پاورپوینت کامل اخلاق جلالی ۶۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخلاق جلالی ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخلاق جلالی ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخلاق جلالی ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

جلال‌الدین محمد اسعد صدیقی دوانی، حکیم نامدار ایرانی در نیمه دوم سده هشتم هجری و دهه نخست سده نهم هجری، در ۸۳۰ قر ۱۴۲۷م در دوان از روستاهای کازرون زاده شد. دانشهای مقدماتی را نزد پدرش خواند که قاضی کازرون و از شاگردان سید شریف جرجانی (م۸۱۶ قر ۱۴۱۳م) بود. آنگاه به قصد ادامه تحصیل رهسپار شیراز شد و محضر درس استادانی چند را درک کرد که در مقدمه رساله انموذج‌العلوم خود، شماری از آنان را چنین یاد کرده است: سید صفی‌الدین عبدالرحمن حسینی ایجی، شیخ ابوالمجد عبدالله بن میمون کرمانی (مشهور به گیلی)، مظهرالدین محمد کازرونی، شیخ رکن‌الدین روزبهان بقلی شیرازی، محیی‌الدین کوشکباری انصاری.

درآمدی بر سرشت و سرنوشتِ

اشاره: نوشتار زیر را مؤلف از دانشگاه مونستر آلمان برای فصلنامه «اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی» (ش۳۰۲) فرستاده‌اند که با حذف منابع و بسیاری از یادداشت‌ها و پی‌نوشتها، در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

جلال‌الدین محمد اسعد صدیقی دوانی، حکیم نامدار ایرانی در نیمه دوم سده هشتم هجری و دهه نخست سده نهم هجری، در ۸۳۰ قر ۱۴۲۷م در دوان از روستاهای کازرون زاده شد. دانشهای مقدماتی را نزد پدرش خواند که قاضی کازرون و از شاگردان سید شریف جرجانی (م۸۱۶ قر ۱۴۱۳م) بود. آنگاه به قصد ادامه تحصیل رهسپار شیراز شد و محضر درس استادانی چند را درک کرد که در مقدمه رساله انموذج‌العلوم خود، شماری از آنان را چنین یاد کرده است: سید صفی‌الدین عبدالرحمن حسینی ایجی، شیخ ابوالمجد عبدالله بن میمون کرمانی (مشهور به گیلی)، مظهرالدین محمد کازرونی، شیخ رکن‌الدین روزبهان بقلی شیرازی، محیی‌الدین کوشکباری انصاری.

دوانی در جوانی به دربار امیر اوزون حسن آق‌قویونلو و یعقوب‌میرزا راه یافت و چندی نیز در مقام وزیر جهانشاه ـ شاهزاده قراقویونلو و پسر قره‌یوسف، حاکم ادب‌‌دوست شیراز ـ در تبریز اقامت گزید و شماری از آثارش را در این شهر نوشت. پس از کشته شدن جهانشاه در نبرد با آق‌قویونلوها در ۸۷۲قر ۱۴۶۸م، سلطان یعقوب آق‌قویونلو که پیروزی جلال‌الدین در مناظره با ابواسحاق تبریزی را شاهد بود، قاضی‌القضاتی شیراز را بدو سپرد. دوانی از این هنگام تا پایان عمرش در ۹۰۸ قر ۱۵۰۳م در مدرسه بیگم آن شهر به‌ سر برد و به تربیت شاگردان نامبرداری همت گماشت که در انتقال میراث حکمی او در ایران و شبه‌قاره هند و حتی سرزمینهای زیر سلطه عثمانی نقشی تعیین‌کننده داشتند. او همچنین در رقابت با خاندان حکمت‌پیشه دشتکی، به نگارش آثاری به فارسی و عربی دست زد که بر پیشانی شماری از آنها نام پادشاهانی مانند سلطان محمود گجراتی و سلطان بایزید دوم نقش بسته است و از روابط نیکوی او با آنان خبر می‌دهد.۱ این آثار، بخش مهمی از تقدیر تاریخی فلسفه و کلام را در سده‌های بعد رقم زد.۲

آنچه دوانی در زمینه اخلاق و سیاست نگاشته است نیز همچون دیگر حوزه‌های مورد توجه او در دو زبان فارسی و عربی یافت می‌شود. این آثار عبارت است از: لوامع الاشراق فی مکارم الاخلاق یا «پاورپوینت کامل اخلاق جلالی ۶۵ اسلاید در PowerPoint» به‌ فارسی در سه فصل (در نوشته دوانی: لامع) و هر فصل مشتمل بر چند بخش (در نوشته دوانی: لمعه)، با خاتمه‌ای در ترجمان فارسی رساله سرّالاسرار منسوب به ارسطو که اندرزهای حکیم یونانی خطاب به اسکندر را در بر می‌گیرد. سه لمعه اصلی کتاب به ترتیب به «تهذیب اخلاق» و «تدبیر منزل» و «تدبیر مدن» می‌پردازد؛ رساله در اخلاق به فارسی؛ فی تربیت‌الأولاد به عربی؛ در حقوق پدران و مادران به فارسی که گویا بخشی از یکی از آثار دوانی باشد؛ تحقیق عدالت به فارسی؛ عادلیه به فارسی؛ دیوان مظالم به فارسی؛ اربعون السلطانیه فی‌احکام الربانیه به عربی.

فضیلت‌گرایی سیاسی و سیاست‌نامه‌های عرفی

بررسی تاریخ اندیشه‌های سیاسی در روزگار اسلامی، هرگاه با رویکردی نسخه‌شناسانه همراه باشد و پراکندگی جغرافیایی و تاریخ نوشته شدن نسخه‌های خطی مرتبط با این اندیشه‌ها در نظر گرفته شود، ما را به این نتیجه ضمنی۳ می‌رساند که با وجود توجه به میراث سیاسی فیلسوفانی مانند فارابی و ابن‌سینا در سده‌های متمادی و در حوزه‌های فرهنگیر جغرافیایی گوناگون، گویا اثرگذارترین حوزه‌های اندیشه سیاسی عبارت بوده است از فقه و اندرزنامه که من ترجیح می‌دهم از آنها به «سیاسات شرعی» و «سیاسات عرفی» یاد کنم. در واقع پرسش از چرایی نگارش آثاری در اخلاقیات سیاسی به خامه فیلسوفانی مانند ابوالحسن عامری و ابن‌سینا و ابوعلی مسکویه و خواجه نصیرالدین طوسی، به‌رغم آثاری که در فلسفه سیاسی نگاشته بوده‌اند، ما را به این نتیجه می‌تواند رساند که با توجه به فضای تنگ‌نظرانه موجود در برخورد با فیلسوفان و آرای فلسفی‌شان، و افزون بر این، با توجه به گستره محدود مخاطبان آثار فلسفی، ای‌بسا که چنین فیلسوفانی با نگارش آثار اخلاقی بر آن بوده‌اند که بر دامنه و گستره تأثیر ایده‌های سیاسی خود بیفزایند و البته بر ژرفای نفوذ این ایده‌ها.

تجربه این فیلسوفان در عرضه دریافت‌های فلسفی‌شان از مفهوم شریعت و تلاش آنان برای سازگار کردن مفاهیم شرعی با برداشتهای عقلی به شیوه بدیعی در نگارش «سیاست‌نامه‌های عرفی» راه برد که مشتمل بود بر ترکیب آموزه‌های فلسفی با آیات قرآنی و احادیث نبوی و سنتهای اندرزنامه‌ایر ادبی؛ ترکیب‌هایی که گاهی گیرا و قانع‌کننده می‌نمود و البته در مواردی هم نه‌چندان دلچسب و محبوب.

به کارگیری چنین رویکردی، در عین‌حال، این امکان را فراروی فیلسوفان متهم به بدکیشی و بی‌آیینی می‌نهاد که بی‌دامن زدن به تمایزها میان آموزه‌های فیلسوفانه و گرایشهای فقهی ر کلامی در برخورد با مفاهیمی مانند کمال انسانی و سعادت بشری و…، دستورنامه‌ای اخلاقی در حکمت عملی در اختیار خوانندگان خود ـ و بسا که در اختیار امیران و پادشاهان ـ قرار دهند؛ دستورنامه‌ای که فضیلت‌گرایی سیاسی مطلوبشان، بی‌پرداختن به جزئیات فلسفی‌اش، در آن لحاظ شده باشد. اقبال فراوان به این آثار اخلاقی با بُن‌مایه‌های فلسفی در سده‌های گوناگون برمی‌نماید که این کار آنان بی‌ثمر نبوده است. دلیل این مدعا را از سویی در وجود نسخه‌های خطی فراوان از آثار اخلاقی چنین فیلسوفانی می‌توان یافت، و از سوی دیگر در ترجمان آنها به زبانهای رایج در جهان اسلام.

گفتنی است که نگارش این آثار، نتیجه دیگری هم داده و آن اقبال و توجه شماری از نویسندگان در سده‌های میانه و متأخر اسلامی به آثار فلسفی این فیلسوفان به‌ هنگام نگارش آثارشان در حوزه «سیاسات عرفی» بوده است. نمونه درخشانی از این آثار، کتاب ارزشمند و تاکنون کمتر شناخته‌شده «تحفه‌الائمه العلّیه فی الحکمه العملیه» نوشته فتح‌الله بن احمد سبزواری است که در نیمه نخست سده دهم هجری با بهره‌گیری از رساله «اقسام‌العلوم العقلیه» ابن سینا و اخلاق ناصری خواجه نصیرالدین طوسی و اخلاق سلطانی،۴ به نام ظهیرالدین ابراهیم پادشاه یزد نگاشته شده است.

پاورپوینت کامل اخلاق جلالی ۶۵ اسلاید در PowerPoint: عدالت و تحقق اخلاق سیاسی

یادکرد تحفه‌الأئمه العلیه در این مجال، بدان دلیل بایسته می‌نمود که تنها چند دهه پیشتر، در حدود ۸۷۰ ق، جلال‌الدین محمد دوانی (م ۹۰۸ق) با الگو قرار دادن اخلاق ناصری به نگارش کتابی برای سلطان خلیل ـ پسر اوزون حسن ـ فرمانروای آق‌قویونلو همت گمارد که اکنون از آن به عنوان اثری ماندگار و اثرگذار در تاریخ «سیاست‌نامه‌نگاری‌های عرفی» می‌توان یاد کرد: لوامع الاشراق فی مکارم‌الاخلاق که بیشتر به نام «پاورپوینت کامل اخلاق جلالی ۶۵ اسلاید در PowerPoint» شناخته می‌شود و بر سیاست‌نامه‌های عرفی پس از خود در امپراتوری‌های صفوی و عثمانی و مغولی هند اثری ماندگار گذاشت.

تأکید بیش از اندازه دوانی در این کتاب بر مفاهیم شرعی و تلاش او برای وفق دادن آموزه‌های خواجه‌نصیر با فقه و کلام اسلامی، به فرجام، این اثر را نگاشته بر پایه رویکردی فلسفی بر نمی‌نمایاند؛ فلسفی، در معنای سینویر نصیرالدینی آن. با توجه به مشاغل دیوانی و درباری دوانی به‌ هنگام نگارش این اثر، در نگاه نخست چنین می‌نماید که او خود را عهده‌دار پرداختی فلسفی از مباحث سیاسی نمی‌دانسته است و بیش از آنکه در پی پرداختن به دغدغه‌های فلسفی خود در باب «سیاسات» باشد، بر آن بوده است که در مقام دیوانسالاری آشنا با «سیاست‌نامه‌های عرفی»، دستورنامه‌ای اخلاقیر شرعی فرا روی مخدوم خویش نهد. بدین‌سان جای تعجب نیست که برخلاف اخلاق ناصری، در نگاشته او از مقتضیات اندیشه یونانی به روایت طوسی کمتر نشانی می‌توان یافت؛ همچنان که به‌ جای پرداختن به مسائل بنیادین فلسفه سیاسی و از جمله نسبت شهر با سیاست و مناسبات شهروندان، به مسئله عدالت و نسبت آن با گروههای اجتماعی می‌پردازد و با تفسیر دوباره آموزه ارسطویی عدالت در بافتاری اسلامی، متنی به‌ دست می‌دهد که برای اهل شریعت نه‌تنها گیرا و قانع‌کننده، که غیرقابل اعتراض باشد. با این حال، هستند پژوهشگرانی که بی‌درنظر گرفتن مقتضیات اندیشه او، التقاطی‌اش خوانده‌اند و با اندیشمندانی مانند ابوالحسن ماوردی و ابن‌تیمیه هماهنگ و آرای اخلاقی‌اش را شکلی مُثله شده از فلسفه سیاسی کلاسیک اسلام دانسته‌اند.

در آشنایی و دلبستگی دوانی به میراث شریعت‌گرایانی مانند ماوردی و محمد غزالی، شکی نیست. این دلبستگی نه تنها در نقل سخنان آنان در پاورپوینت کامل اخلاق جلالی ۶۵ اسلاید در PowerPoint رخ برمی‌نماید، بلکه چنان است که بیش از سه دهه پس از نگارش این کتاب، در حدود سالهای ۹۰۰ تا ۹۰۵ هجری، در پاسخ به درخواست علاءالملک ـ والی لار در استان فارس ـ باب هفتم کتاب «الأحکام السلطانیه» ماوردی را به فارسی ترجمه و تلخیص و با افزودن نکاتی چند، به عنوان «رساله دیوان مظالم» بدو عرضه کرده است.

با این حال، نکته بس مهمی در میان است که با دریغ معمولاً نادیده گرفته می‌شود: بررسی تاریخ سیاست‌نامه‌نگاری در روزگار اسلامی، به‌ویژه در سده‌های میانه، از کشاکش آشکاری خبر می‌دهد که در میان دو برداشت متفاوت از مفهوم «زهد» و «رستگاری» در جریان بوده است: برداشت‌های دنیاگریز و دنیاگرا. در واقع پس از ظهور محمد غزالی و تلاش او در واپس‌زدن میراث برجای مانده از ابن‌سینا و مسکویه و همگنانشان، به‌ویژه در حوزه اخلاقیات و تفسیرهای عقلی دیانت و شریعت، سده‌ای به درا