پاورپوینت کامل سیروس غنی ملی ‌گرای لیبرال ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیروس غنی ملی ‌گرای لیبرال ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیروس غنی ملی ‌گرای لیبرال ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیروس غنی ملی ‌گرای لیبرال ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

دهه سی و چهل که دوره کودکی و نوجوانی‌ام بود، همواره درباره دکترقاسم غنی خاطراتی می‌ شنیدم که یا از مهارت او در امر پزشکی حکایت داشت یا از عملکرد و نقش سیاسی او در مقام وزارت فرهنگ و بهداری یا سفارت مصر و آمریکا و … و به‌ ویژه از خواستگاری و طلاق او از فوزیه همسر اول محمدرضاشاه یاد می‌ شد. تنها اثر مکتوبی هم که از او در دسترس داشتم تاریخ تصوف دوجلدی ایشان درباره احوالات و زمانه حافظ بود. مجموعه داده‌ها و ذهنیت‌های آن دوران، او را شخصیتی حکومتی و درباری معرفی می‌کرد که در اواسط حکومت دکتر مصدق (فروردین ۱۳۳۱) چشم از جهان فروبسته بود. از آن زمان همه خویشاوندان آرزو داشتند که جوانترهای فامیل راه او را ادامه داده و جای خالیش را پرکنند.

دهه سی و چهل که دوره کودکی و نوجوانی‌ام بود، همواره درباره دکترقاسم غنی خاطراتی می‌ شنیدم که یا از مهارت او در امر پزشکی حکایت داشت یا از عملکرد و نقش سیاسی او در مقام وزارت فرهنگ و بهداری یا سفارت مصر و آمریکا و … و به‌ ویژه از خواستگاری و طلاق او از فوزیه همسر اول محمدرضاشاه یاد می‌ شد. تنها اثر مکتوبی هم که از او در دسترس داشتم تاریخ تصوف دوجلدی ایشان درباره احوالات و زمانه حافظ بود. مجموعه داده‌ها و ذهنیت‌های آن دوران، او را شخصیتی حکومتی و درباری معرفی می‌کرد که در اواسط حکومت دکتر مصدق (فروردین ۱۳۳۱) چشم از جهان فروبسته بود. از آن زمان همه خویشاوندان آرزو داشتند که جوانترهای فامیل راه او را ادامه داده و جای خالیش را پرکنند. دست برقضا برخلاف این انتظار،‌ سر‌و‌کار اینجانب سال ۱۳۵۲ به ساواک کشیده شد. روز‌و‌شب اول دستگیری که عریان بر تخت فلزی شکنجه بسته شده بودم، هر ازگاهی پیرمردی لاغر اندام- که بعدها فهمیدم تیمسار زندی پور رئیس کمیته مشترک ضدخرابکاری است- به بالینم می‌آمد و نصیحتم می‌کرد. او که برخلاف بازجوها بسیار مؤدب و با نزاکت بود، یکبار پرسید تو از کدام غنی‌ها هستی؟ با دکترقاسم غنی نسبتی داری؟ وقتی فهمید برادرزاده‌اش هستم، با حالتی شگفت‌زده گفت: من فامیل ترا می‌شناسم، تو دیگر چرا بیراهه رفتی؟! برگرد من کمکت می‌کنم. باز هم این تصور که دکتر غنی مدافع حکومت پهلوی بوده تقویت شد. در دوران زندان هم منبعی برای مطالعه در این زمینه نداشتم. تنها سال ۱۳۵۷ در زندان قصر خبری در روزنامه خواندم که سایروس ونس وزیرخارجه آمریکا به ایران سفرکرده و علاوه بر مقامات دولتی با سیروس غنی نیز دیدار داشته است

.

زمانی که من از زندان آزاد شدم، سیروس و سایر وابستگان از ایران رفته بودند. چندی پس از پیروزی انقلاب که دکتر سیروس غنی یادداشت‌های پدرش را جمع‌آوری و منتشر کرد و من نیز فرصت مطالعه بیشتری یافتم، دریافتم که شناخت درستی از او و پدرش نداشته‌ام. ماجرای طلاق فوزیه و نقدهای جدی دکترقاسم غنی به ساختار دربار شاه۲، تعرض‌های او به عملکرد اشرف پهلوی، تجلیل‌های او از کمال‌الملک که مطرود دربار شده بود، نامه‌هایش به دکترمصدق، به‌ویژه تحلیلش از اوضاع سیاسی قبل از نهضت ملی کردن نفت و نفرتش از عملکرد انگلیسی‌ها، همه نشان می‌داد که او شخصیتی مستقل از حکومت داشته و بیش از هرچیز به قانون اساسی مشروطه، نظام دموکراتیک پارلمانی و انتخابات آزاد اعتقاد داشت و تنها راه نجات ایران را در آستانه نهضت ملی کردن نفت، تضمین انتخابات آزاد می‌دانست۱. یعنی همان راهی که مصدق در پیش گرفت و به مانع دربار و انگلیس برخورد. در کتاب نامه‌های دکترغنی که به همت مرحوم سیروس غنی و پروفسور سیدحسن امین منتشرشده است، دونامه از دکتر غنی به دکترمصدق چاپ شده است. در آنجا می‌خوانیم غنی به مصدق می‌نویسد راه و روش تو را قبول دارم ولی امید ندارم که بگذارند تو کارت را به سرانجام رسانی. این گفته که در اوایل روی کارآمدن دکترمصدق نگاشته شده نشان از واقع‌بینی و پیش‌بینی درست او از اوضاع زمان و نگاه او نسبت به بافت دربار شاهی بود. با شناخت این واقعیات، از تصور دیرینه خود نسبت به او شرمنده شده و از روح بزرگش حلالیت طلبیدم. اما باید اذعان کرد این تغییر تصویر را مرهون تلاش‌های ماندگار دکتر سیروس غنی درجهت واقع‌نمایی تاریخ معاصر هستم که بی‌گمان بسیاری دیگر از هموطنان نیز از آن بهره برده‌اند

.

پدر و پسر

مرحوم سیروس غنی در کنار پدر با یک واقعیت دوگانه روبه‌رو بود. از یک سو داشتن پدری چنین فاضل برای وی فرصتی بود که از این فضل و دانش و موقعیت بهره گیرد. مسلما ترغیب او به تحصیلات متوسطه در بیروت و اروپا و آمریکا در آن دوران بخشی از همین فرصت بود. همچنین گرایش او به تاریخ و فرهنگ و کتاب هم چه بسا تحت تأثیر شخصیت و رفتار پدرش باشد. اما چنین موقعیتی یک پیامد دیگر هم دارد. معمولا طبق عادت فرهنگی ما، فرزند شخصیتی بزرگ بودن، باعث می‌شود همه نگاه‌ها به آن شخصیت متمرکز شده و فرزند هرچند فرهیخته، کمتر دیده شود. حتی امروز وقتی به معرفی سیروس پرداخته می‌شود اولین شاخص شناسایی او را پدرش عنوان می‌کنند. اما خوشبختانه سیروس از آن فرزندانی نبود که از فضل پدر حاصلی نبرده باشد. اتفاقا در مواردی کاملا فضیلت‌های پدر را در خود نهادینه کرده و در برخی موارد نیز با او تفاوت دارد

.

مشابهت‌ها و تفاوت ها

یکی از ویژگی‌های دکترقاسم غنی که در سیروس نیز بازتولید شد این بود که او گرچه در رشته پزشکی تخصص گرفت و طبیب حاذقی هم شد، اما به این تخصص بسنده نکرد. او در زمینه پزشکی خدمات زیادی کرد و بیماران زیادی را از مرگ رهانید. بیمارستانی در شهر خود بنیاد گذاشت و مدتی هم وزیر بهداری شد. اما دغدغه‌های او فراتر از این رشته آکادمیک و تخصصی‌اش بود. پژوهش هایش در زمینه حافظ شناسی و عرفان و تصوف، ترجمه آثار آناتول فرانس، مراواداتش با شخصیت‌های فرهنگی و علمی در کشورهای مختلف محل مأموریتش نشان می‌دهد او روحی تشنه و نیازمند داشت که با مقام و شغل و تخصص علمی سیراب نمی‌شد. ادبیات و عرفان و تاریخ در کنار طبابت و سیاست همواره از مشغله‌های فکری روزمره او بود. در حالی که بعضی در یک رشته تخصصی آکادمیک یا منصب و مقام- به‌ویژه اگر عالی باشد- غرق می‌شوند. در همان موقعیت می‌ایستند. حتی بعضی مهم‌ترین ویژگی و برجستگی شان همان مقام و منصب‌شان می‌شود. وزارت و سفارت و ریاست، فلسفه «بودن»شان است و از همین رو برای حفظ آنها به هر آب و آتشی دست می‌یازند. دکتر قاسم غنی گرچه به مقامات سیاسی و علمی دست یافت، اما همواره در جستجوی گمگشته‌ای بود. سیمرغی را می‌جست و در عرصه‌های فکری و علمی دیگر سراغش را می‌گرفت. سیروس نیز از همین ویژگی پدر برخورداربود. او ابتدا لیسانس ادبیات انگلیسی را از دانشگاه نیویورک گرفت و سپس در رشته حقوق ادامه تحصیل داد و دکترا گرفت. اما خود را محدود و محصور به این حوزه نکرد. او هیچگاه مطالعه و پژوهش در حوزه ادبیات و تاریخ را رها