه نیز به دیدارش می‌شتافتند.

شیخ صفی بنابر آموزه های استادش شیخ زاهد مدت‌ها به خدمت‌رسانی مردم پرداخت. وی تا جایی پیش رفت که تشخیص میان خدمت یا ریاضتش دشوار می‌آمد. این مرحله از زندگی او با ایثار و بخشش جان و مال و فداکاری گذشت. بنابر همین آموزه‌های ارزشمند بود که شیخ در دل‌های مردم نفوذ کرد. او آموزگاری خوب برای مردم زمانه‌اش بود و در دیدار عامه، آنها را برادر و بابا می‌خواند. در صفوه الصفا باز درباره‌اش می‌خوانیم« شیخ سخاوت دوست داشتی و مردم را به سخاوت تحریض نمودی، و اگر کسی اندک مایه سخاوتی معلوم کردی، وی را مدح می‌فرمودی و عذر می‌